|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 2 ΑΑΔ 337
13 Σεπτεμβρίου, 2011
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
IBRAHIM MAHMOOD AJLALI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 161/2010)
Πυροβόλα όπλα ― Κατοχή και μεταφορά πυροβόλου όπλου ― Ο περί Πυροβόλων και Μη Πυροβόλων Όπλων Νόμος 113(Ι)/2004 ― Παραμερισμός καταδίκης λόγω ύπαρξης κενού στη μαρτυρία του αστυνομικού εμπειρογνώμονα ―- Δεν προέκυπτε με τη βεβαιότητα που απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις ότι η τροποποίηση που έγινε στο εσωτερικό της κάννης αθλητικού πιστολιού, ήταν τέτοιου βαθμού και έκτασης, που κατέστησε το πιστόλι ικανό να εκτοξεύει βλήματα, έτσι που να μπορούσε να θεωρηθεί πυροβόλο όπλο κατηγορίας Β (2).
Απόδειξη ― Μαρτυρία ― Κενό ― Πότε υπάρχει κενό στη μαρτυρία αναφορικά με την ύπαρξη πρωτογενών γεγονότων που συνιστούν και αποδεικνύουν τα αδικήματα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας για τα αδικήματα της κατοχής και μεταφοράς πυροβόλου όπλου κατά παράβαση των άρθρων 2, 4(1), 51 και 55 του περί Πυροβόλων και Μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/2004 και για το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών χωρίς άδεια, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου, Κεφ. 54.
Με βάση αποκλειστικά τη μαρτυρία εμπειρογνώμονα της αστυνομίας, το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, το πιστόλι που βρέθηκε στην κατοχή του εφεσείοντα, από αθλητικό πιστόλι που ήταν, υπέστη τροποποίηση στο εσωτερικό της κάννης και μετατράπηκε σε πυροβόλο όπλο Κατηγορίας Β (2), σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων πρόνοιες του Νόμου.
Εναντίον της καταδίκης ο εφεσείων άσκησε έφεση προβάλλοντας ένα μόνο λόγο έφεσης σύμφωνα με τον οποίο ήταν εσφαλμένο το εύρημα του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι το ανευρεθέν πιστόλι ήταν πυροβόλο όπλο, εντός της εννοίας του νόμου.
Υποστηρίχθηκε ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει ουσιώδες στοιχείο του αδικήματος και συγκεκριμένα απέτυχε να αποδείξει ότι το πιστόλι είχε από μη πυροβόλο όπλο μετατραπεί σε πυροβόλο.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου δικαστηρίου δεν έβρισκε έρεισμα στη μαρτυρία.
2. Ήταν ορθή η θέση της υπεράσπισης ότι η μαρτυρία του εμπειρογνώμονα της Αστυνομίας δεν ήταν απαλλαγμένη ασάφειας, γενικότητας και αοριστίας και ότι κινείτο στη σφαίρα της εικασίας.
3. Ενδεικτικό της εικόνας που αναδυόταν μέσα από τη μαρτυρία του εν λόγω εμπειρογνώμονα, ήταν και το γεγονός ότι ο τελευταίος αδυνατούσε να τοποθετηθεί, με τη βεβαιότητα που απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις, επί του κατά πόσο η τροποποίηση στο εσωτερικό της κάννης με την αφαίρεση μέρους του διαφράγματος, ήταν τέτοιου βαθμού και έκτασης, που κατέστησε το πιστόλι ικανό να εκτοξεύει βλήματα.
4. Ο εμπειρογνώμονας αναφέρθηκε σε τρία πιθανά σενάρια όμως δεν ήταν βέβαιος, στο βαθμό και την έκταση πάντα που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις, να πει ποιο από τα τρία σενάρια θα ανέμενε να συμβεί.
