|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 2 ΑΑΔ 171
13 Φεβρουαρίου, 2013
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΚΩΣΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 67/2011)
Τροχαία αδικήματα ― Αποφυγή δι' οποιουδήποτε τρόπου παροχής δείγματος εκπνοής σε αστυνομικό ― Άρθρο 7(4) του περί Οδικής Ασφάλειας Νόμου 1986 (Ν.174/1986) ως έχει τροποποιηθεί ― Αδίκημα μη αυστηρής ευθύνης ― Κατά πόσον σε κάθε περίπτωση που κατά την τελική εξέταση, εμφανίζεται στη συσκευή η ένδειξη ανεπαρκές δείγμα εκπνοής, μπορεί τούτο να ερμηνεύεται ότι άνευ άλλου τινός, σημαίνει ή εξυπακούεται ότι σημαίνει πως το υποκείμενο στον έλεγχο άτομο, αποφεύγει δι' οιουδήποτε τρόπου να παράσχει δείγμα εκπνοής όταν τούτο ζητηθεί παρ' αυτού, εν τη εννοία του σχετικού του Νόμου.
Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας αμφισβήτησε την ορθότητα πρωτόδικης απόφασης με την οποία αθωώθηκε ο εφεσίβλητος σε κατηγορία αναφορικά με το αδίκημα της αποφυγής δι' οιουδήποτε τρόπου παροχής δείγματος εκπνοής σε αστυνομικό.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο στηρίχθηκε αποκλειστικά στη μαρτυρία του μάρτυρα αστυφύλακα την οποία αξιολόγησε ως αξιόπιστη.
Ο δε εφεσίβλητος κατέθεσε ενόρκως και η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη.
Στη βάση της μαρτυρίας του εν λόγω μάρτυρα και των τεκμηρίων που κατατέθηκαν, το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι για την απόδειξη του αδικήματος της δεύτερης κατηγορίας πρέπει να αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής και ότι στην προκείμενη περίπτωση, κάτι τέτοιο δεν είχε τεθεί.
Κρίθηκε συναφώς ότι η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή τελικής εξέτασης δεν μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής. Ο δε αστυφύλακας δεν πρόβαλε τέτοιο ισχυρισμό.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού ανέτρεξε στο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη όπου η λέξη «αποφυγή» σημαίνει, «απομακρύνομαι από κάτι» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με βάση τη μαρτυρία, ο κατηγορούμενος δεν επέδειξε τέτοια συμπεριφορά και συνακόλουθα αποφάσισε την αθώωσή του στην εν λόγω κατηγορία.
Με την έφεση υποστηρίχθηκε ότι:
α) Ο νόμος εφαρμόσθηκε πλημμελώς επί των πραγματικών γεγονότων.
β) Η μαρτυρία του αστυφύλακα αξιολογήθηκε από το Δικαστήριο ως αξιόπιστη σε αντίθεση με τη μαρτυρία του εφεσίβλητου στην οποία δεν αποδόθηκε καμιά αξία.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν προέκυπτε από τη μαρτυρία ότι ο εφεσίβλητος απέφυγε με οποιοδήποτε τρόπο να δώσει δείγμα εκπνοής. Η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή δεν θεμελιώνει από μόνη της τέτοια συμπεριφορά.
2. Η αποφυγή παροχής δείγματος εκπνοής ως συστατικό στοιχείο του αδικήματος πρέπει να αποδεικνύεται με μαρτυρία αναγόμενη στη συμπεριφορά του υφιστάμενου τον έλεγχο ατόμου.
3. Είναι αυτόδηλο πως η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή δεν είναι από μόνη της αρκετή για την απόδειξη του συγκεκριμένου αδικήματος. Απαιτείται προς τούτο και η προσαγωγή σχετικής μαρτυρίας προς απόδειξη της επιλήψιμης συμπεριφοράς εφόσον το αδίκημα δεν είναι αυστηρής ευθύνης.
4. Στην υπό κρίση υπόθεση η μαρτυρία που προσκόμισε η Κατηγορούσα Αρχή δεν μπορούσε να οδηγήσει με τη βεβαιότητα που απαιτείτο σε ποινικές υποθέσεις στο συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Αθωωτικής Απόφασης.
Έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα εναντίον της αθωωτικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Μουγής, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 4987/10), ημερομηνίας 16/3/11.
