|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 2 ΑΑΔ 280
9 Ioυνίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΣΑΒΒΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗ ΚΟΥΠΑΤΟΥ,
Eφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 160/2008)
Ναρκωτικά ― Εισαγωγή, κατοχή και κατοχή ναρκωτικών Τάξης Β (14.118,65 γρ. φυτού κάνναβης) με σκοπό την προμήθειά τους σε τρίτα πρόσωπα ― Ο τρόπος δράσης του εφεσείοντος οδήγησαν το Κακουργιοδικείο να καταλήξει σε εύρημα ενοχής του, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ― Επικύρωση καταδίκης κατ' έφεση.
Ο εφεσείων συνελήφθη στις 29.2.2008 στο προαύλιο ξενοδοχείου στη Λεμεσό, έχοντας παραλάβει βαλίτσα εντός της οποίας διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν τα ναρκωτικά. Με την παρούσα έφεσή του αμφισβητεί την ορθότητα της καταδίκης του στις κατηγορίες της εισαγωγής και της κατοχής των ναρκωτικών με σκοπό την προμήθειά τους σε τρίτα πρόσωπα.
Με τους λόγους έφεσης προβάλλονται οι ακόλουθες εισηγήσεις:
1) Παράνομη σύλληψη, κράτηση, παράνομη προσαγωγή στο Δικαστήριο όπως και παράνομη προώθηση της υπόθεσης ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
2) Άσκηση βίας μετά τη σύλληψη του εφεσείοντος και την προσαγωγή του στα γραφεία της ΥΚΑΝ, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η υγεία του, και χρήση απειλών από τον υπεύθυνο αξιωματικό.
Το επίκεντρο της επιχειρηματολογίας του εφεσείοντος ήταν ότι ο ίδιος ήταν αμέτοχος στη διακίνηση αυτή των ναρκωτικών και ότι η όλη προσαχθείσα μαρτυρία ήταν ψευδής. Χαρακτήρισε τους μάρτυρες κατηγορίας και ιδιαιτέρως τον Λοχία Ιωάννου (ΜΚ2), ως ψευδομάρτυρα και ανέφερε διάφορους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να γίνει πιστευτή η μαρτυρία του. Δόθηκε επίσης μεγάλη έμφαση στην απουσία εντοπισμού γενετικού υλικού του στη βαλίτσα που περιείχε τα ναρκωτικά.
Ο εφεσείων πρόβαλε επίσης ότι, υπήρξε ελλειμματική έρευνα και αποτυχία της Αστυνομίας να εντοπίσει τη ρωσίδα, που όπως ισχυρίστηκε, θα συναντούσε στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο τη νύκτα της 29.2.2008 και απετέλεσε το λόγο της παρουσίας του στη σκηνή.
3) Ύπαρξη σκευωρίας εκ μέρους της Αστυνομίας για την καταδίκη του εφεσείοντος.
Ο εφεσείων υποστήριξε ότι η Αστυνομία προσπάθησε να τον εμπλέξει επειδή σε προγενέστερο χρόνο, είχε προβεί ο ίδιος σε καταγγελία σε συγγενικό του πρόσωπο, που είναι αξιωματικός της Αστυνομίας, ότι υπήρχε διακίνηση ναρκωτικών εντός στρατοπέδου στη Λεμεσό και με αυτή του την ενέργεια έπληξε κάποιους. Υποστήριξε επίσης ότι η Αστυνομία πίεζε τους συνήγορούς του να μην εκπροσωπούν «ορθώς» τον εφεσείοντα και ότι με αυτό τον τρόπο, στερήθηκε της δυνατότητας της προβολής της υπεράσπισής του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση μη βρίσκοντας οποιοδήποτε λόγο επέμβασης στην κρίση και στα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λεμεσού (Πασχαλίδης, Π.Ε.Δ., Σωκράτους, Α.Ε.Δ., Μάρκου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 3069/08), ημερομηνίας 12/8/08.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Α. Κανναουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κ. Παμπαλλή.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 29.2.2008 ο εφεσείων συνελήφθηκε στο προαύλιο του ξενοδοχείου Golden Arches στη Λεμεσό, έχοντας παραλάβει μια βαλίτσα, εντός της οποίας, διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν ναρκωτικά Τάξεως Β, ήτοι 14.118,65 γρ. φυτού κάνναβης.
