|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 1956
31 Αυγούστου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 838/87)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Κατανομή Θέσεων Διευθυντών μεταξύ Μέστις και Τεχνικής Εκπαίδευσης — Οι Περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμοι, 1969-1987, άρθρο 35(A)(2) — Κριτήριο οι ανάγκες της υπηρεσίας.
Ο Αιτών προσβάλλει την υπό της αρμόδιας αρχής κατανομή κενών θέσεων διευθυντών μεταξύ της Μέσης και της Τεχνικής Εκπαιδεύσεως. Συγκεκριμένα οι 6 κενές θέσεις, που υπήρχαν, εδόθησαν στην Μέση Εκπαίδευση, ενώ κατά τον Αιτούντα η 1 τουλάχιστον έπρεπε να δοθή στην Τεχνική Εκπαίδευση.
Επειδή δεν παρουσιάσθηκαν στοιχεία ότι η κατανομή δεν έγινε σύμφωνα με τις ανάγκες της υπηρεσίας, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της (απόφασης της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα προήχθηκαν στη θέση του Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης αντί του αιτητή.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Πετρίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο.
1) Δήλωση ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 1 Αυγούστου 1987 να προαγάγουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, Ρένο Κυριακίδη, Αντώνιο Δ. Κουδουνά, Γεώργιο Ν. Χατζηκωστή, Παύλο Χατζημάρκο, Χριστόφορο Καδή, Ανδρέα Φωτίου, στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαιδεύσεως από την 1 Σεπτεμβρίου 1987, είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.
2) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση με την οποία κατανεμήθησαν έξι θέσεις Διευθυντών στη Μέση Γενική Εκπαίδευση και καμιά στην Τεχνική Εκπαίδευση, όπως φαίνεται από την απόφαση των καθ'ων η αίτηση, με την οποία είχαν προαχθεί τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαιδεύσεως, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 1 Αυγούστου 1987, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση αναφέρει ότι "ουσιαστικά η προσφυγή του αιτητή στρέφεται εναντίον της απόφασης της αρμοδίας αρχής όπως αυτή ολοκληρώθηκε με την δημοσίευση των πιο πάνω προαγωγών στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 1 Αυγούστου 1987, με την οποία κατένειμαν και τις έξι θέσεις του Διευθυντή στη Μέση Εκπαίδευση χωρίς να κατανείμουν οποιαδήποτε θέση στην Τεχνική Εκπαίδευση. Αυτό εξάλλου είναι και το αίτημα του αιτητή όπως φαίνεται στην θεραπεία 2 στη προσφυγή. Με άλλα λόγια η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης της αρμοδίας αρχής δηλαδή του Υπουργού Παιδείας μέσω του Γενικού Διευθυντή αυτού με την οποία κατένειμε και τις έξι θέσεις στη Μέση Γενική Εκπαίδευση αποστερώντας με αυτό το τρόπο το δικαίωμα στον αιτητή να προαχθεί καθ' ότι ο αιτητής υπηρετεί στην Τεχνική Εκπαίδευση".
Προχώρησε δε πιο κάτω να δεχθεί ότι αναφορικά με την προδικαστική ένσταση που εγείρει ο δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση δεν αμφισβητείται ότι ο αιτητής δεν κατέχει τα προσόντα στη θέση του Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης αλλά η ένσταση αυτή είναι άσχετη για τους σκοπούς της προσφυγής αυτής γιατί ο αιτητής με αυτή προσβάλλει την κατανομή των θέσεων η οποία έχει γίνει από την αρμόδια αρχή, αλλά όπως ισχυρίζεται ορθά προσβάλλει τις προαγωγές των έξι ενδιαφερομένων μερών σε θέσεις της Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, "διότι η πράξη των καθ' ων η αίτηση ολοκληρώθηκε με την πρόσληψη των ενδιαφερομένων μερών και όχι προηγουμένως".
