ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2009) 2 ΑΑΔ 1
12 Ιανουαρίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
YASER ALRIHANI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 238/2008)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του από το Κακουργιοδικείο στο οποίο είχε παραπεμφθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο, επειδή υπήρχε κίνδυνος μη προσέλευσής του κατά την ημέρα της δίκης ― Έφεση εναντίον σχετικής διαταγής ― Το Εφετείο δεν επενέβη στη διακριτική ευχέρεια του παραπέμψαντος Δικαστηρίου.
Στις 18.12.2008 ο εφεσείων, αλλοδαπός ηλικίας 20 ετών, παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου σε σχέση με κατηγορίες οι οποίες αφορούσαν σε απόπειρα φόνου, πράξεις που στοχεύουν στη πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και σε τραυματισμό. Το πρωτόδικο Δικαστήριο διέταξε την κράτησή του μέχρι τις 22.1.2009 ημέρα κατά την οποία ορίστηκε να εμφανιστεί για δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου, επειδή υπήρχε κίνδυνος να μη εμφανιστεί στη δίκη.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση. Η συνήγορός του υποστήριξε πως τα ιδιαίτερα περιστατικά της περίπτωσης και οι προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντος, ιδιαιτέρως το νεαρό της ηλικίας του, δικαιολογούσαν την απόλυσή του, υπό όρους.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ανεξάρτητα από το κατά πόσο τελικά θα ευσταθούσε η κατηγορία για απόπειρα φόνου, η συνύπαρξη της κατηγορίας για πράξεις στοχεύουσες σε πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης για τις οποίες το Άρθρο 228(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, επίσης προβλέπει ποινή φυλάκισης δια βίου, όπως και για την απόπειρα φόνου, δικαιολογούσε την θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, για ενδεχόμενο κίνδυνο μη προσέλευσης του εφεσείοντος κατά την ημέρα της δίκης. Το Δικαστήριο στάθμισε το θέμα αυτό με το γεγονός ότι ο εφεσείων είναι αλλοδαπός ο οποίος δεν είχε σταθερούς δεσμούς με την Κύπρο, αφού εδώ βρισκόταν μόνο για σκοπούς εργασίας, και θα του ήταν εύκολο να εγκαταλείψει την Κύπρο σε περίπτωση που αυτός διατασσόταν να απολυθεί υπό όρους.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο προσέγγισε το ζήτημα με τον ορθό τρόπο και δεν έχει καταδειχθεί οποιοσδήποτε λόγος για επέμβαση του Εφετείου.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Aμπίζας, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 24596/08), ημερομηνίας 18/12/08, με την οποία διατάχθηκε η κράτησή του μέχρι την παραπομπή του σε δίκη στις 22/1/09 ενώπιον του Kακουργιοδικείου.
Ε. Σατράκη, για τον Εφεσείοντα.
Α. Μαππουρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
O Εφεσείων είναι παρών.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Κωνσταντινίδης, Δ..
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 18.12.2008 το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέπεμψε τον εφεσείοντα, ηλικίας 20 ετών, σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου για τις 22.1.2009. Διέταξε στο μεταξύ να παραμείνει υπό κράτηση, και αυτό είναι το θέμα της παρούσας έφεσης.
Οι κατηγορίες για τις οποίες παραπέμφθηκε ο εφεσείων αφορούσαν σε απόπειρα φόνου, πράξεις που στοχεύουν στην πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και σε τραυματισμό. Μας έχει εξηγηθεί πως ο εφεσείων, μετά από επεισόδιο με το συγκάτοικό του, το θύμα, τον κτύπησε επανειλημμένα με μαχαίρι. Αποτέλεσμα ήταν το θύμα να χάσει τις αισθήσεις του και, στη συνέχεια, να κρατηθεί επί μερικές μέρες στο Νοσοκομείο όπου ο εφεσείων, με τη βοήθεια φίλων του, τον μετέφερε.
Η κράτηση διατάχθηκε για ένα λόγο. Τον κίνδυνο μη προσέλευσης του εφεσείοντα κατά την ημέρα της δίκης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο στάθμισε συναφώς τη σοβαρότητα των αδικημάτων που φερόταν να είχε διαπράξει ο εφεσείων. Όπως εξήγησε, ανεξάρτητα από το πόσο θα ευσταθούσε στο τέλος η κατηγορία για την απόπειρα φόνου ενόψει και των όσων ο ίδιος ο εφεσείων ανέφερε στην κατάθεσή του προς την Αστυνομία, συνυπήρχε η κατηγορία για πράξεις στοχεύουσες σε πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης για τις οποίες το Άρθρο 228(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, επίσης προβλέπει ποινή φυλάκισης δια βίου. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο εφεσείων είναι αλλοδαπός, κρίθηκε πως ήταν λόγος που θεμελίωνε κίνδυνο μη προσέλευσης του κατά τη δίκη. Όχι εξ αυτού τούτου του γεγονότος της ιδιότητας του εφεσείοντος ως αλλοδαπού, αλλά εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είχε σταθερούς δεσμούς στην Κύπρο. Η οικογένειά του κατοικούσε στη Συρία, από όπου κατάγεται, και θα του ήταν εύκολο, αφού εδώ βρισκόταν μόνο για σκοπούς εργασίας, να εγκαταλείψει την Κύπρο.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για τον εφεσείοντα ουσιαστικά επανέλαβε ενώπιόν μας όσα και πρωτοδίκως υποστήριξε, με έμφαση στην εισήγησή της πως η πιθανότητα καταδίκης για την απόπειρα φόρου είναι περιορισμένη, ενόψει των ιδιαίτερων περιστατικών της περίπτωσης, τα οποία και εξειδίκευσε. Επίσης επικαλέσθηκε το γεγονός ότι ο εφεσείων δεν εγκατέλειψε τη σκηνή τότε, αλλά μερίμνησε για τη μεταφορά του θύματος στο Νοσοκομείο. Κατά τη θέση της, αυτά, ενόψει και των προσωπικών του περιστάσεων, ιδιαιτέρως του νεαρού της ηλικίας του, δικαιολογούσαν την απόλυσή του, υπό όρους.
Μελετήσαμε τα δεδομένα και δεν διαπιστώνουμε λόγους που να δικαιολογούν παρέμβαση στον τρόπο με τον οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο αποτίμησε τα δεδομένα και άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια. Όπως και το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν θα υπεισέλθουμε στο ζήτημα της πιθανότητας καταδίκης σε σχέση με την απόπειρα φόνου. Ούτως ή άλλως, η κατηγορία για πλήγματα με μαχαίρι με στόχο την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, συνιστά ιδιαίτερα σοβαρό αδίκημα, επίσης τιμωρούμενο με φυλάκιση δια βίου. Συμφωνούμε με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι, ανεξάρτητα από τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντος, οι οποίες στην περίπτωση αυτής τη έφεσης θα πρέπει να υποχωρήσουν, υπάρχει κίνδυνος μη προσέλευσης του εφεσείοντα κατά τη δίκη. Ακριβώς, ενόψει της σοβαρότητας των αδικημάτων, όπως αυτά πλέον διατυπώθηκαν στο κατηγορητήριο, σε συνδυασμό και με την έλλειψη δεσμών με την Κύπρο, την οποία ιδιαίτερα επισημαίνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, για να καταλήξει πως ενδεχόμενη απόλυση υπό όρους δεν θα ήταν αποτελεσματική απάντηση στον κίνδυνο μη προσέλευσης του εφεσείοντος στην δίκη.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.