|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1233
10 Απριλίου, 1990
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ (ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ) ΛΤΔ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 573/88).
Φορολογία — Φορολογία εισοδήματος — Aφαιρέσεις από το φορολογητέο εισόδημα — Περιστάσεις μη εύλογα επιτρεπτής απόρριψης αφαιρέσεως στην κριθείσα περίπτωση.
H αιτήτρια εταιρεία προσέφυγε κατά των, σε βάρος της, φορολογιών, εισοδήματος των ετών 1982-1986, έκτακτης εισφοράς και έκτακτης εισφοράς για την άμυνα για τα έτη 1984-1986.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας εν μέρει την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Με βάση τη μαρτυρία που προσκομίστηκε ενώπιόν του Δικαστηρίου, διαπιστώνεται πως πραγματικά η σύζυγος του Διευθυντή της εταιρείας ήταν πλήρως απασχολημένη ως υπάλληλος της εταιρείας και ότι η αμοιβή που της πλήρωνε η εταιρεία, και με βάση την οποία φορολογήθηκε για τα επίδικα χρόνια, ήταν εύλογη υπό τα περιστατικά της υπόθεσης.
Κατά συνέπεια, δεν ήταν δικαιολογημένη η άρνηση του καθ' ου η αίτηση να δεχθεί τη μισθοδοσία που καταβαλλόταν ως ορθή και επομένως η προσφυγή της αιτήτριας στην έκταση αυτή επιτυγχάνει.
H προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Eφόρου Φόρου Eισοδήματος να επιβάλει στην αιτήτρια εταιρεία α) φορολογία εισοδήματος για τα έτη 1982-1986 β) έκτακτη εισφορά για τις τριμηνίες 4/81-4/84, 2/85 και 3/85 και 1/86-3/86 και γ) έκτακτη εισφορά για την άμυνα για τα έτη 1984/85 και 1986.
Λ. Σαρρής, για την Αιτήτρια.
Α. Ευαγγέλου, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣABBIΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, εγγεγραμμένη σύμφωνα με τον Περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113, από τις 15/9/1981.
Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου Φόρου Εισοδήματος για την επιβολή στην αιτήτρια φορολογίας εισοδήματος για τα χρόνια 1982 μέχρι 1986 καθώς και την επιβολή έκτακτης εισφοράς για τις τριμηνίες 4/81 - 4/84, 2 και 3/85 και 1-3/86 όπως επίσης και την επιβολή έκτακτης εισφοράς για την άμυνα αναφορικά με τα φορολογικά έτη 1984/85 και 86 που περιέχεται στην επιστολή του καθ' ου η αίτηση με ημερομηνία 30/5/1988, με τον ισχυρισμό ότι οι φορολογίες αυτές είναι άκυρες και στερούνται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Τα νομικά σημεία πάνω στα οποία στηρίζεται η προσφυγή όπως αναφέρονται στην αίτηση είναι τα πιο κάτω:-
1. Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και/ή χωρίς ιδιαίτερη ή επαρκή μελέτη των περιστατικών της υπόθεσης.
2. Δε λήφθηκαν υπόψη καθόλου ή/και δεόντως όλα τα πραγματικά γεγονότα τα σχετικά με την υπόθεση.
3. Δε λήφθηκαν καθόλου υπόψη ή και δε μελετήθηκαν οι λογαριασμοί της αιτήτριας για τα έτη 1982 μέχρι 1986 που υποβλήθηκαν στο Γραφείο του Φόρου Εισοδήματος.
4. Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση δεν είναι δεόντως ή καθόλου αιτιολογημένη.
5. Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση πάσχει λόγω πλάνης περί τα πράγματα και το Νόμο.
