|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 1656
14 Ιουλίου, 1989
[Α.ΛΟΪΖΟΥ.Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡ. ΜΟΝΙΑΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 590/87)
Αιτιολογία διοικητικής πράξεως — Συμπληρώνεται από τα στοιχεία του διοικητικού Φακέλου.
Η Αίτηση του Αιτούντος για Άδεια Αγροτικού ταξί με έδρα το Σούνι-Ζανατζιά απορρίφθηκε από την Αρχή Αδειών με την αιτιολογία, ότι αφ' ενός μεν ο Αιτών, ως ιδιοκτήτης Αδείας Μεταφοράς Α δεν θα μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική εξυπηρέτηση, αφ' ετέρου δε, ότι οι ανάγκες του χωριού μπορούν να εξυπηρετηθούν από ταξί πολύ γειτονικού χωριού, μια και στο χωριό υπάρχει τηλεφωνικός θάλαμος.
Κατά την ακρόαση σχετικής ιεραρχικής προσφυγής του ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ο Αιτών εδήλωσε, ότι είχε διαθέσει προς πώληση την Αδεια Α και ότι ο τηλεφωνικός θάλαμος του χωριού ήταν συχνά χαλασμένος.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επεκύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών. Γι' αυτό και κατεχωρήθη η παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Αίτηση Ακυρώσεως, απεφάσισε:
1. Η Αιτιολογία διοικητικής πράξεως συμπληρώνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αυτήν.
2. Η εκφρασθείσα πρόθεση διαθέσεως της Αδείας Α δεν αλλοιώνει την εικόνα. Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση, αν είχε πράγματι κατά τον χρόνον ακροάσεως της ιεραρχικής προσφυγής διατεθεί.
3. Ο τηλεφωνικός θάλαμος μπορεί ασφαλώς να διορθωθεί.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόρριψης από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών της έφεσης του αιτητή εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών με την οποία απέρριψε την αίτηση του για να του χορηγηθεί ταξί με έδρα το χωριό Σούνι - Ζανατζιά.
Σ. Καροπατάκης, για τον Αιτητή..
Μ Τσιάππα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής είναι κάτοικος του χωριού Σούνι - Ζανατζιά. Με αίτηση του ημερομηνίας 30 Ιανουαρίου 1986, προς την Αρχή Αδειών, ζήτησε να του χορηγηθεί ταξί με έδρα το χωριό του. Η αίτηση παραπέμφθηκε για εξέταση στον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών Λεμεσού, ο οποίος σε σχετική έκθεση του με ημερομηνία 19 Φεβρουαρίου 1986 ανάφερε τα πιο κάτω:
"Ο αιτητής είναι κάτοικος Σουνίου - Ζανατζιάς και ασχολείται με το επάγγελμα του οδηγού. Είναι ιδιοκτήτης μεταφορέα Α και φάρμας με 50 αιγοπρόβατα στο χωριό. Ζητά όπως του χορηγηθεί μια νέα άδεια αγροτικού ταξί με έδρα και χώρον στάθμευσης στο Σούνιο - Ζανατζιάς. Το χωριό αυτό απέχει από τη Λεμεσό Β μίλια και κατοικείται από 200 περίπου κατοίκους. Οι τακτικές ανάγκες του χωριού εξυπηρετούνται με ένα αδειούχο αγροτικό λεωφορείο και οι έκτακτες με ταξί από τη Λεμεσό και το Καντού που έχει ένα αδειούχο αγροτικό ταξί και απέχει από το Σούνι -Ζανατζιά 3 μίλια. Στο χωριό υπάρχει δημόσιος τηλεφωνικός θάλαμος.
Λόγω της φύσεως της εργασίας του ο αιτητής δεν βρίσκεται συνέχεια στο χωριό.
