|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 1522
21 Ιουνίου, 1989
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑΚΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 335/88)
Τροχαία Μεταφορά Ο Περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος 1982, άρθρο 5(9) ’δεια Μεταφορέως Α Η έκδοση αδείας αφορά πρόσωπα, που ασκούν ή προτίθενται να ασκήσουν την επιχείρηση μεταφορών ως κύριο επάγγελμα.
Ο Αιτών είναι πτηνοτρόφος και κατασκευαστής ζωοτροφών και ιδιοκτήτης Αδείας Μεταφοράς Β. Το αίτημα του για μετατροπή της Αδείας σε ’δεια Α απορρίφθηκε διότι δεν ασκούσε και δεν είχε πρόθεση να ασκήσει την επιχείρηση μεταφοράς ως κύριο επάγγελμα.
Εν όψει του εν λόγω ευρήματος που δεν αμφισβητήθηκε, και του πιο πάνω άρθρου του νόμου, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία το αίτημα του αιτητή για άδεια Μεταφορέα Α' για χρήση στο αυτοκίνητο ΚΚ88 απορρίφθηκε.
Ε. Ευσταθίου και Γ. Στυλιανίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Κληρίδου - Τσιάππα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ'ων η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του φορτηγού (Lorry - Tipper) KK88 εφοδιασμένου με άδεια Μεταφορέα Έ', για την εξυπηρέτηση των αναγκών της επιχείρησης του. Ο αιτητής είναι πτηνοτρόφος και κατασκευαστής ζωοτροφών στον Κ. Πύργο. Βάσει των όρων της άδειας του επιτρέπεται η χρήση του αυτοκινήτου σε ολόκληρη της Κύπρο για την εξυπηρέτηση των σκοπών της επιχείρησης του. Βάσει ειδικού όρου της άδειας απαγορεύεται η χρήση του αυτοκινήτου και η προσέγγιση σε οποιοδήποτε λιμάνι. Ο περιορισμός αυτός αποδείχθη ιδιαίτερα επαχθής για τα οικονομικά συμφέροντα του αιτητή γιατί απαγόρευε την χρήση του αυτοκινήτου για την παραλαβή από το λιμάνι της Λεμεσού κυρίως των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των ζωοτροφών. Επίσης η έλλειψη ευχέρειας παραλαβής ζωοτροφών από τρίτους για παράδοση σε πελάτες του ήταν άλλος παράγοντας ο οποίος κατέστησε με την πάροδο του χρόνου την επιχείρηση του ασύμφορη.
Για τους πιο πάνω λόγους αποτάθηκε στην Αρχή Αδειών για εξασφάλιση άδειας Μεταφορέα Α' για την χρήση του αυτοκινήτου ΚΚ88. Ουσιαστικά επρόκειτο για μετατροπή των όρων χρήσης του αυτοκινήτου. Οι επαγγελματικές οργανώσεις αυτοκινητιστών και οι κάτοχοι αδειών Μεταφορέα ’' που σταθμεύουν στην περιοχή έφεραν ένσταση στο αίτημα του κ. Στυλιανού. Οι απόψεις των ενδιαφερομένων τρίτων και εκείνες του τμήματος οδικών μεταφορών λήφθηκαν υπόψη από την Αρχή πριν αποφασίσει για την εγκυρότητα του αιτήματος. (Βλ. άρθρο 5(13) (14) του Ν. 9/82). Η Αρχή Αδειών απέρριψε το αίτημα με την αιτιολογία ότι οι ανάγκες της περιοχής ικανοποιούνταν επαρκώς από τους υπάρχοντες μεταφορείς. Η άρνηση της Αρχής αποτέλεσε το αντικείμενο ιεραρχικής προσφυγής ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Η διακριτική ευχέρεια της Αρχής όπως έχει επανειλημμένα αποφασιστεί δεν περιορίζεται από την απόφαση της Αρχής ούτε έχει οποιαδήποτε από τα χαρακτηριστικά δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας. Η Αναθεωρητική Αρχή έχει τις ίδιες εξουσίες όπως και η Αρχή Αδειών να αποφασίζει το θέμα πρωτογενώς σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης και τις σχετικές αρχές δικαίου.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέρριψε το αίτημα, για τον λόγο ότι ο αιτητής δεν είχε ως κύριο επάγγελμα του την επιχείρηση μεταφορών. Επισημαίνεται ότι το κύριο επάγγελμα του προσφεύγοντα είναι η κατασκευή ζωοτροφών. Η διαπίστωση αυτή είναι αναντίλεκτα σωστή και επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον αιτητή. Στην γραπτή αγόρευση που υπέβαλε στην Αναθεωρητική Αρχή μέσω του δικηγόρου του, αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι σκοπός για τον οποίο επιδιώκεται η έκδοση άδειας Μεταφορέα ' Α' "θα είναι αποκλειστικώς για την μεταφορά πρώτων υλών για την κατασκευή των ζωοτροφών".
Ο Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος του 1982 (Βλ. Τροποποιητικό Νόμο 84/84) κάμνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ οχημάτων δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης. Η άδεια Μεταφορέα ’' αποβλέπει στην ρύθμιση δημοσίων οδικών μεταφορών είτε "επί μισθώσει ή επ' αμοιβή". Η χρήση φορτηγών για την εξυπηρέτηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων διέπεται από το άρθρο 16. Περιορίζεται εκ προοιμίου στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών αναγκών του κατόχου τους. Το άρθρο 5(9) του Νόμου περιορίζει την έκδοση αδειών για δημόσια χρήση οχημάτων σε πρόσωπα τα οποία μετέρχονται ή προτίθενται να μετέλθουν την επιχείρηση μεταφορών ως το κύριο επάγγελμα τους. Ο αιτητής ούτε είναι μεταφορέας ούτε προτίθεται να ασκήσει το επάγγελμα του μεταφορέα. Είναι πτηνοτρόφος και κατασκευαστής ζωοτροφών και επιδιώκει την έκδοση της αιτούμενης άδειας για εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων του. Η άρνηση των καθ' ων η Αίτηση να παραχωρήσουν άδεια Μεταφορέα ’' είναι καταφανώς ορθή. Στην ουσία εκείνο το οποίο επιδιώκει ο κ. Στυλιανού είναι η τροποποίηση των υφιστάμενων όρων για την χρήση του αυτοκινήτου, όχι τη μετατροπή της ταξινόμησης τί της. κατηγορίας του αυτοκινήτου. Το άρθρο 5(4) του Ν. 9/82 παρέχει διακριτική ευχέρεια στις αρμόδιες Αρχές να τροποποιούν τους όρους άδειας χρήσης αυτοκινήτων. Εναπόκειται στον ίδιο να θέσει μέσα στο σωστό πλαίσιο το αίτημα του στις Αρχές για εξέταση.
Τα παράπονα του αιτητή ότι έχει παραχωρηθεί άδεια Μεταφορέα ’' σε άλλα πρόσωπα στην περιοχή τα οποία δεν έχουν ως κύριο επάγγελμα τους την επιχείρηση μεταφορών δεν μεταβάλλει το επίδικο θέμα ούτε μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ελέγχου στην παρούσα διαδικασία.
Η προσφυγή απορρίπτεται, η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στο σύνολο της, βάσει των διατάξεων του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.