6. Η προσβαλλόμενη πράξη και/ή απόφαση λήφθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας και/ή καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Τα γεγονότα της παρούσας προσφυγής είναι σε συντομία τα πιο κάτω:-
Ο καθ' ου η αίτηση επέβαλε στην αιτήτρια για τα φορολογικά έτη 1982 μέχρι 1986 φορολογία του εισοδήματος ανερχόμενη στο συνολικό ποσό των £6,632.08 και με βάση τη φορολογία αυτή επέβαλε επίσης έκτακτη εισφορά για τα τρίμηνα που αναφέρονται στο αιτητικό συνολικού ποσού £422.39 και φορολογία για την άμυνα της Δημοκρατίας για τα χρόνια 1984-85 και 86 συνολικού ποσού £58.46.
Η αιτήτρια υπόβαλε ενστάσεις στις πιο πάνω φορολογίες τις οποίες ο καθ' ου η αίτηση απόρριψε και προέβηκε σε τελική φορολογία του εισοδήματος, για τα υπό διαμφισβήτηση χρόνια, την οποία κοινοποίησε στην αιτήτρια με επιστολή του με ημερομηνία 30/5/1988 στην οποία επισύναψε και τις τελικές ειδοποιήσεις επιβολής φορολογίας εισοδήματος, τελικές φορολογίες έκτακτης εισφοράς και τελικές φορολογίες έκτακτης εισφοράς για την άμυνα της Δημοκρατίας καθώς και προηγούμενη επιστολή του με ημερομηνία 27/10/1987 προς τον ελεγκτή της αιτήτριας εταιρείας στην οποία γίνεται αναφορά των κονδυλίων απαλλαγής τα οποία ο καθ' ου η αίτηση δεν αποδέχτηκε.
Η ουσία της παρούσας προσφυγής αφορά την απόφαση του καθ' ου η αίτηση να περιορίσει τα έξοδα που διεκδίκησε η αιτήτρια εταιρεία για ό,τι αφορά (α) μισθούς της διευθύντριας και μετόχου Μαρούλλας Λ. Χριστοφή (β) έξοδα αυτοκινήτου και (γ) έξοδα ταξιδιών εξωτερικού.
Είναι ισχυρισμός του καθ' ου η αίτηση ότι κατά τη διάρκεια της εξέτασης των λογαριασμών της αιτήτριας εταιρείας ο καθ' ου η αίτηση ζήτησε από την αιτήτρια, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα επιπρόσθετα στοιχεία:
(α) Λεπτομέρειες σχετικά με τα καθήκοντα και ευθύνες της κας Μαρούλλας Χριστοφή, υπαλλήλου και συμβούλου της εταιρείας για τα έτη 1982 μέχρι 1986.
(β) Έντυπα I.R.58Α για τα έξοδα ταξιδιών στο εξωτερικό για τα έτη 1982 μέχρι 1986.
Οι λογαριασμοί και τα άλλα στοιχεία που υποβλήθηκαν από την αιτήτρια εξετάστηκαν σε συναντήσεις στο γραφείο του καθ' ου η αίτηση μεταξύ λειτουργών του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος και του κ. Λοΐζου Χριστοφή, διευθύνοντα σύμβουλου της εταιρείας, του ελεγκτή της εταιρείας καθώς επίσης και σε μια συνάντηση στα υποστατικά της εταιρείας στα Κελιά Λάρνακας στην οποία παραβρέθηκαν ο κ. Χριστοφίδης, Ανώτερος Αρχιφοροθέτης, ο κ. Πουλλής, Φοροθέτης, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Λοΐζος Χριστοφή και ο ελεγκτής κ. Ανδρέας Προδρόμου.
Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης που πρόβαλε ο καθ' ου η αίτηση αναφορικά με τα επίδικα σημεία είναι η πιο κάτω:-
(α) Μισθοί της διευθύντριας και μετόχου κας Μαρούλλας Λ. Χριστοφή.
