|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 2 ΑΑΔ 252
11 Μαΐου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
P. & S. CARTON INDUSTRIES LTD,
Εφεσείοντες,
v.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 182/2009)
Απόδειξη ― Πραγματική μαρτυρία ― Τεκμήρια ― Φωτογραφίες ― Αίτημα συνηγόρου υπεράσπισης για παρουσίαση φωτογραφιών και σημείωσή τους ως στοιχείων αναγνώρισης, κατά την αντεξέταση των μαρτύρων της Κατηγορούσας Αρχής ― Κατά πόσο η μη αποδοχή του αιτήματος από το πρωτόδικο Δικαστήριο επηρέασε δυσμενώς την υπεράσπιση και τα δικαιώματα των κατηγορουμένων ― Κατά πόσο ο συνήγορος υπεράσπισης μπορούσε με δική του πρωτοβουλία να παρουσιάσει τις φωτογραφίες αυτές ως στοιχεία για αναγνώριση.
Κατά την εκδίκαση υπόθεσης που αφορούσε σε εργατικό ατύχημα, το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε αίτημα του δικηγόρου των εφεσειόντων να παρουσιαστούν 5 φωτογραφίες οι οποίες απεικόνιζαν τα μηχανήματα στο χώρο όπου αυτό συνέβη, και να σημειωθούν οι φωτογραφίες αυτές ως στοιχεία αναγνώρισης. Η απόπειρα του δικηγόρου των εφεσειόντων να παρουσιαστούν αυτές οι φωτογραφίες έγινε κατά την αντεξέταση μαρτύρων της Κατηγορούσας Αρχής που κατέθεσαν αναφορικά με τις συνθήκες του ατυχήματος.
Οι λόγοι για τους οποίους το Δικαστήριο δεν επέτρεψε την παρουσίαση των φωτογραφιών ως στοιχείο αναγνώρισης ήταν οι ακόλουθοι:
α) Δεν υπήρξε το αναγκαίο υπόβαθρο για την παρουσίασή τους. Το Δικαστήριο ωστόσο, δεν εξήγησε ποιο ήταν το υπόβαθρο που απουσίαζε.
β) Ο δικηγόρος δεν μπορούσε να παρουσιάσει τις φωτογραφίες για τον συγκεκριμένο σκοπό.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο προσέγγισε εσφαλμένα το αίτημα του δικηγόρου των εφεσειόντων. Οι φωτογραφίες μπορούσαν να παρουσιαστούν για να καταστούν στοιχεία προς αναγνώριση, στη βάση των οποίων θα μπορούσε ο δικηγόρος να αντεξετάσει τους μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής και να επιτύχει μέσω της αντεξέτασης, την υπεράσπιση του πελάτη του.
2. Το επιχείρημα ότι θα υπήρχε η δυνατότητα κατάθεσης των φωτογραφιών στη συνέχεια από μάρτυρα της υπεράσπισης, δεν είναι βάσιμο, αφού σε τέτοια περίπτωση, θα χανόταν η ευκαιρία αντεξέτασης των μαρτύρων κατηγορίας.
3. Ο δικηγόρος μπορούσε με δική του πρωτοβουλία να παρουσιάσει τις φωτογραφίες αυτές ως στοιχεία για αναγνώριση, και μάλιστα από το αρχικό στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας.
Η έφεση επιτράπηκε. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε. Οι εφεσείοντες αθωώθηκαν. Τα έξοδα της έφεσης καθορίστηκαν στο ποσό των €500 υπέρ των εφεσειόντων.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Μουγή, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 19889/07), ημερομηνίας 24/7/09.
Κ. Χατζηπιέρας, για τους Εφεσείοντες.
Δ. Παπαστεφάνου, για Γ. Αργυρού, για τον Εφεσίβλητο.
Ex tempore
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν επέτρεψε να παρουσιαστούν ως στοιχεία αναγνώρισης 5 φωτογραφίες οι οποίες απεικόνιζαν τα μηχανήματα στο χώρο που συνέβη το εργατικό ατύχημα.
Η απόπειρα του δικηγόρου των Εφεσειόντων να παρουσιαστούν αυτές οι φωτογραφίες και να σημειωθούν ως στοιχεία αναγνώρισης, έγινε κατά την αντεξέταση μαρτύρων της Κατηγορούσας Αρχής που κατέθεσαν αναφορικά με τις συνθήκες του ατυχήματος και μάλιστα κατά την αντεξέταση μάρτυρος η οποία εμφανίστηκε ως εμπειρογνώμονας στην εξέταση εργατικών ατυχημάτων. Το Δικαστήριο δεν επέτρεψε την παρουσίαση των φωτογραφιών, γιατί, καθώς κρίθηκε, δεν υπήρξε το αναγκαίο υπόβαθρο για την παρουσίασή τους. Το Δικαστήριο ωστόσο, δεν εξήγησε ποιο ήταν το υπόβαθρο που κατά την κρίση του απουσίαζε.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το Δικαστήριο δεν επέτρεψε την κατάθεση των φωτογραφιών ως στοιχείο αναγνώρισης, ήταν διότι ο δικηγόρος δεν μπορούσε να παρουσιάσει τις φωτογραφίες για τον συγκεκριμένο σκοπό. Σαφώς πρόκειται για λανθασμένη προσέγγιση του δικάσαντος Δικαστηρίου. Οι φωτογραφίες μπορούσαν να παρουσιαστούν για να καταστούν στοιχεία προς αναγνώριση, στη βάση των οποίων θα μπορούσε ο δικηγόρος να αντεξετάσει τους μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής.
Είναι με αναφορά σε αυτές τις φωτογραφίες που ο δικηγόρος στόχευε να επιτύχει μέσω της αντεξέτασης, την υπεράσπιση του πελάτη του. Προφανώς ήθελε να πάρει κάποιες απαντήσεις επί των σχετικών ερωτήσεων που θα υπέβαλλε με βάση τις φωτογραφίες. Αυτό δεν το επέτρεψε το Δικαστήριο, προφανώς για λόγους αναγόμενους σε λανθασμένη αντίληψη των σχετικών κανόνων απόδειξης, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί δυσμενώς η υπεράσπιση και τα δικαιώματα των Εφεσειόντων.
Το επιχείρημα ότι θα μπορούσαν οι φωτογραφίες να κατατεθούν στη συνέχεια από μάρτυρα της υπεράσπισης, δεν είναι βάσιμο, διότι αν ακολουθείτο αυτή η διαδικασία, θα χανόταν η ευκαιρία αντεξέτασης των μαρτύρων κατηγορίας.
Λανθασμένη επίσης είναι και η άποψη του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι ο δικηγόρος δεν μπορούσε με δική του πρωτοβουλία να παρουσιάσει τις φωτογραφίες αυτές ως στοιχεία για αναγνώριση. Αυτό μπορούσε να γίνει και μάλιστα από το αρχικό στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας.
Ενόψει των λεχθέντων, θεωρούμε ότι παρέλκει η εξέταση των υπόλοιπων λόγων έφεσης. Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Οι Εφεσείοντες αθωώνονται. Τα έξοδα της έφεσης, καθορίζονται στο ποσό των €500, υπέρ των Εφεσειόντων.
Η έφεση επιτρέπεται. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Οι εφεσείοντες αθωώνονται. Τα έξοδα της έφεσης καθορίζονται στο ποσό των €500 υπέρ των εφεσειόντων.