5. Ενώ και μετά την επέμβαση στο διάφραγμα, το πιστόλι μπορούσε, σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς για τους οποίους είχε αρχικά κατασκευαστεί, δηλαδή ως αθλητικό πιστόλι, δεν μπορούσε να πυροδοτήσει και συνακόλουθα να εκτοξεύσει πλήρη φυσίγγια, και γιατί ο επικρουστήρας του, αν και ικανοποιητικού μήκους για σκοπούς πυροδότησης και συνακόλουθα εκτόξευσης αβολίδοτων βλημάτων, δεν ήταν ικανοποιητικού μήκους για σκοπούς πυροδότησης και εκτόξευσης πλήρων φυσιγγίων και χρειαζόταν επιμήκυνση.
6. Όλα τα πιο πάνω οδηγούσαν στη διαπίστωση ύπαρξης κενού στη μαρτυρία και συγκεκριμένα κενού αναφορικά με την ύπαρξη πρωτογενών γεγονότων που συνιστούσαν και αποδείκνυαν τα αδικήματα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Η έφεση είχε επιτυχή κατάληξη. Η καταδίκη του εφεσείοντα και οι συνακόλουθες ποινές, παραμερίστηκαν. Ο εφεσείων αθωώθηκε και απαλλάχθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Θωμά, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 11938/10), ημερομηνίας 20/10/10.
Κ. Ταμπούρλας, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Πασχαλίδης.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, σε τρεις κατηγορίες. Συγκεκριμένα κρίθηκε ένοχος για τα αδικήματα της κατοχής και μεταφοράς πυροβόλου όπλου κατά παράβαση των Άρθρων 2, 4(1), 51 και 55 του περί Πυροβόλων και Μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου 113(Ι)/2004 (πρώτη και δεύτερη κατηγορία, αντίστοιχα) και για το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών χωρίς άδεια, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου, Κεφ. 54 (τρίτη κατηγορία).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος των κατηγοριών 1 και 2, οι οποίες ως θα διαφανεί πιο κάτω είναι αυτές που μας ενδιαφέρουν στην παρούσα έφεση, φέρουν τον εφεσείοντα να κατέχει και να μεταφέρει «πυροβόλο όπλο κατηγορίας Β(2) όπως αναφέρεται στο Πρώτο Παράρτημα» του Νόμου.
Αρχικά θεωρούμε σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι με το Νόμο 113(Ι)/2004, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ πολύ πριν τη διάπραξη των αδικημάτων και συγκεκριμένα κατά την ημερομηνία προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καταργήθηκαν οι περί Πυροβόλων Όπλων Νόμοι 1974-2000 (Άρθρο 54(1) του Νόμου 113(Ι)/2004). Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι από της θέσπισης του και μέχρι σήμερα, ο Νόμος 113(Ι)/2004, τροποποιήθηκε δύο φορές. Η τροποποίηση που μας ενδιαφέρει είναι αυτή που έλαβε χώρα με το Νόμο 91(Ι)/2005. Η άλλη έλαβε χώρα πολύ πρόσφατα με το Νόμο 32(Ι)/2011.
Για σκοπούς σύντομης αναφοράς, θα αναφερόμαστε στους Νόμους 113(Ι)/2004 και 91(Ι)/2005, στο βαθμό και την έκταση βέβαια που μας αφορούν, ως «ο Νόμος». Παραπομπή δε σε σχετικά άρθρα θα γίνεται εκεί και όπου κρίνεται σκόπιμο.
Στο βαθμό και την έκταση που τα γεγονότα τα οποία περιβάλλουν τη διάπραξη των αδικημάτων, μας αφορούν, αυτά έχουν ως εξής:
Στις 23/6/2010, μέλη της ΥΚΑΝ Λάρνακας, ενεργώντας στη βάση πληροφοριών οι οποίες έφεραν τον εφεσείοντα να έχει στην κατοχή και συγκεκριμένα στο αυτοκίνητο του με αριθμό εγγραφής KJJ 674, ναρκωτικά, ερεύνησαν το αυτοκίνητο στην παρουσία του τελευταίου. Στα πλαίσια της έρευνας, εντοπίστηκε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, περιτυλιγμένο σε χαρτί και τοποθετημένο σε νάυλον σακούλι, ένα πιστόλι τουρκικής κατασκευής, μάρκας Voltran Tuna CAL 8 mm, με αριθμό κατασκευής Τ4122908 (το πιστόλι), επί του οποίου ήταν εφαρμοσμένη γεμιστήρα πλήρης φυσιγγίων. Συγκεκριμένα στη γεμιστήρα υπήρχαν έξι πλήρη φυσίγγια.
