|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 2 ΑΑΔ 65
23 Ιανουαρίου, 2008
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΚΛΕΙΤΟΣ Β. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 121/2007)
Ποινικός Κώδικας ― Αποζείν από κέρδη πορνείας, κατά παράβαση του Άρθρου 164 (1) (α) του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε ― Επικύρωση καταδικαστικής απόφασης, κατ' έφεση.
Απόδειξη ― Αποζείν από κέρδη πορνείας ― Προειδοποίηση Δικαστηρίου ― Ενισχυτική μαρτυρία ― Καταδικαστική απόφαση χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, μετά από προειδοποίηση του Δικαστηρίου ― Επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Ποινική Δικονομία ― Κατηγορητήριο ― Τροποποίηση κατηγορητηρίου ― Άρθρο 83 (1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 ― Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ― Εφαρμοστέες αρχές.
Το Μάιο του 2006 ο εφεσείων ήταν υπεύθυνος διαχειριστής καμπαρέ στη Λεμεσό. Στις 16.5.2006 εργοδότησε στο καμπαρέ την Olena Balakshyna (η Ολένα) για προσφορά υπηρεσιών σε πελάτες, μεταξύ των οποίων, ήταν να κάνει σεξ με αυτούς μέσα στα ιδιαίτερα δωμάτια του καμπαρέ, έναντι συμφωνημένης χρηματικής αμοιβής. Από την αμοιβή το μεγαλύτερο μέρος πήγαινε στο καμπαρέ. Η Olena έπαιρνε μισθό ΛΚ 10 για κάθε βράδυ, χρήματα τα οποία θα έβαζε ο εφεσείων στον τραπεζικό της λογαριασμό , αφού αυτός θα κρατούσε και το σχετικό βιβλιάριο. Εκτός από το μισθό της, θα έπαιρνε ΛΚ10 για κάθε πελάτη με τον οποίο θα έκανε σεξ. Υπήρξαν βράδυα που η Olena είχε κάνει σεξ με τρεις πελάτες. Στις 15.8.2006 η Olena συμφώνησε με ένα άντρα που επισκέφθηκε το καμπαρέ και ήθελε να κάνει σεξ μαζί της, να της δώσει το ποσό των Λ.Κ.25. Στη συνέχεια τον οδήγησε σε ένα από τα ιδιαίτερα δωμάτια. Καθοδόν ο άντρας της έδωσε τις £25 και αυτή τις έδωσε στον άντρα που καθόταν στο ταμείο. Στο ιδιαίτερο δωμάτιο και αφού άρχισε η διαδικασία της ετοιμασίας της σεξουαλικής συνεύρεσης, ο άντρας, της αποκάλυψε ότι ήταν αστυνομικός και της ζήτησε να τον ακολουθήσει, όπως και έγινε, οπότε και την παρέλαβε μια γυναίκα αστυνομικός. Ενόψει της εξέλιξης αυτής δεν πρόλαβε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να πάρει την απόδειξη για να πληρωθεί τις ΛΚ10 την επόμενη μέρα.
Ο εφεσείων αρνήθηκε ενοχή, διεξήχθη ακρόαση, και το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε τον εφεσείοντα ένοχο της κατηγορίας.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση, αμφισβητώντας την ορθότητά της για τους ακόλουθους λόγους:
1) Εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο: (1) προέβη σε τροποποίηση των λεπτομερειών του κατηγορητηρίου, παρά την ένσταση της υπεράσπισης, (2) παρέβλεψε τη νομολογία ως προς την ανάγκη ύπαρξης, ως θέμα πρακτικής, ενισχυτικής μαρτυρίας της παραπονουμένης, (3) αποδέχθηκε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία της Olena και (4) καταδίκασε τον εφεσείοντα αφού η κατά νόμο υπεύθυνη για τη λειτουργία του καμπαρέ ήταν η σύζυγός του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η τροποποίηση του κατηγορητηρίου επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου που μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης, ώστε το κατηγορητήριο να ανταποκρίνεται στα περιστατικά της υπόθεσης, νοουμένου ότι με την τροποποίηση δεν επηρεάζονται δυσμενώς τα δικαιώματα του κατηγορουμένου. Στην προκειμένη περίπτωση το σχετικό αίτημα υποβλήθηκε στο αρχικό στάδιο της δίκης και δεν επηρέασε, ως εκ τούτου, δυσμενώς τα δικαιώματα του εφεσείοντος.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθώς προκύπτει από την απόφασή του, λειτούργησε ορθά σε σχέση με το θέμα της απουσίας ενισχυτικής μαρτυρίας της μαρτυρίας της Olena, καταληγόντας σε ετυμηγορία ενοχής του εφεσείοντος, αφού προειδοποίησε τον εαυτό του για τον κίνδυνο να στηριχθεί στην εν λόγω μαρτυρία.
