|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 2 ΑΑΔ 210
26 Απριλίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΑΒΒΑS REZATOFIGHI,
Eφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 187/2009)
Ποινή ― Ναρκωτικά ― Κατοχή 381.2739 γραμμαρίων οπίου ― Κατοχή του ίδιου ναρκωτικού με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο και κατοχή για ιδίαν χρήση ― Παραδοχή στις κατηγορίες κατοχής και χρήσης ― Εφεσείων, αλλοδαπός ηλικίας 41 ετών, νυμφευμένος και πατέρας δύο παιδιών ηλικίας 6 και 7 ετών, βρίσκεται στην Κύπρο τα τελευταία 5 χρόνια και εργάζεται σε οικοδομές ― Επίκληση ισχυρισμού για κατοχή των ναρκωτικών για αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων υγείας ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 4 ετών στη δεύτερη κατηγορία και 30 ημερών στην τρίτη κατηγορία ― Επικυρώθηκαν κατ' έφεση.
Ναρκωτικά ― Κατοχή 381.2739 γραμμαρίων οπίου με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο και κατοχή για ιδίαν χρήση ― Επικύρωση καταδίκης κατ' έφεση.
Στις 10.7.2009 η Αστυνομία ανέκοψε και ερεύνησε το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο εφεσείων, όπου βρήκε ένα σακκούλι μέσα στο οποίο υπήρχε όπιο. Σε έρευνα που ακολούθησε λίγη ώρα αργότερα στην οικία του βρέθηκε και άλλη ποσότητα οπίου καθώς και ηλεκτρονική ζυγαριά ακριβείας, με ίχνη οπίου.
Ο εφεσείων κατέθεσε ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου και πρόβαλε την εκδοχή πως κατείχε τα ναρκωτικά για δική του χρήση για να αντιμετωπίζει ιατρικά προβλήματα εξ αιτίας τραυματισμού τον οποίο υπέστη, όταν κατά τη δεκαετία του 1980, έλαβε μέρος στον πόλεμο μεταξύ του Ιράν και του Ιράκ.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε αναξιόπιστο τον εφεσείοντα. Το Δικαστήριο κατέληξε πως κάτω από τις περιστάσεις, ιδιαίτερα έχοντας υπόψη την ποσότητα των ναρκωτικών, με αναφορά και στο Άρθρο 30Α του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (Ν.29/77 όπως τροποποιήθηκε), το γεγονός της μεταφοράς των ναρκωτικών μέσα στο αυτοκίνητο αλλά και το θέμα της ανεύρεσης της ζυγαριάς ακριβείας στην οποία βρέθηκαν ίχνη οπίου, οδηγούσαν στο βέβαιο συμπέρασμα πως σκοπός του εφεσείοντος ήταν να προμηθεύσει τα ναρκωτικά σε τρίτους.
Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος και στις τρεις κατηγορίες και τιμωρήθηκε με συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 ετών και 30 ημερών στην δεύτερη και τρίτη κατηγορία αντίστοιχα.
Με την παρούσα έφεση συζητήθηκε τόσο το θέμα της καταδίκης στη δεύτερη κατηγορία όσο και το θέμα των ποινών.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν έχει εντοπισθεί οποιοδήποτε σφάλμα στην πρωτόδικη απόφαση. Ο εφεσείων απέτυχε να δείξει λόγο για τον οποίο θα ήταν δυνατό να επέμβει το Εφετείο προς παραμερισμό της καταδίκης του στη δεύτερη κατηγορία.
2. Η τιμωρία του εφεσείοντος με αποτρεπτική ποινή ήταν επιβεβλημένη ενόψει της σοβαρότητας του αδικήματος της κατοχής οπίου, που είναι φάρμακο της τάξεως Α, για σκοπούς προμήθειας προς τρίτους.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Κίτσιος, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 16171/09), ημερομηνίας 5/8/09.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Α. Αριστείδης, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες. Κατά την πρώτη ο εφεσείων κατείχε ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α, δηλαδή 381.2739 γραμμάρια όπιο χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας. Κατά τη δεύτερη, κατείχε το ίδιο φάρμακο με σκοπό να το προμηθεύσει σε άλλο πρόσωπο. Κατά την τρίτη, χρησιμοποίησε ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α, δηλαδή όπιο. Ο εφεσείων πρωτοδίκως εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο και παραδέχτηκε ενοχή στις κατηγορίες 1 και 3. Μετά από ακροαματική διαδικασία βρέθηκε ένοχος και στη δεύτερη κατηγορία και του επιβλήθηκε ποινή 4 ετών φυλάκισης στη δεύτερη κατηγορία. Επίσης συντρέχουσα ποινή φυλάκισης 30 ημερών στην τρίτη κατηγορία. Στην πρώτη κατηγορία που καλυπτόταν από τη δεύτερη, δεν επιβλήθηκε ποινή.
