|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 17
21 Iανουαρίου, 2009
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΝΙΟΒΗ ΠΑΡΟΥΤΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Ποινική Aίτηση Aρ. 10/2008)
Εγγύηση ― Απόλυση κατάδικου με εγγύηση εκκρεμούσης εφέσεως ― Εφαρμοστέες αρχές ― Ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων οι οποίες θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι η δικαιοσύνη μπορεί μόνο να αποδοθεί με την έγκριση της αίτησης για απόλυση με εγγύηση ― Θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για επιτυχία της αίτησης.
Στις 18.9.2007 η αιτήτρια βρέθηκε ένοχη σε τέσσερις κατηγορίες, με σοβαρότερη την απόπειρα φόνου. Στις 20.9.2007 της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για το πιο πάνω αδίκημα, και μικρότερες ποινές στις υπόλοιπες κατηγορίες. Στις 25.9.2007 καταχώρησε έφεση τόσο εναντίον της καταδίκης όσο και εναντίον της ποινής, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί. Στις 10.11.2008, η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα αίτηση με στόχο την έκδοση διατάγματος απόλυσής της με εγγύηση μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Η συνήγορος της αιτήτριας υπέβαλε ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης και από την άλλη, επεσήμανε το γεγονός ότι βρίσκεται υπό κράτηση για περίοδο 14 μηνών και δεν έχει ακόμη οριστεί η εκδίκαση της έφεσης της.
Από πλευράς της Δημοκρατίας προβλήθηκε ένσταση, ο δε δικηγόρος επικαλέσθηκε λόγους αναρμοδιότητας του Εφετείου να επιληφθεί της αίτησης. Υποστήριξε ότι το καθ' ύλην αρμόδιο είναι το εκδικάσαν Δικαστήριο, δηλαδή το Κακουργιοδικείο Πάφου, και επίσης ότι οι λόγοι που επικαλείται η αιτήτρια ως υποστηριχτικοί της αίτησής της, έπρεπε να προβληθούν στο στάδιο της έφεσης και όχι τώρα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Σύμφωνα με το Άρθρο 157 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155, αρμοδιότητα να επιληφθεί της αίτησης έχει το Εφετείο και δεν είναι απαραίτητο να προηγηθεί αίτηση στο εκδικάσαν την υπόθεση πρωτόδικο δικαστήριο.
2. Η επιτυχία της αίτησης προϋποθέτει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων οι οποίες θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι δικαιοσύνη μπορεί μόνο να αποδοθεί με την έγκριση του αιτήματος για απόλυση με εγγύηση.
3. Για τεκμηρίωση ύπαρξης εξαιρετικών περιστάσεων θα πρέπει, κατά κυριολεξία να διαπιστωθεί ότι (α) η έφεση έχει τη δυνατότητα επιτυχίας και (β) η ποινή θα εκτιθεί μέχρι την ημέρα εκδίκασης της έφεσης. Η αντίκριση θεμάτων αυτής της μορφής γίνεται με μεγάλη φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή αφού το Δικαστήριο σ' αυτό το αρχικό στάδιο δεν είναι επιτρεπτό να προχωρήσει σε έκταση ή σε βάθος εξέταση των λόγων έφεσης, για να στοιχειοθετηθεί η πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης.
4. Τα επιχειρήματα τα οποία προβλήθηκαν από τη συνήγορο του αιτητή δεν καταδεικνύουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την έκδοση διατάγματος απόλυσης με εγγύηση.
5. Το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα και η πιθανότητα συμπλήρωσης του χρόνου κράτησης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης δεν έχουν στοιχειοθετηθεί με αποτέλεσμα να μη προσμετρούν ως εξαιρετικές περιστάσεις.
Η αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
In Re Josef Watton Cr. Ap. Rep. vol.68 p.293,
Kay v. The Municipality of Larnaca (1980) 2 C.L.R. 205.
Aίτηση.
Aίτηση από την αιτήτρια η οποία ζητά την έκδοση διατάγματος απόλυσής της με εγγύηση μέχρι την εκδίκαση της έφεσης υπ'αρ. 215/07.
Ν. Παναγιώτου, για την Aιτήτρια.
Α. Μαππουρίδης - Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα αναγνώσει ο Δικαστής Παμπαλλής.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 18.9.2007 η αιτήτρια βρέθηκε ένοχη σε 4 κατηγορίες που αντιμετώπιζε, η σοβαρότερη των οποίων ήταν η απόπειρα φόνου. Στις 20.9.2007 της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για το πιο πάνω αδίκημα, και μικρότερες ποινές στις υπόλοιπες κατηγορίες. Στις 25.9.2007 καταχωρήθηκε η έφεση υπ' αριθμ. 215/07, τόσο εναντίον της καταδίκης όσο και εναντίον της ποινής, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Με την παρούσα αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε στις 10.11.2008 η αιτήτρια επιδιώκει την έκδοση διατάγματος απόλυσης της με εγγύηση μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η αιτήτρια παραθέτει τους λόγους, που κατά την άποψη της, θεμελιώνει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης και από την άλλη, επισημαίνει το γεγονός ότι βρίσκεται υπό κράτηση για περίοδο 14 μηνών και δεν έχει ακόμη οριστεί η εκδίκαση της έφεσης της. Στο ίδιο πλέγμα και σ' αυτά τα δύο σημαντικά, κατά την άποψη του δικηγόρου, γεγονότα, στηρίχτηκε η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε ενώπιον μας που στόχο είχε να καταδείξει τα νομικά σφάλματα που υπάρχουν στην απόφαση του κακουργιοδικείου και την πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης.