Η αιτήτρια διεκδικούσε μισθούς της διευθύντριας, £3,400.- για την περίοδο 1/10/1981 μέχρι 31/12/1982 και £4,000.-, £3,300.-, £3,500.-και £3,740.- για τα έτη 1983-84-85 και 86 αντίστοιχα. Κατά τον ισχυρισμό του καθ' ου η αίτηση, στις 12/6/1987, κάλεσε την κα Χριστοφή στο γραφείο του για να της ζητήσει πληροφορίες σχετικά με τα καθήκοντα και τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην εταιρεία. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του η κα Χριστοφή δήλωσε ότι είναι απόφοιτος δημοτικού σχολείου, ξέρει όλες τις λεπτομέρειες των εργασιών της εταιρείας, πωλεί εξαρτήματα και μηχανές στην απουσία του συζύγου της, εκδίδει αποδείξεις και γενικά μπορεί να κάνει όλες εκείνες τις εργασίες που δε χρειάζονται πολλή δύναμη. Επίσης δήλωσε ότι δεν είναι πλήρως απασχολημένη με τις δουλειές της εταιρείας γιατί το σπίτι είναι δίπλα από τα υποστατικά της εταιρείας και όταν είναι εκεί ο σύζυγός της αυτή ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού.
Ο καθ' ου η αίτηση αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω και (α) το γεγονός ότι η ίδια και ο σύζυγός της κατέχουν το 100% των μετοχών της εταιρείας και οποιαδήποτε απόφασή τους σχετικά με το ύψος της αμοιβής των υπαλλήλων της εταιρείας δεσμεύει την εταιρεία, (β) τους μισθούς που πληρώνονται στην ελεύθερη αγορά για παρόμοιες υπηρεσίες και (γ) το γεγονός ότι η αιτήτρια εταιρεία στην πραγματικότητα δεν έχει πληρώσει τους μισθούς που διεκδικεί (εκτός από £1,500.- το 1985 και £1,740.- το 1986) αλλά έχει πιστώσει το λογαριασμό της κας Χριστοφή, αποφάσισε να περιορίσει τους μισθούς της κας Χριστοφή κατά £2,400, £2,400.-, £2,200., £2,300.- και £2,400 για τα έτη 1982-83,84-85 και 86 αντίστοιχα.
Έξοδα αυτοκινήτου.
Ο ισχυρισμός του καθ' ου η αίτηση είναι ότι κατά τη συνάντηση που έλαβε χώρα στις 3/6/1987 ο κ. Λοΐζος Χριστοφή, διευθυντής της εταιρείας, δήλωσε ότι μέρος των εξόδων έγιναν για ιδιωτικούς σκοπούς και ότι συμφωνήθηκε κατά την πιο πάνω συνάντηση όπως ποσό £240.- το χρόνο θεωρηθεί ότι έγινε για σκοπούς ιδιωτικής χρήσης των διευθυντών.
Έξοδα ταξιδιών εξωτερικού.
Η αιτήτρια εταιρεία διεκδικούσε έξοδα ταξιδιών £1,143.-, £2,047.-, £1,999.- και £2,841.- για τα έτη 1983, 1984, 1985 και 1986 αντίστοιχα.
Ο καθ' ου η αίτηση, αφού εξέτασε τα στοιχεία που ζήτησε από την αιτήτρια εταιρεία, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία για τα έξοδα, εκτός από τις καταχωρήσεις του συναλλάγματος στα διαβατήρια των διευθυντών κ. Λοΐζου Χριστοφή και κας Μαρούλλας Χριστοφή. Επίσης διαπιστώθηκε ότι η διάρκεια των ταξιδιών σε ημέρες ήταν για το 1982 δύο ταξίδια, το ένα διάρκειας 27 ημερών και το άλλο 21 ημερών, για το 1983 ένα ταξίδι 22 ημερών, για το 1984 δύο ταξίδια, ένα διάρκειας 21 και ένα 13 ημερών, για το 1985 τέσσερα ταξίδια διαρκείας 17, 9, 15 και 14 ημερών αντίστοιχα και για το 1986 τέσσερα ταξίδια διαρκείας 13, 7, 16 και 21 ημερών αντίστοιχα. Όλα τα ταξίδια έγιναν στην Αγγλία και στα ταξίδια 22 ημερών του 1983, 21 και 13 ημερών του 1984, 17 ημερών του 1985 και 21 ημερών (από 21/12/1986 μέχρι 11/1/1987 περίοδος Χριστουγέννων) ο διευθυντής κ. Λοΐζος Χριστοφή συνοδευόταν από τη σύζυγο του κα Μαρούλλα Χριστοφή.
