|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 2 ΑΑΔ 288
5 Ιουνίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΛΑΣΚΑ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 252/2006)
Ποινή ? Ανθρωποκτονία κατά παράβαση του Άρθρου 205 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ? Το αδίκημα διαπράχθηκε στα πλαίσια ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ θύτη και θύματος ? Παραδοχή και έκφραση μεταμέλειας ? Λευκό ποινικό μητρώο ? Προσωπικές περιστάσεις ? Επιβολή ποινής φυλάκισης 13 ετών ? Η ποινή χαρακτηρίστηκε μεν αυστηρή, δεν κρίθηκε όμως έκδηλα υπερβολική ούτως ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου για μείωσή της.
Με δεδομένη την ύπαρξη τεταμένων σχέσεων μεταξύ του εφεσείοντος και του θύματος, οι δύο διευθέτησαν να συνα?τηθούν σε κάποιο σημείο του δρόμου που οδηγεί στο σκουπιδότοπο της Αγίας Μαρινούδας, για να ξεκαθαρίσουν τις διαφορές τους. Στη συνάντηση αυτή πήγαν και άλλα δύο πρόσωπα, ένα από αυτά ήταν γαμπρός του εφεσείοντος. Μόλις κατέβηκαν από τα αυτοκίνητά τους ήλθαν στα χέρια. Ο εφεσείων κρατούσε ένα ξύλο το οποίο το θύμα κατόρθωσε να του αρπάξει. Παρενέβη ο γαμπρός του εφεσείοντος και τους χώρισε, το θύμα όμως του ξέφυγε και προχώρησε να επιτεθεί με το ξύλο του εφεσείοντος. Ο τελευταίος πήρε από το αυτοκίνητό του κυνηγετικό όπλο με το οποίο πυροβόλησε το θύμα το οποίο έπεσε στο έδαφος και εξέπνευσε.
Ο εφεσείων αντιμετώπιζε αρχικά κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης, προστέθηκε όμως στο κατηγορητήριο και κατηγορία για ανθρωποκτονία, την οποία αυτός παραδέχθηκε, οπόταν και η κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης αποσύρθηκε.
Το Κακουργιοδικείο έκρινε τον εφεσείοντα ένοχο σε κατηγορία ανθρωποκτονίας και του επέβαλε ποινή φυλάκισης 13 ετών. Αυτός κρίθηκε επίσης ένοχος σε κατηγορία για χρήση και μεταφορά πυροβόλου όπλου κατά τη διάρκεια κλειστής περιόδου και για παράνομη κατοχή εκρηκτικών υλών και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών σε κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την ποινή των 13 ετών φυλάκισης για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας , υποστηρίζοντας ότι αυτή είναι έκδηλα υπερβολική.
Το Ανώτατο Δικαστήριο χαρακτήρισε μεν την ποινή ως αυστηρή όχι όμως ως ευρισκόμενη εκτός των ορθών πλαισίων των αρχών που διέπουν την επιμέτρηση της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα της υπόθεσης.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Πάφου (Υπόθ.�Αρ. 9/06), ημερομηνίας 29/12/05.
Ρ. Ερωτοκρίτου, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε με δική του παραδοχή από το Κακουργιοδικείο, που συνεδριάζει στην Πάφο, σε τρεις κατηγορίες:
(α) Aνθρωποκτονία κατά παράβαση του άρθρου 205 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154,
(β) Χρήση και μεταφορά πυροβόλου όπλου κατηγορίας Δ κατά τη διάρκεια κλειστής περιόδου για κυνήγι κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 28(2), 51 του Πρώτου Παραρτήματος του περί Πυροβόλων και μη Πυροβόλων Όπλων Νόμου του 2004 (Ν.113(Ι)/2004) και
(γ) Παράνομη κατοχή εκρηκτικών υλών κατά παράβαση των άρθρων 4(4)(δ) του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου, Κεφ. 54.
Στην απόφαση του Κακουργιοδικείου για την ποινή, που καταγράφεται σε 10 σελίδες, εκτίθενται με λεπτομέρεια οι συνθήκες που οδήγησαν στο τραγικό επεισόδιο, το οποίο κατέληξε στο θάνατο του θύματος, οι προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντος και η ένδειξη της ποινής, όπως αυτή αναδεικνύεται μέσα από τη συγκριτική αναφορά στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που αφορούν στην ενδεδειγμένη ποινή που επιβάλλεται για τέτοιου είδους εγκλήματα. Να υπενθυμίσουμε βεβαίως, κάτι που έκανε και το Κακουργιοδικείο στην απόφαση του, πως η κάθε υπόθεση αντιμετωπίζεται στη βάση των ιδιαίτερων περιστατικών της, ώστε να λειτουργήσει ορθά και η αρχή της εξατομίκευσης της ποινής σε ισορροπία με τις υπόλοιπες αρχές που συνυπολογίζονται στην επιμέτρηση της ποινής.