Το πιστόλι εξετάστηκε από εμπειρογνώμονα της αστυνομίας, τον Αρχιαστυφύλακα 5191 Ακάμα Βύρωνα, ειδικό στην αναγνώριση πυροβόλων όπλων και πυρομαχικών, ο οποίος ετοίμασε και κατέθεσε ως τεκμήριο σχετική έκθεση γύρω από το περιεχόμενο της οποίας περιστράφηκε και η προφορική μαρτυρία του.
Σύμφωνα με τον εν λόγω μάρτυρα, το πιστόλι αρχικά κατασκευάστηκε ως αθλητικό πιστόλι και ως τέτοιο είχε τη δυνατότητα να πυροδοτεί μόνο αβολίδοτα φυσίγγια διαμέτρου 8 χλμ. Βlank. Στο εσωτερικό της κάννης του πιστολιού ο μάρτυρας διαπίστωσε μετατροπές. Συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι είχε αφαιρεθεί το μεγαλύτερο μέρος του διαφράγματος που ήταν τοποθετημένο στο εσωτερικό της κάννης. Σύμφωνα με τον εν λόγω μάρτυρα, τα αθλητικά πιστόλια διαμετρήματος 8 χλμ. Blank, από τα οποία αφαιρείται το διάφραγμα, αποκτούν την επιπλέον δυνατότητα να δέχονται στη θαλάμη τους και να πυροβολούν φυσίγγια, διαμετρήματος 6.35 χλμ. Ήταν η θέση του μάρτυρα ότι με την αφαίρεση του διαφράγματος από τέτοια αθλητικά πιστόλια, η κατηγορία στην οποία τα εν λόγω πιστόλια εντάσσονται, τροποποιείται έτσι ώστε από αθλητικά πιστόλια να μετατρέπονται σε πιστόλια Κατηγορίας Β(2), σύμφωνα με το Νόμο 113(Ι)/2004. Ο μάρτυρας διαπίστωσε επίσης ότι όλοι οι μηχανισμοί λειτουργίας του πιστολιού βρίσκοντο σε χρησιμοποιήσιμη κατάσταση, το συγκεκριμένο πιστόλι όμως δεν μπορούσε να πυροβολήσει πλήρη φυσίγγια διαμετρήματος 6.35 χλμ. γιατί ο επικρουστήρας του χρειαζόταν πολύ ελαφριά επιμήκυνση. Διαπίστωσε επίσης ότι, επειδή το διάφραγμα δεν είχε αφαιρεθεί εντελώς από το εσωτερικό της κάννης, υπήρχε κίνδυνος, με την πυροδότηση πλήρους φυσιγγίου η βολίδα να μην εξέλθει του στομίου της κάννης, αλλά να μείνει μέσα στην κάννη και να προκληθεί έκρηξη και καταστροφή της κάννης. Ενόψει της συγκεκριμένης διαπίστωσης του, ο μάρτυς χαρακτήρισε τη χρήση του πιστολιού με πλήρη φυσίγγια ως επικίνδυνη. Αναφορικά με τη φυσιγγιοθήκη ο μάρτυρας ανέφερε ότι η φυσιγγιοθήκη δέχεται τόσο πλήρη φυσίγγια διαμετρήματος 6.35 χλμ. όσο και αβολίδοτα φυσίγγια διαμετρήματος 8 χλμ. Blank και ότι αυτή ήταν σε χρησιμοποιήσιμη κατάσταση. Αναφορικά με τα έξι φυσίγγια που εντοπίστηκαν στο εσωτερικό της φυσιγγιοθήκης, η διαπίστωση του μάρτυρα μετά που χρησιμοποίησε δύο από τα εν λόγω φυσίγγια για σκοπούς ελέγχου, ήταν ότι αυτά βρίσκονται σε καλή χρησιμοποιήσιμη κατάσταση. Λόγω του κινδύνου που υπήρχε σε περίπτωση πυροδότησης πλήρους φυσιγγίου με το συγκεκριμένο πιστόλι, ο μάρτυρας για σκοπούς πυροδότησης των δύο φυσιγγίων που χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς ελέγχου, χρησιμοποίησε άλλο πιστόλι.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ως αποτέλεσμα της τροποποίησης στο εσωτερικό της κάννης, το πιστόλι, από αθλητικό πιστόλι που ήταν πριν την τροποποίηση, μετατράπηκε σε πυροβόλο όπλο Κατηγορίας Β(2), σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων πρόνοιες του Νόμου, με βάση αποκλειστικά τη μαρτυρία του εμπειρογνώμονα της αστυνομίας Β. Ακάμα, Μ.Κ. 5, στη μαρτυρία του οποίου έχουμε αναφερθεί πιο πάνω. Θα πρέπει να λεχθεί ότι το πρωτόδικο δικαστήριο αποδέχθηκε τη μαρτυρία του Μ.Κ. 5, του οποίου η ειδικότητα σε θέματα αναγνώρισης πυροβόλων όπλων δεν αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης ή αμφισβήτησης στο σύνολό της. Το σχετικό με την αξιολόγηση της μαρτυρίας του Μ.Κ. 5, απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση έχει ως εξής:
"Τον ρόλο του ως εμπειρογνώμονα εκπλήρωσε στο έπακρο και ο Μ.Κ. 5. Αξίζει να αναφέρω ότι η ιδιότητα του ως ειδικού στην αναγνώριση πυροβόλων όπλων και πυρομαχικών υπήρχε αδιαμφισβήτητη. Περιέγραψε με την απαιτούμενη λεπτομέρεια όλα τα ευρήματα στα οποία κατέληξε μετά την εξέταση στην οποία υπέβαλε το επίδικο πιστόλι. Ειδικά δε επεξήγησε με κάθε σαφήνεια και ακρίβεια την τροποποίηση η οποία επήλθε στο εσωτερικό μέρος της κάννης του επίδικου πιστολιού, με την οποία αυτό μετατράπηκε από αθλητικό πιστόλι σε πιστόλι κατηγορίας Β. Επεξήγησε επίσης κατά τρόπο πειστικό ότι ούτε η ελαφριά επιμήκυνση την οποία χρειάζεται ο επικρουστήρας του επίδικου πιστολιού για να μπορεί να πυροβολεί πλήρη φυσίγγια, ούτε οι κίνδυνοι οι οποίοι είναι δυνατό να δημιουργηθούν κατά την πυροδότηση φυσιγγίου, λόγω της μη πλήρους διάνοιξης του διαφράγματος της κάννης, μπορούν να αλλάξουν την κατηγορία του επίδικου πιστολιού."
Με το μοναδικό λόγο έφεσης προσβάλλεται ως εσφαλμένο το εύρημα του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι το ανευρεθέν στο αυτοκίνητο του εφεσείοντα πιστόλι είναι πυροβόλο όπλο, εντός της εννοίας της Κατηγορίας Β(2) του Πρώτου Παραρτήματος του Νόμου.
Επίκεντρο της επιχειρηματολογίας του κ. Ταμπούρλα, συνιστά η θέση ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει ουσιώδες στοιχείο του αδικήματος και συγκεκριμένα απέτυχε να αποδείξει ότι το πιστόλι είχε από μη πυροβόλο όπλο μετατραπεί σε πυροβόλο όπλο, δηλαδή πιστόλι Κατηγορίας Β(2). Εφόσον για να καταστεί δυνατή η πυροδότηση φυσιγγίου με το συγκεκριμένο πιστόλι, καθίστατο, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο υπεράσπισης, επιβεβλημένη η επιμήκυνση, έστω και σε περιορισμένη έκταση, του επικρουστήρα, πράγμα που δεν είχε γίνει, αλλά και αν γινόταν «κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι το βλήμα θα μπορούσε να περάσει από το διάφραγμα», η δυνατότητα εκτόξευσης βλήματος, του πιστολιού δεν συνιστά, σύμφωνα πάντα με τον κ. Ταμπούρλα, παρά μια απλή και ακαθόριστη πιθανότητα η οποία κάθε άλλο παρά ικανοποιεί το επίπεδο απόδειξης που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα παραπέμποντας σε συγκεκριμένη πτυχή της αντεξέτασης του Μ.Κ. 5, την οποία χαρακτηρίζει «καθοριστική», διερωτάται: «Είναι δηλαδή περί υποθέσεων και πιθανοτήτων ο λόγος;» Παραθέτουμε αυτούσια την εν λόγω πτυχή της αντεξέτασης:
"Ε. Αφού λέτε μετά ότι δεν έχει διανοιχθεί εντελώς και ένα πλήρες φυσίγγιο αν πυροδοτηθεί η βολίδα μπορεί να μείνει μέσα στην κάννη, είναι η παράγραφος Γ της έκθεσης σας;
Α. Αναφέρω αυτό το γεγονός διότι πράγματι υπάρχει ο κίνδυνος κατά τον πυροβολισμό και την έξοδο της βολίδας από το φυσίγγιο στην περιοχή της διέλευσης από το διάφραγμα υπάρχει είτε η πιθανότητα η βολίδα να περάσει από το διάφραγμα παραμορφώνοντας ελαφρώς την βολίδα ώστε να περάσει από το διάφραγμα είτε ακόμη και το διάφραγμα να απαλειφθεί από την έξοδο της βολίδας ή σε μια άλλη περίπτωση θα μπορούσε η βολίδα να σταματήσει στο διάφραγμα προκαλώντας την έκρηξη της κάννης με τις συνέπειες που γράφουμε, δεν γνωρίζω να σας πω τι ακριβώς θα συμβεί αν πυροβολήσουμε αυτό το όπλο υπάρχουν διάφορες πιθανότητες."
Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Νόμου, όπως αυτό ίσχυε κατά το χρόνο διάπραξης του αδικήματος, «πυροβόλο όπλο» έχει την έννοια που του αποδίδεται από το Πρώτο Παράρτημα του Νόμου, ενώ «μη πυροβόλο όπλο» σημαίνει όπλο που δεν αναφέρεται στο εν λόγω Παράρτημα.
Σύμφωνα με το Πρώτο Παράρτημα ««πυροβόλο όπλο» σημαίνει οποιοδήποτε αντικείμενο που υπάγεται», μεταξύ άλλων Κατηγοριών και στην Κατηγορία Β. Σύμφωνα με την παράγραφο (2) της Κατηγορίας Β του εν λόγω Παραρτήματος, που είναι αυτή που μας ενδιαφέρει, στην Κατηγορία πυροβόλων όπλων περιλαμβάνονται «πιστόλια». (Άρθρο 28(β) του Ν. 91(Ι)/2005).
Σύμφωνα πάντα με το Άρθρο 2 του Νόμου και συγκεκριμένα το Άρθρο 2(β) του Νόμου 91(Ι)/2005, οι πρόνοιες του οποίου, ίσχυαν κατά το χρόνο διάπραξης του αδικήματος:
"«αθλητικό πιστόλι» σημαίνει περίστροφο ή πιστόλι, το οποίο λειτουργεί μόνο με αβολίδωτα φυσίγγια ή καψήλια και δεν μπορεί να εκτοξεύει βλήματα, αλλά και δεν περιλαμβάνει αθύρματα."
Το ερώτημα επομένως που εγείρεται και στο οποίο στρέφομε την προσοχή μας είναι κατά πόσο το συμπέρασμα του πρωτόδικου δικαστηρίου, του οποίου η ορθότητα αμφισβητείται με τον ένα και μόνο λόγο έφεσης, βρίσκει έρεισμα στη μαρτυρία. Για τους πιο κάτω λόγους η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα είναι αρνητική.
Διεξήλθαμε προσεκτικά την ενώπιον μας αποδεκτή μαρτυρία. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στη μαρτυρία του Μ.Κ. 5, η οποία όντως αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του επίμαχου συμπεράσματος του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η θέση της υπεράσπισης ότι η μαρτυρία του Μ.Κ. 5 δεν είναι απαλλαγμένη ασάφειας, γενικότητας και αοριστίας και γενικά ότι κινείται στη σφαίρα της εικασίας μας βρίσκει σύμφωνους. Ενδεικτικό της εικόνας που αναδύεται μέσα από τη μαρτυρία του εν λόγω μάρτυρα συνιστά και το γεγονός ότι ο μάρτυρας αδυνατούσε να τοποθετηθεί, με τη βεβαιότητα που απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις, επί του κατά πόσο η τροποποίηση στο εσωτερικό της κάννης με την αφαίρεση μέρους του διαφράγματος, ήταν τέτοιου βαθμού και έκτασης, που κατέστησε το πιστόλι ικανό να εκτοξεύει βλήματα. Είναι αρκετό να επισημάνουμε το γεγονός ότι ο Μ.Κ. 5 αναφέρθηκε στα εξής τρία πιθανά σενάρια∙ να εκτοξευθεί μεν το βλήμα, πλην όμως να εξέλθει του στομίου της κάννης παραμορφωμένο, να εκτοξευθεί το βλήμα και κατά τη διέλευση του από το σημείο της τροποποίησης να συμπαρασύρει και τα υπολείμματα του διαφράγματος, ή η βολίδα να μην εκτοξευθεί αλλά να παραμείνει στην κάννη, στο σημείο του διαφράγματος και να εκραγεί εντός της κάννης με απρόβλεπτες για το χειριστή του πιστολιού συνέπειες. Ο μάρτυρας όμως δεν ήταν βέβαιος, στο βαθμό και την έκταση πάντα που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις, να πει ποιο από τα τρία σενάρια θα ανέμενε να συμβεί.
Επίσης, ενώ και μετά την επέμβαση στο διάφραγμα, το πιστόλι μπορούσε, σύμφωνα με το Μ.Κ. 5, να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς για τους οποίους είχε αρχικά κατασκευαστεί, δηλαδή εξακολουθούσε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αθλητικό πιστόλι, δεν μπορούσε να πυροδοτήσει και συνακόλουθα να εκτοξεύσει πλήρη φυσίγγια, και γιατί ο επικρουστήρας του, αν και ικανοποιητικού μήκους για σκοπούς πυροδότησης και συνακόλουθα εκτόξευσης αβολίδοτων βλημάτων, δεν ήταν ικανοποιητικού μήκους για σκοπούς πυροδότησης και εκτόξευσης πλήρων φυσιγγίων. Χρειαζόταν επιμήκυνση.
Όλα τα πιο πάνω οδηγούν στη διαπίστωση ύπαρξης κενού στη μαρτυρία και συγκεκριμένα κενού αναφορικά με την ύπαρξη πρωτογενών γεγονότων που συνιστούν και αποδεικνύουν τα αδικήματα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η έφεση επιτυγχάνει και η καταδίκη του εφεσείοντα στις κατηγορίες 1 και 2, όπως και οι ακόλουθες αυτών ποινές, παραμερίζονται. Ο δε εφεσείων αθωώνεται και απαλλάσσεται των εν λόγω κατηγοριών.
Η έφεση έχει επιτυχή κατάληξη. Η καταδίκη του εφεσείοντα και οι συνακόλουθες ποινές, παραμερίζονται. Ο εφεσείων αθωώνεται και απαλλάσσεται.