Ως αποτέλεσμα τούτου ο εφεσείων και δύο άλλα πρόσωπα κατηγορήθηκαν για εισαγωγή των εν λόγω ναρκωτικών, κατοχή και κατοχή τους με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα. Μετά από ακροαματική διαδικασία, που έγινε ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λεμεσού, ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος και στις τρεις πιο πάνω κατηγορίες. Καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση για τις κατηγορίες της εισαγωγής και της κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα. Για την κατηγορία της απλής κατοχής δεν του επιβλήθηκε καμιά ποινή.
Ο εφεσείων καταχώρισε έφεση τόσο εναντίον της καταδίκης, όσο και εναντίον της ποινής. Σε κάποιο στάδιο απέσυρε την έφεση κατά της ποινής και προώθησε την έφεση εναντίον της καταδίκης. Εκπροσωπήθηκε διαδοχικώς από δύο διαφορετικούς δικηγόρους αλλά, όπως λέχθηκε, λόγω διαφωνιών ως προς τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης, αυτοί έπαυσαν να τον εκπροσωπούν και ο εφεσείων επέλεξε τελικώς να χειριστεί την υπόθεση μόνος του. Κατά το στάδιο της ακρόασης παρέδωσε στο Δικαστήριο δύο χειρόγραφες σημειώσεις, μια απευθυνόμενη προς το Δικαστήριο και μια άλλη, με τη μορφή ερωτηματολογίου, προς τον Εισαγγελέα. Τα δύο κείμενα είχαν περίπου το ίδιο περιεχόμενο με επίκεντρο την προβολή της αθωότητας του εφεσείοντα, την προώθηση επιχειρήματος για σκευωρία της Αστυνομίας εναντίον του και την εισήγηση για παραμερισμό της απόφασης, ως λανθασμένης. Επί του συνόλου των εγειρομένων, με τα δύο έγγραφα, θεμάτων, θα ασχοληθούμε σε μεταγενέστερο στάδιο. Θεωρήσαμε κατ' αναλογίαν, και για σκοπούς ίσης αντιμετώπισης του εφεσείοντα αφού χειριζόταν την υπόθεση του μόνος του, ότι τα έγγραφα αυτά αποτελούσαν τα «διαγράμματα», έτσι ώστε να υπάρχει ολοκληρωμένη και γραπτώς η θέση του.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι με την πρώτη ενότητα των θεμάτων που ήγειρε ο εφεσείων, προβάλλεται εισήγηση για παράνομη σύλληψη, κράτηση, παράνομη προσαγωγή στο Δικαστήριο όπως και παράνομη προώθηση της υπόθεσης ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Τα θέματα αυτά τίθενται με μεγάλη γενικότητα και αοριστία σε βαθμό που δεν βρίσκουμε ότι έχουν οποιοδήποτε έρεισμα για να εξεταστούν περαιτέρω. Εν πάση περιπτώσει, δεν έχει τεθεί, στον κατάλληλο χρόνο, όπως έχουμε διαπιστώσει από τα πρακτικά της δίκης, οτιδήποτε που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αμφισβητήθηκε οποιαδήποτε από τις πιο πάνω πτυχές που σήμερα προβάλλει ο εφεσείων.
Η δεύτερη ενότητα των λόγων που πρόβαλε ο εφεσείων επικεντρώνεται στα γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα μετά τη σύλληψη του και την προσαγωγή του στον αστυνομικό σταθμό και συγκεκριμένα στα γραφεία της ΥΚΑΝ. Ο εφεσείων παραπονείται ότι ασκήθηκε εναντίον του βία σε βαθμό που επηρεάστηκε η υγεία του και επίσης ότι απειλήθηκε από τον υπεύθυνο αξιωματικό. Ισχυρίστηκε επίσης ότι παρόλη την κακή κατάσταση της υγείας του δεν τον είχαν μεταφέρει σε γιατρό. Έχουμε διεξέλθει τα πρακτικά της δίκης και δεν διαπιστώσαμε να έχει προβληθεί οποιοσδήποτε τέτοιος ισχυρισμός στους μάρτυρες κατηγορίας ή ακόμη να είχε τεθεί τέτοιο θέμα ενώπιον του Κακουργιοδικείου, έτσι ώστε να τεκμηριώνεται η περαιτέρω εξέταση του θέματος.
