|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2009) 2 ΑΑΔ 493
24 Σεπτεμβρίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΙΧΑΗΛ,
Εφεσείουσα,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 116/2008)
Απόδειξη ― Αξιοπιστία μαρτύρων ― Εσφαλμένη αξιολόγηση αξιοπιστίας μαρτύρων σε υπόθεση οδήγησης αυτοκινήτου χωρίς τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή ― Οδήγησε σε ακύρωση της καταδίκης κατ' έφεση.
Η εφεσείουσα στην υπόθεση αυτή βρέθηκε ένοχη σε κατηγορία ότι οδηγούσε το αυτοκίνητο ΗΗΜ 294, χωρίς τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή.
Τα γεγονότα διαδραματίστηκαν στην οδό Πεδιαίου στη Λευκωσία όταν η εφεσείουσα αφού σταμάτησε στο τέλος της οδού Ακαδημίας επιχείρησε να διασταυρώσει για να καταλάβει την αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της κάθετης κύριας οδού Πεδιαίου. Τότε σύμφωνα με την εκδοχή της παραπονούμενης, κτύπησε με το αυτοκίνητό της την παραπονούμενη ενώ η τελευταία επιχειρούσε να διασταυρώσει τη οδό Πεδιαίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή της παραπονούμενης, ενώ απέρριψε την εκδοχή της εφεσείουσας ότι το αυτοκίνητό της σταμάτησε χωρίς να έλθει σε επαφή με την παραπονούμενη και ότι ο λόγος που έπεσε η παραπονούμενη ήταν η απώλεια του βηματισμού της. Την εκδοχή της εφεσείουσας υποστήριξε ευθέως ο Στ. Πέτρου ο οποίος κλήθηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης και ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας της σκηνής του ατυχήματος.
Αποφασίστηκε ότι:
Η μαρτυρία του Στ. Πέτρου η οποία ήταν ευθέως αντίθετη με τη μαρτυρία της παραπονούμενης και της συνοδού της και υποστήριζε τη μαρτυρία της εφεσείουσας, ως προς το κρίσιμο σημείο, δεν έγινε δεκτή από το πρωτόδικο Δικαστήριο γιατί ο εν λόγω μάρτυρας "βρισκόταν σε αρκετή απόσταση και έβλεπε από την αντίθετη κατεύθυνση". Επομένως δεν μπορούσε να δει τι συνέβη. Όμως, σύμφωνα με τη μαρτυρία, βρισκόταν σε απόσταση μόλις 8 έως 10 μέτρων και ούτε νύξη έγινε κατά την αντεξέτασή του αναφορικά με αδυναμία ή έστω δυσκολία του να δει τι είχε γίνει.
Η έφεση επιτράπηκε. Η καταδίκη και η ποινή προστίμου και βαθμών μαζί με τη διαταγή εξόδων παραμερίσθηκαν. Η εφεσείουσα αθωώθηκε και απαλλάγηκε.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Παπαδοπούλου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 7774/07), ημερομηνίας 2/7/08.
Χ. Σταυράκης, για την Εφεσείουσα.
Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία η εφεσείουσα βρέθηκε ένοχη σε κατηγορία για οδήγηση του αυτοκινήτου HHM 294, χωρίς τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή.
Η εφεσείουσα, αφού σταμάτησε στο τέλος της οδού Ακαδημίας στη Λευκωσία, επιχείρησε να διασταυρώσει για να καταλάβει την αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της κάθετης κύριας οδού Πεδιαίου, ώστε να προχωρήσει προς την κατεύθυνση του εργοστασίου Χαραλαμπίδη. Η παραπονουμένη επιχείρησε να διασταυρώσει την οδό Πεδιαίου και, κατά την εκδοχή της, το αυτοκίνητο της εφεσείουσας την κτύπησε, ελαφρά. Με αποτέλεσμα την πτώση και τον τραυματισμό της.
