ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1985) 3 CLR 2779

1985 November 7

7 Νοεμβρίου 1985

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 140 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ, Πρ., ΜΑΛΑΧΤΟΥ, ΣΑΒΒΙΔΗ, ΛΩΡΗ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ, ΠΙΚΗ, ΚΟΥΡΡΗ, Δ/των.

ΜΕΤΑΞΥ: ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ..

Αιτητή,

και

ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ,

Καθ' ών η Αίτηση,

(Αναφορά Αρ. 6/85).

Συνταγματικό Δίκαιο— Σύνταγμα, Άρθρα 46, 47, 48, 54, 58, 61 και 179—Βουλή Αντιπροσώπων —Πεδίον αρμοδιότητας—Ο καθορισμός αρμοδιοτήτων Υπουργών και Υπουργείων εμπίπτει στην άσκηση νομοθετικής εξουσίας βάσει του Άρθρου 61 του Συντάγματος.

Στις 25 Ιουλίου 1985 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καταχώρησε, δυνάμει του Άρθρου 140 του Συντάγματος, την παρούσα Αναφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για γνωμάτευση «κατά πόσον ο περί Καταργήσεως  Ωρισμένων Νόμων της Δημοκρατίας Νόμος του 1985* βρίσκεται σε αντίθεση ή είναι ασύμφωνος με τις διατάξεις των Άρθρων 46, 47, 48, 54, 58, 61 και 179 του Συντάγματος.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ: Ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υπουργών και των Υπουργείων εμπίπτει στην άσκηση νομοθετικής εξουσίας της Βουλής των Αντιπροσώπων δυνάμει του Άρθρου 61 του Συντάγματος. Τα Άρθρα 46, 47, 48, 54 και 58 δεν δημιουργούν αποκλειστική αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας, αποκλείουσαν την άσκηση νομοθετικής εξουσίας αναφορικά με τις πιό πάνω αρμοδιότητες. Επομένως ο υπό κρίση νόμος δεν βρίσκεται σε αντίθεση με τα Άρθρα 46, 47, 48, 54, 58, 61 και 179 του Συντάγματος.

Γνωμάτευση ως ανωτέρω.

      * Ολόκληρο το κείμενο του υπό κρίση νόμου δημοσιεύεται στις σελ. 2782-2783.

** An English translation of this decision appears at pp. 2784-2780 post.

Αναφορά.

Αναφορά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Ανώτατο Δικαστήριο για γνωμάτευση κατά πόσον ο Περί Καταργήσεως Ορισμένων Νόμων της Δημοκρατίας Νόμος του 1985 βρίσκεται σε αντίθεση ή είναι ασύμφωνος με τις διατάζεις των Άρθρων 46, 47, 48, 54, 58, 61 και 179 του Συντάγματος.

Λ. Λουκαΐδης. Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και Ν. Χαραλάμπους, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, δια τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Φ. Κληρίδης. Μ. Παπαπέτρου και Χρ. Κληρίδης, δια την Βουλή των Αντιπροσώπων.

Cur. adv. vult.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ Πρ. ανέγνωσε την γνωμάτευση του Δικαστηρίου: Στις 25 Ιουλίου 1985 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καταχώρησε, δυνάμει του Άρθρου 140 του Συντάγματος, την παρούσα Αναφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για Γνωμάτευση «κατά πόσον ο περί Καταργήσεως Ορισμένων Νόμων της Δημοκρατίας Νόμος του 1985 βρίσκεται σε αντίθεση ή είναι ασύμφωνος με τις διατάξεις των Άρθρων 46, 47. 48, 54. 58. 61 και 179 του Συντάγματος».

Ο εν λόγω Νόμος ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 20 Ιουνίου 1985.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στις 5 Ιουλίου 1985. τον ανέπεμψε στη Βουλή των Αντιπροσώπων για επανεξέταση, δυνάμει του Άρθρου 51 του Συντάγματος.

Στις 11 Ιουλίου 1985 η Βουλή των Αντιπροσώπων αποφάσισε να εμμείνει στη θέσπιση του Νόμου (το κείμενο του Νόμου επισυνάπτεται).

Στις 12 Ιουλίου 1985 η Βουλή των Αντιπροσώπων κοινοποίησε την απόφαση της στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος, πριν εκδόσει τον Νόμο δυνάμει του Άρθρου 52 του Συντάγματος, καταχώρησε την παρούσα Αναφορά.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου 1985, άκουσε, μέσω των συνηγόρων τους, τις απόψεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων. σύμφωνα με το Άρθρο 140.2 του Συντάγματος.

Το Ανώτατο Δικαστήριο ερεύνησε το θέμα που τέθηκε υπό την κρίση του και η ομόφωνη Γνωμάτευσή του είναι η ακόλουθη :

(1) Έκαστος Υπουργός ασκεί τη δυνάμει του Άρθρου 58 εκτελεστική εξουσία του σύμφωνα πάντοτε με την εκάστοτε ισχύουσα σχετική νομοθεσία.

(2) Ο καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υπουργών και των Υπουργείων εμπίπτει στην άσκηση νομοθετικής εξουσίας της Βουλής των Αντιπροσώπων δυνάμει του Άρθρου 61 του Συντάγματος.

