|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:B432
(2016) 2 ΑΑΔ 801
15 Σεπτεμβρίου, 2016
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΩΝ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ,
Εφεσείουσα,
ν.
ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ΑΡ. 2),
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 210/2012)
Ποινή ― Έκδοση ακάλυπτης επιταγής, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη ― Άρθρο 305 (1) Κεφ.154 ― Επιβολή ποινής από το Εφετείο ύστερα από παραμερισμό πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης και απόφανση Εφετείου περί ενοχής του εφεσίβλητου ― Επιβολή χρηματικής ποινής χιλίων πεντακοσίων ευρώ ― Λογιστική οφειλή, η οποία ουδέποτε έχει εισπραχθεί από τον εφεσίβλητο ― Ύπαρξη δυνατότητας είσπραξής του από την ίδια την εφεσείουσα, δεδομένου ότι αφορούσε ασφάλιστρα, που της οφείλονται απο τρίτους ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Ιδιαίτερη κατάσταση υγείας ― Ύπαρξη συνδρόμου που επηρεάζει αρνητικά τη ζωή του εφεσίβλητου ― Επιβολή ποινής, επτά και πλέον χρόνια μετά τη διάπραξη του αδικήματος ― Συνθήκες διάπραξης που συνηγορούσαν προς επίδειξη μέγιστης δυνατής επιείκειας ― Αδίκημα το οποίο διαπράχθηκε μετά το πέρας μακράς συνεργασίας, που ο εφεσίβλητος είχε με την εφεσείουσα, κινούμενης, εκτός νόμιμων πλαισίων, γεγονός για το οποίο είχε και η τελευταία σημαντικό μερίδιο ευθύνης.
Ποινή ― Έκδοση ακάλυπτης επιταγής, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη ― Άρθρο 305 (1) Κεφ.154 ― Σοβαρότητα αδικήματος ― Η διάπραξή του συμβάλλει στη μείωση της εμπιστοσύνης στη συγκεκριμένη δικαιοπραξία και πλήττει τα συναλλακτικά ήθη.
Ποινή ― Χρόνος διάπραξης αδικήματος και χρόνος επιβολής ποινής ― Δεν μπορούσε να παραγνωριστεί στην προκειμένη, ο χρόνος διάπραξης του αδικήματος, ήτοι, επτά και πλέον χρόνια πριν από τον χρόνο επιβολής ποινής, στοιχείο που επιδρά στον περιορισμό της αυστηρότητας της επιβαλλόμενης ποινής.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της].
Επιβλήθηκε χρηματική ποινή.
Έφεση κατά Αθωωτικής Απόφασης (Ποινή).
Έφεση από την Παραπονούμενη εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Μαθηκολώνη Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 1347/2010), ημερομηνίας 4/10/2012.
Ι. Κορφιώτη (κα), για την Εφεσείουσα.
Κ. Κ. Σαβεριάδης, για τον Εφεσίβλητο.
Εφεσείων παρών.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος, μετά την ανατροπή της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης από το Εφετείο, στο πλαίσιο της παρούσας έφεσης, κρίθηκε ένοχος, σύμφωνα με το Άρθρο 305Α(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, για το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη.
Ως εκ της πιο πάνω εξέλιξης, η υπόθεση ορίστηκε για επιβολή ποινής, στάδιο κατά το οποίο ο συνήγορος του εφεσίβλητου εξέθεσε τα γεγονότα που ο ίδιος θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη προς μετριασμό της. Όσον αφορά τις περιστάσεις διάπραξης του υπό αναφορά αδικήματος, παρέπεμψε στην, ήδη, εκφωνηθείσα απόφαση του Εφετείου. Από αυτές, επισημαίνεται, ιδιαίτερα, ότι ο εφεσίβλητος είχε εκδώσει την εν λόγω επιταγή, προς υλοποίηση έγγραφης υπόσχεσης που είχε δώσει στην εφεσείουσα, για πληρωμή προς αυτή ποσού €17.757,87, το οποίο αφορούσε ασφάλιστρα. Όπως έχει λεχθεί, κανένα ποσό δεν έχει πληρωθεί έναντι του εν λόγω χρέους, το οποίο, όμως, όπως έχει εκ συμφώνου διευκρινιστεί, εμφανίζεται ως λογιστική οφειλή, η οποία ουδέποτε έχει εισπραχθεί από τον εφεσίβλητο. Διευκρινίστηκε δε, περαιτέρω, πως υπάρχει δυνατότητα είσπραξής του από την ίδια την εφεσείουσα, δεδομένου ότι αυτό αφορά ασφάλιστρα, που της οφείλονται στο πλαίσιο ασφαλιστικών συμφωνιών που αυτή συνήψε με πελάτες της.
Επιπρόσθετα, ο συνήγορος του εφεσίβλητου αναφέρθηκε στο πρόσωπο του πελάτη του, επισημαίνοντας ότι αυτός είναι λευκού ποινικού μητρώου και άμεμπτου χαρακτήρα. Συναφώς προς την πτυχή αυτή, ανέφερε, επίσης, πως ο εφεσίβλητος, πριν από τη συνεργασία του με την εφεσείουσα, είχε εργαστεί για μια δεκαετία ως εισπράκτορας σε άλλη ασφαλιστική εταιρεία και ουδέποτε υπήρξε θέμα μη απόδοσης προς αυτήν εισπραχθέντων ασφαλίστρων. Συμπλήρωσε δε, αναφέροντας πως, στον παρόντα χρόνο, ο εφεσίβλητος εργάζεται ως οδηγός οχήματος συλλογής αποβλήτων, εργασία για την οποία αμείβεται με ποσό €1.000,00 μηνιαίως και δεν έχει οποιοδήποτε άλλο εισόδημα.
