|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2691
14 Νοεμβρίου, 1989
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΚΧΑΙΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΟΡΟΚΛΙΝΗΣ (ΑΡ.1),
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 60/89)
Αναρμοδιότητα οργάνου — Λόγος ακυρώσεως.
Γενικές αρχές διοικητικού δικαίου — Συλλογικό όργανο — Παράλειψη του αρμοδίου συλλογικού οργάνου να συνεδριάσει και να αποφασίσει επί της αιτήσεως του αιτούντος — Απόρριψη της αιτήσεως του αιτούντος από τον Έπαρχο μετά από επιστολή των αιρετών μελών του αρμοδίου Συμβουλίου Βελτιώσεως, το οποίο όμως ουδέποτε συνεδρίασε επί του θέματος — Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Αίτηση ακυρώσεως — Αποδοχή εκ πλευράς συνηγόρου του καθ' ου η Αίτηση οργάνου ότι η πράξη πρέπει να ακυρωθεί — Κατά πόσο καθιστά την Αίτηση Ακυρώσεως άνευ αντικειμένου — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Ο αιτών προσβάλλει απόφαση, που του κοινοποιήθηκε με επιστολή, την οποία υπέγραψε κάποιος υπάλληλος εκ μέρους του Επάρχου Λάρνακας και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για ανανέωση της αδείας του για τοποθέτηση θαλασσίων ειδών επί της παραλίας. Βάσει του Άρθρου 5 του Περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, Κεφ. 59, όπως τροποποιήθηκε από το Άρθρο 2 του Νόμου 21/87, αρμοδιότητα να επιληφθεί της Αιτήσεως είχε η "οικεία αρχή τοπικής διοικήσεως", στην προκειμένη περίπτωση το Συμβούλιο Βελτιώσεως Ορόκλινης. Οι νομικές αρχές, που εφάρμοσε το Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, προκύπτουν από την ανωτέρω περιληπτική σημείωση.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου, ότι η απόφαση του Συμβουλίου Βελτιώσεως Ορόκλινης, με την οποία απέρριψαν το αίτημα του αιτητή για ανανέωση ή παραχώρηση άδειας για τοποθέτηση στην παραλία ειδών θαλάσσιας άθλησης, είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ζ. Μυλωνάς, για τον Καθ' ου η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Έχει σημασία να παραθέσω τη θεραπεία όπως την διατυπώνει ο αιτών στις παραγράφους 1 και 2 της προσφυγής του:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση που κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 11.11.88 στον αιτητή, με την οποία απέρριψαν το αίτημά του για ανανέωση ή παραχώρηση άδειας για τοποθέτηση στη παραλία, όπως και κατά τον προηγούμενο χρόνο, διαφόρων ειδών θαλάσσιας άθλησης είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να μη επικυρώνεται η απόφαση του καθ' ου η αίτηση να μη ικανοποιήσει το αίτημα του αιτητή."
Θεωρώ περιττό να αναφέρω ότι το Δικαστήριο δεν παρέχει, βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος όπως τούτο έχει ερμηνευθεί σε σωρεία αποφάσεων, το είδος της θεραπείας όπως αυτή αξιώνεται στην παραγρ. 2 της προσφυγής. Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι σε συντομία τα εξής: Στον αιτούντα είχε παραχωρηθεί άδεια, βάσει των προνοιών του περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου Κεφ.59. όπως έχει τροποποιηθεί, για να τοποθετεί πάνω στην παραλία της περιοχής Ορόκλινης αριθμό ειδών διεξαγωγής θαλάσσιων αθλημάτων. Η άδεια εκδόθηκε στις 15.7.88 με ισχύ μέχρι τις 31.12.88, φαίνεται δε να φέρει την υπογραφή του Επάρχου Λάρνακας ως Προέδρου του Συμβουλίου Βελτιώσεως Ορόκλινης.
Στις 25.9.88 ο αιτών υπέβαλε αίτηση ανανέωσης της πιο πάνω άδειας, η οποία απορρίφθηκε στις 11.11.88 με επιστολή της Επαρχιακής Διοίκησης, σε επιστολόχαρτο της Δημοκρατίας της Κύπρου, την οποία υπέγραψε κάποιος υπάλληλος εκ μέρους του Επάρχου.