Προβλήθηκε ένσταση από πλευράς της Δημοκρατίας ο δε δικηγόρος εισηγήθηκε ότι το παρόν Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να επιληφθεί τέτοιας αίτησης. Καθ' ύλην αρμόδιο υποστήριξε, είναι το εκδικάσαν Δικαστήριο, δηλαδή το Κακουργιοδικείο Πάφου. Ταυτοχρόνως εισηγήθηκε ότι οι λόγοι που επικαλείται η αιτήτρια ως υποστηριχτικοί της αίτησης της, έπρεπε να προβληθούν στο στάδιο της έφεσης και όχι τώρα.
Συμφωνούμε με την εισήγηση της αιτήτριας ότι το Άρθρο 157 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 προσδιορίζει ως αρμόδιο, για να επιληφθεί της αίτησης, το παρόν Δικαστήριο και δεν είναι απαραίτητο να προηγηθεί αίτηση στο εκδικάσαν την ποινική υπόθεση πρωτόδικο Δικαστήριο.
Εξετάζοντας αίτημα για απόλυση κατάδικου εκκρεμούσης έφεσης, η ουσιαστική ερώτηση που τίθεται από το Δικαστήριο είναι: υπάρχουν οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι δικαιοσύνη μπορεί μόνο να αποδοθεί με την έγκριση του αιτήματος για απόλυση με εγγύηση; Το ίδιο αυτό ερώτημα τέθηκε στην υπόθεση In Re Josef Watton Cr. Ap. Rep. vol.68 p.293. Bοήθεια επίσης έχουμε αντλήσει από τη Δικαστική Οδηγία Practice Direction 1983 (1) W.L.R. σελ.1292.
Για να τεκμηριωθεί η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, θα πρέπει να διαπιστωθεί, εκ πρώτης όψεως, και χρησιμοποιούμε τις λέξεις στην κυριολεξία τους και όχι με τη νομική τους σημασία, ότι η έφεση μπορεί να επιτύχει και κατά δεύτερο λόγο, κατά πόσο υπάρχει κίνδυνος η ποινή να εκτελεστεί μέχρι την ημέρα εκδίκασης της έφεσης. Η αντίκριση θεμάτων αυτής της μορφής γίνεται με μεγάλη φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή αφού το Δικαστήριο σ' αυτό το αρχικό στάδιο δεν είναι επιτρεπτό να προχωρήσει σε έκταση ή σε βάθος εξέταση των λόγων έφεσης, για να στοιχειοθετηθεί η πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης. Σχετική είναι και η υπόθεση Kay v. The Municipality of Larnaca (1980) 2 C.L.R. 205.
Η αιτήτρια στην παρούσα υπόθεση αντιμετώπιζε κατηγορία για απόπειρα φόνου, κατά παράβαση του Άρθρου 214 του Ποινικού Κώδικα, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης με πρόθεση, κατά παράβαση του Άρθρου 228(α) του Ποινικού Κώδικα, βαριά σωματική βλάβη κατά παράβαση του Άρθρου 231 του Ποινικού Κώδικα και τραυματισμό κατά παράβαση του Άρθρου 234(α) του Ποινικού Κώδικα. Βρέθηκε ένοχη σ' όλες τις πιο πάνω κατηγορίες.
Δόθηκε έμφαση από τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας, στα γεγονότα που συνθέτουν τις δύο πρώτες κατηγορίες με στόχο να καταδείξει ότι δεν ήταν επιτρεπτό από το Κακουργιοδικείο να στηριχθεί στα ίδια γεγονότα και να προχωρήσει σε εύρημα τεκμηρίωσης των αδικημάτων όλων των κατηγοριών. Αντικρίζουμε το θέμα, όπως σημειώσαμε πιο πάνω, με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε να μη στοιχειοθετηθεί επέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου στη μελλοντική κρίση του εφετείου, το οποίο θα εξετάσει την ουσία της έφεσης. Και αν ακόμη δεχτούμε, που δεν είναι η περίπτωση, ότι αυτή ενδεχομένως να έχει δίκαιο για τις δύο πρώτες κατηγορίες που αντιμετώπιζε, δεν έχει με οποιοδήποτε τρόπο καταδείξει εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την έκδοση διατάγματος απόλυσης με εγγύηση, με βάση τα επιχειρήματα τα οποία έχουν τεθεί ενώπιον μας, τουλάχιστον όσον αφορά τις κατηγορίες 3 και 4.
Το άλλο σκέλος που προσμετρά στην κρίση του Δικαστηρίου ως προς την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, είναι το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα και η πιθανότητα συμπλήρωσης του χρόνου κράτησης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Είχαμε την ευκαιρία κατά το στάδιο της ακρόασης της αίτησης να πληροφορηθούμε, από τον πρωτοκολλητή και πληροφορήσαμε σχετικά και τους διάδικους, ότι τα πρακτικά της έφεσης προβλέπεται να συμπληρωθούν και θα δοθούν στους διάδικους μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2008. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η αιτήτρια βρίσκεται υπό περιορισμό για εκτέλεση της ποινής που της επιβλήθηκε και για την τρίτη κατηγορία της βαριάς σωματικής βλάβης, που ήταν δύο χρόνια φυλάκιση, βρίσκουμε ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί ούτε αυτό το σκέλος της αίτησης.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται. Σε περίπτωση που για οποιονδήποτε απρόβλεπτο λόγο η έφεση δεν οριστεί έγκαιρα, υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα υποβολής νέας αίτησης. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.