Η εφεσείουσα, όπως προκύπτει από την κατάθεση του Αστυφύλακα Κ. Χαραλάμπους, εξεταστή της υπόθεσης, αλλά και τη γραπτή απάντηση της στην κατηγορία, αρνήθηκε εξ αρχής πως το αυτοκίνητο της είχε έλθει καν σε επαφή με την παραπονουμένη και αυτό ήταν το κύριο σημείο αναφοράς κατά τη δίκη. Η παραπονουμένη και η Γ. Χιώτη, που τη συνόδευε, αναφέρθηκαν στην πολύ μικρή ταχύτητα με την οποία εκινείτο το αυτοκίνητο της εφεσείουσας αλλά και στο ελαφρό κτύπημα που έριξε την παραπονουμένη στην άσφαλτο, όταν εκείνη προσπάθησε να διασταυρώσει. Η εφεσείουσα κατέθεσε πως ενώ προχωρούσε με πολύ μικρή ταχύτητα στην αριστερή πλευρά της οδού Πεδιαίου, είδε την παραπονουμένη να εισέρχεται στο δρόμο για να τον διασταυρώσει, οπότε και σταμάτησε χωρίς να έλθει σε επαφή μαζί της. Έχασε τότε η παραπονουμένη το βηματισμό της και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο έπεσε. Την εκδοχή της εφεσείουσας υποστήριξε ευθέως ο Στ. Πέτρου τον οποίο είχε καλέσει ως μάρτυρα υπεράσπισης. Οδηγούσε το όχημα του επί της οδού Πεδιαίου προς την κατεύθυνση της οδού Σπύρου Κυπριανού όταν είδε την κίνηση του αυτοκινήτου της εφεσείουσας, της παραπονουμένης και της συνοδού της. Η εφεσείουσα αμέσως σταμάτησε αλλά η παραπονουμένη "κουτσούφλησε ή ζαβοπάτησε και έπεσε κάτω". Ήταν κατηγορηματικός πως το αυτοκίνητο της εφεσείουσας δεν κτύπησε την παραπονουμένη.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο καταδίκασε την εφεσείουσα αφού έκρινε πως την αλήθεια την είπε η παραπονουμένη και η συνοδός της. Ενώ η εφεσείουσα, για λόγους που σημείωσε, ήταν αναξιόπιστη. Ο δε Στ. Πέτρου, ενώ προφανώς ήθελε να πει την αλήθεια, έδωσε μαρτυρία επισφαλή εξαιτίας της απόστασης που τον χώριζε από τα διαδραματισθέντα "με αποτέλεσμα να μην μπορούσε να δει τι συνέβη στη μεριά μεταξύ αυτοκινήτου και πεζής".
Οι λόγοι έφεσης αφορούν στον τρόπο με τον οποίο αξιολογήθηκε η αξιοπιστία των μαρτύρων. Σε αυτό το πλαίσιο έγινε αναφορά στο γεγονός ότι η παραπονουμένη, σε αντίθεση με τη Γ. Χιώτη, δεν αντεξετάστηκε, όπως και σε διάφορες λεπτομέρειες σε σχέση με χρόνους και αποστάσεις, ιδιαίτερα την απόσταση που κατά τον ισχυρισμό της κάλυψε η παραπονουμένη πριν κτυπηθεί. Είναι γεγονός πως η Γ. Χιώτη τοποθετεί το κτύπημα σε απόσταση τεσσάρων μέτρων μέσα στην άσφαλτο, όπως άλλωστε και η παραπονουμένη υπέδειξε στον εξεταστή της υπόθεσης, ενώ στο Δικαστήριο η παραπονουμένη ισχυρίστηκε πως μόλις έκαμε ένα βήμα από το πεζοδρόμιο μέσα στην άσφαλτο, κτυπήθηκε. Ενώ, σημειώνουμε, το πρωτόδικο Δικαστήριο είδε με προφανή δυσπιστία και τη μαρτυρία της εφεσείουσας ότι οδηγούσε με πολύ μικρή ταχύτητα, όπως όμως ήταν και η υπόθεση της κατηγορούσας αρχής. Δεν νομίζουμε όμως πως χρειάζεται να εμπλακούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες στην παρούσα υπόθεση. Θεωρούμε πως, πράγματι, όπως ήταν η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου για την εφεσείουσα, ήταν επισφαλής η καταδίκη εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο αξιολογήθηκε η μαρτυρία του Στ. Πέτρου. Ο Στ. Πέτρου ήταν άγνωστος στην εφεσείουσα και στην παραπονουμένη, έτυχε να βρίσκεται εκεί και αναγνώρισε και το πρωτόδικο Δικαστήριο "ότι προσπάθησε να πει στο Δικαστήριο την αλήθεια". Η μαρτυρία του ήταν ευθέως αντίθετη προς τη μαρτυρία της παραπονουμένης και της συνοδού της και υποστήριζε, βεβαίως, ως προς το κρίσιμο σημείο, τη μαρτυρία της εφεσείουσας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν δέχτηκε τη μαρτυρία του γιατί "βρισκόταν σε αρκετή απόσταση και έβλεπε από την αντίθετη κατεύθυνση". Επομένως δεν μπορούσε να δει τι συνέβη. Όμως, σύμφωνα με τη μαρτυρία, βρισκόταν σε απόσταση μόλις 8 έως 10 μέτρων και ούτε νύξη έγινε κατά την αντεξέταση του αναφορικά με αδυναμία ή έστω δυσκολία του να δει τι είχε γίνει.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση, όπως και η ποινή προστίμου και βαθμών μαζί με τη διαταγή για την πληρωμή εξόδων, παραμερίζονται. H εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάττεται.
Η έφεση επιτρέπεται. Η καταδίκη και η ποινή προστίμου και βαθμών μαζί με τη διαταγή εξόδων παραμερίζονται. Η εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.