|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 2 ΑΑΔ 453
29 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 258/2005)
DIMCO ELECTRICAL SUPPLIERS LTD,
Εφεσείουσα,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 259/2005)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 258/2005, 259/2005)
Μετοχές ― Έκδοση τύπου αίτησης για μετοχές χωρίς ο τύπος να έχει εκδοθεί με πρόσκληση για εγγραφή, όπως καθορίζει ο περί Εταιρειών Νόμος, Κεφ. 113 (όπως τροποποιήθηκε) ― Πρωτόδικο Δικαστήριο βασίστηκε στις πρόνοιες του Άρθρου 41(1) του Κεφ. 113, το οποίο δημιουργεί άλλα αδικήματα, για να καταλήξει ότι οι εφεσείοντες διέπραξαν αδίκημα κατά παράβαση των προνοιών του Άρθρου 39(3) του ιδίου Νόμου ― Επέμβαση Εφετείου, κρίθηκε αναγκαία.
Λέξεις και φράσεις ― «Πρόσκληση για εγγραφή» (prospectus), στο Άρθρο 2 του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113 ― Σημαίνει «οποιαδήποτε πρόσκληση για εγγραφή, ειδοποίηση, εγκύκλιο, διαφήμιση ή άλλη πρόσκληση που προσφέρει στο κοινό μετοχές ή χρεωστικά ομόλογα για εγγραφή ή αγορά».
Οι εφεσείοντες (εταιρεία και ένας από τους διευθυντές της) κρίθηκαν ένοχοι μετά από ακροαματική διαδικασία στην κατηγορία έκδοσης τύπου αίτησης για μετοχές χωρίς ο τύπος να έχει εκδοθεί με πρόσκληση για εγγραφή όπως καθορίζει ο περί Εταιρειών Νόμος Κεφ. 113 (όπως τροποποιήθηκε) (ο Νόμος), δηλαδή εξέδωσαν τύπο αίτησης για μετοχές και δέχθηκαν από διάφορα πρόσωπα 453 έντυπα αιτήσεων για πώληση προς αυτούς 2,000,000 μετοχών της κατηγορούμενης εταιρείας 1 και εισέπραξαν το χρηματικό ποσό των £ΛΚ1,050,000 πριν της 23/6/00, ημερομηνία κατάθεσης της πρόσκλησης για εγγραφή στον Έφορο Εταιρειών. Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στην εφεσείουσα εταιρεία £400 πρόστιμο και στον εφεσείοντα (3ο κατηγορούμενο) £150 πρόστιμο.
Η κατηγορία είχε στηριχθεί στις πρόνοιες των Άρθρων 2, 38, 39(1)(3), 41(1)(2) και το Τέταρτο Παράρτημα του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113 όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 166/87 και το Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται μόνο η καταδίκη. Οι εφεσείοντες υποστήριξαν πως το πρωτόδικο Δικαστήριο βασίστηκε στις πρόνοιες του Άρθρου 41(1) του Νόμου το οποίο δημιουργεί άλλα αδικήματα, για να καταλήξει ότι οι εφεσείοντες διέπραξαν αδίκημα κατά παράβαση των προνοιών του Άρθρου 39(3) του ιδίου Νόμου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην πρωτόδικη απόφαση φαίνεται ότι η κατάληξη του δικαστηρίου ότι οι εφεσείοντες ήσαν ένοχοι του αδικήματος για το οποίο εκατηγορούντο, βασίστηκε στις συνδυασμένες πρόνοιες των Άρθρων 41(1) και 39(3) του Νόμου για να αποφασίσει τελικά ότι παραβιάστηκαν οι πρόνοιες του Άρθρου 39(3).
2. Παράβαση του Άρθρου 41 δημιουργεί άλλα αδικήματα που τιμωρούνται με διαφορετική ποινή. Το ίδιο το εδ.(3) του Άρθρου 39 περιορίζει το αδίκημα σε παράβαση «του άρθρου αυτού» δηλαδή του Άρθρου 39 και δεν μιλά για παράβαση οποιουδήποτε άρθρου του νόμου ή ρητά του Άρθρου 41.