Οι οργανώσεις φέρουν ένσταση γιατί τις έκτακτες ανάγκες των κατοίκων του χωριού εξυπηρετούν τα αγροτικά ταξί των χωριών της περιοχής και γιατί ο αιτητής ένεκα που είναι ιδιοκτήτης μεταφορέα Α δεν ευρίσκεται συνεχώς στο χωριό"
Η Αρχή Αδειών στη συνεδρία της με ημερομηνία 20 Ιανουαρίου 1987, αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση του αιτητή γιατί λόγω της φύσεως της δουλειάς του ως οδηγός δεν μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική εξυπηρέτηση στους κατοίκους του χωριού του και γιατί οι ανάγκες του χωριού Σούνι - Ζανατζιά μπορούν να εξυπηρετηθούν ικανοποιητικά από τα αγροτικά ταξί των γειτονικών χωριών.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1987 ο αιτητής άσκησε έφεση στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Αρχής Αδειών. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών άκουσε την έφεση στις 16 Μαΐου 1987 στην παρουσία του αιτητή και του δικηγόρου του. Τα σχετικά πρακτικά και η απόφαση της έχουν ως πιο κάτω:
''κ. Καραπατάκης: Η προσφυγή αυτή αφορά την άρνηση της Αρχής Αδειών να χορηγήσει άδεια αγροτικού ταξί στον προσφεύγοντα με έδρα το χωριό Σούνι - Ζανατζιά. Ο προσφεύγων, ευσεβάστως υποβάλλω, συγκεντρώνει τα απαιτούμενα από το Νόμο προσόντα για απόκτηση άδειας οδικής χρήσης αγροτικού ταξί, ήτοι παραμένει καθόλο το 24ωρο στο χωριό Σούνι-Ζανατζιά. Τώρα έρχομαι στο θέμα των αναγκών. Το χωριό Σούνι-Ζανατζιά έχει 300 κατοίκους στερείται δε άλλου αγροτικού ταξί ως επίσης και αγροτικού λεωφορείου. Δηλαδή το χωριό Σούνι - Ζανατζιά στερείται οιουδήποτε συγκοινωνιακού μέσου. Ως εκ τούτου είναι απαραίτητη η χορήγηση άδειας οδικής χρήσης προς κάλυψη των έκτακτων αναγκών που υπάρχουν στο χωριό. Γι' αυτούς τους λόγους ζητώ την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών και τη χορήγηση στον προσφεύγοντα της άδειας οδικής χρήσης αγροτικού ταξί.
Ερ.: Ο αιτητής έχει μεταφορέα 'Α';
Απ.: Τον οποίον από διμήνου έδωσε στον κ. Ανδρέα Ζήνωνα για πώληση. Ασχολείται με την εκτροφή αιγοπροβάτων, έχει 60-70 αιγοπρόβατα και με τη γεωργία.
Ερ.: Έχει δηλωθεί σαν χωριό το Σούνι - Ζανατζιά;
Απ.: Ναι. Στις βουλευτικές εκλογές του 1985 υπήρχαν 150 'ψηφοφόροι'.
Ερ.: Πόσες ανάγκες έχει το Σούνι-Ζανατζιά από πλευράς έκτακτων αναγκών;
Απ.: 4-6 εβδομαδιαίως.
Ερ.: Μια την ημέρα δηλαδή;
Απ.: Περίπου.
Ερ.: Το αγροτικό ταξί της Καντού δεν μπορεί να εξυπηρετήσει;
Απ.: Δε νομίζω λόγω του ότι ο τηλεφωνικός θάλαμος είναι συνέχεια χαλασμένος. Υπάρχει και μεγάλο ενδιαφέρον εκ μέρους των Λεμεσιανών για να αγοράσουν οικόπεδα εκεί πάνω.
Ερ.: Θα αγοράσετε νέο αυτοκίνητο;
Aπ.: Θα αγοράσει μικρό αυτοκίνητο, μάλλον μεταχειρισμένο διότι η κατάσταση του δεν σηκώνει MERCEDES. Η αγορά ενός MERCEDES έστω και αφορολόγητου είναι μεγάλη υπόθεση. Ο προσφεύγων έχει 4 παιδιά και έρχεται και πέμπτο.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών έχοντας υπόψη την ισχύουσα νομοθεσία και όλα τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως που έχουν τεθεί ενώπιον της και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία των σχετικών φακέλων και όλα όσα έχουν λεχθεί εκ μέρους του προσφεύγοντα αποφασίζει να επικυρώσει την απόφαση της Αρχής Αδειών".
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Με τη γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι η επίδικη πράξη "είναι αναιτιολόγητος και/ή πλημμελώς ητιολογημένη" επειδή η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν δίνει σαφή αιτιολογία για την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του αιτητή. Προς υποστήριξη της θέσης του αυτής αναφέρθηκε στο πιο κάτω απόσπασμα από τα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 185:
"Ίνα πληρωθή η προς αιτιολογίαν απαίτηση του Νόμου δέον αυτή να μην περιορίζεται εις γενικούς χαρακτηρισμούς δυνάμενους να εφαρμοσθούν εις πάσαν περίπτωσιν ουδέ να επαναλαμβάνη τας διατάξεις του Νόμου αλλά δέον να εκτίθενται τα πραγματικά στοιχεία εφ' ων εβασίσθη η κρίσις του διοικητικού οργάνου. Ισοδυναμεί προς ανύπαρκτον αιτιολογίαν η επανάληψις των γενικών όρων του Νόμου δυναμένων να τύχωσιν εφαρμογής επ' οιασδήποτε περιπτώσεως".
