|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 2 ΑΑΔ 16
26 Ιανουαρίου, 2011
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 98/2009)
Ποινική Δικονομία ― Κατηγορητήριο ― Καταδίκη κατηγορουμένου στη βάση ελαττωματικού κατηγορητηρίου ― Κατά πόσο υπήρχε δυνατότητα διάσωσης της καταδίκης στη βάση του Άρθρου 85(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155.
Ποινική Δικονομία ― Κατηγορητήριο ― Μεταβολή ελαττωματικού κατηγορητηρίου κατ' εφαρμογή του Άρθρου 83 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 ― Δυνατότητα Δικαστηρίου, κατ' εξαίρεση, να θεραπεύσει ουσιώδεις πλημμέλειες, στο τέλος της δίκης, πάντοτε υπό τον όρο ότι δεν επηρεάζονται τα συμφέροντα του κατηγορουμένου, ιδιαίτερα ο τρόπος κατά τον οποίο θα μπορούσε, διαφορετικά να χειριστεί την υπόθεσή του.
Ο εφεσείων είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως για παραβίαση όρου της άδειάς του για χρήση μεγαφώνων, ενώ το κατηγορητήριο απέδιδε σε αυτόν την πρόκληση οχληρίας και το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως δεν αποδείχθηκε η οχληρία.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση. Η δικηγόρος της Δημοκρατίας η οποία εκπροσώπησε την εφεσίβλητη, επικαλούμενη το Άρθρο 85(1) της Ποινικής Δικονομίας, υποστήριξε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο ουσιαστικά το εφάρμοσε, βρίσκοντας στην πραγματικότητα τον εφεσείοντα ένοχο για μέρος του κατηγορητηρίου. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενώ έκρινε πως δεν αποδείχθηκε οχληρία, καταδίκασε τον εφεσείοντα ως παραβιάζοντα άλλο όρο της άδειάς του για χρήση μεγαφώνων.
Αποφασίστηκε ότι:
Αν αφαιρεθεί η αναφορά σε πρόκληση οχληρίας, δεν απομένει τίποτε στις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου. Απομένει αναφορά σε παράβαση όρων άδειας ή όρου άδειας χωρίς όμως να προσδιορίζεται ποιός από τους διάφορους όρους άδειας έχει παραβιαστεί στην περίπτωση. Αυτό δε, πέρα από το ότι, το κατά πόσο προκλήθηκε οχληρία ήταν βασικό στοιχείο της υπεράσπισης του εφεσείοντος ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου αφού αυτή προσδιοριζόταν ως το συστατικό του αδικήματος. Επομένως η καταδίκη δεν μπορούσε να διασωθεί εν όψει του Άρθρου 85(1), όπως ήταν η εισήγηση της εφεσίβλητης.
Η έφεση επιτράπηκε. Ο εφεσείων αθωώθηκε και απαλλάχθηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή εξόδων.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Γεωργίου-Αντωνίου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 5040/08), ημερομηνίας 13/5/09.
Τ. Κυρμίτσης για Τσίτσιος & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Α. Κάρνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ξεκινούμε από το δεδομένο ότι το κατηγορητήριο, όπως και σήμερα ευθέως και δικαίως αναγνώρισε η κα Κάρνου, περιείχε ελάττωμα. Aπέδιδε στον εφεσείοντα πρόκληση οχληρίας, ενώ κατά τη θέση της εφεσίβλητης δεν υπάρχει τέτοιο συστατικό στο αδίκημα, όπως το προβλέπει ο Νόμος. Τέτοιας φύσης ελαττώματα στο κατηγορητήριο, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, διορθώνονται κατ' εφαρμογή του Άρθρου 83 της Ποινικής Δικονομίας. Σε τέτοια περίπτωση, εφόσον εγκριθεί η τροποποίηση από το Δικαστήριο, τροποποιείται το κατηγορητήριο, κατηγορείται εκ νέου ο κατηγορούμενος και πλέον η υπόθεση διεξάγεται πάνω στη βάση του τροποποιημένου κατηγορητηρίου. Κατ' εξαίρεση παρέχεται δυνατότητα, στο τέλος της δίκης, το Δικαστήριο να θεραπεύσει επουσιώδεις πλημμέλειες πάντοτε υπό τον όρο ότι δεν επηρεάζονται τα συμφέροντα του κατηγορουμένου, ιδιαίτερα ο τρόπος κατά τον οποίο θα μπορούσε, διαφορετικά, να χειριστεί την υπόθεσή του. Η κα Κάρνου εισηγείται το Άρθρο 85(1) της Ποινικής Δικονομίας ως προσφερόμενο στην περίπτωση. Δηλαδή πως, παρά το ότι δεν αναφέρθηκε ειδικά αυτό το άρθρο, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι το πρωτόδικο δικαστήριο ουσιαστικά το εφάρμοσε, βρίσκοντας στην πραγματικότητα τον κατηγορούμενο ένοχο για μέρος του κατηγορητηρίου. Το πρωτόδικο δικαστήριο ενώ έκρινε πως δεν αποδείχθηκε οχληρία, καταδίκασε τον εφεσείοντα ως παραβιάζοντα άλλο όρο της άδειας του για χρήση μεγαφώνων. Αν αφαιρέσουμε όμως την αναφορά σε πρόκληση οχληρίας, όπως φάνηκε να αναγνωρίζει και η κα Κάρνου σήμερα ενώπιόν μας, δεν απομένει τίποτε στις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου. Απομένει αναφορά σε παράβαση όρων άδειας ή όρου άδειας χωρίς όμως να προσδιορίζεται ποιός από τους διάφορους όρους άδειας έχει παραβιαστεί στην περίπτωση. Αυτά δε, πέρα από το ότι, όπως μας έχει πει ο κ. Κυρμίτσης και όπως προκύπτει και από την πρωτόδικη απόφαση, το κατά πόσο προκλήθηκε οχληρία ήταν βασικό στοιχείο της υπεράσπισης του εφεσείοντα ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου αφού αυτή προσδιοριζόταν ως το συστατικό του αδικήματος. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε πως η καταδίκη διασώζεται εν όψει του Άρθρου 85(1) όπως ήταν η εισήγηση της εφεσίβλητης και, συνεπώς, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε και στα άλλα ζητήματα που συζητήθηκαν επί της ουσίας.
Η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Ο κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται.
Δικαστήριο - Υπάρχει θέμα εξόδων;
Κυρμίτσης - Δεν θα ζητήσω έξοδα.
Δικαστήριο - Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η έφεση επιτρέπεται. Ο εφεσείων αθωώνεται και απαλλάσσεται. Δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.