|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 2 ΑΑΔ 779
4 Δεκεμβρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Aρ. 217/2013)
PAVLO PODHORNYI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 218/2013)
ZDRAVKOV NIKOLOV,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 219/2013)
ANDREY MORYAKOV,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Aρ. 217/2013, 218/2013, 219/2013)
Ποινική Δικονομία ― Διάταγμα προσωποκράτησης ― Αρχής ίσης μεταχείρισης ― Κατά πόσον παραβιάστηκε η εν λόγω αρχή, από την άρνηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου σε διαδικασία προσωποκράτησης, να παράσχει άδεια για την προσαγωγή μαρτυρίας πρωτοκολλητή αναφορικά με τη διαταγή που δόθηκε από άλλο Δικαστήριο για μονοήμερη κράτηση άλλης ομάδας υπόπτων η οποίοι εμφανίστηκαν σε διαφορετική διαδικασία αιτήσεων προσωποκράτησης, ενώπιον του άλλου Δικαστηρίου, ως ύποπτοι για τη διάπραξη διαφορετικών αλλά συναφών αδικημάτων.
Η έφεση στράφηκε εναντίον απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία διετάχθη η προσωποκράτηση των τριών εφεσειόντων για περίοδο οκτώ ημερών στο πλαίσιο διερεύνησης συγκεκριμένων αδικημάτων.
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου υποβλήθηκε αίτημα από το συνήγορο των εφεσειόντων για την παραχώρηση άδειας να κληθεί ως μάρτυρας ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για να καταθέσει φάκελο άλλης αίτησης προσωποκράτησης, που διεξήχθη την ίδια μέρα στο ίδιο Επαρχιακό Δικαστήριο ενώπιον άλλου Δικαστηρίου και αφορούσε στα ίδια γεγονότα αλλά διαφορετικούς υπόπτους, όπου εκεί διετάχθη η κράτηση τεσσάρων υπόπτων για μια μόνο μέρα εφόσον αυτό ήταν και το αίτημα που τελικά υποβλήθηκε από την Αστυνομία.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα, κρίνοντας μεταξύ άλλων ότι στο στάδιο εκείνο δεν ήταν ορθό να κλητευόταν οποιοσδήποτε μάρτυρας. Μεταξύ άλλων βάσισε την απόφαση του και στο γεγονός ότι δεν είχε καταδειχθεί η σχετικότητα της άλλης αίτησης προσωποκράτησης με τα επίδικα ζητήματα της ενώπιον του διαδικασίας προσωποκράτησης, αφού η θέση ότι η άλλη διαδικασία αφορούσε άλλα αδικήματα, δεν αμφισβητήθηκε.
Έλαβε επίσης υπ' όψιν την αρχή της ισότητας στη μεταχείριση των υπόπτων, αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εφόσον τα αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξαν οι εφεσείοντες και τα αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξαν οι άλλοι τέσσερις ύποπτοι, ήταν διαφορετικά, οι περιπτώσεις διαφοροποιούνταν και επομένως δεν προέκυπτε θέμα δυσμενούς διάκρισης.
Με την έφεση υποστηρίχθηκε κατά κύριο λόγο ότι παραβιάστηκαν οι θεμελιωμένες αρχές της ίσης μεταχείρισης των παραβατών κατά παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν υπήρχε στην προκειμένη οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να είχε δώσει άδεια για κλήτευση του Πρωτοκολλητή για τον εξεταζόμενο σκοπό.
2. Το γεγονός ότι ενώπιον άλλου Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, την ίδια ημέρα, εμφανίστηκαν άλλοι τέσσερις ύποπτοι για διαφορετικά (έστω και συναφή) αδικήματα, που βασίζονταν στα ίδια γεγονότα, και γι' αυτούς ζητήθηκε προσωποκράτηση μόνον μιας μέρας, η οποία εγκρίθηκε από το Δικαστήριο, ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός και λήφθηκε δεόντως υπ' όψιν από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
3. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης συγκατηγορουμένων ελήφθη υπόψη δεόντως από το πρωτόδικο Δικαστήριο και ορθά εκρίθη ότι δεν παραβιαζόταν στην προκείμενη.