Ο εφεσείων άσκησε έφεση αυτοπροσώπως, με την ακόλουθη χειρόγραφη εξήγηση. «Υπερβολική ποινή. Η χρήση ναρκωτικών ήταν για δική του χρήση για προβλήματα υγείας».
Ο εφεσείων εμφανίστηκε και ενώπιον μας αυτοπροσώπως και μας δήλωσε πως επιθυμούσε να χειριστεί ο ίδιος την έφεση του. Του εξηγήσαμε τη δυνατότητα να ζητήσει νομική αρωγή ώστε να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο που θα πληρωνόταν από τη Δημοκρατία. Ο εφεσείων επέμεινε δηλώνοντας πως δεν ήθελε δικηγόρο και πως επιθυμούσε να χειριστεί την έφεση του προσωπικά. Ορίσαμε την υπόθεση για ακρόαση και ακούσαμε τα μέρη σήμερα.
Ήταν ευθύς εξ' αρχής η θέση του εφεσείοντα πως σκοπός της παράνομης κατοχής των ναρκωτικών δεν ήταν να τα προμηθεύσει σε τρίτο αλλά να τα χρησιμοποιήσει ο ίδιος, για να αντιμετωπίσει ιατρικά προβλήματα τα οποία είχε. Εφόσον δεν εκπροσωπείται από δικηγόρο ερμηνεύοντας με επιείκεια την ειδοποίηση έφεσης τη θεωρήσαμε να αναφέρεται και στην καταδίκη για τη δεύτερη κατηγορία και στην ποινή.
Ο εφεσείων αναφέρθηκε στα ιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζει εξαιτίας τραυματισμού του κατά τη δεκαετία του 1980, όταν ήταν πολύ νεαρός, τώρα είναι 41 ετών, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Ιράν και του Ιράκ. Μας παρουσίασε ιατρικά πιστοποιητικά στα οποία πράγματι γίνεται αναφορά σε δερματικής φύσης προβλήματα, όπως ψωρίαση. Επίσης, μας έχει επιδείξει επουλωμένα τραύματα στο πόδι. Περαιτέρω, αναφέρθηκε στις προσωπικές του περιστάσεις, ειδικά στο γεγονός ότι είναι νυμφευμένος και πατέρας δύο παιδιών ηλικίας 6 και 7 ετών. Αυτά, όμως, αφού διευκρίνισε κιόλας πως βρίσκεται στην Κύπρο τα τελευταία 5 χρόνια, όπου εργαζόταν σε οικοδομές. Υποδείξαμε στον εφεσείοντα πως το πρωτόδικο Δικαστήριο εξήγησε τους λόγους για τους οποίους η θέση που και εκεί πρόβαλε ότι τα ναρκωτικά τα κατέχει για δική του χρήση ήταν αναληθής. Του υποδείξαμε πως αναμένουμε να αναφερθεί σε στοιχεία από τη μαρτυρία που προσάχθηκαν σε συσχετισμό προς την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου που να δείχνουν πως άλλη θα έπρεπε να ήταν η κατάληξη του. Ο εφεσείων δεν ήταν σε θέση να υποδείξει οτιδήποτε το συγκεκριμένο. Μελετήσαμε εντούτοις την πρωτόδικη απόφαση και, βεβαίως, τη σχετική μαρτυρία.
Ο εφεσείων, μετά από πληροφορίες, ανακόπηκε από την Αστυνομία περί την 00:20 της 10.7.2009, και μέσα στο αυτοκίνητο που οδηγούσε βρέθηκε σακούλι μέσα στο οποίο υπήρχε όπιο. Σε έρευνα που ακολούθησε λίγη ώρα αργότερα στην οικία του βρέθηκε και άλλη ποσότητα οπίου. Επίσης, μέσα στο σπίτι του βρέθηκε και ηλεκτρονική ζυγαριά ακριβείας, με ίχνη οπίου.