Π. Ευθυβούλου, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Ζαχαρίου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος αντιμετώπισε τις κατηγορίες, (α) οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος υπό την επήρεια οινοπνευματωδών ποτών, (β) αποφυγή δι' οποιουδήποτε τρόπου παροχής δείγματος εκπνοής σε αστυνομικό, (γ) οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος και παράλειψη ακινητοποίησης αυτού ενώ κλήθηκε από αστυνομικό σε στολή.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα αδικήματα διαπράχθηκαν στις 19.9.2010 στη οδό Τεύκρου Ανθία στην Αγία Νάπα ενώ ο εφεσίβλητος οδηγούσε το αυτοκίνητο με αριθμούς εγγραφής ΚΜΗ 060.
Ο εφεσίβλητος αρνήθηκε ενοχή στις κατηγορίες και κατόπιν δίκης, αθωώθηκε στις δύο πρώτες κατηγορίες, βρέθηκε όμως ένοχος στην τρίτη κατηγορία.
Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας με ένα λόγο έφεσης αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης στην έκταση που αυτή αφορά στην αθώωση του εφεσίβλητου στη δεύτερη κατηγορία για το αδίκημα της αποφυγής δι' οιουδήποτε τρόπου παροχής δείγματος εκπνοής σε αστυνομικό.
Ο εφεσίβλητος κατέθεσε ενόρκως και η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη. Το πρωτόδικο δικαστήριο στηρίχθηκε αποκλειστικά στη μαρτυρία του αστυφύλακα Μιχαηλίδη (ΜΚ1) την οποία αξιολόγησε ως αξιόπιστη. Στη βάση της μαρτυρίας του εν λόγω μάρτυρα και των τεκμηρίων που κατατέθηκαν, το πρωτόδικο δικαστήριο διαπίστωσε ότι,
«Ο κατηγορούμενος στις 19.9.2010 οδηγούσε το μηχανοκίνητο όχημα με αριθμούς εγγραφής ΜΚΗ 060 στη οδό Τεύκρου Ανθία στην Αγία Νάπα. Σε κάποιο σημείο του δρόμου ο ΜΚ1 ο οποίος έφερε αστυνομική στολή και φωσφορούχο γιλέκο και διενεργούσε έλεγχο οχημάτων έκανε σήμα με το φανάρι του στον κατηγορούμενο για να σταματήσει για έλεγχο. Ο κατηγορούμενος παρέλειψε να ακινητοποιήσει το όχημά του με αποτέλεσμα να ανακοπεί σε κατοπινό στάδιο. Στον κατηγορούμενο έγινε προκαταρκτικός έλεγχος με ένδειξη 29 mg% αντί 22mg%/. Μεταφέρθηκε στον αστυνομικός σταθμό Αγίας Νάπας για τελικό έλεγχο όπου η συσκευή τελικής εξέτασης με αύξοντα αριθμό C0637 είχε αποτέλεσμα την ένδειξη «insufficient».»
Το Άρθρο 7(4) του περί Οδικής Ασφάλειας Νόμου επί του οποίου στηρίχθηκε η δεύτερη κατηγορία προνοεί ότι:
«7.- (1) .......................
(2) ........................
(3) ........................
(4) Πας όστις, άνευ ευλόγου αιτίας, αρνείται ή αποφεύγει όπως μεταβεί εις τον χώρον όπου υπάρχει ο αναγκαίος τεχνικός εξοπλισμός προς διενέργειαν τελικής εξετάσεως ή αρνείται ή αποφεύγει δι' οιουδήποτε τρόπου να παράσχει δείγμα εκπνοής όταν τούτο ζητηθεί παρ΄ αυτού δυνάμει του παρόντος άρθρου, είναι ένοχος αδικήματος.»
Κρίθηκε πρωτοδίκως ότι για την απόδειξη του αδικήματος της δεύτερης κατηγορίας πρέπει να αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο κατηγορούμενος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής και ότι στην προκείμενη περίπτωση, κάτι τέτοιο δεν έχει τεθεί. Κρίθηκε συναφώς ότι η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή τελικής εξέτασης δεν μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής. Ο αστυφύλακας Μιχαηλίδης (ΜΚ1) δεν πρόβαλε τέτοιο ισχυρισμό. Το μόνο που ανέφερε ο εν λόγω μάρτυρας είναι ότι ο κατηγορούμενος δεν έδωσε ικανοποιητικό δείγμα εκπνοής και ενόψει τούτου, η συσκευή εμφάνισε την ένδειξη «insufficient». Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού ανέτρεξε στο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη όπου η λέξη «αποφυγή» σημαίνει, «απομακρύνομαι από κάτι» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με βάση τη μαρτυρία, ο κατηγορούμενος δεν επέδειξε τέτοια συμπεριφορά και συνακόλουθα αποφάσισε την αθώωσή του στην εν λόγω κατηγορία.