3. Δεν αποδείχθηκε ότι η Olena περιέπεσε σε οποιεσδήποτε αντιφάσεις ή προσέφυγε σε οποιοδήποτε ψέμα σε σχέση με τη μαρτυρία της.
4. Ο εφεσείων, ως υπεύθυνος - εργοδότης στο καμπαρέ, εξήγησε στην Olena τον τρόπο που θα αμειβόταν και το ύψος της αμοιβής, ανάλογα με την ώρα, για το σεξ, τα δε εισπραττόμενα χρήματα κατέληγαν στο ταμείο του καμπαρέ το οποίο διαχειριζόταν, επίσης, ο ίδιος.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Kίτσιος, E.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 20198/06), ημερομηνίας 15/5/07.
Γ. Κονναρής, για τον Εφεσείοντα.
Π. Ευθυβούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων κατηγορήθηκε ενώπιον του Ε.Δ. Λεμεσού ότι αποζούσε από τα κέρδη πορνείας, κατά παράβαση του άρθρου 164(1)(α) του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε. Αφού αρνήθηκε ενοχή και διεξήχθη ακρόαση, το πρωτόδικο Δικαστήριο, μετά που αξιολόγησε την ενώπιόν του μαρτυρία, κατέληξε ότι τα ουσιώδη πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης είχαν ως ακολούθως:
Το Μάιο του 2006 ο εφεσείων ήταν υπεύθυνος διαχειριστής του καμπαρέ "Mirage" στη Λεμεσό. Στις 16.5.2006 εργοδότησε στο καμπαρέ την Olena Balakshyna (η Olena). Με την εργοδότηση την πληροφόρησε ότι η δουλειά της θα ήταν να χορεύει, να πίνει ποτά με πελάτες και, επίσης, να κάνει σεξ με πελάτες μέσα σε ιδιαίτερα δωμάτια του καμπαρέ. Ο μισθός της θα ήταν ΛΚ10 για κάθε βράδυ, χρήματα τα οποία θα έβαζε ο εφεσείων στον τραπεζικό της λογαριασμό, αφού αυτός θα κρατούσε και το σχετικό βιβλιάριο. Εκτός από το μισθό της, θα έπαιρνε και ΛΚ10 για κάθε πελάτη με τον οποίο θα έκανε σεξ. Αν το σεξ γινόταν μέχρι τις 24:00, η χρέωση για τον πελάτη θα ήταν ΛΚ25, ενώ αν γινόταν μετά τις 24:00, η χρέωση θα ήταν ΛΚ35. Και στις δύο περιπτώσεις αυτή θα εισέπραττε ΛΚ10 για τον κάθε πελάτη, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα πήγαινε στο ταμείο του καμπαρέ. Παρόλο που η Olena αρχικά αρνήθηκε να κάνει σεξ με πελάτες, στη συνέχεια πείσθηκε από τον εφεσείοντα, ο οποίος της είπε ότι αν δεν έκανε σεξ με πελάτες δεν θα έβγαζε αρκετά χρήματα και θα αναγκαζόταν να φύγει από την Κύπρο. Έτσι, ξεκίνησε να κάνει σεξ με πελάτες. Το ποσό των ΛΚ25 ή των ΛΚ35, ανάλογα με την περίπτωση, το οποίο της πλήρωναν οι πελάτες, καταβαλλόταν στο ταμείο του καμπαρέ. Εκεί καθόταν συνήθως η σύζυγος του εφεσείοντος. Όμως, μέσα στο Μάιο του 2006, αυτή έλειπε και στο ταμείο καθόταν κάποιος Νίκος. Η πληρωμή για το σεξ που έκανε τα βράδια γινόταν την επόμενη μέρα από τη Λένια Κλεοβούλου, κουνιάδα του εφεσείοντος, καθαρίστρια στο καμπαρέ, με τον εξής τρόπο. Μετά που έκανε σεξ, η σύζυγος του εφεσείοντος της έδινε μια απόδειξη με το καλλιτεχνικό της όνομα και με τα στοιχεία private dance. Την επόμενη μέρα παρουσίαζε την απόδειξη στη Λένια Κλεοβούλου, η οποία και της