Η υπόθεση για την κατηγορούσα αρχή συμπληρώθηκε με τη μαρτυρία δύο αστυνομικών που ερεύνησαν την υπόθεση και την κατάθεση αριθμού τεκμηρίων. Μεταξύ τους περιλαμβανόταν και θεληματική κατάθεση του εφεσείοντα. Ο εφεσείων κατέθεσε ενόρκως και πρόβαλε την εκδοχή πως κατείχε τα ναρκωτικά για δική του χρήση για να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της δερματοπάθειας. Είχε επισκεφθεί γιατρό στην Κύπρο ο οποίος του σύστησε να χρησιμοποιεί μια αλοιφή την οποία όμως δεν χρησιμοποίησε επειδή δεν τη θεωρούσε αποτελεσματική και περαιτέρω επειδή ήταν ακριβή. Στοίχιζε €100 και το πρωτόδικο Δικαστήριο σημείωσε το αντινομικό να προτιμήσει, για να αντιμετωπίζει το πρόβλημα του, την αγορά οπίου προς €2.500. Επίσης το πρωτόδικο Δικαστήριο σημείωσε πως ο εφεσείων δεν συνέδεσε εξ αρχής την κατοχή των ναρκωτικών με το πρόβλημα υγείας που εκ των υστέρων επικαλέστηκε. Επίσης το γεγονός ότι ακόμη και η εξήγηση του αναφορικά με το γιατί, εφόσον τα ναρκωτικά ήταν για δική του χρήση, ποσότητα απ' αυτά βρέθηκε μέσα στο αυτοκίνητο του, δεν είχε δοθεί εξ αρχής. Η απίστευτη, κατά το πρωτόδικο Δικαστήριο, εκδοχή του εφεσείοντα αναφορικά με τη μεταφορά των ναρκωτικών μέσα στο αυτοκίνητο, συνίστατο στο εξής: Ο προμηθευτής των ναρκωτικών, το όνομα του οποίου δεν ήθελε να αποκαλύψει, του ζήτησε να του επιστρέψει την ποσότητα εκείνη επειδή είχε γίνει λάθος στο ζύγισμα. Συνελήφθη ακριβώς όταν μετέφερε τα ναρκωτικά για να τα επιστρέψει.
Έχουμε μελετήσει το σύνολο της μαρτυρίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε αναξιόπιστο τον εφεσείοντα, κατέληξε πως κάτω από τις περιστάσεις, ιδιαίτερα έχοντας υπόψη την ποσότητα των ναρκωτικών, με αναφορά και στο Άρθρο 30Α του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (Ν.29/77 όπως τροποποιήθηκε), το γεγονός της μεταφοράς των ναρκωτικών μέσα στο αυτοκίνητο αλλά και το θέμα της ανεύρεσης ζυγαριάς ακριβείας στην οποία βρέθηκαν ίχνη οπίου, οδηγούσαν στο βέβαιο συμπέρασμα πως σκοπός του εφεσείοντα ήταν να προμηθεύσει τα ναρκωτικά σε τρίτους. Δεν εντοπίζουμε οποιασδήποτε μορφής σφάλμα στην πρωτόδικη απόφαση και καταλήγουμε πως ο εφεσείων απέτυχε να δείξει λόγο για τον οποίο θα ήταν δυνατό να επέμβουμε προς παραμερισμό της καταδίκης του στη δεύτερη κατηγορία.
Και ως προς την ποινή δεν διακρίνουμε οποιασδήποτε μορφής υπερβολή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έστρεψε την προσοχή του προς όλα τα σχετικά, συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών περιστάσεων του εφεσείοντα. Αλλά και στη μεγάλη σοβαρότητα αυτών των αδικημάτων, ειδικά της κατοχής οπίου που είναι φάρμακο της τάξεως Α, για σκοπούς προμήθειας προς τρίτους. Η αναφορά του στην ανάγκη επιβολής αποτρεπτικής ποινής στην περίπτωση, είναι ορθή.
Η έφεση, τόσο ως προς την καταδίκη όσο και ως προς την ποινή, απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.