Με την υπό κρίση έφεση, ο Γενικός Εισαγγελέας αμφισβητεί την ορθότητα της πιο πάνω κατάληξης. Είναι η θέση του ότι ο νόμος εφαρμόσθηκε πλημμελώς επί των πραγματικών γεγονότων. Η ευπαίδευτη δικηγόρος της Δημοκρατίας τόνισε το γεγονός ότι η μαρτυρία του αστυφύλακα Μιχαηλίδη (ΜΚ1) αξιολογήθηκε από το δικαστήριο ως αξιόπιστη σε αντίθεση με τη μαρτυρία του εφεσίβλητου στην οποία δεν αποδόθηκε καμιά αξία.
Κατά την αντεξέταση του αστυφύλακα Μιχαηλίδη υποβλήθηκε στο μάρτυρα η ερώτηση,
Ε. Θέλω να μας εξηγήσεις εσύ συγκεκριμένα πώς κρίνεις ότι ένας άνθρωπος δεν δίνει ικανοποιητικό δείγμα εκπνοής; Πώς το κρίνετε αυτό;
Α. Δεν είμαι εγώ που αποφασίζω αν το αποτέλεσμα είναι insufficient. Είναι η μηχανή που εκδίδει σχετικό έντυπο για όλες τις ενδείξεις είτε ικανοποιητικό είτε μη.»
Προδήλως το ζήτημα προς εξέταση είναι αν σε κάθε περίπτωση που κατά την τελική εξέταση, εμφανίζεται στη συσκευή η ένδειξη «insufficient» και που σημαίνει ανεπαρκές δείγμα εκπνοής, μπορεί τούτο να ερμηνεύεται ότι άνευ άλλου τινός σημαίνει ή εξυπακούεται ότι σημαίνει ότι το υποκείμενο στον έλεγχο άτομο « ... αποφεύγει δι' οιουδήποτε τρόπου να παράσχει δείγμα εκπνοής όταν τούτο ζητηθεί παρ' αυτού ..» εν τη εννοία του σχετικού Άρθρου 7(4) του Νόμου (ανωτέρω).
Δεν προκύπτει από τη μαρτυρία ότι ο εφεσίβλητος απέφυγε με οποιοδήποτε τρόπο να δώσει δείγμα εκπνοής. Η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή δεν θεμελιώνει από μόνη της τέτοια συμπεριφορά. Η αποφυγή παροχής δείγματος εκπνοής ως συστατικό στοιχείο του αδικήματος πρέπει να αποδεικνύεται με μαρτυρία αναγόμενη στη συμπεριφορά του υφιστάμενου τον έλεγχο ατόμου η οποία, λογικά κρινόμενη, να μπορεί να οδηγήσει με βεβαιότητα σε ένα και μόνο συμπέρασμα ότι το ανεπαρκές δείγμα εκπνοής, ένεκα του οποίου η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή, οφείλεται αποκλειστικά στο ότι το υφιστάμενο τον έλεγχο άτομο σκοπίμως ή άλλως πως απέφυγε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να δώσει ικανοποιητικό δείγμα εκπνοής. Θεωρούμε αυτόδηλο πως η ένδειξη «insufficient» στη συσκευή δεν είναι από μόνη της αρκετή για την απόδειξη του συγκεκριμένου αδικήματος. Απαιτείται προς τούτο και η προσαγωγή σχετικής μαρτυρίας προς απόδειξη της επιλήψιμης συμπεριφοράς εφόσον το αδίκημα δεν είναι αυστηρής ευθύνης (strict liability). Στην υπό κρίση υπόθεση η μαρτυρία που προσκόμισε η Κατηγορούσα Αρχή δεν μπορούσε να οδηγήσει με τη βεβαιότητα που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις στο συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος απέφυγε να δώσει δείγμα εκπνοής.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.