|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 2 ΑΑΔ 6
19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΦΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (ΠΑΠΕΤΤΑΣ),
Εφεσείων,
v.
ΑΝΔΡΙΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 235/2006)
Οδοί και Οικοδομές ? Προσθήκες σε υφιστάμενη οικοδομή χωρίς άδεια ? Χρήση της ίδιας οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό τελικής έγκρισης ? Κατά πόσο η καταδίκη του εφεσείοντος στις σχετικές κατηγορίες ήταν τρωτή επειδή η εφεσίβλητη παρέλειψε, κατ' ισχυρισμόν, να προσκομίσει μαρτυρία προς απόδειξη του αριθμού του τεμαχίου εντός του οποίου ευρίσκετο η επίδικη οικοδομή σύμφωνα με το τροποποιημένο κατηγορητήριο ? Κατά πόσο τα έγγραφα τα οποία κατατέθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή, δεν αποτελούσαν αποδεκτή μαρτυρία.
Απόδειξη ? Έγγραφα ? Κατάθεση εγγράφων υπό μορφή φωτοαντιγράφων τα οποία παρήχθησαν από τον μάρτυρα που τα παρουσίασε στο Δικαστήριο ? Κατά πόσο, υπό τις συνθήκες της υπόθεσης, αποτελούσαν αποδεκτή μαρτυρία.
Ο εφεσείων, κατόπιν ακρόασης, κρίθηκε ένοχος σε κατηγορία για προσθήκες σε υφιστάμενη οικοδομή χωρίς άδεια κατά παράβαση των ?ρθρων 2, 3 και 20 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε, και σε κατηγορία για χρήση της ίδιας οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό τελικής έγκρισης κατά παράβαση των ?ρθρων 2, 10 και 20 του ιδίου νόμου. Το δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινές προστίμου £200 και £100 αντίστοιχα σε κάθε κατηγορία και διέταξε την κατεδάφιση των παράνομων οικοδομών μέσα σε δύο μήνες από της έκδοσης του διατάγματος.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση και εισηγήθηκε ότι η καταδίκη στηρίχθηκε επί γεγονότος το οποίο δεν έχει αποδειχθεί. Το γεγονός που δεν αποδείκτηκε ήταν, κατά την εισήγηση, ο αριθμός του τεμαχίου ο οποίος αναγράφετο στο κατηγορητήριο που είχε τροποποιηθεί με άδεια του Δικαστηρίου. Ο εφεσείων εισηγήθηκε επίσης ότι η καταδίκη στηρίχθηκε σε μη αποδεκτή μαρτυρία. Η εισήγηση επί του προκειμένου είναι ότι ο ΜΚ2 καταθέτοντας ενόρκως αναφέρθηκε σε έγγραφα χωρίς όμως να τα παρουσιάσει για να καταστούν τεκμήρια.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η επίδικη οικοδομή περιγράφεται στις λεπτομέρειες του αδικήματος με περισσή λεπτομέρεια, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο αμφιβολίας ως προς το συσχετισμό της προς τις αντίστοιχες κατηγορίες. Αυτή ακριβώς η περιγραφή, αποτέλεσε το αντικείμενο δήλωσης παραδεκτού γεγονότος στην οποία ο δικηγόρος του εφεσείοντος είχε προβεί κατά την έναρξη της ακρόασης. Η απόδειξη του αριθμού του τεμαχίου κλπ. θα ήταν απαραίτητη αν η ταυτότητα της οικοδομής, αντικείμενο της κάθε κατηγορίας, δεν μπορούσε να προσδιοριστεί με άλλο νομικά παραδεκτό τρόπο και στο βαθμό απόδειξης που συνήθως απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση ο προσδιορισμός της οικοδομής έγινε στη βάση του παραδεκτού γεγονότος σύμφωνα με την προαναφερόμενη δήλωση του δικηγόρου του εφεσείοντος και συνεπώς ο αριθμός του τεμαχίου δεν είχε καμιά ιδιαίτερη σημασία για τους σκοπούς απόδειξης των κατηγοριών εναντίον του εφεσείοντος.