3. Η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι παραβιάστηκαν οι πρόνοιες του Άρθρου 39(3) αφού εξέτασε το θέμα σε συνάρτηση και με Άρθρο 41(1), συνδυασμένη και με το γεγονός ότι στις λεπτομέρειες του αδικήματος δεν διατυπώνεται με σαφήνεια ποιά ήταν η παράβαση εκ μέρους της εφεσείουσας εταιρείας, δημιουργεί τέτοιες αμφιβολίες για την ορθότητα της κατάληξης καθώς και της επακολουθήσασας καταδίκης, που δικαιολογούν τον παραμερισμό της.
Οι εφέσεις επιτράπηκαν. Η καταδίκη των εφεσειόντων και η επιβληθείσα ποινή ακυρώθηκαν.
Εφέσεις εναντίον Καταδίκης.
Εφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 924/04), ημερομηνίας 22/9/05.
Γ. Παπαϊωάννου με Ν. Αβρααμίδη, για τους Εφεσείοντες.
Η. Στεφάνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Μ. Φωτίου.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες (εταιρεία και ένας από τους διευθυντές της) μετά από ακροαματική διαδικασία, κρίθηκαν ένοχοι από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην υπόθεση 924/04 ότι «μεταξύ της 14/3/00 και της 10/5/00 ενώ η πρώτη κατηγορούμενη ήταν υφιστάμενη εταιρεία και οι κατηγορούμενοι 2, 3, 4 διευθυντές της, εξέδωσαν τύπο αίτησης για μετοχές χωρίς ο τύπος να έχει εκδοθεί με πρόσκληση για εγγραφή όπως καθορίζει ο νόμος, δηλαδή εξέδωσαν τύπο αίτησης για μετοχές και δέχθηκαν από διάφορα πρόσωπα 453 έντυπα αιτήσεων για πώληση προς αυτούς 2,000,000 μετοχών της κατηγορούμενης εταιρείας 1 και εισέπραξαν το χρηματικό ποσό των £ΛΚ 1,050,000 πριν της 23/6/00, ημερομηνία κατάθεσης της πρόσκλησης για εγγραφή στον Έφορο Εταιρειών».
Για το αδίκημα αυτό το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε στην εφεσείουσα εταιρεία £400 πρόστιμο και στον εφεσείοντα (3ο κατηγορούμενο) £150. Για τους υπόλοιπους κατηγορουμένους η δίωξη είχε ανασταλεί.
Η κατηγορία είχε στηριχθεί στις πρόνοιες των άρθρων 2, 38, 39(1)(3), 41(1)(2) και το Τέταρτο Παράρτημα του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113 όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 166/87 και το άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154.
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται μόνο η καταδίκη. Παρόλο που διατυπώθηκαν διάφοροι λόγοι έφεσης, τελικά διευκρινίστηκε ότι οι εφεσείοντες θα περιορίζονταν στον ισχυρισμό ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα βασίστηκε στις πρόνοιες του άρθρου 41(1) του Νόμου, (Κεφ. 113 ώς έχει τροποποιηθεί) το οποίο δημιουργεί άλλα αδικήματα, για να καταλήξει ότι οι εφεσείοντες διέπραξαν αδίκημα κατά παράβαση των προνοιών του άρθρου 39(3) του ιδίου Νόμου.
Πράγματι στην πρωτόδικη απόφαση φαίνεται ότι η κατάληξη του δικαστηρίου ότι οι εφεσείοντες ήσαν ένοχοι του αδικήματος για το οποίο κατηγορούνταν, βασίστηκε στις συνδυασμένες πρόνοιες των άρθρων 41(1) και 39(3) του Κεφ. 113 για να αποφασίσει τελικά ότι παραβιάστηκαν οι πρόνοιες του άρθρου 39(3).
Κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτούσιο, στην έκταση που μας ενδιαφέρει, το κείμενο των άρθρων 38, 39 και 41 του Κεφ. 113 αφού τούτο θα καταστήσει πιο εύκολη την εξέταση της έφεσης. Τα άρθρα αυτά βρίσκονται στο Μέρος ΙΙ του Νόμου κάτω από τον τίτλο «ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΧΡΕΩΣΤΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ Πρόσκληση για εγγραφή»:
«38. Πρόσκληση για εγγραφή που εκδίδεται από την εταιρεία ή σε σχέση με εταιρεία που πρόκειται να συσταθεί θα φέρει ημερομηνία, και η ημερομηνία αυτή θα θεωρείται ως η ημερομηνία δημοσίευσης της πρόσκλησης για εγγραφή, εκτός αν αποδεικνύεται το αντίθετο.
