|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3232
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΚΧΑΙΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΟΡΟΚΛΙΝΗΣ (ΑΡ.2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 60/89)
Γενικές Αρχές Δικαίου — Δικαστική εξουσία — Υπογραφή και έκδοση τελεσίδικης απόφασης από Δικαστή — Ο Δικαστής καθίσταται ανενεργός στη διαδικασία — Κατ' επέκταση δεν δικαιούται πλέον να τροποποιήσει ή να αναθεωρήσει την απόφαση.
Αίτηση Ακυρώσεως — Διαδικαστικός Κανονισμός Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, Κανονισμός 20—Πεδίο εφαρμογής — Αναφέρεται στην εξουσία αναθεώρησης από Δικαστή αποφάσεώς του επί διαδικαστικού ζητήματος που εγείρεται κατά την εφαρμογή των Κανονισμών — Δεν αναφέρεται σε δυνατότητα τροποποιήσεως τελικής αποφάσεως.
Με βάση τη νομική αρχή, που αναφέρεται στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε αίτημα του αιτούντος για διαγραφή αποσπάσματος από προηγούμενη απόφαση του ιδίου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που αφορούσε τον αιτούντα και με την οποία η επίδικη απόφαση είχε ακυρωθεί.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση
Κωνσταντινίδης ν. Ρ.Ι.Κ. 5 Α.Α.Σ.Δ. 36.[*3233]
Αίτηση.
Αίτηση από το δικηγόρο του αιτητή για διαγραφή αποσπάσματος της απόφασης που δόθηκε στις 14 Νοεμβρίου, 1989.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ζ. Μυλωνάς, για τους Καθ* ων η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 14.11.89 εξέδωσα απόφαση σε προσφυγή που καταχώρησε ο αιτών με την οποία γινόταν αποδεκτό το αίτημά του και κατά συνέπεια η επίδικη απόφαση των καθ' ων η αίτηση που τον αφορούσε ακυρώθηκε. Στο τέλος του κειμένου της απόφασής μου αναφέρονται και τα εξής:
"Διευκρινίζω όμως πως αυτό που συνταγματικά και νομικά δικαιούται ο αιτητής, είναι απόφαση από το αρμόδιο όργανο στην αίτηση του για ανανέωση της άδειάς του για την τοποθέτηση πάνω στην παραλία ορισμένων ειδών διεξαγωγής θαλασσίων αθλημάτων".
Ο δικηγόρος του αιτούντος ενίσταται στο περιεχόμενο του πιο πάνω αποσπάσματος της απόφασής μου και με την κρινόμενη αίτησή του, μου ζητά να το διαγράψω.
Στην αίτηση αναφέρεται πως αυτή βασίζεται στον Κανονισμό του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, Κανονισμοί 17, 18. 19 και 20, και στους κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48, θ. 1-4, 8 και 9 και στα άρθρα του Συντάγματος 28, 30,35 και 146. Η αγόρευση του δικηγόρου του αιτούντος περιστράφηκε γύρω από την επιχειρηματολογία όπως αυτή παρουσιάζεται στις παραγράφους α και β της αίτησης, ότι δηλαδή το Δικαστήριο υπερέβη την εξουσία του κάμνοντας την επίμαχη διευκρίνιση, η οποία και παραβλάπτει συνάμα τα Συνταγματικά και άλλα νομικά δικαιώματα του αιτούντος. Ειδικότερα, έγινε εισήγηση από το δικηγόρο του πως είναι δυνατό να επηρεαστούν μελλοντικά δικαιώματά του, βάσει των προνοιών του άρθρου 146(6) του Συντάγματος, γιατί προφανώς το Δικαστήριο που δυνατό να κληθεί να αποφασίσει πάνω σε ζήτημα αποζημιώσεων που θα εγείρει ο αιτητής, να θεωρήσει πως δεσμεύεται από το περιεχόμενο της διευκρίνισης [*3234] μου.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος το Δικαστήριο να αναθεωρήσει την απόφασή του διαγράφοντας το πιο πάνω απόσπασμα από αυτή.
Είναι στοιχειώδης κανόνας του Νομικού μας συστήματος, πως όταν Δικαστής υπογράψει και εκδώσει τελεσίδικη απόφαση καθίσταται πλέον ανενεργός στην ενώπιόν του εκκρεμοδικία και ως εκ τούτου, δεν δικαιούται να την τροποποιήσει, ή αναθεωρήσει. Η εξουσία αυτή ανήκει πλέον στην κατ' έφεση δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και στην υπό του ιδίου Δικαστηρίου κατά αποκλειστικό προνόμιο έκδοση των ενταλμάτων που ορίζει το Αρθρο 155.4 του Συντάγματος προς τα κατώτερα Δικαστήρια. Θα μακρυγορήσω, έστω, λέγοντας πως απόφαση Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναθεωρείται κατ' έφεση μόνο από την Ολομέλεια του.
Οι αυθεντίες, στις οποίες έκαμε αναφορά ο δικηγόρος του αιτούντος δεν έχουν καμιά εφαρμογή στην υπό εκδίκαση αίτηση, ο δε Κανονισμός 20, του Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, αναφέρεται στην εξουσία αναθεώρησης από δικαστή απόφασής του πάνω σε διαδικαστικά ζητήματα που εγείρονται κατά την εφαρμογή των Κανονισμών, όπως έχει αποφασιστεί στην υπόθεση Aλέκος Κωνσταντινίδης ν. Ρ.Ι.Κ. 5 Α.Α.Σ.Δ. 36.
Επομένως, δεν θα επιληφθώ των υπολοίπων θεμάτων που εγείρονται στην αίτηση, γιατί αυτό θα ήταν αντίθετο με τα όσα έχω πει πιο πάνω, αναφορικά με τη δικαιοδοσία μου να τροποποιήσω ο ίδιος την απόφασή μου.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτούντος.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.