Όσον αφορά τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσίβλητου, αναφέρθηκε ότι αυτός είναι ηλικίας 50 χρονών και ανύπαντρος, γεγονός που οφείλεται στην ιδιαίτερη κατάσταση της υγείας του. Συγκεκριμένα, υποφέρει από το σύνδρομο Gilles de la Tourette, για το οποίο έγινε διάγνωση όταν αυτός ήταν ηλικίας 10 χρονών. Σε βεβαίωση, ημερομηνίας 3.8.2016, του ιατρού ο οποίος τον παρακολουθεί από το 1993, αναφέρεται ότι το πιο πάνω σύνδρομο εκδηλώνεται στο πρόσωπό του με σοβαρό κινητικό τικ και, ιδιαίτερα, με πολύ έντονο φωνητικό τικ, δηλαδή πολύ έντονη ξαφνική κραυγή, έντονους ψυχαναγκασμούς και καταθλιπτική συνδρομή. Όπως ο εν λόγω ιατρός, επίσης, παρατηρεί, το συγκεκριμένο σύνδρομο επηρεάζει πολύ αρνητικά τη ζωή του, σε σημείο που, κατά διαστήματα, αυτός παρουσιάζει τάσεις αυτοκτονίας. Προσθέτει δε ότι, ως αποτέλεσμα φαρμακευτικής αγωγής και συστηματικής ψυχοθεραπείας, στα οποία ο ίδιος έχει υποβληθεί, η κατάστασή του έχει βελτιωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό τα τελευταία χρόνια. Συγχρόνως, όμως, παρατηρεί ότι ο εφεσίβλητος, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, λόγω της παρούσας υπόθεσης και των πιθανών δυσμενών συνεπειών της για το πρόσωπό του, παρουσιάζει, και πάλι, συμπτώματα του εν λόγου συνδρόμου, όπως, επίσης, καταθλιπτική διάθεση, πολύ έντονο άγχος, μέχρι και επίμονες σκέψεις αυτοκτονίας. Προς το σκοπό ανάσχεσης αυτής του της κατάστασης, έτυχε φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπευτικής στήριξης.
Το αδίκημα το οποίο διέπραξε ο εφεσίβλητος τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, κατά ανώτατο όριο, μέχρι τρία χρόνια, ή με επιβολή προστίμου μέχρι €10.000,00, ή και με τις δύο ποινές, αναλόγως της περίπτωσης. Επομένως, η σοβαρότητά του είναι δεδομένη και δε χρειάζεται να του δοθεί οποιαδήποτε άλλη διάσταση από αυτήν που του έχει προσδώσει η σχετική νομολογία δηλαδή, ότι η διάπραξή του συμβάλλει στη μείωση της εμπιστοσύνης στη συγκεκριμένη δικαιοπραξία και πλήττει τα συναλλακτικά ήθη.
Βέβαια, στον καθορισμό της ποινής, καθοριστικής σημασίας είναι, πάντοτε, και οι συνθήκες διάπραξης του υπό αναφορά αδικήματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτές έχουν, ήδη, αναφερθεί προηγουμένως και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι συνηγορούν προς την κατεύθυνση της επίδειξης προς τον εφεσίβλητο της μέγιστης δυνατής επιείκειας. Προστίθεται μόνο πως το αδίκημα για το οποίο αυτός κρίθηκε, τελικά, ένοχος διαπράχθηκε μετά το πέρας μιας μακράς συνεργασίας, που ο ίδιος είχε με την εφεσείουσα, κινούμενης, βασικά, εκτός νόμιμων πλαισίων, γεγονός για το οποίο είχε και η τελευταία το δικό της σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Εν πάση περιπτώσει, παρά την οικονομική αδυναμία του εφεσίβλητου να ανταποκριθεί προς εξόφληση της εν λόγω οφειλής, εξακολουθεί να υφίσταται η δυνατότητα είσπραξής της από την εφεσείουσα, απευθυνόμενη για το σκοπό αυτό στους πελάτες της, οι οποίοι, στην πραγματικότητα, οφείλουν τα ασφάλιστρα που την συναποτελούν.
Συγχρόνως, δεν παραγνωρίζεται και ο χρόνος διάπραξης του αδικήματος, ήτοι, πριν από επτά και πλέον χρόνια, στοιχείο που επιδρά στον περιορισμό της αυστηρότητας της επιβαλλόμενης ποινής, λαμβανομένης υπόψη και της φύσης του, που αφορά, βασικά, σε χρηματική οφειλή, η οποία δημιουργήθηκε τότε και υπό τις συνθήκες που έχουν προαναφερθεί. Με αυτά, λοιπόν, ως δεδομένα, εκλείπει κάθε έρεισμα επιβολής στον εφεσίβλητο ποινής στερητικής της ελευθερίας του.
Τη διαπίστωση, ανωτέρω, συντρέχει, οπωσδήποτε, το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος δεν έχει προηγούμενες καταδίκες και διεξήγαγε, πάντοτε, έντιμο βίο, καθώς, επίσης, η ιδιαιτερότητα στην κατάσταση της υγείας του, όπως αυτή έχει βεβαιωθεί από το θεράποντα ιατρό του και έχει εκτεθεί πιο πάνω. Υπό το σύνολο, λοιπόν, των περιστάσεων, επιβάλλεται στον εφεσίβλητο χρηματική ποινή €1.500,00.
Επιβάλλεται χρηματική ποινή.