2. Με βάση τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιον του Εφετείου δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε ο λόγος έφεσης ότι η καταδίκη στηρίχθηκε σε μη αποδεκτή μαρτυρία με αναφορά βέβαια στα συγκεκριμένα σημεία της μαρτυρίας του ΜΚ2.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Παραλιμνίου (Υπόθ. Αρ. 1281/04), ημερομηνίας 15/5/06.
Γ. Πιττάτζης, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Φλωρίδης, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων, κατόπιν ακρόασης, κρίθηκε ένοχος σε κατηγορία για προσθήκες σε υφιστάμενη οικοδομή χωρίς άδεια κατά παράβαση των άρθρων 2, 3 και 20 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε, και σε κατηγορία για χρήση της ίδιας οικοδομής χωρίς πιστοποιητικό τελικής έγκρισης κατά παράβαση των άρθρων 2, 10 και 20 του ιδίου νόμου. Το δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινές προστίμου £200 και £100 αντίστοιχα σε κάθε κατηγορία και διέταξε την κατεδάφιση των παράνομων οικοδομών μέσα σε δύο μήνες από της έκδοσης του διατάγματος.
Η ακρόαση της υπόθεσης στο πρωτόδικο δικαστήριο άρχισε με δήλωση του δικηγόρου του εφεσείοντα ότι αποτελούσε παραδεκτό γεγονός ότι το ακίνητο το οποίο αναφέρεται στις λεπτομέρειες των κατηγοριών είναι ιδιοκτησία της παραπονουμένης από το 1995 και βρίσκεται στο Παραλίμνι εντός των δημοτικών ορίων. Το εν λόγω παραδεκτό γεγονός εγκρίθηκε από το δικαστήριο και αμέσως ακολούθησε η πιο κάτω δήλωση του δικηγόρου της παραπονουμένης/εφεσίβλητης:
«κ. Φλωρίδης: Με έχει πληροφορήσει ο λειτουργός του Κτηματολογίου ότι ο αριθμός τεμαχίου μετά από επανακαταχώρηση έχει αλλάξει. Ο αριθμός εγγραφής του τεμαχίου έχει αλλάξει σήμερα και είναι Φ/Σχ. 2-296-376, το τεμάχιο είναι 174 στο τμήμα 16, Παραλίμνι. Θα ζητήσω την άδειά σας για να τροποποιήσω τις λεπτομέρειες της πρώτης κατηγορίας και να γίνει, «επί του τεμαχίου 174, κτηματικό σχέδιο 2-296-376, τμήμα 16 στο Παραλίμνι, αριθμός εγγραφής 16646.»
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα δήλωσε πως δεν είχε ένσταση στην τροποποίηση και με άδεια του δικαστηρίου τροποποιήθηκε το κατηγορητήριο. Ο εφεσείων κατηγορήθηκε εκ νέου και αρνήθηκε ενοχή.
Οι λόγοι έφεσης έχουν ως κοινή συνισταμένη την εισήγηση ότι η καταδίκη στηρίχθηκε επί γεγονότος το οποίο δεν έχει αποδειχθεί. Αναφέρθηκε συναφώς ότι η εφεσίβλητη παρέλειψε να προσκομίσει μαρτυρία προς απόδειξη του αριθμού του τεμαχίου σύμφωνα με το τροποποιημένο κατηγορητήριο και ότι η ουσιώδης αυτή παράλειψη είναι αρκετή για να εκθεμελιώσει την καταδίκη.
