|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 2 ΑΑΔ 209
25 Απριλίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΗ Μ. ΜΟΥΣΤΑΚΑ,
Εφεσείουσα,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 148/2006)
Ποινικός Κώδικας ? Παράνομη κατοχή, καλλιέργεια, νομή ή χρήση γης εγγεγραμμένης επί ονόματι άλλου, κατά παράβαση του Άρθρου 281(1)(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ? Κατά πόσο ικανοποιήθηκε η έννοια του όρου «εγγεγραμμένη ιδιοκτησία», που αποτελεί προϋπόθεση για στοιχειοθέτηση κατηγορίας βάσει του προαναφερθέντος άρθρου του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα έφεση αφορά στο κατά πόσο η μαρτυρία που προσάχθηκε για απόδειξη κατηγορίας εναντίον της εφεσείουσας με βάση το Άρθρο 281(1)(α) του Ποινικού Κώδικα (όπως έχει τροποποιηθεί) και που αναφερόταν σε «απλή καταχώριση» παραπέμπει σε «εγγραφή», με την έννοια του Νόμου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε αρνητική απάντηση στο ερώτημα, εν όψει της γενικότητας και της ασάφειας της μαρτυρίας που είχε προσαχθεί σε σχέση με ό,τι ο ουσιώδης μάρτυρας περιέγραφε ως «καταχώριση» και με την οποία δεν ήταν δυνατή, στο πλαίσιο ποινικής υπόθεσης, να στοιχειοθετηθεί η προϋπόθεση του «εγγεγραμμένου».
Η έφεση έγινε δεκτή. Η εφεσείουσα αθωώθηκε και απαλλάχθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθ. Αρ. 19027/04), ημερομηνίας 19/6/06.
Φ. Αποστολίδης, για την Εφεσείουσα.
Η. Στεφάνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, μαζί με Λίνα Χατζηαθανασίου , Δικηγόρο της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Η Εφεσείουσα είναι παρούσα.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Δε θα χρειαστεί να ανατρέξουμε στο ιστορικό από το οποίο προέκυψε η διαφορά, πέρα από το να σημειώσουμε ότι, όπως έχουν και σήμερα δηλώσει οι ευπαίδευτοι συνήγοροι, το 1952, ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη διεκδίκηση της μητέρας της εφεσείουσας αναφορικά με την κυριότητα μικρού τεμαχίου γης, όμορου προς αδιαμφισβήτητα δικό της ακίνητο, κατά τη μαρτυρία, το Κτηματολόγιο καταχώρισε την επίμαχη μικρή έκταση στη Δημοκρατία ως δημόσιο δρόμο.
Η κατηγορία διατυπώθηκε με βάση το Άρθρο 281(1)(α) του Ποινικού Κώδικα (όπως έχει τροποποιηθεί) και στη ρίζα της διαφωνίας βρίσκεται η έννοια του όρου «εγγεγραμμένη ιδιοκτησία», που αποτελεί προϋπόθεση για τη στοιχειοθέτηση της κατηγορίας. Το ερώτημα πλέον αφορά στο κατά πόσο η μαρτυρία που προσάχθηκε και που αναφερόταν σε «απλή καταχώριση» παραπέμπει σε «εγγραφή», με την έννοια του Νόμου.
Ο κ. Στεφάνου μας παρέπεμψε στον ορισμό του όρου «εγγεγραμμένη» στο ΚΕΦ. 224, αλλά δε νομίζουμε ότι θα χρειαστεί να επεκταθούμε σε οποιεσδήποτε εξειδικεύσεις, αφού ο κ. Στεφάνου έχει δεχθεί σήμερα τη διαφοροποίηση μεταξύ της έννοιας του «εγγεγραμμένου» και του «καταχωρημένου», όπως την έχει αναπτύξει σε συμπληρωματική του αγόρευση ο κ. Αποστολίδης. Ενόψει της γενικότητας αλλά και της ασάφειας της μαρτυρίας που έχει προσαχθεί σε σχέση με ό,τι ο ουσιώδης μάρτυρας περιέγραψε ως «καταχώριση», δεν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε πως, στο πλαίσιο ποινικής υπόθεσης, στοιχειοθετήθηκε η προϋπόθεση του «εγγεγραμμένου». Έχουμε υπόψη μας τη σελ. 26 των πρακτικών, στην οποία καταγράφεται η μαρτυρία του κ. Καστανιά, ο οποίος αναφέρθηκε σε «καταχώριση σε βιβλία», τα οποία δεν είχε ενώπιόν του και τα οποία ουδέποτε προσάχθηκαν στο Δικαστήριο, χωρίς, επίσης, και να επεξηγηθούν με μαρτυρία ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες, κατά το μάρτυρα, έγινε η καταχώριση.
Επομένως, η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.