|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 2 ΑΑΔ 67
22 Φεβρουαρίου, 2011
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 153/2010)
Άδεια οδηγού ― Στέρηση άδειας οδήγησης για περίοδο ενός έτους μαζί με χρηματική ποινή και βαθμούς ποινής για εγκατάλειψη του τόπου ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας κατά παράβαση του Άρθρου 235 Α (2) και (3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Αναγκαιότητα χρησιμοποίησης του οχήματος του εφεσείοντος για τους σκοπούς της εργασίας του και για σοβαρούς λόγους υγείας που αντιμετωπίζει το παιδί του ― Κατ' έφεση, η διάρκεια στέρησης της άδειας οδήγησης μειώθηκε ώστε αυτή να λήγει σήμερα.
Η έφεση αυτή αφορά στην ποινή της στέρησης της άδειας οδήγησής του εφεσείοντος, η οποία του επιβλήθηκε μαζί με χρηματική ποινή και βαθμούς ποινής στη δεύτερη κατηγορία της εγκατάλειψης τόπου ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας, κατά παράβαση του Άρθρου 235Α(2) και (3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Η στέρηση είναι για περίοδο ενός έτους και είναι η μεγαλύτερη προβλεπόμενη από το σχετικό Άρθρο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την έφεση και διέταξε όπως η διάρκεια της στέρησης μειωθεί ώστε αυτή να λήγει σήμερα, αφού έλαβε υπ' όψιν ότι η κατηγορία για την οποία επεβλήθη η στέρηση αφορά γεγονότα που δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά - η σύγκρουση έγινε με σταθμευμένο όχημα, στο οποίο προκλήθηκαν μικρής έκτασης ζημιές. Στην κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου προσμέτρησαν και οι σκοποί για τους οποίους ο εφεσείων χρησιμοποιεί το όχημά του, καθώς και το γεγονός ότι αυτός δε βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Η έφεση επιτράπηκε. Η διάρκεια της στέρησης της άδειας οδηγού του εφεσείοντα μειώθηκε ως ανωτέρω.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Θεοδώρου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 22273/09), ημερομηνίας 6/10/10.
Γ. Κωνσταντίνου, για τον Εφεσείοντα.
Α. Αριστείδης, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων αντιμετώπιζε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού διάφορες κατηγορίες σε σχέση με παραβάσεις του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, (Ν. 86/72), (όπως τροποποιήθηκε). Στις 6.10.2010, του επιβλήθηκαν διάφορες ποινές. Η έφεση, όμως, αφορά μόνο στην ποινή της στέρησης της άδειας οδήγησής του, η οποία του επιβλήθηκε μαζί με χρηματική ποινή και βαθμούς ποινής στη δεύτερη κατηγορία της εγκατάλειψης τόπου ατυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας, κατά παράβαση του Άρθρου 235Α(2) και (3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Η στέρηση είναι για περίοδο ενός έτους και είναι η μεγαλύτερη προβλεπόμενη από το σχετικό Άρθρο.
Ο συνήγορος του εφεσείοντα υποστήριξε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να συνυπολογίσει τις ιδιαίτερες προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα, οι οποίες καθιστούσαν την άδεια οδήγησης για τον ίδιο αναγκαία. Είναι κτηνοτρόφος, διατηρεί φάρμα σε απόσταση από την κατοικία του, στο χωριό Φασούλα και είναι υποχρεωμένος να μεταφέρει εκεί, εκτός από τα απαραίτητα για τη φάρμα, και νερό, λόγω έλλειψης παροχής του. Έχει, επίσης, παιδί που αντιμετωπίζει, εκ γενετής, πρόβλημα υγείας, το οποίο είναι υποχρεωμένος να μεταφέρει με το αυτοκίνητό του σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Ο εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα ακριβοδίκαια, θα σημειώναμε, δέχθηκε ότι η διάρκεια της στέρησης της άδειας οδήγησης του εφεσείοντα είναι υπερβολική. Φαίνεται, ανέφερε, να μην έχουν ληφθεί υπόψη, στο βαθμό που θα έπρεπε, όλα όσα τον περιβάλλουν, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί η μεγαλύτερη προβλεπόμενη από το νόμο περίοδος στέρησης.
Έχουμε εξετάσει τα γεγονότα κάτω από τα οποία προέκυψε η κατηγορία για την οποία επεβλήθη η στέρηση, που, θα πρέπει να πούμε, δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά - η σύγκρουση έγινε με σταθμευμένο όχημα, στο οποίο προκλήθηκαν μικρής έκτασης ζημιές - όπως και τους σκοπούς για τους οποίους ο εφεσείων χρησιμοποιεί το όχημά του, καθώς και το γεγονός ότι αυτός δε βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες. Συμφωνούμε με τον εφεσείοντα αλλά και με τη θέση που εξέφρασε ο εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα και μειώνουμε τη διάρκεια της στέρησης, έτσι ώστε αυτή να λήγει σήμερα.
Η έφεση επιτυγχάνει.
Η διάρκεια της στέρησης της άδειας οδηγού του εφεσείοντα μειώνεται στο βαθμό που έχουμε αναφέρει πιο πάνω.
Η έφεση επιτρέπεται. Η διάρκεια της στέρησης της άδειας οδηγού του εφεσείοντα μειώνεται ως ανωτέρω.