Το επίκεντρο της επιχειρηματολογίας του εφεσείοντα ήταν ότι ο ίδιος ήταν αμέτοχος στη διακίνηση αυτή των ναρκωτικών και η όλη προσαχθείσα μαρτυρία ήταν ψευδής. Χαρακτήρισε τους μάρτυρες κατηγορίας και ιδιαιτέρως τον Λοχία Ιωάννου (ΜΚ2), ως ψευδομάρτυρα και ανέφερε διάφορους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να γίνει πιστευτή η μαρτυρία του. Δόθηκε επίσης μεγάλη έμφαση στην απουσία εντοπισμού γενετικού υλικού του στη βαλίτσα που περιείχε τα ναρκωτικά. Το Κακουργιοδικείο παραθέτει με σαφήνεια γιατί δεν πρόσδωσε οποιαδήποτε σημασία σ΄αυτό το θέμα. Αντιθέτως, αναγνωρίστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο η απουσία οποιασδήποτε άμεσης μαρτυρίας που να συνδέει τον εφεσείοντα με την εισαγωγή των ναρκωτικών και την πρόσδωση σημασίας στην περιστατική μαρτυρία, η οποία οδήγησε στην ενοχή του εφεσείοντα.
Η ΥΚΑΝ είχε πληροφορίες ότι στο συγκεκριμένο σημείο έξω από το ξενοδοχείο Golden Arches θα γινόταν παράδοση και παραλαβή ναρκωτικών, έτσι έθεσε τη σκηνή υπό παρακολούθηση. Η βαλίτσα όντως έφθασε, με το ταξί που μετέφερε τις δύο ολλανδέζες, τελικώς συγκατηγορούμενες του εφεσείοντα, και ταυτοχρόνως διαπιστώθηκε και δεν αμφισβητήθηκε ότι υπήρχαν σ' αυτή ναρκωτικά τα οποία εισήξαν, οι δυο πιο πάνω αλλοδαπές, όπως είναι αποδεχτό, από την Ολλανδία. Ο εφεσείων βρισκόταν στη σκηνή. Σε κάποιο σημείο όταν οι βαλίτσες εκφορτώθηκαν από το ταξί και τοποθετήθηκαν στο έδαφος, ο εφεσείων, αφού πέταξε το τσιγάρο που κάπνιζε κινήθηκε με γρήγορο βήμα και χωρίς να ανταλλάξει οποιαδήποτε κουβέντα με τις δυο ολλανδέζες ή τον οδηγό του ταξί, παρέλαβε τη βαλίτσα, που είχε τα ναρκωτικά, και άρχισε να απομακρύνεται.
Στο σημείο αυτό θεωρούμε αναγκαίο να παραθέσουμε την αντίδραση του ιδίου του εφεσείοντα. Όταν αρχικώς ανακόπηκε από το λοχία της ΥΚΑΝ, στο χώρο στάθμευσης του ξενοδοχείου Golden Arches και του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο, αυτός δεν έδωσε καμιά απάντηση. Επιχειρηματολογώντας ενώπιον μας είπε ότι ρώτησε το λόγο της σύλληψης και του απάντησαν «θα σου πω μετά». Αυτή η πτυχή δεν προβλήθηκε πρωτοδίκως. Στην ανακριτική του κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία την επομένη της σύλληψης του, ανέφερε:
«Έμεινα εκεί μέχρι η ώρα έξι και μετά το απόγευμα όταν αποφάσισα να πάω κανένα περίπατο στον τουριστικό με το αυτοκίνητο μου καθώς περνούσα έξω από το ξενοδοχείο Four Seasons στη Γ/για είδα μια ξένη κοπέλα γύρω στα τριάντα η οποία μου ένεψε με το χέρι της να σταματήσω. Εγώ σταμάτησα δίπλα της και αυτή άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και μπήκε στο αυτοκίνητο μου. Μου είπε ότι ήταν από τη Ρωσία και ότι ήθελε αν μπορούσα να την πάρω στο ξενοδοχείο AQUA MARINA κάτω στο τέρμα της Ανεξαρτησίας στην παραλία. Ήταν ξανθή γύρω στο 1.70 ύψος περίπου, λεπτή φορούσε μαύρο φόρεμα και μπότες μαύρες και μου μιλούσε στα εγγλέζικα. Εγώ της μιλούσα επίσης στα αγγλικά και της είπα ότι μπορούσα να την πάρω όπου ήθελε και την πήρα στο Aqua Marina. Kατά τη διαδρομή μου ανέφερε ότι βρίσκεται στην Κύπρο για διακοπές μόνη της και με ρώτησε και εμένα εάν είμαι ελεύθερος. Εγώ της είπα ότι ζω μόνος μου και όταν φθάσαμε στο Aqua Marina και την κατέβασα μου είπε ότι θέλει να βρεθούμε σε καμιά ώρα στο ξενοδοχείο Golden Arches στην είσοδο και εγώ της είπα εντάξει και έφυγε.»