39. (1) Κάθε πρόσκληση για εγγραφή που εκδίδεται από ή εκ μέρους εταιρείας ή από ή εκ μέρους προσώπου που έχει ασχοληθεί ή έχει συμφέρον να ενδιαφέρεται για τη σύσταση εταιρείας οφείλει να αναφέρει τα θέματα που ορίζονται στο Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος και να εκθέτει τις εκθέσεις που ορίζονται στο Μέρος ΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος και τα Μέρη Ι και ΙΙ που αναφέρθηκαν θα έχουν αποτέλεσμα τηρουμένων των διατάξεων που περιέχονται στο Μέρος ΙΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος.
(2) Όρος που απαιτεί ή δεσμεύει αιτητή για μετοχές ή χρεωστικά ομόλογα εταιρείας να αποφεύγει συμμόρφωση με οποιεσδήποτε από τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού ή που φέρεται να αποδίδει σε αυτόν γνώση οποιασδήποτε σύμβασης, εγγράφου ή θέματος που δεν αναφέρεται ειδικά στην πρόσκληση για εγγραφή, είναι άκυρος.
(3) Δεν είναι νόμιμη η έκδοση οποιουδήποτε τύπου αίτησης για μετοχές ή χρεωστικά ομόλογα εταιρείας εκτός αν ο τύπος εκδίδεται με πρόσκληση για εγγραφή σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού:
Νοείται ότι δε θα εφαρμόζεται το εδάφιο αυτό αν παρουσιάζεται ότι εκδόθηκε ο τύπος της αίτησης είτε -
(α) σε σχέση με καλόπιστη πρόσκληση σε πρόσωπο για να συνάψει συμφωνία ασφάλισης διάθεσης αναφορικά με τις μετοχές ή τα χρεωστικά ομόλογα ή
(β) σε σχέση με μετοχές ή χρεωστικά ομόλογα που δεν προσφέρθηκαν στο κοινό.
Αν οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργήσει κατά παράβαση των διατάξεων του εδαφίου αυτού υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή και τις δύο αυτές ποινές, της φυλάκισης και του προστίμου.
..............................................................................................................
41(1) Καμιά πρόσκληση για εγγραφή δεν εκδίδεται από ή για την εταιρεία ή σε σχέση με εταιρεία που σκοπεύεται να συσταθεί εκτός αν παραδοθεί για καταχώρηση στον έφορο εταιρειών κατά ή νωρίτερα από την ημερομηνία δημοσίευσης της, αντίγραφο της υπογραμμένο από κάθε πρόσωπο που κατονομάζεται σε αυτή ως σύμβουλος ή προτεινόμενος σύμβουλος της εταιρείας ή από τον αντιπρόσωπό του που είναι κατάλληλα εξουσιοδοτημένος γραπτώς και έχει οπισθογραφηθεί ή επισυναφθεί στην πρόσκληση για εγγραφή:
(α) Οποιαδήποτε συγκατάθεση απο οποιοδήποτε πρόσωπο ως εμπειρογνώμονα για την έκδοση της πρόσκλησης για εγγραφή που απαιτείται από το άρθρο 40· και
(β) σε περίπτωση πρόσκλησης για εγγραφή που εκδίδεται γενικά (δηλαδή που εκδίδεται σε πρόσωπα που δεν ειναι υφιστάμενα μέλη ή κάτοχοι χρεωστικών ομολόγων της εταιρείας), επίσης -
(i) αντίγραφο οποιασδήποτε σύμβασης που απαιτείται σύμφωνα με την παράγραφο 14 του Τέταρτου Παραρτήματος να δηλωθεί στη πρόσκληση για εγγραφή ή στην περίπτωση που η σύμβαση δεν είναι γραπτή, μνημόνιο που να έχει όλες τις λεπτομέρειες της σύμβασης και
(ii) όταν τα πρόσωπα που καταρτίζουν οποιαδήποτε έκθεση που απαιτείται, από το Μέρος ΙΙ εκείνου του Παραρτήματος κατέγραψαν σε αυτή, ή χωρίς να δίδουν τους λόγους, υπέδειξαν σε αυτή, οποιεσδήποτε τέτοιες προσαρμογές όπως αναφέρονται στην παράγραφο 20 εκείνου του Παρατήματος, γραπτή δήλωση υπογραμμένη από τα πρόσωπα αυτά που εκθέτει τις προσαρμογές και παρέχει τους λόγους για αυτές.