Υποστήριξε επίσης, ότι στην κρινόμενη υπόθεση δεν έγινε η πρέπουσα έρευνα όσον αφορά τις ανάγκες του χωριού για αγροτικά ταξί και το βαθμό που ο αιτητής θα μπορεί να παρέχει τις αιτούμενες μεταφορικές υπηρεσίες.
Τελικά υποστήριξε ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση είναι αντίθετη "προς τους κανόνες φυσικού δικαίου ή και είναι αντίθετη με τους κανόνες της χρηστής διοίκησης" επειδή δεν έλαβαν υπόψη τους ή και καθόλου τις παραστάσεις του αιτητή και ή δεν έλαβαν καθόλου υπόψη τους το γεγονός ότι το χωριό δεν έχει κανένα άλλο αγροτικό ταξί ή αγροτικό λεωφορείο για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των τριακοσίων κατοίκων του, ούτε το γεγονός ότι ο αιτητής συγκεντρώνει όλα τα απαιτούμενα από το νόμο προσόντα για την απόκτηση άδειας οδικής χρήσης ταξί.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υποστήριξε ότι υπό το φως των προνοιών του Άρθρου 9(3) των Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων του 1982 και 1984 (Νόμοι Αρ. 9 του 1982 και 84 του 1984) και των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιον της Αρχής, ήταν εύλογα επιτρεπτό σ' αυτή να καταλήξει "ότι λόγω της φύσης της δουλειάς του αιτητή αυτός δεν θα μπορούσε να προσφέρει ικανοποιητική εξυπηρέτηση στους κατοίκους του χωριού Σούνι - Ζανατζιά και ότι οι ανάγκες του χωριού μπορούσαν να εξυπηρετηθούν ικανοποιητικά από τα αγροτικά ταξί των γειτονικών χωριών".
Στην κρινόμενη υπόθεση ένας από τους λόγους της απόρριψης της αίτησης του αιτητή ήταν το γεγονός ότι ήταν ιδιοκτήτης μεταφορέα "Α", ενώπιον όμως της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι τον μεταφορέα "Α" αυτόν από διμήνου τον έδωσε στον κ. Ανδρέα Ζήνωνα για πώληση. Ο άλλος λόγος της απόρριψης της αίτησης ήταν ότι οι "ανάγκες του χωριού Σούνι-Ζανατζιά, μπορούν να εξυπηρετηθούν ικανοποιητικά από τα αγροτικά ταξί των γειτονικών χωριών", σχετικά με τον οποίο λόγο ήταν η θέση του αιτητή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ότι το αγροτικό ταξί της Καντού δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει γιατί ο τηλεφωνικός θάλαμος είναι συνέχεια χαλασμένος.
Η πρόθεση του, όπως ισχυρίσθηκε να πωλήσει το μεταφορέα "Α", άγνωστο όμως πότε και εις ποίον, δεν δημιουργεί αφ' εαυτής την υποχρέωση στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών να διενεργήσει περαιτέρω έρευνα ούτε και οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της αυτή λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα. Θα ήταν διαφορετικά αν ο αιτητής είχε ήδη πωλήσει το μεταφορέα "Α" οπόταν δεν θα είχε πραγματική βάση ο λόγος αυτός απόρριψης της αίτησης τους από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών.
Όσον αφορά το θέμα του τηλεφώνου δεν θεωρώ ότι, το γεγονός ότι σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, η πιθανή βλάβη και μη λειτουργία κατά καιρούς του κοινοτικού τηλεφωνικού θαλάμου που ασφαλώς μπορεί να διορθωθεί, διαφοροποιεί τα πραγματικά γεγονότα ή καθιστά αδύνατη την εξυπηρέτηση του χωριού από τα αγροτικά ταξί των γειτονικών χωριών για να δημιουργήσει την υποχρέωση στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών για περαιτέρω έρευνα στο θέμα αυτό.
Τέλος όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή για έλλειψη αιτιολογίας, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου δεν είναι απαραίτητο να περιέχεται η αιτιολογία σε αυτή την απόφαση του διοικητικού οργάνου αλλά είναι αρκετό αν επαρκής αιτιολογία μπορεί να εξαχθεί από το φάκελο της υπόθεσης, ούτως ώστε να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. (Βλέπε Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 στη σελ. 267). Στην προκειμένη περίπτώση επαρκής αιτιολογία προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου γι' αυτό ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να επιτύχει.
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και είναι επαρκώς αιτιολογημένη, γι' αυτό η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.