4. Οι δύο ομάδες υπόπτων εμφανίστηκαν σε δύο διαφορετικές διαδικασίες αιτήσεων προσωποκράτησης, ενώπιον διαφορετικών Δικαστών και ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη διαφορετικών αδικημάτων.
Οι εφέσεις απορρίφθηκαν.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Azinas a.o. v. Police (1981) 2 C.L.R. 9.
Εφέσεις.
Εφέσεις από τους υπόπτους εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για μη κλήτευση μάρτυρα στο στάδιο αίτησης για προσωποκράτηση (Χριστοδούλου, Ε.Δ.), ημερομηνίας 28/11/13.
Χ. Φωτίου, για τους Εφεσείοντες.
Δ. Θεοδώρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάτος.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στις 28.11.13 διέταξε την προσωποκράτηση των τριών εφεσειόντων για περίοδο 8 ημερών, στα πλαίσια διερευνόμενων αδικημάτων τα οποία διαπράχθηκαν στην Πάφο την 21.11.13 και αφορούσαν σε συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, συνομωσία προς διάπραξη πλημμελήματος, παροχή υπηρεσιών στοιχήματος χωρίς άδεια, παροχή υπηρεσιών στοιχήματος χωρίς άδεια υποστατικού, απαγόρευση παιγνιομηχανημάτων περιορισμένου οφέλους, απαγόρευση παιγνιδιών καζίνο παρεχομένων με απευθείας σύνδεση και αδικημάτων αναφορικά με τον περί Συγκάλυψης Έρευνας και Δήμευσης Εσόδων από Ορισμένες Εγκληματικές Πράξεις, Νόμο.
Αφού συμπληρώθηκε η μαρτυρία της Αστυνομίας ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων ζήτησε όπως το πρωτόδικο δικαστήριο δώσει άδεια να κληθεί ως μάρτυρας ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για να καταθέσει φάκελο άλλης αίτησης προσωποκράτησης, που διεξήχθη την ίδια μέρα στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου και αφορούσε τα ίδια γεγονότα αλλά διαφορετικούς υπόπτους. Στην άλλη εκείνη υπόθεση άλλος Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου διέταξε την κράτηση τεσσάρων υπόπτων για μια μόνο μέρα εφόσον αυτό ήταν και το αίτημα που τελικά υποβλήθηκε από την Αστυνομία.
Ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, αναφορικά με το αίτημα για κλήση του Πρωτοκολλητή με σκοπό την παρουσίαση του φακέλου της υπόθεσης, ανέφερε ότι στο στάδιο της αίτησης προσωποκράτησης δεν θεωρούσε ότι ήταν ορθό να κλητευθεί οποιοσδήποτε μάρτυρας. Μεταξύ άλλων βάσισε την απόφαση του και στο γεγονός ότι δεν είχε καταδειχθεί η σχετικότητα της άλλης αίτησης προσωποκράτησης με τα επίδικα ζητήματα της ενώπιον του διαδικασίας προσωποκράτησης, «αφού η θέση ότι η άλλη διαδικασία αφορούσε άλλα αδικήματα δεν αμφισβητήθηκε».