Οι αναφορές στην υποπαράγραφο (i) της παραγράφου (β) του εδαφίου αυτού στο αντίγραφο σύμβασης που απαιτείται να οπισθογραφηθεί ή επισυναφθεί σε αντίγραφο της πρόσκλησης για εγγραφή, στην περίπτωση σύμβασης που είναι εξολοκλήρου ή μερικώς σε ξένη γλώσσα λογίζονται ως αναφορές σε αντίγραφο μετάφρασης της σύμβασης στην Αγγλική ή αντίγραφο που ενσωματώνει μετάφραση στην Αγγλική για τα μέρη σε ξένη γλώσσα, ανάλογα με την περίπτωση, και που είναι πιστοποιημένη με τον καθορισμένο τρόπο ως ορθή μετάφραση.
(2) Πάνω στην πρόσοψη της κάθε πρόσκλησης για εγγραφή -
(α) δηλώνεται ότι παραδόθηκε για καταχώρηση αντίγραφο όπως απαιτείται από το άρθρο αυτό. και
(β) ορίζεται ή γίνεται αναφορά σε δηλώσεις που περιλαμβάνονται στην πρόσκληση για εγγραφή που ορίζουν, οποιαδήποτε έγγραφα που απαιτούνται από το άρθρο αυτό να οπισθογραφηθούν ή επισυναφθούν στο αντίγραφο που παραδίνεται με τον τρόπο αυτό.
(3) Ο έφορος δεν καταχωρεί πρόσκληση για εγγραφή εκτός αν φέρει ημερομηνία και το αντίγραφό της είναι υπογραμμένο σύμφωνα με τον τρόπο που απαιτείται από το άρθρο αυτό και έχει οπισθογραφημένα ή επισυνημμένα πάνω σε αυτό, (αν υπάρχουν) τα έγγραφα, που καθορίζονται όπως προαναφέρθηκε.
(4) Αν πρόσκληση για εγγραφή εκδίδεται χωρίς την παράδοση αντιγράφου της στον έφορο με βάση το άρθρο αυτό ή χωρίς την οπισθογράφηση ή την επισύναψη στο αντίγραφο που παραδίνεται, των εγγράφων που απαιτούνται, η εταιρεία, και κάθε πρόσωπο που γνωρίζει και μετέχει στην έκδοση της πρόσκλησης για εγγραφή υπόκεινται σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις είκοσι πέντε λίρες για κάθε ημέρα από την έκδοση της πρόσκλησης για εγγραφή μέχρι την παράδοση του αντιγράφου της με τα απαιτούμενα έγγραφα οπισθογραφημένα ή επισυνημμένα σε αυτό.»
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος που δημιουργείται με βάση το άρθρο 39(3) του Κεφ. 113 είναι τα εξής: (α) έκδοση τύπου αίτησης, (β) για μετοχές (γ) εταιρείας και (δ) εκτός αν ο τύπος εκδίδεται με πρόσκληση για εγγραφή σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού (δηλαδή του (39).
Η πιο πάνω διαπίστωση του πρωτόδικου δικαστηρίου δεν αμφισβητείται από τους εφεσείοντες. Ούτε ότι τα τρία πρώτα συστατικά στοιχεία ικανοποιούνται. Αυτό που αμφισβητούν είναι η απόδειξη του (δ) πιο πάνω συστατικού στοιχείου αφού για να καταλήξει το δικαστήριο ότι έχει και τούτο αποδειχθεί, εσφαλμένα, σύμφωνα με τους εφεσείοντες, βασίστηκε στις πρόνοιες του άρθρου 41(1) το κείμενο του οποίου ήδη παραθέσαμε πιο πάνω.
Στο διάγραμμα αγόρευσης του ευπαιδεύτου δικηγόρου της εφεσίβλητης γίνεται εισήγηση ότι το άρθρο 39(3) του Κεφ. 113 ποινικοποιεί τις εξής δυο συμπεριφορές:
«(α) την έκδοση αιτήσεων για αγορά μετοχών χωρίς αυτές να συνοδεύονται με νομίμως εκδωθείσα πρόσκληση για εγγραφή όπως καθορίζει ο Νόμος, και
(β) την έκδοση αιτήσεων για αγορά μετοχών χωρίς αυτές να έχουν εκδοθεί με πρόσκληση για εγγραφή που να περιλαμβάνει τα στοιχεία που παρατίθενται στο παράρτημα Δ του νόμου.»