Οι σχέσεις του εφεσείοντος και του θύματος βρισκόντουσαν σε υψηλά εχθρική και τεταμένη κατάσταση. Δεν διαφαίνεται επαρκώς από τα γεγονότα πώς ξεκίνησε και ποία ήταν η γενεσιουργός αιτία, για να φτάσουν οι σχέσεις εφεσείοντος και θύματος σε τέτοιο σημείο που τελικά να θέλει ο ένας να εξοντώσει τον άλλο. Αυτό που αναδύεται από τα γεγονότα, όπως εκτέθηκαν στο Κακουργιοδικείο, είναι πως τρίτα πρόσωπα διέδιδαν ότι ο εφεσείων κατηγορούσε το θύμα για ανήθικο βίο, πως ήταν δηλαδή χασικλής και εξέδιδε γυναίκες. Το θύμα ζητούσε εξηγήσεις από τον εφεσείοντα τηλεφωνικώς αλλά και μέσω τρίτων προσώπων, διαμηνύοντας του ταυτόχρονα πως θα τον σκότωνε. Στις μεταξύ τους τηλεφωνικές επικοινωνίες χρησιμοποιούσαν την πιο αισχρή και επιθετική γλώσσα.
Στις 28.12.2005 ο εφεσείων και το θύμα διευθέτησαν να συναντηθούν σε κάποιο σημείο του δρόμου που οδηγεί στο σκουπιδότοπο της Αγίας Μαρινούδας, για να ξεκαθαρίσουν τις διαφορές τους. Στη συνάντηση αυτή πήγαν και δύο άλλα πρόσωπα, ένα από αυτά ήταν γαμπρός του εφεσείοντος. Πρώτος έφθασε στο προκαθορισμένο σημείο ο εφεσείων, ο οποίος στάθμευσε το αυτοκίνητο του κοντά στο προστατευτικό κυγκλίδωμα του δρόμου. Το θύμα σταμάτησε το δικό του αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, δίπλα από το αυτοκίνητο του εφεσείοντος. Κατέβηκαν και οι δύο από τα αυτοκίνητα τους και αμέσως ήλθαν στα χέρια. Ο εφεσείων κρατούσε ένα ξύλο, «στελίφι», το οποίο κατόρθωσε να του αρπάξει το θύμα. Ο γαμπρός του εφεσείοντος, Κανελλόπουλος, επενέβη και κατάφερε να τους χωρίσει, το θύμα όμως του ξέφυγε και προχώρησε να επιτεθεί εναντίον του εφεσείοντος με το ξύλο. Ο εφεσείων τότε προχώρησε στο μέρος που ήταν το αυτοκίνητο του από το οποίο και πήρε το κυνηγετικό του όπλο με το οποίο πυροβόλησε το θύμα. Με τον πυροβολισμό το θύμα κατέπεσε στο έδαφος. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήλθε στη σκηνή και ο αδελφός του θύματος, ο οποίος κινήθηκε προς το μέρος του εφεσείοντος για να του πάρει το όπλο. Ο εφεσείων όμως το έστρεψε εναντίον του. Φεύγοντας ο εφεσείων έστρεψε ξανά το όπλο του προς το θύμα χωρίς να πυροβολήσει. Το θύμα προφανώς είτε ήδη είχε εκπνεύσει, ή δεν μπορούσε να κινηθεί.