Με βάση τα πιο πάνω ο καθ' ου η αίτηση αποφάσισε να περιορίσει τα έξοδα ταξιδιών κατά £570.-, £1,025.-, £725.- και £780.- για τα έτη 1983-84-85 και 86 αντίστοιχα για το λόγο ότι τα έξοδα που διεκδικούσε η εταιρεία δεν έγιναν εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά για την παραγωγή του εισοδήματος της εταιρείας αλλά μέρος τους έγινε για ιδιωτικούς σκοπούς των διευθυντών της εταιρείας.
Είναι παραδεκτό γεγονός πως η κα Μαρούλλα Χριστοφή, για τους μισθούς που αναφέρονται στους λογαριασμούς της εταιρείας, συμπλήρωνε τις σχετικές φόρμες για το φόρο εισοδήματος, τις οποίες και απέστελλε κανονικά στο Φόρο Εισοδήματος με αποτέλεσμα να φορολογείται κάθε χρόνο για τα ποσά εισοδήματος που της πληρώθηκαν και που είναι σύμφωνα με το περιεχόμενο των λογαριασμών της εταιρείας που υπόβαλε στο Φόρο Εισοδήματος.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας κάλεσε ως μάρτυρα για υποστήριξη των διεκδικήσεων όσον αφορά διαμφισβητούμενα σημεία τον κ. Λοΐζο Χριστοφή, διευθυντή της εταιρείας και τη σύζυγό του κα Μαρούλλα Χριστοφή. Σύμφωνα με τη μαρτυρία τους η κα Μαρούλλα Χριστοφή ήταν πλήρως απασχολημένη στην εργασία της εταιρείας στο χωριό Κελιά όπου εργαζόταν στα γραφεία της εταιρείας από νωρίς το πρωΐ μέχρι αργά το βράδυ όλες τις ημέρες της εβδομάδας συμπεριλαμβανομένης και της Κυριακής και ότι η εταιρεία δεν είχε άλλο υπάλληλο. Αρνήθηκαν και οι δύο ότι έγινε οποιαδήποτε παραδοχή εκ μέρους τους στον αρμόδιο υπάλληλο του καθ' ου η αίτηση, τόσο στο γραφείο του όσο και όταν τους επισκέφθηκε στα Κελιά, ότι ήταν μερικώς απασχολημένη. Ο κ. Λοΐζος Χριστοφή αρνήθηκε επίσης ότι συμφώνησε ποτέ στο να αφαιρεθεί ποσό £240.- το χρόνο από τα έξοδα του αυτοκινήτου ως δαπάνη για ιδιωτική χρήση του αυτοκινήτου. Ισχυρίστηκε πως έγινε τέτοια εισήγηση από λειτουργό του Γραφείου του Φόρου Εισοδήματος αλλά δεν έγινε καμιά συμφωνία πάνω στο θέμα αυτό.
Ο καθ' ου η αίτηση δεν προσκόμισε καμιά μαρτυρία για να αντικρούσει τη μαρτυρία των αιτητών ή για να υποστηρίξει οποιοδήποτε ισχυρισμό για συμφωνία που έγινε σχετικά με τους όρους απασχόλησης της κας Μαρούλλας Χριστοφή ή για τα έξοδα ιδιωτικής χρήσης του αυτοκινήτου.
