|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 2 ΑΑΔ 584
17 Ioυλίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΑΓΙΣ ΠΑΪΚΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 114/2008)
Ποινή ― Επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης κατά παράβαση του Άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 ― Υφιστάμενος επιτέθηκε εναντίον της προϊσταμένης του μέσα στα πλαίσια των επαγγελματικών τους καθηκόντων ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Επιβολή ποινής φυλάκισης 20 ημερών ― Επικυρώθηκε, κατά πλειοψηφία.
Ποινή ― Μετριαστικοί παράγοντες ― Μεταμέλεια ― Δεν συνιστά μετριαστικό παράγοντα όταν προκύψει ως νέο στοιχείο ενώπιον του Εφετείου με την απόσυρση της έφεσης εναντίον της καταδίκης.
Στις 13.10.2006 ο εφεσείων, έκτακτος υπάλληλος στην Ομάδα Κινηματογράφου της οποίας προΐστατο η παραπονούμενη, μετά από κάποιο τηλεφωνικό διαπληκτισμό με αυτήν, την επισκέφθηκε στο γραφείο της. Εκεί ο εφεσείων άρχισε να φωνάζει, την άρπαξε από τους ώμους, την έσπρωξε στον τοίχο και την ανάγκασε να καθήσει στην καρέκλα του γραφείου της. Με το δεξί του χέρι την έπιασε από το λαιμό ενώ με το άλλο χέρι τη χαστούκισε στο μάγουλο. Η παραπονούμενη άρχισε να καλεί σε βοήθεια και ο εφεσείων, ενώ εγκατέλειπε το γραφείο της έριχνε εναντίον της διάφορα αντικείμενα.
Ο εφεσείων αρνήθηκε την κατηγορία. Βρέθηκε ένοχος μετά από ακροαματική διαδικασία σε κατηγορία για επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, κατά παράβαση του Άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Το Δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε τόσο την καταδίκη του όσο και την επιβληθείσα ποινή. Η έφεση εναντίον της καταδίκης αποσύρθηκε κατά τη διάρκεια ακρόασης της έφεσης. Ένας από τους λόγους έφεσης εναντίον της ποινής ήταν και το ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του «την εκπεφρασθείσα μεταμέλεια του κατηγορούμενου ενώπιον του Δικαστηρίου».
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση κατά πλειοψηφία.
Αποφασίστηκε ότι:
Α. Υπό Αρτεμίδη, Π. συμφωνούντος και του Κραμβή, Δ.:
1. Η μεταμέλεια του εφεσείοντος στο στάδιο που εκφράστηκε αποτελεί παράγοντα ήσσονος σημασίας.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε δεόντως υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντος, την κάποια καθυστέρηση στη διεκπεραίωση της υπόθεσης, καθώς και το ενδεχόμενο των δυσμενών επιπτώσεων στην εργοδότησή του με το δημόσιο. Με αυτά τα δεδομένα δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε επέμβαση του Εφετείου.
Β. Υπό Χατζηχαμπή, Δ.:
Η συμπεριφορά του εφεσείοντος ήταν όντως αντικοινωνική και αντιστρατευόμενη το σεβασμό στη σωματική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. Όμως, ενόψει και των μετριαστικών παραγόντων της υπόθεσης αυτής, η οποία πολύ οριακά εκφεύγει των ορίων της επίθεσης και εισέρχεται στο χώρο της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, η επιβολή μιας αυστηρής χρηματικής ποινής θα εξυπηρετούσε δεόντως τις ανάγκες της δικαιοσύνης.
Η έφεση εναντίον της ποινής απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης και Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λοΐζου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 17647/07), ημερομηνίας 8/7/08.
Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ρ. Βραχίμης, για τον Eφεσείοντα.
Δ. Θεοδώρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Με την απόφαση που θα εκδώσω συμφωνεί ο αδελφός Δικαστής Α.Κραμβής. Ο αδελφός Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής θα δώσει τη δική του διιστάμενη απόφαση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για το ότι επιτέθηκε εναντίον της παραπονούμενης και της προκάλεσε πραγματική σωματική βλάβη, κατά παράβαση του Άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154. Ο εφεσείων δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και γι΄αυτό η κατηγορούσα αρχή κάλεσε 6 μάρτυρες για να αποδείξει την υπόθεση της, ενώ ο εφεσείων κατέθεσε και ο ίδιος ενόρκως προβάλλοντας τους δικούς του ισχυρισμούς αναφορικά με τα περιστατικά της υπόθεσης.