Με την ανώμοτη δήλωση που έκαμε στο Κακουργιοδικείο, ανέφερε:
«Τη συγκεκριμένη μέρα βρισκόμουν στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο για να συναντήσω συγκεκριμένη κοπέλα από τη Ρωσία που μου είχε κλείσει ραντεβού».
Κατά την ακρόαση της έφεσης, επί του θέματος αυτού, ο εφεσείων επιχειρηματολόγησε λέγοντας:
«Θα ήθελα να αναφέρω ότι με συνέλαβαν ενώ στεκόμουν απέξω από το ξενοδοχείο που είχα ραντεβού με μιαν Ρωσσίδα που είναι γιατρός για την υγείαν μου στο Κόλτε Νάρτσιες και την περίμενα»
Είναι έκδηλο ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της επιχειρηματολογίας που αναπτύχθηκε ενώπιον μας με τα στοιχεία που είχε ενώπιον του το Κακουργιοδικείο, ως προς την παρουσία του εφεσείοντα στη σκηνή.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξηγεί επαρκώς, κατά την άποψη μας, γιατί θεώρησε αυτή την εκδοχή που έτεινε να καταδείξει το λόγο παρουσίας του εφεσείοντα στη σκηνή ως μια εκ των υστέρων σκέψη, η οποία δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, ως αντιβαίνουσα στη λογική των πραγμάτων.
Έχουμε μελετήσει το σκεπτικό του Κακουργιοδικείου που απέληξε στην αποδοχή της μαρτυρίας του μάρτυρα κατηγορίας Ιωάννου, που ήταν στη σκηνή στο Golden Arches και αναλύσαμε πιο πάνω, και δεν βρίσκουμε ότι έχει καταδειχθεί οποιοσδήποτε λόγος επέμβασης στο συγκεκριμένο εύρημα του Δικαστηρίου, ως προς την αξιοπιστία του. Ακόμη πρέπει να σημειώσουμε ότι η προβολή ενώπιον μας ισχυρισμού ότι ο συγκεκριμένος λοχίας έσπρωχνε και κτυπούσε τον εφεσείοντα για να «αγγίξει» τη βαλίτσα, κατά το στάδιο της ανακοπής του, σε κανένα σημείο δεν έχει προβληθεί κατά το στάδιο της αντεξέτασης των μαρτύρων κατηγορίας, oύτε και υποστηρίχθηκε με μαρτυρία.
Δόθηκε έμφαση από τον εφεσείοντα στην απουσία εντοπισμού τηλεφωνικής κλήσης του ιδίου προς μια εκ των συγκατηγορουμένων του, η οποία είχε δηλώσει ότι αμέσως μετά την άφιξη της στην Κύπρο είχε κληθεί από τον παραλήπτη και προσδιορίστηκε ως χώρος παραλαβής των ναρκωτικών το ξενοδοχείο Golden Arches, ο χώρος που τελικώς έγινε η παραλαβή της βαλίτσας από τον εφεσείοντα.