κατέβαλλε το ποσοστό της, δηλαδή της ΛΚ10 για τον κάθε πελάτη με τον οποίο είχε κάνει σεξ το προηγούμενο βράδυ. Υπήρχαν βράδια που είχε κάνει σεξ με τρεις πελάτες. Στις 15.8.2006 η Olena πήγε στο καμπαρέ για να εργαστεί, ως συνήθως, στις 21:00. Γύρω στις 23:30 μπήκαν στο καμπαρέ δύο άντρες. Η Olena μαζί με μια άλλη κοπέλα κάθισαν στο τραπέζι τους. Η Olena ρώτησε τον έναν από τους δύο άνδρες αν ήθελε να κάνουν σεξ. Αυτός της απάντησε καταφατικά συμφωνώντας να της δώσει το ποσό των ΛΚ25. Στη συνέχεια, οδήγησε τον άντρα σε ένα από τα ιδιαίτερα δωμάτια. Καθοδόν ο άντρας της έδωσε τις ΛΚ25 και αυτή με τη σειρά της τις έδωσε στο Νίκο ο οποίος καθόταν στο ταμείο. Στο ιδιαίτερο δωμάτιο, ο άντρας άρχισε να ξεντύνεται, ενώ αυτή έβγαλε ένα προφυλακτικό που είχε στο στηθόδεσμό της. Ακολούθως, όταν αυτή προσπάθησε να βοηθήσει τον άντρα να ξεντυθεί, αυτός της ανέφερε ότι ήταν αστυνομικός και της ζήτησε να τον ακολουθήσει, όπως και έγινε, οπότε και την παρέλαβε μια γυναίκα αστυνομικός. Ενόψει της εξέλιξης αυτής δεν πρόλαβε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να πάρει την απόδειξη για να πληρωθεί τις ΛΚ10 την επόμενη μέρα.
Στηριζόμενο στα πιο πάνω γεγονότα, το πρωτόδικο Δικαστήριο, για τους λόγους που εξήγησε, έκρινε τον εφεσείοντα ένοχο της κατηγορίας.
Με την ενώπιόν μας έφεση, ο εφεσείων αμφισβητεί, με τέσσερις ουσιαστικά λόγους έφεσης, την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Ο πρώτος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο απεδέχθη, παρά την ένσταση της υπεράσπισης, αίτημα της κατηγορούσας αρχής για τροποποίηση των λεπτομερειών του κατηγορητηρίου ώστε αυτές να αναφέρονται σε χρονική περίοδο, αντί από "4.5.06 μέχρι 31.7.06", σε "4.5.06 μέχρι 15.8.06". Με την αποδοχή του αιτήματος επηρεάστηκαν, σύμφωνα με το δικηγόρο του, τα δικαιώματα του εφεσείοντος, εφόσον η θέση του, ως κατηγορουμένου, κατέστη "δυσχερεστέρα". Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Τα θέματα της μεταβολής ελαττωματικού κατηγορητηρίου ρυθμίζονται από το άρθρο 83(1) του περί της Ποινικής Δικονομίας Nόμου, Κεφ. 155. Το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια, σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης, να προχωρήσει στην τροποποίηση του κατηγορητηρίου, εκδίδοντας σχετικό διάταγμα ως κρίνει αναγκαίο, ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στα περιστατικά της υπόθεσης, νοουμένου, πάντοτε, ότι, με την τροποποίηση, δεν επηρεάζονται δυσμενώς τα δικαιώματα του κατηγορουμένου. Στην προκείμενη περίπτωση, το αίτημα για τροποποίηση των λεπτομερειών του κατηγορητηρίου υποβλήθηκε στο αρχικό στάδιο της δίκης, συγκεκριμένα κατά την πορεία της κύριας εξέτασης της ΜΚ1 Olena. Δεν μπορεί, υπό τις περιστάσεις, να γίνεται λόγος για δυσμενή επηρεασμό της θέσης ή των δικαιωμάτων του εφεσείοντος.