Η δικάσασα Δικαστής αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία που είχε ενώπιον της, έκρινε πως οι μάρτυρες κατηγορίας είπαν την αλήθεια ως προς τα γεγονότα που επιμαρτύρησαν, ενώ ο εφεσείων πρόβαλε αναληθείς ισχυρισμούς. Τα ουσιαστικά γεγονότα της υπόθεσης παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου από την ίδια την παραπονούμενη, η οποία είπε πως είχε προβλήματα στη συνεργασία της με τον εφεσείοντα, του οποίου ήταν προϊστάμενη για τη διεκπεραίωση εκδηλώσεων των πολιτιστικών υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας. Συγκεκριμένα ο εφεσείων ήταν έκτακτος υπάλληλος στην Ομάδα Κινηματογράφου, της οποίας προΐσταται η παραπονούμενη. Στις 13.10.2006 ο εφεσείων είχε από το τηλέφωνο κάποιο επαγγελματικό διαπληκτισμό με την παραπονούμενη, την οποία επισκέφθηκε αμέσως μετά στο γραφείο της. Εκεί άρχισε να φωνάζει, ενώ η παραπονούμενη του είπε αν ήθελε να πάνε μαζί στη Διευθύντρια των Πολιτιστικών Υπηρεσιών για να συνεννοηθούν ως προς τη διαφορά που προέκυψε. Αντί αυτού ο εφεσείων την άρπαξε από τους ώμους, την έσπρωξε στον τοίχο και την ανάγκασε να καθήσει στην καρέκλα του γραφείου της. Με το δεξί του χέρι την έπιασε από το λαιμό και την έσφιγγε, ενώ με το άλλο χέρι τη χαστούκισε στο μάγουλο. Η παραπονούμενη άρχισε να φωνάζει βοήθεια και ο εφεσείων, ενώ εγκατέλειπε το γραφείο της έριχνε εναντίον της διάφορα αντικείμενα.
Μετά την καταδίκη, και αφού το Δικαστήριο άκουσε το δικηγόρο του εφεσείοντος ως προς το θέμα της ποινής, επέβαλε σ' αυτόν φυλάκιση 20 ημερών.
Οι λόγοι έφεσης στρέφονται κατά της καταδίκης και της ποινής. Θεωρήσαμε καθήκον μας να ορίσουμε την υπόθεση το συντομότερο δυνατό, και βεβαίως προτού λήξει η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα. Οι λόγοι έφεσης εναντίον της καταδίκης αναφέρονται στην αξιολόγηση της προσαχθείσας μαρτυρίας, με την εισήγηση πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλε στη διαπίστωση των πραγματικών γεγονότων γιατί δέχτηκε ως αληθή τη μαρτυρία της παραπονούμενης και όχι αυτή του εφεσείοντος. Υποδείξαμε στους συνηγόρους του εφεσείοντος πως, αν ήθελαν να εξεταστούν οι λόγοι αυτοί της έφεσης θα έπρεπε να αναβληθεί η συζήτηση για να ετοιμαστούν τα πρακτικά τα οποία, δεν ήταν εξ αντικειμένου δυνατό να είναι ενώπιον μας, ενόψει του μικρού χρόνου που παρήλθε από την έκδοση της απόφασης μέχρι σήμερα. Οι δικηγόροι ανέφεραν πως γνωρίζουν τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία είναι δύσκολο, αν όχι βεβαίως αδύνατο, το Εφετείο να ανατρέψει διαπιστώσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου οι οποίες βασίζονται στην κρίση του ως προς την αξιοπιστία των μαρτύρων. Υπεδείχθη επίσης στους δικηγόρους του εφεσείοντος πως υπάρχει μια αντίφαση στους λόγους έφεσης που αφορούν στην καταδίκη και αυτούς που αφορούν στην ποινή. Συγκεκριμένα, στον πέμπτο λόγο έφεσης, αναφορικά με την ποινή, προβάλλεται η θέση πως το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του «την εκπεφρασθείσα μεταμέλεια του κατηγορούμενου ενώπιον του Δικαστηρίου». Υποδείξαμε πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υποστηριχθεί εφόσον ο εφεσείων δεν παραδέχτηκε την κατηγορία. Η καταδίκη του ήταν το αποτέλεσμα της δίκης.
Ενώπιον μας προσβάλλεται η εγκυρότητα της καταδικαστικής απόφασης. Οι δικηγόροι ζήτησαν κάποιο χρόνο να σκεφθούν το πιο πάνω ζήτημα. Μετά το διάλειμμα απέσυραν την έφεση εναντίον της καταδίκης και προχώρησε η αγόρευση τους αναφορικά με το είδος της ποινής. Υποστηρίχθηκε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε δεόντως υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων έχασε την εργασία του, ως αποτέλεσμα της καταδίκης του και ότι, γενικά, τα γεγονότα της υπόθεσης δεν δικαιολογούσαν την επιβολή ποινής φυλάκισης σε ένα άνθρωπο με καθαρό ποινικό μητρώο. Η δικηγόρος της Δημοκρατίας ανέφερε πως δεν είχε ισχυρές απόψεις για την ποινή. Εναπόκειτο στο δικάσαν Δικαστήριο να ασκήσει ορθά τη διακριτική του ευχέρεια, αφήνοντας το ζήτημα ανοιχτό ενώπιον μας.
Μας έχει προβληματίσει η υπόθεση. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως η απόφαση μας δεν είναι ομόφωνη. Έχουμε τη γνώμη πως η πορεία της υπόθεσης και τα αποτελέσματα της οφείλονται αποκλειστικά στον ίδιο τον εφεσείοντα. Ήταν δικαίωμα του βεβαίως να μη παραδεχτεί την κατηγορία, με αποτέλεσμα να υποστεί τις πιθανές επιπτώσεις. Ασφαλώς, εάν όπως εσφαλμένα αναφέρει στους λόγους έφεσης, εξέφραζε αμέσως και με ειλικρίνεια τη μεταμέλεια του στο Δικαστήριο, ενδεχομένως να μη επιβαλλόταν ποινή φυλάκισης. Δεν είναι αυτό όμως που έγινε. Έχουμε ήδη παραθέσει το ιστορικό της υπόθεσης. Η επίθεση του εφεσείοντος εναντίον της παραπονούμενης προσλαμβάνει σοβαρότερο χαρακτήρα γιατί έγινε μέσα στα πλαίσια των επαγγελματικών τους καθηκόντων, υφισταμένου εναντίον της προϊσταμένης του. Η πρωτόδικος Δικαστής αναφέρει πως έλαβε υπόψη της ότι ο εφεσείων είναι λευκού ποινικού μητρώου, την κάποια καθυστέρηση που υπήρξε στη διεκπεραίωση της υπόθεσης και ό,τι άλλο ανέφερε ο δικηγόρος του, μεταξύ άλλων και πως υπήρχε πιθανότητα να μη ανανεωθεί το συμβόλαιο του με το δημόσιο. Με αυτά τα δεδομένα κρίνουμε πως δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε δική μας επέμβαση. Η έφεση εναντίον της ποινής απορρίπτεται.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ: Φρονώ ότι η ποινή φυλάκισης δεν ήταν αρμόζουσα στην περίπτωση και δεν καθίστατο επιβεβλημένη. Επρόκειτο για άνθρωπο μέσης ηλικίας χωρίς προηγούμενα ο οποίος όντως παραφέρθηκε σε μια κατάσταση έντονης συναισθηματικής φόρτισης που τον έθεσε εκτός εαυτού. Ευτυχώς δεν υπήρξαν συνέπειες στην παραπονούμενη και το θέμα δεν φαίνεται να έχει συνέχεια μεταξύ τους. Το επεισόδιο συνέβη προ 21 μηνών και υπήρξε μια 8μηνη καθυστέρηση στην καταχώρηση της κατά πάντα απλής αυτής υπόθεσης που πολύ οριακά εκφεύγει των ορίων της επίθεσης και εισέρχεται στο χώρο της επίθεσης με πραγματική σωματική βλάβη. Σημαντικό θεωρώ και το ότι ο Εφεσείων απώλεσε την εργασία του ως αποτέλεσμα, γεγονός που δεν αναφέρεται πρωτοδίκως στην απόφαση. Τέλος, έστω και στο στάδιο αυτό, ο Εφεσείων απέσυρε την έφεση κατά της καταδίκης δεχόμενος έτσι την ενοχή του. Χωρίς λοιπόν οτιδήποτε ελέχθη να μειώνει τη σοβαρότητα της συμπεριφοράς του ως αντικοινωνικής και αντιστρατευόμενης το σεβασμό στη σωματική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, θεωρώ ότι δεν εξαντλούντο τα περιθώρια επιβολής ποινής μη στερητικής της ελευθερίας και ότι μία αυστηρή χρηματική ποινή θα εξυπηρετούσε δεόντως τις ανάγκες της δικαιοσύνης.
Η έφεση εναντίον της ποινής απορρίπτεται κατά πλειοψηφία.