|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 31
26 Ιανουαρίου, 2009
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
EΠΑΡΧΟΣ ΠΑΦΟΥ,
Εφεσείων,
v.
1. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
2. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
3. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Χ"ΡΑΦΤΗ,
4. ΤSEPA CONSTRUCTIONS LTD,
Εφεσιβλήτων.
(Ποινική Έφεση Αρ. 62/2008)
Αποφάσεις και διατάγματα ― Παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο εκδόθηκε μονομερώς και στη συνέχεια δεν οριστικοποιήθηκε ― Έφεση εναντίον διαταγής για μη οριστικοποίησή του ― Κατά πόσο δεν ικανοποιείτο η τρίτη προϋπόθεση του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Νόμος 14/60).
Στις 7.12.07 το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς παρεμπίπτον διάταγμα. Το Δικαστήριο ακύρωσε το εν λόγω διάταγμα στις 7.3.2008, λόγω μη ικανοποίησης της τρίτης προϋπόθεσης του Άρθρου 32 του Ν.14/60, κρίνοντας δηλαδή ότι δεν θα ήταν δύσκολο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο. Και αυτό παρά το ότι είχε ορθά σημειώσει ότι υπήρχε αναντίλεκτη μαρτυρία ενώπιόν του ότι η οικοδομή που ανεγειρόταν, επιτόπου, ήταν αντιρρήσιμη και ενστάσιμη λόγω σοβαρών παραβάσεων του σχετικού νόμου.
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης ημερ.7.3.2008.
Αποφασίστηκε ότι:
Η πρωτόδικη απόφαση ως προς το ζήτημα της μη ικανοποίησης της τρίτης προϋπόθεσης του Άρθρου 32 του Ν.14/60, είναι εσφαλμένη. Με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το πρωτόδικο Δικαστήριο ικανοποιούνταν και οι τρεις προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του Ν.14/60 και επίσης ήταν ορθό και δίκαιο το πρωτόδικο Δικαστήριο να οριστικοποιήσει το διάταγμα που είχε εκδοθεί μονομερώς στις 7.12.07. Κατά συνέπεια η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Ορθά δεν επιβλήθηκε όρος για εγγύηση, κατά την έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος, εφόσον ο αιτητής/εφεσείων είναι ο Έπαρχος Πάφου.
Η έφεση επιτράπηκε. Τα έξοδα θα είναι έξοδα δίκης.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Παπαδήμα-Λάρμου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 12144/07), ημερομηνίας 7/3/08.
Λ. Ιωαννίδης για Α. Ζύμπηλο, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Χ"Ιωάννου, για τους Εφεσίβλητους.
Ex tempore
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Μ. Νικολάτος.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας έφεσης αποτελεί η απόφαση ημερ. 7.3.2008, με την οποία ακυρώθηκε παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε αρχικά μονομερώς στις 7.12.07. Την αίτηση του εφεσείοντος-αιτητή, ημερ. 6.12.07, για παρεμπίπτον διάταγμα, υποστήριζε ένορκη δήλωση του κ. Ευαγόρα Ανδρέου Βοηθού Επαρχιακού Επόπτη στην επαρχιακή διοίκηση Πάφου. Ο κ. Ευαγόρας Ανδρέου στην ένορκη δήλωση του προς υποστήριξη της αίτησης αναφέρει μεταξύ άλλων ότι στις 23.11.07, μετά από επίσκεψη που διενήργησε στο χωριό Κονιά της επαρχίας Πάφου, διαπίστωσε ότι η καθ' ων η αίτηση αρ.1-4 άρχισαν την ανέγερση οικοδομής εντός συγκεκριμένων τεμαχίων χωρίς να έχουν προηγουμένως εξασφαλίσει άδεια από την αρμόδια αρχή. Συγκεκριμένα οι εφεσίβλητοι-καθ' ων η αίτηση ανήγειραν μια κατοικία και τέσσερα διαμερίσματα κατά τρόπο διαφορετικό απ' αυτό που προνοείτο στα σχέδια και τους όρους της πολεοδομικής άδειας την οποία ο 1ος κατηγορούμενος/εφεσίβλητος είχε εξασφαλίσει. Ειδικότερα ο ενόρκως δηλών ανέφερε στην ένορκη δήλωση του ότι δεν είχε τηρηθεί το εγκριθέν υψόμετρο της κατοικίας που ανεγειρόταν και υπήρχε υπέρβαση κατά 1.5 μέτρο του ύψους του υποστατικού, με αποτέλεσμα ολόκληρο το κτίριο να είναι υπερυψωμένο αντί να ανεγερθεί σύμφωνα με τους όρους της σχετικής άδειας.
Οι καθ' ων η αίτηση/εφεσίβλητοι καταχώρισαν ένσταση στην οποία μεταξύ άλλων πρόβαλαν τον ισχυρισμό ότι στις 23.11.07 αλλά και προηγουμένως και μετά απ' αυτή την ημερομηνία δεν είχαν εκτελέσει οποιαδήποτε οικοδομική εργασία στα προαναφερόμενα τεμάχια.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέτασε τους ισχυρισμούς των δύο πλευρών και αποφάσισε ότι οι ισχυρισμοί των εφεσιβλήτων για απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων, εκ μέρους του εφεσείοντα, δεν τεκμηριώνονταν εφόσον δεν συγκεκριμενοποιούνταν. Όσον αφορά τις τρεις προϋποθέσεις για έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι οι πρώτες δυο προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του Ν.14/60 περί υπάρξεως σοβαρού θέματος προς εκδίκαση και ενδεχομένου επιτυχίας του αιτητή/εφεσείοντα στην ποινική δίωξη, ικανοποιούνταν, με βάση τα γεγονότα που ο εφεσείων/αιτητής είχε θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου. Όμως το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι η τρίτη προϋπόθεση του Άρθρου 32, ότι δηλαδή θα ήταν δύσκολο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, δεν ικανοποιείτο. Και αυτό παρά το ότι είχε ορθά σημειώσει ότι υπήρχε αναντίλεκτη μαρτυρία ενώπιον του ότι η οικοδομή που ανεγειρόταν, επιτόπου, ήταν αντιρρήσιμη και ενστάσιμη λόγω σοβαρών παραβάσεων του σχετικού νόμου, όπως αναφέρεται στη σελ.11 της πρωτόδικης απόφασης.
Με την έφεση προσβάλλεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Αφού εξετάσαμε όλα τα ενώπιον μας στοιχεία καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι λανθασμένη ως προς το ζήτημα της μη ικανοποίησης της τρίτης προϋπόθεσης του Άρθρου 32 του Ν.14/60. Κατά την κρίση μας, με βάση τα στοιχεία που το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιον του, ικανοποιούνταν και οι τρεις προϋποθέσεις που τίθενται από το Άρθρο 32 του Ν.14/60 και επίσης ήταν ορθό και δίκαιο το πρωτόδικο Δικαστήριο να οριστικοποιήσει το διάταγμα που είχε εκδοθεί μονομερώς στις 7.12.07. Κατά συνέπεια η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Ορθά δεν επιβλήθηκε όρος για εγγύηση, κατά την έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος, εφόσον ο αιτητής/εφεσείων είναι ο Έπαρχος Πάφου.
Υπό τις περιστάσεις το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε στις 7.12.07 αναβιώνει και οριστικοποιείται. Τα έξοδα θα είναι έξοδα δίκης.
Η έφεση επιτρέπεται. Τα έξοδα θα είναι έξοδα δίκης.