Τόσο στο διάγραμμα αγόρευσης όσο και κατά την ενώπιον μας ακροαματική διαδικασία ο συνήγορος της εφεσίβλητης διευκρίνισε ότι η κατηγορία (και κατά συνέπεια η καταδίκη) δεν στηρίζεται στην (β) πιο πάνω περίπτωση αλλά στην (α). Ότι δηλαδή η εταιρεία «εξέδωσε τύπο αίτησης για μετοχές χωρίς αυτή να έχει εκδοθεί με πρόσκληση για εγγραφή όπως καθορίζει ο Νόμος, το άρθρο 41(1), δηλαδή χωρίς να εκδώσει καθόλου πρόσκληση για εγγραφή (prospectus) μιας και δεν είχε καταθέσει τέτοια στον Έφορο Εταιρειών πριν την έκδοση αιτήσεων».
Από προσεκτική μελέτη του άρθρου 39(3) προσέχουμε ότι τούτο απαγορεύει σε μια εταιρεία να εκδώσει οποιοδήποτε τύπο αίτησης για μετοχές (που είναι η περίπτωση μας) ή χρεωστικά ομόλογα, εκτός αν ο τύπος αίτησης εκδίδεται με πρόσκληση για εγγραφή σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 39. Το εδ. (1) του άρθρου 39 περιγράφει τα θέματα που πρέπει να αναφέρονται σε «κάθε πρόσκληση για εγγραφή».
Στις λεπτομέρειες αδικήματος η παράβαση των εφεσειόντων αναφέρεται ότι είναι το ότι «εξέδωσαν τύπο αίτησης για μετοχές χωρίς ο τύπος να έχει εκδοθεί με πρόσκληση όπως καθορίζει ο νόμος». Δεν αναφέρεται στις λεπτομέρειες αδικήματος ότι δεν συνοδευόταν καθόλου ο τύπος αίτησης από «πρόσκληση για εγγραφή» ή αν συνοδευόταν από τέτοια πρόσκληση η οποία όμως δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες του άρθρου αυτού δηλαδή του 39. Στην απόφαση του το πρωτόδικο δικαστήριο αφού αναφέρεται στα άρθρα 41(1) (2) και 38, καταλήγει ότι υπήρχε παράβαση του άρθρου 39(3) με το εξής σκεπτικό:
«Από την ερμηνεία των πιο πάνω άρθρων του Κεφ. 113, που αποτελούν την νομική βάση της κατηγορίας που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι, προκύπτει σαφώς ότι για να υπάρξει νόμιμη έκδοση πρόσκλησης για εγγραφή θα πρέπει αντίγραφο αυτής να κατατεθεί στον Έφορο Εταιρειών και να φέρει στην πρόσοψη της ημερομηνία καταχώρησης, όπως προνοεί το άρθρο 41(1). Ημερομηνία δημοσίευσης θεωρείται δε αυτή που φέρει η πρόσκληση για εγγραφή.
Από τα πιο πάνω αλλά και από τα παραδεκτά γεγονότα και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, προκύπτει ότι η κατηγορούμενη 1 εταιρεία δεν εξέδωσε πρόσκληση για εγγραφή αφού δεν δημοσίευσε την πρόσκληση για εγγραφή στον Έφορο Εταιρειών. Εξάλλου είναι παραδεκτό γεγονός ότι στις 31/12/99 η εταιρεία κατάθεσε στον Έφορο Εταιρειών Έκθεση αντί πρόσκλησης για εγγραφή. Στις 23/6/00 έγγραφο με ίδιο περιεχόμενο με το τελικό Ενημερωτικό Δελτίο κατατέθηκε στον Έφορο Εταιρειών υπογραμμένο από τους Συμβούλους που κατονομάζονται σε αυτό.
Η λέξη «εκδίδεται» αντιστοιχεί στο αυθεντικό Αγγλικό κείμενο με τη λέξη "issued" Στο σύγγραμμα Buckley on the Companies Acts 13η έκδοση σελ. 85-86 αναφέρεται ότι η λέξη έκδοση (issue) σύμφωνα με την κρατούσα γνώμη θα πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι συνώνυμη με τη λέξη δημοσίευση, κοινοποίηση (Publication).»