Ο δεύτερος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέβλεψε τη νομολογία ως προς την ανάγκη ύπαρξης, ως θέμα πρακτικής, ενισχυτικής μαρτυρίας της παραπονουμένης, εν προκειμένω της Olena, σε κατηγορία για αποζείν από κέρδη πορνείας. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Το πρωτόδικο Δικαστήριο υπογραμμίζει στην απόφασή του με σαφήνεια την ανάγκη ύπαρξης, ως θέμα πρακτικής, ενισχυτικής μαρτυρίας σε τέτοιες περιπτώσεις, και αφού προειδοποιεί τον εαυτό του για τον κίνδυνο να στηριχθεί στη μαρτυρία της Olena χωρίς ενισχυτική μαρτυρία, καταλήγει, όπως πειστικά εξηγεί, ότι μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά στη μαρτυρία της Olena, την οποία και εύλογα αποδέχεται ως απόλυτα αξιόπιστη.
Ο τρίτος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε τη μαρτυρία της Olena ως αξιόπιστη, εφόσον αυτή ανέφερε ότι ο εφεσείων της εξήγησε, για πρώτη φορά στις 16.5.2006, ότι έπρεπε να κάνει σεξ με πελάτες ενώ αυτή, όπως παραδέχθηκε στην αντεξέταση, εργάστηκε στο ίδιο καμπαρέ ακόμα δύο φορές προηγουμένως, το 2005. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Η Olena εξήγησε, κατά την αντεξέταση, ότι ναι μεν εργάστηκε και το 2005 στο ίδιο καμπαρέ, αλλά τότε η συζήτηση με τον εφεσείοντα αφορούσε "χορό, private δωμάτια για χορό, table dance και για τα ποτά με τους πελάτες". Δεν αφορούσε, δηλαδή, σεξ. Η πρώτη φορά που ο εφεσείων της εξήγησε ότι έπρεπε να κάνει σεξ με πελάτες ήταν στις 16.5.2006. Δεν είπε, επομένως, η Olena οποιοδήποτε ψέμα επί του προκειμένου ούτε περιέπεσε σε οποιαδήποτε αντίφαση, ως η εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντος.
Ο τέταρτος λόγος έφεσης είναι ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο καταδίκασε τον εφεσείοντα εφόσον, αν και η επιχείρηση του καμπαρέ ιδρύθηκε από τον ίδιο, εν τούτοις, αυτός δεν είχε οποιαδήποτε σχέση με τη λειτουργία του, δοθέντος ότι η σχετική άδεια ήταν επ' ονόματι της συζύγου του, η οποία και ήταν η κατά νόμο υπεύθυνη για τη λειτουργία του καμπαρέ. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Όπως ορθά εξήγησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, εκείνο το οποίο προέκυπτε από τη μαρτυρία ήταν ότι ο εφεσείων, ως υπεύθυνος-εργοδότης στο καμπαρέ, είχε εξηγήσει ο ίδιος στην Olena για το πως θα αμειβόταν, όπως και για το ύψος της αμοιβής, ανάλογα με την ώρα, για το σεξ, τα δε εισπραττόμενα χρήματα κατέληγαν στο ταμείο του καμπαρέ το οποίο διαχειριζόταν, επίσης, ο ίδιος.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.