|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 2 ΑΑΔ 482
22 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
OTAR ROZO MASHVILI,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 92/2005)
Ποινή ― Πλαστογραφία επιταγής ― Κυκλοφορία πλαστής επιταγής ― Απόπειρα απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις ― Συνεργασία με την Αστυνομία ― Παραδοχή ― Επιβολή 18μηνης ποινής φυλάκισης στις πρώτες δύο κατηγορίες και φυλάκισης ενός έτους στην τρίτη κατηγορία ― Δεν κρίθηκε έκδηλα υπερβολική.
Ποινή ― Υπερβολική ποινή ― Η ποινή πρέπει να είναι καταφανώς υπερβολική για να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου για μείωση της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινή 18μηνης φυλάκισης στις κατηγορίες πλαστογραφίας επιταγής και κυκλοφορίας της πλαστής επιταγής και φυλάκισης ενός έτους στην κατηγορία της απόπειρας απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε τις επιβληθείσες ποινές ως έκδηλα υπερβολικές.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στην επιβολή της πιο πάνω ποινής αφού έλαβε υπόψη όλους τους επιβαρυντικούς παράγοντες, αλλά ιδιαίτερα εκείνους τους παράγοντες που κατά την άποψη του ήταν ελαφρυντικοί για τον εφεσείοντα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός της συνεργασίας του με την Αστυνομία και της παραδοχής του. Το Δικαστήριο έλαβε επίσης υπόψη το γεγονός ότι είχε παραμείνει υπό κράτηση και πριν την καταδίκη του.
2. Το Δικαστήριο επέδειξε όση επιείκεια άρμοζε στα περιστατικά της υπόθεσης και η ποινή δεν θεωρείται, υπό τις περιστάσεις, υπερβολική.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα ο οποίος καταδικάστηκε σε τρεις κατηγορίες για το αδίκημα της πλαστογραφίας επιταγής, κυκλοφορίας της πλαστής επιταγής και την απόπειρα απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθεση Αρ. 2261/05) ημερ. 7/3/05, με την οποία του επεβλήθη από το Δικαστήριο, ποινή 18μηνης φυλάκισης στις πρώτες δύο κατηγορίες και φυλάκισης ενός έτους στην τρίτη κατηγορία, με το επιχείρημα ότι η ποινή υπό τις περιστάσεις ήταν υπερβολική και δεν εδικαιολογείτο.
Ο Εφεσείων είναι παρών και εμφανίζεται προσωπικά.
Π. Ευθυβούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, με Χρ. Ηλιοφώτου, ασκούμενη δικηγόρο, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε σε τρεις κατηγορίες για το αδίκημα της πλαστογραφίας επιταγής, κυκλοφορίας της πλαστής επιταγής και την απόπειρα απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Ο εφεσείων εφεσιβάλλει την ποινή που του επεβλήθη από το Δικαστήριο, που ήταν ποινή 18μηνης φυλάκισης στις πρώτες δύο κατηγορίες και φυλάκισης ενός έτους στην τρίτη κατηγορία, με το επιχείρημα ότι η ποινή υπό τις περιστάσεις ήταν υπερβολική και δεν εδικαιολογείτο.
Ο πρωτόδικος Δικαστής σε μια λεπτομερώς αναλυτική απόφαση με αναφορά στις αυθεντίες που έχουν σχέση με την επιβολή ποινής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ποινή θα έπρεπε να ήταν φυλάκιση, την οποία και καθόρισε ως ανωτέρω αναφέραμε.
Ο πρωτόδικος Δικαστής αναφέρει συγκεκριμένα τους παράγοντες τους οποίους θεώρησε ως επιβαρυντικούς, αλλά ιδιαίτερα εκείνους τους παράγοντες που κατά την άποψη του ήταν ελαφρυντικοί για τον εφεσείοντα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός της συνεργασίας του με την Αστυνομία και της παραδοχής του.
Μας ζήτησε ο εφεσείων να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι είχε παραμείνει υπό κράτηση και πριν την καταδίκη του και να του μειώσουμε την ποινή. Παρατηρούμε ότι αυτός ήταν ένας παράγοντας τον οποίο ρητώς αναφέρει το Δικαστήριο ότι έλαβε υπόψη για να καταλήξει στην ποινή που επέβαλε.
Οι αρχές με βάση τις οποίες το Εφετείο επεμβαίνει σε ποινή θεωρώντας την ως υπερβολική είναι καλώς γνωστές και πρέπει η ποινή να είναι καταφανώς υπερβολική για να επέμβει και όχι απλώς το γεγονός ότι αν ήταν το ίδιο το Δικαστήριο, το Εφετείο, πρωτόδικο θα επέβαλλε ίσως κάποια διαφορετική ποινή.
Κάτω από τις συνθήκες και έχοντας υπόψη τη σοβαρότητα των αδικημάτων, για τα δύο πρώτα αδικήματα προνοείται φυλάκιση μέχρι 14 ετών και για το τρίτο αδίκημα 2 ετών, δεν θεωρούμε υπό τις περιστάσεις υπερβολική την ποινή. Αντιθέτως είναι προφανές ότι το Δικαστήριο επέδειξε όση επιείκεια άρμοζε στα περιστατικά της υπόθεσης.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η�έφεση απορρίπτεται.