Εξετάσαμε τις αντίστοιχες θέσεις. Κατά την κρίση μας το άρθρο 39(3) του Κεφ. 113 δημιουργεί δυο ειδών αδικήματα, τα εξής: (α) όταν ο τύπος αίτησης για μετοχές ή χρεώγραφα δε συνοδεύεται καθόλου από πρόσκληση για εγγραφή (prospectus) και (β) όταν συνοδεύεται από τέτοια πρόσκληση η οποία όμως δε συνάδει με τις πρόνοιες του άρθρου 39, δηλαδή όταν δεν περιέχει τα θέματα που ορίζονται στα Μέρη Ι, ΙΙ, ΙΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος.
Η προαναφερθείσα αιτιολογία του πρωτόδικου δικαστηρίου δεν είναι σαφής αν το αδίκημα διαπράχθηκε διότι δεν υπήρξε καθόλου πρόσκληση για εγγραφή (prospectus) μαζί με τους τύπους αίτησης ή κατά πόσο υπήρχε τέτοια πρόσκληση η οποία όμως δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες του σχετικού άρθρου. Σε ένα μέρος της απόφασης αφήνεται να νοηθεί ότι η εφεσείουσα εταιρεία είχε ετοιμάσει πρόσκληση για εγγραφή αλλά δεν θεωρείται ότι την «εξέδωσε» αφού δεν δημοσίευσε την πρόσκληση για εγγραφή στον Έφορο Εταιρειών και σε άλλο μέρος αναφέρεται ότι αυτό που είχε καταθέσει ήταν Έκθεση και όχι πρόσκληση για εγγραφή.
Τι αποτελεί «πρόσκληση για εγγραφή» (prospectus), ερμηνεύεται στο άρθρο 2 του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113 και σημαίνει «οποιαδήποτε πρόσκληση για εγγραφή, ειδοποίηση, εγκύκλιο, διαφήμιση ή άλλη πρόσκληση που προσφέρει στο κοινό μετοχές ή χρεωστικά ομόλογα για εγγραφή ή αγορά». Επομένως το κατά πόσο αυτό που συνόδευε τους τύπους αίτησης μετοχών αποτελούσε πρόσκληση για εγγραφή, θα έπρεπε να είχε εξεταστεί με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 2 και όχι του άρθρου 41(1) του Κεφ. 113. Παράβαση του άρθρου 41 δημιουργεί άλλα αδικήματα που τιμωρούνται με διαφορετική ποινή. Το ίδιο το εδ. (3) του άρθρου 39 περιορίζει το αδίκημα σε παράβαση «του άρθρου αυτού» δηλαδή του άρθρου 39 και δεν μιλά για παράβαση οποιουδήποτε άρθρου του νόμου ή ρητά του άρθρου 41. Επίσης η ποινή που προβλέπεται από το εδ. (3) του άρθρου 39, με βάση το οποίο ενήργησε το πρωτόδικο δικαστήριο, περιορίζεται σε «παράβαση του εδαφίου αυτού» δηλαδή του εδ. (3) του άρθρου 39 και όχι του άρθρου 41.
Με βάση τα πιο πάνω η κατάληξη του δικαστηρίου ότι παραβιάστηκαν οι πρόνοιες του άρθρου 39(3) αφού εξέτασε το θέμα σε συνάρτηση και με άρθρο 41(1), συνδυασμένη και με το γεγονός ότι στις λεπτομέρειες αδικήματος δεν διατυπώνεται με σαφήνεια ποιά ήταν η παράβαση εκ μέρους της εφεσείουσας εταιρείας, δημιουργεί τέτοιες αμφιβολίες για την ορθότητα της κατάληξης καθώς και της επακολουθήσασας καταδίκης, που δικαιολογούν τον παραμερισμό της.
Με βάση τα πιο πάνω οι εφέσεις επιτρέπονται. Η καταδίκη των εφεσειόντων και η επιβληθείσα ποινή ακυρώνεται.
Οι εφέσεις επιτρέπονται. Η�καταδίκη των εφεσειόντων και η επιβληθείσα ποινή ακυρώθηκαν.