Μια και η υπόθεση αυτή μπορεί να αποφασιστεί πάνω στην ουσία της χωρίς να είναι αναγκαίο να ενδιατρίψω σε διάφορα θέματα που εγείρονται - και για τα οποία δεν έχει προβληθεί οποιαδήποτε επιχειρηματολογία όπως του αν υπάρχει δικαίωμα προαγωγής ενός δημοσίου υπαλλήλου - θα προχωρήσω στην εξέταση του μόνου επίδικου θέματος κατά πόσο δηλαδή η κατανομή από την αρμόδια αρχή των έξι θέσεων Διευθυντή στη Μέση Γενική Εκπαίδευση έγινε καθ' υπέρβαση και η κατάχρηση εξουσίας και κατά παράβαση του Νόμου και συγκεκριμένα του Άρθρου 35(Δ)(2) των Περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1987, όπως τροποποιήθηκε το άρθρο αυτό από το Νόμο 65 του 1987. Το άρθρο αυτό προβλέπει:
"(2) Η κατανομή των θέσεων των Διευθυντών μεταξύ της Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και της Τεχνικής Εκπαίδευσης θα γίνεται από την αρμόδια αρχή κατά το χρόνο που υποβάλλεται η πρόταση για πλήρωση των θέσεων, ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας".
Είναι η θέση του αιτητή ότι στην "παρούσα περίπτωση οι ανάγκες της υπηρεσίας όπως αποδεικνύεται από την τοποθέτηση των έξι προαχθέντων ενδιαφερομένων μερών δικαιολογούσαν την κατανομή τουλάχιστο μιας από τις έξι θέσεις στη Τεχνική Εκπαίδευση. Αυτό αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας από το γεγονός ότι το ενιδαφερόμενο μέρος Ρένος Κυριακίδης τοποθετήθηκε σαν διευθυντής στη Τεχνική Σχολή Αγίου Λαζάρου, Λάρνακας, θέση η οποία ανήκει στη Τεχνική Εκπαίδευση και η οποία ουδεμία σχέση έχει με την Μέση Γενική Εκπαίδευση". Και προχώρησε να επιχειρηματολογήσει ότι αν πράγματι οι ανάγκες της υπηρεσίας απαιτούσαν κατανομή και των έξι θέσεων στη Μέση Γενική Εκπαίδευση τότε θα έπρεπε και τα έξι ενδιαφερόμενα μέρη να τοποθετηθούν διευθυντές σε σχολεία Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, ενώ όπως ανέφερε και πιο πάνω ένα από αυτά τοποθετήθηκε σαν διευθυντής σε σχολείο Τεχνικής Εκπαίδευσης και συγκεκριμένα στη Σχολή Αγίου Λαζάρου στη Λάρνακα.
Η πρόταση για πλήρωση των θέσεων έγινε σύμφωνα με την προβλεπόμενη από το Νόμο διαδικασία με επιστολή από την αρμόδια αρχή προς την καθ' ης η αίτηση Επιτροπή σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 35(Δ)(2) και ενεργούσε κατά τεκμήριο με βάση τις ανάγκες της Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, δεδομένου και του γεγονότος ότι η αρχή είναι σε θέση να γνωρίζει τις ανάγκες της υπηρεσίας σε κάθε δεδομένη περίπτωση. Η τοποθέτηση του Ρένου Κυριακίδη στη Τεχνική Σχολή Αγίου Λαζάρου δεν έγινε εν πάση περιπτώσει από την καθ' ης η αίτηση Επιτροπή αλλά από την αρμόδια αρχή αργότερα, δεν έχω δε ενώπιον μου οποιαδήποτε στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι η κατανομή των έξι θέσεων δεν έγινε ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Η δε δυνατότητα τοποθέτησης ως Διευθυντή μιας Τεχνικής Σχολής, μέλους της Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης δείχνει ότι οι ανάγκες της υπηρεσίας δεν περιορίζονται κατά τον τρόπο που επιχειρηματολογεί ο αιτητής, ότι δηλαδή έπρεπε ο Διευθυντής Τεχνικής Σχολής να προέρχεται από την Τεχνική Εκπαίδευση.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο αιτητής μετά την καταχώρηση της προσφυγής αυτής η οποία αναβλήθηκε επανειλημμένα με αίτηση του για μνεία, προάχθηκε από την 1 Δεκεμβρίου 1987, δηλαδή τέσσερις περίπου μήνες μετά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών σε Διευθυντές, στη θέση Επιθεωρητή Β' Τεχνικής Εκπαίδευσης, Κλίμακα Α12 και Α13, συνδυασμένες, και εξακολουθεί παρόλο τούτο να προσβάλλει τη θέση Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης με χαμηλότερη κλίμακα Α12.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.