(3) Ως εκ τούτου ο υπό κρίση Νόμος ο οποίος ανακατανέμει αρμοδιότητες Υπουργών και Υπουργείων δεν ευρίσκεται σε αντίθεση και ούτε είναι ασύμφωνος προς το Άρθρο 61 του Συντάγματος και, επίσης, δεν ευρίσκεται σε αντίθεση και ούτε είναι ασύμφωνος προς τα Άρθρα 46. 47, 48. 54 και 58 του Συντάγματος διότι τα Άρθρα αυτά δεν δημιουργούν αποκλειστική αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας η οποία να αποκλείει την άσκηση νομοθετικής εξουσίας αναφορικά με τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων των Υπουργών ή των Υπουργείων.

(4) Εφόσον ο υπό κρίση Νόμος δεν ευρίσκεται σε αντίθεση και ούτε είναι ασύμφωνος με τα Άρθρα 61, 46, 47, 48. 54 και 58 του Συντάγματος δεν είναι αντισυνταγματικός ως αντίθετος ή ασύμφωνος προς το Άρθρο 179 του Συντάγματος.

Η παρούσα Γνωμάτευση κοινοποιείται, σύμφωνα με το Άρθρο 140.2 του Συντάγματος, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Γνωμάτευση ως ανωτέρω

 

 

 

 

ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΝΟΩΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΝ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

 

Η Βουλή των Αντιπροσώπων ψηφίζει ως ακολούθως

 

Συνοπτικός τίτλος

Ερμηνεία.

1.Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί Καταργήσεως Ωρισμένων Νόμων της Δημοκρατίας, Νόμος του 1985.

2. Εν τω παρόντι Νόμω, εκτός εάν εκ του κειμένου προκύπτη διάφορος έννοια-

 

Επίσημος εφημερίς Παράρτημα Τρίτον.      Μέρος  I:

22.12.1978

22.12.1980

22.10.1982 »

10.3.1984.

«Οικείοι κανονισμοί» σημαίνει τους περί της Εθνικής Φρουράς (Χορηγήματα εις Εξαρτωμένους Πεσόντων και εις Αναπήρους) Κανονισμούς του 1978 έως 1984.

 

Νόμοι:

2 του 1968            35 του 1968          94 του 1970        102 του 1972.

Ελληνικοί  Κοινοτικοί Νόμοι:

4 του 1962            17 του 1962            4 του 1964.

και Νόμοι:

6 του 1966            48 του 1967          59 του 1969          43 του 1971          41 του 1972          26 του 1975          70 του 1978    71του 1980           49 του 1982          23 του 1984.         71 του 1970          36 του 1972          68 του 1979

41 του 1969          22 του 1972            2 του 1973            51 του 1977          79 του 1980.

Κεφ. 300Α

46 του 1959          21 του 1960          20 του 1960          27 του 1961          69 του 1961          26 του 1962          39 του 1963          61 του 1972          52 του 1977.

 

«Οικείοι νόμοι» σημαίνει τους περί Ταμείου Βοηθείας των Ζημιωθέντων Νόμους του 1968 έως 1972, εν σχέσει προς το Ταμείον Βοηθείας των ζημιωθέντων, τους περί Ταμείου Συντάξεων και Εκτάκτων Επιδομάτων των εκ των Πεσόντων και των Θυμάτων του Αγώνος Εξαρτωμένων και των Αναπήρων αυτού Νόμους του 1962 έως 1984, εν σχέσει προς το Ταμείον Συντάξεων και Εκτάκτων Επιδομάτων, τους περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμους του 1970 έως 1979, εν σχέσει προς τον Θεατρικόν Οργανισμόν Κύπρου, τους περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού Νόμους του 1969 έως 1980, εν σχέσει προς τον Κυπριακόν Οργανισμόν Αθλητισμού και τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Νόμους, εν σχέσει προς το Ραδιοφωνικόν Ίδρυμα Κύπρου:

 

 

«Ωρισμένοι νόμοι της Δημοκρατίας» σημαίνει-

(α) τον περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Τροποποιητικόν) Νόμον του 1979.

21 του 1979

 

(β) τον περί Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού και Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Εξουσίαι Υπουργού) Νόμον του 1979 και

27 του 1979

 

(γ) τον περί των Ταμείων Βοηθείας Ζημιωθέντων Συντάξεων και Εκτάκτων Επιδομάτων και Χορηγημάτων (Εξουσίαι Υπουργού) Νόμον του 1983.

14 του 1983

 

3. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου -

(α) οι ωρισμένοι νόμοι της Δημοκρατίας καταργούνται άνευ επηρεασμού παντός γενομένου η παραλειφθέντος όπως γίνη δυνάμει τούτων και

Κατάργησις ωρισμένων νόμων της Δημοκρατίας

 

(β) αι δυνάμει των οικείων νόμων και των οικείων κανονισμών αρμοδιότητες ανατίθενται εις και ασκούνται υπό των Υπουργών περί ων γίνεται μνεία αντιστοίχως εις τους ειρημένους οικείους νόμους και οικείους κανονισμούς.

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο