|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2008) 2 ΑΑΔ 193
13 Μαρτίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΑΡΜΕΥΤΗΣ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤIΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 56/2006)
_______________
Ποινή ― Βιασμός κατά παράβαση των Άρθρων 144 και 145 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 ― Διαφθορά νεαρής γυναίκας ηλικίας 13 - 17 ετών, κατά παράβαση του Άρθρου 154 του Ποινικού Κώδικα και του Άρθρου 4(1)(2)(ε) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(I)/2000 ― Άσεμνη επίθεση, κατά παράβαση του Άρθρου 151 του Ποινικού Κώδικα και των Άρθρων 3(1), (4) και 4(1)(2)(α) του Νόμου 119(I)/2000 ― Τα εγκλήματα διαπράχθησαν από τον σύζυγο της μητέρας της παραπονουμένης τον οποίο η ίδια θεωρούσε ως το φυσιολογικό της πατέρα ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 10 ετών στην πρώτη κατηγορία, 5 στη δεύτερη και 2 στην τρίτη ― Η ποινή της δεκαετούς ποινής φυλάκισης στην κατηγορία του βιασμού μειώθηκε κατ' έφεση σε πενταετή ποινή φυλάκισης λόγω μη αποδείξεως του βασικού συστατικού στοιχείου του βιασμού, ήτοι, της έλλειψης συναίνεσης από πλευράς παραπονουμένης.
Ο εφεσείων, ηλικίας σήμερα 50 ετών, παντρεύτηκε με τη μητέρα της παραπονουμένης, όταν η τελευταία ήταν 18 μηνών. Η παραπονούμενη θεωρούσε τον εφεσείοντα ως το φυσιολογικό της πατέρα και μέσα σ' αυτό το πλέγμα της σχέσης, όταν η παραπονούμενη ήταν ηλικίας 7, 8 χρονών, ο εφεσείων άρχισε να τη θωπεύει στο στήθος και τα γεννητικά όργανα με σεξουαλικό κέντρισμα. Ο εφεσείων συνέχισε να έχει την ίδια συμπεριφορά απέναντι στην παραπονούμενη με αποτέλεσμα την ολοκλήρωση των μεταξύ τους σεξουαλικών σχέσεων. Η παραπονούμενη υποστήριξε στο Δικαστήριο πως εγκλωβίστηκε σ' αυτή τη συνήθεια από την οποία δεν μπορούσε να ξεφύγει.
Το Κακουργιοδικείο έκρινε ένοχο τον εφεσείοντα στις ακόλουθες κατηγορίες: Βιασμό, διαφθορά νεαρής γυναίκας ηλικίας 13 - 17 ετών και άσεμνη επίθεση, και του επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 10 ετών, 5 ετών και 2 ετών, αντίστοιχα, σε κάθε κατηγορία.
Σε έφεση εναντίον της ποινής ως έκδηλα υπερβολικής, το Εφετείο επενέβη μόνο στην ποινή φυλάκισης των 10 ετών στην κατηγορία του βιασμού, μειώνοντάς την σε ποινή φυλάκισης 5 ετών, με το σκεπτικό ότι η προκείμενη περίπτωση δεν αφορούσε περίπτωση βιασμού, με τη γνωστή κοινή έννοια, δηλαδή της σεξουαλικής επαφής ανδρός με γυναίκα χωρίς τη θέλησή της.
Η έφεση επιτράπηκε. Η ποινή μειώθηκε ως ανωτέρω.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης και Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Kακουργιοδικείου Λεμεσού (Kολατσή, Π.E.Δ., Παπαμιχαήλ, A.E.Δ. Στυλιανίδης, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 4850/05), ημερομηνίας 3/3/06 και 28/3/06.
Ρ. Ερωτοκρίτου, για τον Eφεσείοντα.
Π. Ευθυβούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Δ. Kωνσταντίνου, Aσκούμενος Δικηγόρος, για την Eφεσίβλητη.
Ex tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος από το Kακουργιοδικείο Λεμεσού σε τρεις κατηγορίες, βιασμό, κατά παράβαση των άρθρων 144 και 145 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, διαφθορά νεαρής γυναίκας ηλικίας 13-17 ετών, κατά παράβαση του άρθρου 154 του Ποινικού Κώδικα και του άρθρου 4(1)(2)(ε) του περί Βίας στην Οικογένεια (Πρόληψη και Προστασία Θυμάτων) Νόμου 119(I)/2000 και άσεμνη επίθεση, κατά παράβαση του άρθρου 151 του Ποινικού Κώδικα και των άρθρων 3(1), (4) και 4(1)(2)(α) του πιο πάνω Νόμου, δηλαδή του Ν.119(I)/2000.
Το Δικαστήριο επέβαλε στον κατηγορούμενο ποινές φυλάκισης 10 ετών στην πρώτη κατηγορία, 5 στη δεύτερη και 2 στην τρίτη, διέταξε δε όπως οι ποινές συντρέχουν.
Η έφεση καταχωρίστηκε εναντίον της καταδίκης και ποινής. Στην αρχή της διαδικασίας ο δικηγόρος του εφεσείοντος περιόρισε τους λόγους έφεσης εναντίον της καταδίκης σε μερικούς από αυτούς, όπως απαριθμούνται σε παραγράφους στο εφετήριο. Και τούτο γιατί, καθώς εισηγήθηκε, συγκεκριμένα οι λόγοι αυτοί σχετίζονται και άμεσα με την έφεση κατά της ποινής, για την υποστήριξη της θέσης του εφεσείοντος πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική. Στην πρόοδο όμως της συζήτησης της έφεσης ο δικηγόρος του εφεσείοντος απέσυρε παντελώς την έφεση εναντίον της καταδίκης και προχώρησε στην επιχειρηματολογία του πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική. Αναφερόταν δε ειδικά στην ποινή της δεκαετούς φυλάκισης που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στον εφεσείοντα για την κατηγορία του βιασμού.
Τα γεγονότα της υπόθεσης συνοψίζονται με επάρκεια στην απόφαση του Κακουργιοδικείου που αφορά και στην επιβολή της ποινής. Η παραπονούμενη γεννήθηκε στις 21.10.1989 στην Αγγλία, ο δε βιολογικός της πατέρας ήταν Άγγλος. Η μητέρα της παντρεύτηκε τον εφεσείοντα, που είναι σήμερα 50 ετών, όταν η παραπονούμενη ήταν 18 μηνών, διέμεναν δε στην Αγγλία. Η παραπονούμενη θεωρούσε τον εφεσείοντα ως το φυσιολογικό της πατέρα και μέσα σ΄αυτό το πλέγμα της σχέσης, όταν η παραπονούμενη ήταν ηλικίας 7, 8 χρόνων, ο εφεσείων άρχισε να την χαϊδεύει στο στήθος και τα γεννητικά όργανα με σεξουαλικό κέντρισμα. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Κύπρο το 2000, όταν η παραπονούμενη ήταν ηλικίας 11 ετών. Ο εφεσείων συνέχισε την ίδια συμπεριφορά απέναντι στην παραπονούμενη με κατάληξη όμως τις ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις. Η παραπονούμενη, καθώς υποστηρίχτηκε στο Δικαστήριο, είχε εγκλωβιστεί σ' αυτή τη συνήθεια από την οποία δεν μπορούσε να ξεφύγει. Κατάγγειλε δε την υπόθεση τρεις εβδομάδες μετά την τελευταία φορά που ο εφεσείων είχε σεξουαλική επαφή μαζί της.
Το Κακουργιοδικείο, όταν επελήφθη της κατηγορίας του βιασμού, σημείωσε στην απόφαση του πως, μολονότι η παραπονούμενη δεν εκδήλωνε ένσταση στις προσεγγίσεις του εφεσείοντος μήτε ακόμη και όταν είχε ολοκληρωμένες σχέσεις μαζί του, εντούτοις ενδομύχως δεν συναινούσε σ' αυτές. Δεν θα μας απασχολήσει όμως ειδικά αυτό το θέμα, εφόσον η έφεση εναντίον της καταδίκης για όλες τις κατηγορίες, περιλαμβανομένου και του βιασμού, έχει αποσυρθεί. Πολύ ορθά όμως η δικηγόρος της Δημοκρατίας δέχθηκε ως ορθή την εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντος πως δεν βρισκόμαστε μπροστά από περίπτωση βιασμού, με τη γνωστή κοινή έννοια, δηλαδή της σεξουαλικής επαφής ανδρός με γυναίκα χωρίς τη θέληση της. Το τελευταίο δε αυτό στοιχείο, της έλλειψης δηλαδή της συναίνεσης της γυναίκας στη σεξουαλική επαφή απαραιτήτως πρέπει να αποδειχθεί από την κατηγορούσα αρχή ως το βασικό συστατικό στοιχείο του εγκλήματος. Με αυτό το δεδομένο η ποινή της δεκαετούς φυλάκισης για βιασμό, ποινή που εμπίπτει στα όρια της τιμωρίας που επιβάλλεται για βιασμό με τη συνήθη έννοια, κρίνεται ως έκδηλα υπερβολική, κάτι με το οποίο συμφώνησε, και πολύ ορθά όπως είπαμε προηγουμένως, και η δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Στην τρίτη κατηγορία, που αφορά στη διαφθορά νεαρής γυναίκας, το Δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης 5 ετών. Το Δικαστήριο, προτού αποφασίσει τις ποινές που επέβαλε, έλαβε υπόψη του τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως τα συνοψίσαμε πιο πάνω, και βεβαίως τις προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντος, όσο περιθώριο υπήρχε για να προσμετρήσουν στο μετριασμό της ποινής.
Συμφωνούμε με την απόφαση του Κακουργιοδικείου, στην οποία κακίζεται με την πιο σκληρή γλώσσα και σαφή ρητό τρόπο η συμπεριφορά του εφεσείοντος, η οποία εκτός από το ότι είναι έντονα αντικοινωνική, προκαλεί και την αηδία κάθε νοήμονα ανθρώπου. Ενόψει των όσων αναφέρουμε πιο πάνω η ποινή των 10 ετών φυλάκισης, που επέβαλε το Δικαστήριο στην κατηγορία του βιασμού μειώνεται σε 5. Οι υπόλοιπες ποινές παραμένουν οι ίδιες, δηλαδή 5 έτη για την κατηγορία της διαφθοράς και 2 για την άσεμνη επίθεση. Οι ποινές θα συντρέχουν.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή μειώνεται ως ανωτέρω.