Στην απόφαση του αναφορικά με την κράτηση των τριών εφεσειόντων το πρωτόδικο δικαστήριο έλαβε δεόντως υπόψιν του ότι σε άλλη υπόθεση, η οποία αφορούσε μεν τα ίδια γεγονότα τα οποία ενέπλεκαν και τους τρεις εφεσείοντες, αλλά η αίτηση είχε υποβληθεί αναφορικά με διαφορετικά κατ' ισχυρισμό αδικήματα, εκδόθηκε διάταγμα προσωποκράτησης μόνο μιας ημέρας. Έλαβε επίσης υπόψιν την αρχή της ισότητας στη μεταχείριση των αδικοπραγούντων και των υπόπτων, αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εφόσον τα αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξαν οι εφεσείοντες και τα αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξαν οι άλλοι τέσσερις ύποπτοι, ήταν διαφορετικά, οι περιπτώσεις των δύο ομάδων υπόπτων διαφοροποιούνταν και επομένως δεν προέκυπτε οποιοδήποτε θέμα δυσμενούς διάκρισης ούτε οποιαδήποτε παραβίαση του Άρθρου 28.1 του Συντάγματος. Όπως ανέφερε, το πρωτόδικο δικαστήριο, για να υπάρχει παραβίαση του Άρθρου αυτού απαιτείται να υπάρχει δυσμενής διάκριση σε σχέση με όμοια πράγματα και όμοια γεγονότα, πράγμα που δεν ίσχυε στην προκείμενη περίπτωση.
Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης επειδή το πρωτόδικο δικαστήριο, μη επιτρέποντας την κλήτευση του Πρωτοκολλητή και την παρουσίαση του φακέλου αναφορικά με την άλλη αίτηση προσωποκράτησης, παραβίασε τις θεμελιωμένες αρχές της ίσης μεταχείρισης των παραβατών κατά παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος.
Είναι νομολογιακά θεμελιωμένο ότι δεν είναι επιτρεπτή η άνιση και άδικη μεταχείριση συγκατηγορουμένων. Τέτοια μεταχείριση δημιουργεί δικαιολογημένο αίσθημα αδικίας στον κατηγορούμενο ο οποίος κρίνεται με περισσότερη αυστηρότητα ενώ ο συγκατηγορούμενος του κρίνεται επιεικέστερα, χωρίς να υπάρχουν αποχρώντες λόγοι (Δέστε: Το σύγγραμμα του Γ.Μ. Πική, Sentencing in Cyprus, 2nd Edition, σελ. 51-58, Principles of Sentencing του D.A. Thomas, σελ. 71-73 και Azinas a.o. v. Police (1981) 2 C.L.R. 9, 139-141).
Στην προκείμενη περίπτωση θεωρούμε ότι δεν υπήρχε οποιοσδήποτε λόγος για τον οποίο το πρωτόδικο δικαστήριο όφειλε να είχε δώσει άδεια για κλήτευση του Πρωτοκολλητή για τον εξεταζόμενο σκοπό. Το γεγονός ότι ενώπιον άλλου Δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, την ίδια ημέρα, εμφανίστηκαν άλλοι τέσσερις ύποπτοι για διαφορετικά (έστω και συναφή) αδικήματα, που βασίζονταν στα ίδια γεγονότα, και γι' αυτούς ζητήθηκε προσωποκράτηση μόνον μιας μέρας, η οποία εγκρίθηκε από το δικαστήριο, ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός και λήφθηκε δεόντως υπόψιν από το πρωτόδικο δικαστήριο.
Όσον αφορά την αρχή της ίσης μεταχείρισης συγκατηγορουμένων θεωρούμε ότι ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής την έλαβε δεόντως υπόψιν και ορθά έκρινε ότι δεν παραβιαζόταν στην προκείμενη περίπτωση με την έγκριση αιτήσεως για διάταγμα προσωποκράτησης μιας ημέρας στην άλλη περίπτωση και οχτώ ημερών στην παρούσα περίπτωση. Τούτο διότι οι δύο ομάδες υπόπτων εμφανίστηκαν σε δύο διαφορετικές διαδικασίες αιτήσεων προσωποκράτησης, ενώπιον διαφορετικών Δικαστών, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη διαφορετικών αδικημάτων και επομένως, ούτε προεκτεινόμενη και σε υπόπτους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραβιάστηκε η αρχή της ίσης μεταχείρισης παραβατών (και συγκεκριμένα συγκατηγορουμένων).
Υπό τις περιστάσεις θεωρούμε την πρωτόδικη απόφαση ορθή και τις εφέσεις αβάσιμες και ως εκ τούτου τις απορρίπτουμε.
Τα έξοδα των μεταφραστριών να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.