Το Κακουργιοδικείο επέβαλε ποινές φυλάκισης 13 ετών στην κατηγορία (α), όπως αναφέρεται στην αρχή της απόφασης μας, και ανά 4 έτη στις άλλες δύο κατηγορίες, με διαταγή όπως οι ποινές να συντρέχουν.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντος στη μακρά αγόρευση του κάλυψε με πολλή επιμέλεια και λεπτομέρεια όλες τις πτυχές της υπόθεσης, σε μια προσπάθεια να μας πείσει πως η ποινή των 13 ετών φυλάκισης για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας είναι έκδηλα υπερβολική, εισήγηση που αποτελεί το αντικείμενο της υπό εξέταση έφεσης. Χωρίς να υποτιμούμε την εργασία που παρουσίασε ο δικηγόρος του εφεσείοντος, θα περιοριστούμε στα ουσιώδη σημεία που έθιξε ο συνήγορος για να προωθήσει την εισήγηση του. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στις άκρως τεταμένες σχέσεις εφεσείοντος και θύματος, που δημιουργήθηκαν από τα γεγονότα που αναφέρουμε πιο πάνω. Σ' αυτή την αναφορά ο συνήγορος επέρριψε, κατά κάποιο τρόπο, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης στο θύμα, που τελικά όμως συμφώνησε να συναντηθεί με τον εφεσείοντα για να λύσουν τις διαφορές τους. Ο συνήγορος ανέφερε επίσης πως βρέθηκε γενετικό υλικό πάνω στο όπλο του εφεσείοντος, το οποίο προερχόταν από το θύμα, κάτι που έδειχνε πως το θύμα άρπαξε το όπλο του εφεσείοντος, προτού αυτό εκπυρσοκροτήσει. Εννοούσε, προφανώς, ο συνήγορος πως η χειρονομία αυτή του θύματος δημιούργησε μια σπασμωδική κίνηση στο χέρι του εφεσείοντος, που πίεσε τη σκανδάλη του όπλου. Αυτός βεβαίως ο υπαινιγμός δεν συνήδε με τα πραγματικά γεγονότα και την παραδοχή της κατηγορίας της ανθρωποκτονίας, κάτι που υποδείξαμε στο συνήγορο, ο οποίος, διευκρινίζοντας τη θέση του καλύτερα, δέχτηκε πως η πίεση της σκανδάλης του όπλου από τον εφεσείοντα ήταν σκόπιμη και ηθελημένη. Αποσύροντας έτσι οποιοδήποτε άλλο υπαινιγμό.
Οι δικηγόροι του εφεσείοντος και της Δημοκρατίας παρουσίασαν κατάλογο υποθέσεων, τις οποίες και ανέλυσαν, για να υποστηρίξουν βεβαίως τις εκατέρωθεν θέσεις τους αναφορικά με το ύψος της ποινής.
Μελετήσαμε με προσοχή την υπόθεση και αξιολογήσαμε προσεκτικά το πλούσιο υλικό που τέθηκε ενώπιον μας. Το κυρίαρχο στοιχείο, που αποδίδει και τη σοβαρότητα στις περιστάσεις, του αφ' εαυτού σοβαρού εγκλήματος της ανθρωποκτονίας, είναι που ο εφεσείων πήγε στον τόπο της συνάντησης με όπλο, το οποίο μάλιστα ήταν ήδη έμφορτο, έτοιμο δηλαδή για χρήση. Εκτός από το όπλο πήρε μαζί του και ένα «στελίφι». Αυτά δείχνουν την αποφασιστικότητα του εφεσείοντος να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με το θύμα, και με την εξόντωση του αν χρειαζόταν, κάτι που τελικά έγινε. Να σημειώσουμε πως ο εφεσείων αντιμετώπιζε αρχικά κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης, προστέθηκε όμως στο κατηγορητήριο και κατηγορία για ανθρωποκτονία, την οποία παραδέκτηκε, οπόταν η εισαγγελική αρχή απέσυρε την κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης. Ο εφεσείων, μετά το έγκλημα πήγε στο σπίτι του και ανέφερε στην οικογένεια του αυτό που έπραξε, ακολούθως παραδόθηκε στην Αστυνομία. Η άμεση παραδοχή του εγκλήματος και μεταμέλεια του, μαζί με το λευκό ποινικό μητρώο του και τις υπόλοιπες προσωπικές του περιστάσεις, ήταν στοιχεία που το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής.
Έχουμε τη γνώμη πως η ποινή που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στην κατηγορία της ανθρωποκτονίας είναι αυστηρή, αλλά μέσα στα ορθά πλαίσια των αρχών που διέπουν την επιμέτρηση της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα της υπόθεσης. Ο αποτρεπτικός χαρακτήρας της ποινής, ενόψει της επικίνδυνης και αυξανόμενης τάσης προς το έγκλημα, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, που πρέπει βεβαίως να εκτιμάται σε ορθή πάντοτε ισορρόπηση με τους υπόλοιπους παράγοντες, που αφορούν στην εξατομίκευση της. Στην υπόθεση που εξετάζουμε το Κακουργιοδικείο, όπως το ίδιο αναφέρει στην απόφαση του, έδωσε ιδιαίτερη σημασία και στον αποτρεπτικό χαρακτήρα της ποινής. Εγκρίνουμε την απόφαση του ως ορθή.
Αξιολογώντας τα πιο πάνω κρίνουμε πως η ποινή που επέβαλε το Κακουργιοδικείο, αντικείμενο της έφεσης, δεν είναι έκδηλα υπερβολική. Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.