Η πιο πάνω εισήγηση δεν μπορεί να στηρίξει βάσιμα οποιοδήποτε από τους λόγους έφεσης. Η επίδικη οικοδομή περιγράφεται στις λεπτομέρειες του αδικήματος με περισσή λεπτομέρεια, αποκλείοντας κάθε ενδεχόμενο αμφιβολίας ως προς το συσχετισμό της προς τις αντίστοιχες κατηγορίες. Η επίδικη οικοδομή περιγράφεται ως η οικοδομή στην οποία στεγάζεται η ταβέρνα Romeo επί της οδού Πρωταρά αρ. 69 στο Παραλίμνι. Αυτή ακριβώς η περιγραφή, αποτέλεσε το αντικείμενο της προαναφερόμενης δήλωσης παραδεκτού γεγονότος στην οποία είχε προβεί ο δικηγόρος του εφεσείοντα κατά την έναρξη της ακρόασης. Η εν λόγω δήλωση, κατέστησε αχρείαστη την απόδειξη του αριθμού του τεμαχίου εντός του οποίου βρίσκεται η επίδικη οικοδομή όπως αχρείαστη θα ήταν και η απόδειξη άλλων κτηματολογικών στοιχείων. Η απόδειξη του αριθμού του τεμαχίου κλπ. θα ήταν απαραίτητη αν η ταυτότητα της οικοδομής, αντικείμενο της κάθε κατηγορίας, δεν μπορούσε να προσδιοριστεί με άλλο νομικά παραδεκτό τρόπο και στο βαθμό απόδειξης που συνήθως απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις. Στην προκείμενη περίπτωση ο προσδιορισμός της οικοδομής έγινε στη βάση του παραδεκτού γεγονότος σύμφωνα με την προαναφερόμενη δήλωση του δικηγόρου του εφεσείοντα και συνεπώς ο αριθμός του τεμαχίου δεν είχε καμιά ιδιαίτερη σημασία για τους σκοπούς απόδειξης των κατηγοριών εναντίον του εφεσείοντα.
Προβλήθηκε ως λόγος έφεσης ότι η καταδίκη στηρίχθηκε σε μη αποδεκτή μαρτυρία. Η εισήγηση επί του προκειμένου είναι ότι ο μάρτυρας Σάββας Σάββα (ΜΚ2) καταθέτοντας ενόρκως αναφέρθηκε στο περιεχόμενο εγγράφων τα οποία είχε μπροστά του χωρίς όμως να παρουσιάσει τα εν λόγω έγγραφα για να καταστούν τεκμήρια της υπόθεσης.
Εξετάσαμε τα πρακτικά της υπόθεσης στα οποία παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα και η διαπίστωσή μας είναι ότι ο μάρτυρας κατέθεσε έγγραφα υπό μορφή φωτοαντιγράφων τα οποία, σύμφωνα με προηγηθείσα δήλωσή του, παρήγαγε ο ίδιος από τα πρωτότυπα. Η υπεράσπιση γνώριζε επομένως ότι τα έγγραφα που επρόκειτο να κατατεθούν και τελικά κατατέθηκαν, ήταν φωτοαντίγραφα των πρωτοτύπων που ετοίμασε ο μάρτυρας, πλην όμως, ρητά δηλώθηκε από το δικηγόρο του εφεσείοντα ότι δεν είχε ένσταση στην κατάθεσή τους ούτε και αμφισβήτησε την πιστότητα ή την ακρίβεια του περιεχομένου τους. Αυτό που τώρα προβάλλει ο εφεσείων, συνιστά κατ' ουσίαν όψιμο ισχυρισμό ο οποίος ελεγχόμενος από τα πρακτικά δεν επιβεβαιώνεται. Το βάσιμο ή μη του συγκεκριμένου ισχυρισμού δεν μπορεί να κριθεί με εικασίες όταν μάλιστα η μαρτυρία διδόταν είτε χωρίς την υποβολή ενστάσεων είτε κατόπιν ρητών δηλώσεων του δικηγόρου του εφεσείοντα, ύστερα από κάθε σχετική ερώτηση προς το μάρτυρα, ότι δεν είχε ένσταση στη μαρτυρία που επρόκειτο να δοθεί. Θεωρούμε επομένως ότι με βάση τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιόν μας δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε ο υπό κρίση λόγος έφεσης, ότι δηλαδή, η καταδίκη στηρίχθηκε σε μη αποδεκτή μαρτυρία με αναφορά βέβαια στα συγκεκριμένα σημεία της μαρτυρίας του Σάββα Σάββα (ΜΚ2).
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.