Το Κακουργιοδικείο εξήγησε με σαφήνεια και επάρκεια γιατί αποδέχτηκε τη μαρτυρία του Μ. Κοκκινή, γνώστη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, ο οποίος εξήγησε την απουσία ένδειξης κλήσης, όταν ένα τηλεφώνημα γίνεται μέσω του συστήματος so easy, ιδιαιτέρως, από ένα τηλέφωνο, όπως του εφεσείοντα, παλαιάς τεχνολογίας που δεν αποθηκεύει στη μνήμη του αριθμούς τηλεφώνων, οι κλήσεις των οποίων διαγράφηκαν. Συνεπώς, ούτε αυτό το σκέλος έχει οποιοδήποτε έρεισμα ώστε να προχωρήσει το εφετείο σε ανατροπή του ευρήματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Ο εφεσείων πρόβαλε επίσης ότι, υπήρξε ελλειμματική έρευνα και αποτυχία της Αστυνομίας να εντοπίσει τη ρωσίδα, που όπως ισχυρίστηκε, θα συναντούσε στο ξενοδοχείο Golden Arches τη νύκτα της 29.2.2008 και απετέλεσε το λόγο της παρουσίας του στη σκηνή. Δεν έχει δοθεί, όπως επισημαίνει το Κακουργιοδικείο στην απόφαση του, οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια για το συγκεκριμένο αυτό πρόσωπο, έτσι ώστε να μπορεί η Αστυνομία να προχωρήσει σε περαιτέρω διερεύνηση.
Η τελευταία ενότητα των λόγων έφεσης που πρόβαλε ο εφεσείων άπτονται του ισχυρισμού της ύπαρξης σκευωρίας, εκ μέρους της Αστυνομίας, για την καταδίκη του. Ο εφεσείων παραπονείται ότι η Αστυνομία προσπάθησε να τον εμπλέξει σ' αυτή την υπόθεση επειδή, σε κάποιο προγενέστερο στάδιο, τρία χρόνια πριν, είχε ο ίδιος προβεί σε καταγγελία σε συγγενικό του πρόσωπο, που είναι αξιωματικός της Αστυνομίας, ότι υπήρχε διακίνηση ναρκωτικών εντός στρατοπέδου στη Λεμεσό και με αυτή του την ενέργεια έπληξε κάποιους, όπως είπε. Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός δεν προωθήθηκε περαιτέρω. Ενώπιον του Κακουργιοδικείου μετά από δύο αναβολές που δόθηκαν ως αποτέλεσμα αιτημάτων της υπεράσπισης εκδόθηκε κλήση μάρτυρος σε κάποιον υπαστυνόμο Κουπάτο, η οποία και επεδόθη. Τη συγκεκριμένη ημέρα που προγραμματίστηκε η υπόθεση για ακρόαση, ο πιο πάνω κλητευθείς, δεν εμφανίστηκε και ο τότε συνήγορος υπεράσπισης του εφεσείοντα, δήλωσε στο Δικαστήριο ότι επειδή ο εν λόγω μάρτυρας δεν επιθυμούσε να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου δεν θα προέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια και ούτε ζήτησε έκδοση εντάλματος σύλληψης εναντίον του. Επομένως δεν μπορεί να παραπονείται ο εφεσείων για την απουσία προώθησης αυτής της εκδοχής ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Μια άλλη πτυχή της ιδίας ενότητας έχει σχέση με τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης από τους συνήγορους υπεράσπισης. Όπως ο ίδιος ο εφεσείων παραδέχτηκε, και καταγράφεται στα πρακτικά του Δικαστηρίου, κατά τη διάρκεια της πρωτόδικης διαδικασίας, άλλαξε τρεις φορές δικηγόρο. Ισχυρίστηκε ενώπιον μας ότι η Αστυνομία πίεζε τους συνήγορους του να μην εκπροσωπούν «ορθώς» τον εφεσείοντα και ότι με αυτό τον τρόπο, στερήθηκε της δυνατότητας της προβολής της υπεράσπισης του. Και αυτός ο ισχυρισμός παρέμεινε μετέωρος χωρίς οποιαδήποτε τεκμηρίωση, ιδιαιτέρως, όταν ο μάρτυρας κατηγορίας Ιωάννου αντεξετάστηκε σε έκταση και επί όλων των θεμάτων, όπως επισημαίνει και το Κακουργιοδικείο. Σε κανένα σημείο δεν προβλήθηκε οποιοδήποτε παράπονο εκ μέρους της υπεράσπισης για παρεμπόδιση των συνηγόρων στην άσκηση της προσφοράς υπηρεσιών προς τον εφεσείοντα. Συνακόλουθα ούτε αυτό το θέμα έχει οποιοδήποτε έρεισμα και απορρίπτεται.
Με γνώμονα τα πιο πάνω δεν βρίσκουμε οποιοδήποτε λόγο επέμβασης στα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου και ως εκ τούτου η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.