|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3171
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΔΑΜΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΡΟΠΑ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ'ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 843/88)
Συνταγματικό Δίκαιο — Αιτήσεις ή παράπονα προς αρμόδιες δημόσιες αρχές — Προθεσμία απαντήσεως — Σύνταγμα, Άρθρο 29—Ακύρωση παραλείψεως απαντήσεως σε αίτημα, που υποβλήθηκε δυο χρόνια πριν από την καταχώρηση της Αιτήσεως Ακυρώσεως.
Εκτελεστή πράξη — Παράλειψη απαντήσεως κατά παράβαση του Άρθρου 29 του Συντάγματος — Κατά πόσο μπορεί υπό τις περιστάσεις να θεωρηθεί άρνηση — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Παράλειψη εν τη έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος — Κατά πόσο ισοδυναμεί με άρνηση δυναμένη να προσβληθεί — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα — Μόνο η παράλειψη απαντήσεως μπορεί να προσβληθεί.
Στις 17/10/1986 ο αιτών ζήτησε από την Αρχή Αδειών την παραχώρηση μιας άδειας αστικού ταξί της Τροχαίας Αστικής Περιοχής Αμμοχώστου. Η Αρχή Αδειών δεν απάντησε. Στις 20/10/88 καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως. Ο αιτών ζητά ακύρωση της παραλείψεως απαντήσεως και ακύρωση της αρνήσεως, με την οποία ισοδυναμεί παράλειψη, να του παραχωρηθεί η ζητηθείσα άδεια.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απεδέχθη το πρώτο αίτημα και απέρριψε το δεύτερο. Οι σχετικές νομικές αρχές προκύπτουν ευκρινώς από τις [*3172] πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η παράλειψη απαιτήσεως ακυρώνεται.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της παράλειψης της Αρχής Αδειών να απαντήσει στην αίτηση του αιτητή για παραχώρηση μιας άδειας αστικού ταξί της Τροχαίας Αστικής Περιοχής Αμμοχώστου.
Γ. Πιττάτζης, για τον Αιτητή.
Γ. Ερωτοκρίτου (χα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η θεραπεία που ζητά ο αιτητής αφορά την παράλειψη της καθ' ης η αίτηση Αρχής να απαντήσει στην αίτηση του αιτητή με ημερομηνία 17.10.1986, για παραχώρηση μιας άδειας αστικού ταξί της Τροχαίας Αστικής Περιοχής Αμμοχώστου. Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι η παράλειψη αυτή ισοδυναμεί με άρνηση για την οποία κανένας λόγος δε δόθηκε που να τη δικαιολογεί και ότι εν πάση περιπτώσει η παράλειψη είναι παράνομη.
Ο αιτητής είναι επαγγελματίας αυτοκινητιστής στην επαρχία Αμμοχώστου με έδρα τη Σωτήρα.
Στις 17.10.1986, υπέβαλε αίτηση στην καθ' ης η αίτηση Αρχή Αδειών, για να του παραχωρήσει άδεια ενός αστικού ταξί για την τροχαία Αστική Περιοχή Αμμοχώστου. Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι παρόλο που στο διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία της αίτησής του ως την ημέρα που καταχώρισε την προσφυγή του που είναι η 20.10.1988, δόθηκαν τέτοιες άδειες σε άλλους. Η Αρχή Αδειών η οποία σύμφωνα με το Σύνταγμα όφειλε να απαντήση με αιτιολογημένη απόφαση στο αίτημά του σε διάστημα 30 ημερών, παρέλειψε να το κάμει ως την ημέρα της καταχώρισης της προσφυγής.
Με την ένστασή της η ευπαίδευτος δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση Αρχής ήγειρε τις πιο κάτω προδικαστικές ενστάσεις:
1. Ο αιτητής με την προσφυγή του ουδεμία διοικητική πράξη μέσα στην έννοια του άρθρου 146 του Συντάγματος προσβάλλει.
2. Η προσφυγή είναι πρόωρη.
Είναι παραδεκτό από την καθ' ης η αίτηση Αρχή, ότι δε δόθηκε απάντηση στην αίτηση του αιτητή μέχρι σήμερα, αλλά κατά τον ισχυρισμό της ευπαίδευτης δικηγόρου της Αρχής η αίτησή του, μαζί με άλλες αιτήσεις, εξετάζετο από την Αρχή Αδειών και η καθυστέρηση οφειλόταν στο μεγάλο αριθμό αιτήσεων που υποβλήθηκαν για τις οποίες έπρεπε να διεξαχθούν ορισμένες έρευνες, που συμπεριλάμβαναν τη λήψη απόψεων από διάφορους αρμόδιους φορείς και κρατικά όργανα.
