|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 393
25 Ιουνίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. C.N.H. HADJIGAVRIEL STOCKBROKERS LTD,
2. ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΓΑΒΡΙΗΛ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΠΑΝΟY ΗΛΙΟΠΟΥΛΟY,
Εφεσιβλήτου-Καθ' ου η αίτηση.
(Ποινική Αίτηση Αρ. 1/2009)
Έφεση ― Αίτηση για παράταση προθεσμίας καταχώρησης έφεσης ― Κρίθηκε δικαιολογημένη, υπό τις περιστάσεις, της υπόθεσης ― Το θέμα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου που ασκείται με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης.
Την επομένη της λήξης της προθεσμίας που προβλέπεται για την άσκηση έφεσης, οι εφεσείοντες καταχώρησαν την παρούσα αίτηση με στόχο την παράταση της προθεσμίας άσκησης έφεσης.
Ο καθ' ου η αίτηση υπέβαλε ένσταση υποστηρίζοντας ότι δεν συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις της νομολογίας.
Αποφασίστηκε ότι:
Τα ιδιαίτερα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης συνηγορούν υπέρ της εγκρίσεως της επίδικης αίτησης. Τα περιστατικά αυτά είναι ότι μετά την εκφώνηση της πρωτόδικης απόφασης με την οποία στις 27.3.09 επιβλήθηκε στον αιτητή ποινή φυλάκισης, αυτός λιποθύμησε, μεταφέρθηκε σε κλινική και αργότερα στο Νοσοκομείο, όπου παρέμεινε μέχρι τις 2.4.2009 για να καταλήξει στη συνέχεια στις Κεντρικές Φυλακές προς έκτιση της ποινής του. Μετά τη μεταφορά του στις Κεντρικές Φυλακές, ειδοποίησε αμέσως το δικηγόρο του για την άσκηση έφεσης, αυτή ετοιμάστηκε, αλλά ο χρόνος που απέμεινε ήταν ελάχιστος και, λόγω φόρτου εργασίας, δεν κατέστη δυνατή η καταχώρησή της.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Aίτηση.
Aίτηση από τους εφεσείοντες για παράταση της προθεσμίας άσκησης έφεσης.
Μ. Κυπριανίδου για Μ. Σταματάρη, για τους Eφεσείοντες-Αιτητές.
Ξ. Ξενοφώντος, για τον Eφεσίβλητο-Καθ' ου η αίτηση.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κωνσταντινίδη, Δ..
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την επομένη της λήξης της προθεσμίας που προβλέπεται για την άσκηση έφεσης, υποβλήθηκε η παρούσα για παράταση. Παρατηρήθηκε δηλαδή καθυστέρηση μίας ημέρας. Ο καθ' ου η αίτηση ενίσταται, όπως έσπευσε να διευκρινίσει εξ αρχής, όχι εξαιτίας κάποιας ιδιαίτερα αυστηρής ή τυπολατρικής προσέγγισης, αλλά επειδή, από τη μελέτη της νομολογίας, στην οποία αναφέρθηκε, δεν συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις που εκεί καθορίστηκαν. Δεν υπήρχε ουσιαστική αδυναμία άσκησης της έφεσης ούτε και σφάλμα δικηγόρου συγγνωστό που θα ήταν ενδεχομένως λόγος για τον οποίο, έστω σε συνδυασμό, θα ήταν δυνατό να εγκριθεί τέτοια αίτηση.
Το ζήτημα βέβαια επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου που ασκείται με τον υπερκείμενο γνώμονα του συμφέροντος της δικαιοσύνης και, αφού ελέγξαμε τα δεδομένα, δεν μπορούμε να συμμεριστούμε τις σκέψεις του καθ' ου η αίτηση. Ούτε συμφωνούμε πως προκύπτουν από τη νομολογία στεγανά τέτοιας φύσης που να επιτρέπουν τις ιδιαίτερες ταξινομήσεις που έκαμε, ενόψει των περιστατικών της υπόθεσης. Εξετάζουμε την αίτηση υπό το δεδομένο πως αμέσως μετά την εκφώνηση της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία στις 27.3.09, επιβλήθηκε στον 2ο αιτητή (Κατηγορούμενο 2, Διευθυντή της Κατηγορουμένης 1 Εταιρείας) ποινή φυλάκισης, αυτός λιποθύμησε, μεταφέρθηκε σε κλινική και αργότερα στο Νοσοκομείο, όπου παρέμεινε μέχρι τις 2.4.2009, για να καταλήξει στη συνέχεια στις Κεντρικές Φυλακές προς έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε. Κατά τους αναντίλεκτους επί του προκειμένου ισχυρισμούς του, μετά τη μεταφορά του στις Κεντρικές Φυλακές, ειδοποίησε αμέσως το δικηγόρο του για την άσκηση έφεσης, αυτή ετοιμάστηκε, αλλά ο χρόνος που απέμεινε ήταν ελάχιστος και, λόγω φόρτου εργασίας, δεν κατέστη δυνατή η καταχώρησή της. Θεωρούμε πως τα περιστατικά είναι ακραία και δεν δικαιολογούν επεκτάσεις σε σχέση με το σύστημα λειτουργίας του δικηγορικού γραφείου και τις δυνατότητες που αυτό είχε ή δεν είχε, όπως αυτές αποτέλεσαν αντικείμενο σχολιασμού κάτω από διαφορετικές συνθήκες σε άλλες υποθέσεις.
Εγκρίνουμε το αίτημα και παρατείνεται η προθεσμία για περίοδο δύο ημερών, όπως έχει ζητηθεί. Τα έξοδα της αίτησης, στα οποία δεν θα περιλαμβάνονται τα σημερινά, επιδικάζονται υπέρ του καθ' ου η αίτηση.
Η αίτηση γίνεται δεκτή.