|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 2 ΑΑΔ 233
21 Μαΐου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
FAN YANG,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 65/2007)
Ποινή ? Πλαστοπροσωπία ? Επιβολή ποινής φυλάκισης πέντε μηνών ? Ακυρώθηκε κατ' έφεση, έτσι ώστε ο εφεσείων να αποφυλακιστεί άμεσα αφού ήδη εξέτισε μέρος της ποινής του, το οποίο θεωρήθηκε επαρκής ποινή.
Συμπεράσματα Δικαστηρίου ? Συμπέρασμα πρωτόδικου Δικαστηρίου το οποίο δεν υποστηρίζετο από τις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου ? Κρίθηκε εσφαλμένο και οδήγησε σε ακύρωση της ποινής κατ' έφεση.
Ο εφεσείων αντιμετώπιζε κατηγορία πλαστοπροσωπίας και κατηγορία για παράνομη παραμονή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Παραδέχθηκε ενοχή. Η κατηγορία της πλαστοπροσωπίας στηρίχθηκε στο γεγονός πως ο εφεσείων παρουσιάστηκε σαν άλλο πρόσωπο, με σκοπό να αποκρύψει από την αστυνομία ότι οδηγούσε μοτοποδήλατο χωρίς άδεια οδήγησης. Οι λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου αναφέρονται ρητά στην πρόθεσή του να παρουσιαστεί ως άλλο πρόσωπο, ώστε να αποφύγει τις συνέπειες του νόμου από την παράνομη οδήγηση του μοτοποδήλατου. Καμιά αναφορά δεν γίνεται σε απόκρυψη της παράνομης παραμονής του εδώ. Το πρωτόδικο Δικαστήριο επιβάλλοντας ποινή φυλάκισης 5 μηνών έκρινε ότι ο εφεσείων, διαπράττοντας το αδίκημα σκοπό είχε να αποφύγει την αποκάλυψη της παράνομης παραμονής του, η οποία έτσι θα παρατεινόταν.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν ήταν επιτρεπτό για το Δικαστήριο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο εφεσείων διέπραξε πλαστοπροσωπία για να αποφύγει την αποκάλυψη της παράνομης παραμονής του, ανεξαρτήτως αν αυτό μπορούσε να συναχθεί από τα γεγονότα, όταν το κατηγορητήριο δεν συναρτούσε την πλαστοπροσωπία με κάτι τέτοιο.
2. Η ποινή στηρίζεται σε εσφαλμένη βάση και γι' αυτό πρέπει να παραμεριστεί. Εξάλλου, όπως επισημαίνεται και στο δεύτερο λόγο έφεσης, εάν όντως, η ποινή θα συναρτάτο προς μια τέτοια επιδίωξη, θα ήταν αντινομικό, όταν για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης μόνο 2 μηνών, για την απόπειρα απόκρυψης του αδικήματος να επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή.
3. Το μέρος της ποινής το οποίο ήδη εξέτισε ο εφεσείων, αποτελεί επαρκή ποινή, αφού είναι και το μεγαλύτερο μέρος της, έτσι ώστε να δικαιολογείται η άμεση αποφυλάκισή του. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ποινή θεωρείται ενδεικτική ή επαρκής για παρόμοια αδικήματα.
Η έφεση επιτράπηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
ŒÊÂÛË από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθ. Αρ. 402/07), ημερομηνίας 28/2/2007.
Ν. Τσαρδελλής, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ο Εφεσείων είναι παρών.
?x tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου απαγγέλλεται από το Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων παραδέκτηκε ενοχή σε κατηγορία πλαστοπροσωπίας κατά παράβαση των άρθρων 360 και 35 του Ποινικού Κώδικα και σε κατηγορία για παραμονή στην Κυπριακή Δημοκρατία μετά την ακύρωση της άδειας διαμονής του, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως έχει τροποποιηθεί.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος ο εφεσείων στις 9.2.2007, ενώ οδηγούσε μοτοποδήλατο ανακόπηκε από την αστυνομία για έλεγχο. Αργότερα, κατά τη διαδικασία διαπίστωσης των στοιχείων του, προέκυψε ότι τα έγγραφα που είχε παρουσιάσει ανήκαν σε άλλο πρόσωπο. Προφανώς ο εφεσείων είχε επιδιώξει να αποκρύψει τη δική του ταυτότητα, παρουσιαζόμενος σαν κάποιος άλλος. Κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης προέκυψε ότι μετά την απόρριψη αίτησής του για άσυλο, διέμενε παράνομα στην Κύπρο.
Η πρώτη κατηγορία στηρίχτηκε στο γεγονός ότι ο εφεσείων παρουσιάστηκε σαν άλλο πρόσωπο, με σκοπό να αποκρύψει από την αστυνομία ότι οδηγούσε το συγκεκριμένο μοτοποδήλατο χωρίς άδεια οδήγησης. Η τρίτη κατηγορία αφορούσε την παράνομη παραμονή του στην Κύπρο. Οι λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου στην πρώτη κατηγορία αναφέρονται ρητά στην πρόθεση του εφεσείοντα να παρουσιαστεί ως άλλο πρόσωπο, ώστε να αποφύγει τις συνέπειες του νόμου από την παράνομη οδήγηση του μοτοποδήλατου. Καμιά αναφορά δεν γίνεται σε απόκρυψη της παράνομης παραμονής του εδώ. Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την επιβολή της ποινής φυλάκισης 5 μηνών, εσφαλμένα, κατά τη γνώμη μας, έκρινε ότι ο εφεσείων, διαπράττοντας το αδίκημα σκοπό είχε να αποφύγει την αποκάλυψη της παράνομης παραμονής του, η οποία έτσι θα παρατεινόταν. Ανεξαρτήτως του αν το συμπέρασμα αυτό μπορούσε να συναχθεί από τα γεγονότα, δεν ήταν επιτρεπτό για το δικαστήριο, κατά την επιμέτρηση της ποινής, να βασιστεί σ' αυτό, όταν το κατηγορητήριο δεν συναρτούσε την πλαστοπροσωπία με κάτι τέτοιο. Στον εφεσείοντα αποδιδόταν η πρόθεση αποφυγής της ποινικής ευθύνης για το τροχαίο αδίκημα. Αυτό παραδέκτηκε.
Η ποινή επιβλήθηκε λοιπόν σε λανθασμένη βάση και γι' αυτό θα πρέπει να παραμεριστεί. Εξάλλου, όπως επισημαίνεται και στο δεύτερο λόγο έφεσης, αν όντως, η ποινή θα συναρτάτο προς μια τέτοια επιδίωξη, θα ήταν αντινομικό, όταν για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης μόνο 2 μηνών, για την απόπειρα απόκρυψης του αδικήματος να επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή.
Κάτω από τις περιστάσεις θεωρούμε την ποινή λανθασμένη κατ' αρχήν. Λόγω του ότι έχει επιβληθεί μία ποινή φυλάκισης σύντομης διάρκειας, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας έχει ήδη εκτιθεί, δεν θεωρούμε σωστό να επιβάλουμε άλλη ποινή στον εφεσείοντα. Θεωρούμε ότι η ποινή που έχει εκτίσει μέχρι σήμερα είναι επαρκής και διατάσσουμε την αποφυλάκισή του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θεωρούμε την ποινή ενδεικτική ή επαρκή για παρόμοια αδικήματα.
Η έφεση επιτρέπεται.