Παρότι η θεραπεία που ζητά από το Δικαστήριο ο αιτών, όπως αυτή διατυπώνεται στην παράγραφο 1 της προσφυγής του, που παραθέτω πιο πάνω, είναι η ακύρωση της αρνητικής απόφασης για την ανανέωση της άδειας που είχε για την τοποθέτηση θαλάσσιων ειδών πάνω στην παραλία, από τη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του προκύπτουν άλλοι νομικοί λόγοι, βάσει των οποίων προσβάλλεται η επίδικη απόφαση. Συγκεκριμένα, γίνεται αναφορά στο άρθρο 5 του βασικού νόμου, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 2 του τροποποιητικού νόμου 21/87, στο οποίο προνοείται ότι το αρμόδιο όργανο για την έκδοση των αδειών που προβλέπονται στον περί Προστασίας της Παραλίας Νόμο Κεφ.59, είναι η "οικεία αρχή τοπικής διοικήσεως", στην προκείμενη περίπτωση το Συμβούλιο Βελτιώσεως Ορόκλινης, που προεδρεύεται από τον Έπαρχο. Ο δικηγόρος του αιτούντος υποστηρίζει στην αγόρευσή του ότι ουδέποτε συνήλθε το πιο πάνω αρμόδιο όργανο για να επιληφθεί της αιτήσεως του. Δεν υπάρχουν στο φάκελο της υπόθεσης πρακτικά οποιασδήποτε συνεδρίας του Συμβουλίου στην οποία να έχει εξεταστεί η αίτηση και στα οποία να περιέχονται τα στοιχεία που η νομολογία καθιέρωσε ως απαραίτητα για τον έλεγχο της διοικητικής απόφασης. Αυτό που έγινε στην κρινόμενη περίπτωση, ήταν να αποσταλεί μια επιστολή από τα αιρετά μέλη του Συμβουλίου Βελτιώσεως Ορόκλινης στον Έπαρχο, ο οποίος στη συνέχεια με επιστολή προς τον αιτούντα, που υπογράφει κάποιο άλλο πρόσωπο εκ μέρους του με ημερομηνία 11.11.88, τον πληροφορεί ότι απορρίφθηκε το αίτημά του για ανανέωση της άδειάς του.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση οργάνου δήλωσε στο Δικαστήριο ότι συμφωνεί με την επιχειρηματολογία του δικηγόρου του αιτούντος, και ανέφερε παραπέρα ότι η αρμόδια αρχή, το Συμβούλιο δηλαδή Βελτιώσεως Ορόκλινης, αναλαμβάνει να ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία για να εξετάσει το αίτημά του. Ο δικηγόρος του όμως ζήτησε από το Δικαστήριο να εκδώσει ακυρωτική απόφαση, ως το αίτημα στην προσφυγή, με το αδιαμφισβήτητο υλικό που έχει ενώπιόν του.
Με προβλημάτισε το ζήτημα, κατά πόσο δηλαδή η προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου ενόψει του γεγονότος ότι το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο δέκτηκε πως. δεν ακολούθησε τη: νόμιμη διαδικασία για να πάρει απόφαση: πάνω στην αίτηση του αιτούντος, την οποία τώρα αναλαμβάνει να εξετάσει. Κατέληξα όμως στο συμπέρασμα πως η προσφυγή δεν έχει καταστεί άνευ αντικειμένου και πως το Δικαστήριο πρέπει να εκδώσει την ετυμηγορία του, γιατί ο αιτών δικαιούται, βάσει του νόμου, σε απόφαση από το αρμόδιο όργανο πάνω στην αίτηση που έχει υποβάλει για ανανέωση της άδειάς του.
Η σκοπούμενη επομένως ως απόφαση, που περιέχεται στην επιστολή του Επάρχου στις 11.11.88, ακυρώνεται. Διευκρινίζω όμως πως αυτό που συνταγματικά και νομικά δικαιούται ο αιτητής, είναι απόφαση από το αρμόδιο όργανο στην αίτησή του για ανανέωση της άδειάς του για την τοποθέτηση πάνω στην παραλία ορισμένων ειδών διεξαγωγής θαλάσσιων αθλημάτων.
Μετά από συμφωνία των δικηγόρων, δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.