Με βάση τη μαρτυρία που προσκομίστηκε ενώπιόν μου βρίσκω πως πραγματικά η κα Μαρούλλα Χριστοφή ήταν πλήρως απασχολημένη ως υπάλληλος της αιτήτριας εταιρείας και ότι η αμοιβή που της πλήρωνε η εταιρεία, και με βάση την οποία η Μαρούλλα Χριστοφή φορολογήθηκε για τα επίδικα χρόνια, ήταν εύλογη υπό τα περιστατικά της υπόθεσης.
Κατά συνέπεια, δε βρίσκω δικαιολογημένη την άρνηση του καθ' ου η αίτηση να δεχθεί τη μισθοδοσία που καταβαλλόταν στην κα Μαρούλλα Χριστοφή ως ορθή και επομένως η προσφυγή της αιτήτριας στην έκταση αυτή επιτυγχάνει.
Έρχομαι τώρα στο θέμα των εξόδων του αυτοκινήτου. Ο διευθυντής της εταιρείας παραδέχτηκε στη μαρτυρία του πως το αυτοκίνητο το χρησιμοποιούσε όχι μόνο για σκοπούς της εταιρείας αλλά και για προσωπικούς του σκοπούς. Η απόφαση του Εφόρου να θεωρήσει το ποσό των £240.- το χρόνο ως έξοδα αυτοκινήτου για σκοπούς ιδιωτικής χρήσης από τους διευθυντές ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτόν. Κατά συνέπεια η προσφυγή της αιτήτριας που αφορά το ποσό αυτό αποτυγχάνει.
Όσον αφορά τα έξοδα ταξιδιών εξωτερικού από τη μαρτυρία που έχω ενώπιόν μου και όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν βρίσκω σαν δικαιολογημένη και εύλογα επιτρεπτή την απόφαση του καθ' ου η αίτηση να περιορίσει τα έξοδα των ταξιδιών στα ποσά που αναφέρονται στην απόφασή του γιατί:-
(1) Η παρουσία της συζύγου του αιτητή στο εξωτερικό για τους σκοπούς της εταιρείας δεν ήταν, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, αναγκαία, μια και δε γνώριζε την αγγλική γλώσσα ώστε να φανεί χρήσιμη στο σύζυγό της στα ταξίδια του για αγορά εμπορευμάτων, δεδομένου μάλιστα ότι για τους σκοπούς των διαπραγματεύσεων χρησιμοποιούσε συγγενικό του πρόσωπο, που διέμενε στην Αγγλία, ως διερμηνέα.
(2) Υπήρξε παραδοχή ότι κατά το διάστημα των ταξιδιών στο εξωτερικό επισκέπτονταν τους συγγενείς τους και μέρος του χρόνου τους διατίθετο για ιδιωτικούς σκοπούς.
(3) Δεν παρουσίασε αποδεικτικά στοιχεία όταν του ζητήθηκαν σχετικά με τα έξοδα αυτά, οι δε καταχωρίσεις του συναλλάγματος στα διαβατήρια των διευθυντών κ. Λοΐζου Χριστοφή και της συζύγου του δεν είναι αρκετή ένδειξη ότι τα χρήματα αυτά ξοδεύτηκαν απαραίτητα για τους σκοπούς των ταξιδιών αυτών.
Κατά συνέπεια, η απόφαση του Έφορου να περιορίσει τα έξοδα των ταξιδιών στα ποσά που αναφέρονται στη σχετική του απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή. Επομένως η προσφυγή όσον αφορά τα κονδύλια αυτά αποτυγχάνει.
Σαν αποτέλεσμα των πιο πάνω οι προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς στην έκταση που αναφέρεται πιο πάνω και στην έκταση αυτή ακυρώνεται. Όσον αφορά την έκταση που αυτή επικυρώνεται η προσφυγή της αιτήτριας αποτυγχάνει.
Δεν κάμνω διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς χωρίς έξοδα.