|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 2 ΑΑΔ 373
14 Ιουνίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΙΩΤΗ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7745)
Παράβαση τω όρων άδειας ταξί ― Εφεσείων οδηγούσε ταξί χωρίς τούτο να φέρει την φωτεινή επιγραφή αναγνώρισης στην οποία αναγράφεται η λέξη «ΤΑΞΙ» ― Εφετείο επεκύρωσε την καταδικαστική απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου για παράβαση των όρων της άδειας του ταξί.
Στις 29.11.2003 ο εφεσείων οδηγούσε ταξί στη Λάρνακα το οποίο δεν είχε το φάρο με τη φωτεινή επιγραφή «ΤΑΞΙ» επί της οροφής του. Ο εφεσείων καταδικάστηκε για το αδίκημα της παράβασης των όρων άδειας ταξί και του επιβλήθηκε πρόστιμο £75.
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων προσβάλλει την καταδίκη του.
Αποφασίστηκε ότι:
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά δέχθηκε την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής ότι ο ίδιος ο εφεσείων είχε δηλώσει ότι ο λόγος που δεν είχε ανηρτημένη τη φωτεινή επιγραφή ήταν διότι πήγαινε να παραλάβει επιβάτη και την αφαίρεσε για να μην τον σταματούν άλλοι επιβάτες, εύρημα που ανατρέπει το δικό του ισχυρισμό, όπως διατυπώθηκε στην ανώμοτη δήλωση του, ότι το αυτοκίνητο ήταν εκτός υπηρεσίας τη συγκεκριμένη μέρα. Εφόσον λοιπόν δεν έφερε τη φωτεινή επιγραφή, αυτό αποτελεί παράβαση των όρων της άδειας του ταξί, όπως ήταν και η εναντίον του κατηγορία. Κατά συνέπεια και η καταδικαστική απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ορθή.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Υπόθεση Αρ. 2878/04) ημερομηνίας 22/6/04, με την οποία βρέθηκε ένοχος για το αδίκημα της παράβασης όρων άδειας ταξί, δηλαδή ότι οδηγούσε το ταξί με αριθμό εγγραφής ΑΑΥ 384 χωρίς τούτο να φέρει τη φωτεινή επιγραφή αναγνώρισης στην οποία να αναγράφεται η λέξη «ΤΑΧΙ» επί της εξωτερικής οροφής του οχήματος και του επιβλήθηκε η χρηματική ποινή των £75.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Μ. Φωτίου.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά της καταδίκης του εφεσείοντα από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στην υπόθεση αρ. 2878/04 για το αδίκημα της παράβασης όρων αδείας ταξί, δηλαδή ότι οδηγούσε το ταξί με αριθμό εγγραφής ΑΑΥ 384 χωρίς τούτο να φέρει τη φωτεινή επιγραφή αναγνώρισης στην οποία να αναγράφεται η λέξη «ΤΑΧΙ» επί της εξωτερικής οροφής του οχήματος. Του επιβλήθηκε η χρηματική ποινή των £75.