Συνεπώς, ισχυρίσθηκε η ευπαίδευτη δικηγόρος της Αρχής, ότι η καταχώριση της προσφυγής είναι πρόωρη και εν πάση περιπτώσει ο αιτητής δεν μπορεί να προσβάλει μια ανύπαρκτη διοικητική πράξη ή απόφαση, μια και τέτοια απόφαση δε λήφθηκε, ούτε η αίτηση του αιτητή απορρίφθηκε.
Η θεραπεία που ζητά ο αιτητής στην προσφυγή αυτή αποτελείται από δύο σκέλη. Το ένα αφορά την παράλειψη της καθ' ης η αίτηση Αρχής να απαντήσει στην αίτηση του και το άλλο, ότι η παράλειψη αυτή ισοδυναμεί με άρνηση.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της προσφυγής, από όλα τα στοιχεία που έχω μπροστά μου, ουδέποτε λήφθηκε αρνητική απόφαση στην αίτηση του αιτητή η οποία, όπως ανέφερε και η ευπαίδευτη δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση Αρχής, ήταν υπό μελέτη. Ούτε υπήρξε οποιοσδήποτε ισχυρισμός που να αγγίξει την ουσία της υπόθεσης από τον οποίο να τεκμαίρεται ότι η αίτηση του αιτητή δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Κατά συνέπεια μια και δεν υπήρξε άρνηση ούτε καμιά ένδειξη για απόρριψη της αίτησης του αιτητή η θεραπεία που αφορά το σκέλος αυτό, δεν προσβάλλει καμιά συγκεκριμένη διοικητική πράξη μέσα στην έννοια του Άρθρου 146 του Συντάγματος και εν πάση περιπτώσει είναι πρόωρη.
Κατά συνέπεια, η θεραπεία που αφορά το σκέλος αυτό απορρίπτεται.
Έρχομαι τώρα στο πρώτο σ/έλος της θεραπείας που αφορά την παράλειψη της καθ' ης η αίτηση Αρχής να δώσει οποιαδήποτε απάντηση στην αίτηση του αιτητή.
Σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος:
"1. Έκαστος έχει το δικαίωμα ατομικώς ή ομού μετ' άλλων να υποβάλλη εγγράφους αιτήσεις ή παράπονα προς οιανδήποτε αρμοδίαν δημοσίαν αρχήν δικαιούμενος ν' απαίτηση, όπως αύτη επιληφθή αυτών και αποφασίση ταχέως. Η απόφασις της αρχής ταύτης, δεόντως ητιολογημένη, γνωστοποιείται εγγράφως αμέσως εις τον υποβαλόντα την αίτησιν ή τα παράπονα εν πάση περιπτώσει εντός προθεσμίας μη υπερβαινούσης τας τριάκοντα ημέρας.
2. Εφ' όσον ο ενδιαφερόμενος δεν ικανοποιείται εκ της αποφάσεως ή οσάκις ουδεμία απόφασις γνωστοποιήται προς αυτόν εντός της καθοριζομένης εν τη πρώτη παραγράφω του παρόντος άρθρου προθεσμίας, δύναται ο ενδιαφερόμενος ν' αγάγη ενώπιον αρμοδίου δικαστηρίου διά προσφυγής την υπόθεσιν, εις ήν αφορά η αίτησις ή το παράπονον αυτού."
Η καθ' ης η αίτηση Αρχή, όχι σε διάστημα ενός μηνός, μα ούτε σε διάστημα δυο χρόνων που πέρασαν μέχρι την καταχώριση της προσφυγής, δε συμμορφώθηκε με την υποχρέωσή της να απαντήσει σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος. Δέον να σημειωθεί, πως καμιά απάντηση δε δόθηκε στον αιτητή ούτε ως την 6.11.1989 που ακούσθηκε η υπόθεση κι' επιφυλάχθηκε η απόφαση.
Η δικαιολογία ότι η αίτηση βρισκόταν υπό μελέτη για διάστημα πέραν των δυο χρόνων κι' έτσι δεν μπορούσε να δοθεί απάντηση στον αιτητή δεν ευσταθεί, ούτε αποτελεί δείγμα χρηστής διοίκησης.
Βρίσκω το αίτημα του αιτητή για παράλειψη της καθ' ης η αίτηση Αρχής να απαντήσει στην αίτησή του δικαιολογημένο. Η Αρμόδια Αρχή όφειλε και οφείλει να απαντήσει στο αίτημά του σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Κατά συνέπεια, η θεραπεία που ζητά με το πρώτο σκέλος της προσφυγής του, ότι η παράλειψη της καθ' ης η αίτηση Αρχής να απαντήσει στο αίτημά του είναι αδικαιολόγητη και παράνομη, επιτυγχάνει και η καθ' ης η αίτηση Αρχή έχει υποχρέωση να συμμορφωθεί και να άρει την παράλειψη αυτή σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Υπό τα περιστατικά της υπόθεσης επιδικάζω £75.- έναντι των εξόδων του αιτητή.
Διάταγμα ως ανωτέρω με £75.- έξοδα έναντι των εξόδων του αιτητή.