Τα γεγονότα και η πρωτόδικη απόφαση
Ο εφεσείων είναι οδηγός ταξί. Στις 29/11/03 ενώ οδηγούσε το ταξί με αρ. εγγραφής ΑΑΥ 384 στην οδό Ζήνωνος Κιτιέως στη Λάρνακα, ο ειδικός αστυφύλακας 6259 Μάρκος Μάρκου που ήταν σε περιπολία μαζί με τον ειδικό αστυφύλακα 6260 Δημήτρη Δημητρίου πρόσεξαν το εν λόγω ταξί να μην έχει το φάρο με τη φωτεινή επιγραφή «ΤΑΧΙ» επί της οροφής του. Έκαναν σήμα στον οδηγό (που ήταν ο εφεσείων), ο οποίος και σταμάτησε. Αφού του επεστήθηκε η προσοχή στο νόμο αυτός έδωσε τη δικαιολογία ότι έπρεπε να παραλάβει επιβάτη από το αεροδρόμιο και έβγαλε τη φωτεινή επιγραφή για να μην τον σταματούν άλλοι επιβάτες, οι οποίοι ήθελαν να πάνε κάπου. Ότι δεν είχε τοποθετημένη την εν λόγω φωτεινή επιγραφή στην οροφή του οχήματος, το δέχθηκε ο εφεσείων και στη μακροσκελή ανώμοτη δήλωση του στην οποία προέβηκε κατά τη δίκη, προβάλλοντας όμως τον ισχυρισμό ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν εργαζόταν εκείνη την ημέρα. Το πρωτόδικο δικαστήριο δέχθηκε την εκδοχή των μαρτύρων κατηγορίας ότι ο εφεσείων τους ανάφερε ότι θα έπαιρνε επιβάτη από το αεροδρόμιο, κάτι που ανατρέπει το δικό του ισχυρισμό ότι το αυτοκίνητο τη συγκεκριμένη μέρα δεν εργαζόταν. Προέβηκε λοιπόν το πρωτόδικο δικαστήριο σε εύρημα ότι το εν λόγω ταξί ήταν ιδιοκτησία της εταιρείας Champion Taxi Service οδηγείτο τη συγκεκριμένη μέρα από τον εφεσείοντα και ότι σύμφωνα με την άδεια οδικής χρήσης τούτο χαρακτηρίζεται ως αστικό ταξί που μπορεί να χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών με μίσθωση. Κατέληξε επίσης το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η μη τροποθέτηση της φωτεινής επιγραφής με τη λέξη «ΤΑΧΙ» στην οροφή του αυτοκινήτου αποτελούσε παράβαση της άδειας οδικής χρήσης του ταξί και επέβαλε στον εφεσείοντα χρηματική ποινή £75.
Η έφεση
Με την έφεση του ο εφεσείων προσβάλλει μόνο την καταδίκη. Όπως πρωτόδικα έτσι και ενώπιον μας ο εφεσείων χειρίστηκε μόνος του την υπόθεση του. Τα περισσότερα από όσα ανέφερε, όπως για παράδειγμα πώς λειτουργούν τα ταξί στο αεροδρόμιο, δεν βοηθούν την υπόθεσή του.
Η άδεια οδικής χρήσης του συγκεκριμένου ταξί, μεταξύ άλλων όρων διαλαμβάνει ότι «το αστικό ταξί πρέπει να ........ (3) συμμορφούται πιστά με όλες τις πρόνοιες της ισχύουσας περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νομοθεσίας». Μια από τις πρόνοιες με βάση τις οποίες εκδόθηκε και η εν λόγω άδεια είναι ότι
«το αστικό ταξί είναι εφοδιασμένο δια φωτεινής επιγραφής αναγνωρίσεως εντέχνου κατασκευής και στηριζομένης ασφαλώς επί βάσεως εξ' ελαστικού επί καταλλήλου σημείου εις το εμπρόσθιον μέρος της εξωτερικής οροφής του αστικού ταξί. Εις την εμπροσθίαν και οπισθίαν πλευράς της τοιαύτης φωτεινής επιγραφής αναγνωρίσεως δέον να αναγράφηται η λέξις «ΤΑΧΙ» με κεφαλαία γράμματα η οποία να είναι φωτεινή και ευδιάκριτος εξ αποστάσεως τουλάχιστον 60 υαρδών.»..................
Καταλήγουμε ότι το πρωτόδικο δικαστήριο ορθά δέχθηκε τη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής ότι ο ίδιος ο εφεσείων είχε δηλώσει ότι ο λόγος που δεν είχε ανηρτημένη τη φωτεινή επιγραφή ήταν διότι πήγαινε να παραλάβει επιβάτη και την αφαίρεσε για να μην τον σταματούν άλλοι επιβάτες, εύρημα που ανατρέπει το δικό του ισχυρισμό, όπως διατυπώθηκε στην ανώμοτη δήλωση του, ότι το αυτοκίνητο ήταν εκτός υπηρεσίας τη συγκεκριμένη μέρα. Εφόσον λοιπόν δεν έφερε τη φωτεινή επιγραφή, αυτό αποτελεί παράβαση των όρων της άδειας του ταξί, όπως ήταν και η εναντίον του κατηγορία. Κατά συνέπεια και η καταδικαστική απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι ορθή.
Ως αποτέλεσμα η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.