|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2005) 2 ΑΑΔ 45
2 Φεβρουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
v.
ΗΛΙΑ ΚΑΚΟΥΣΙΑ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7854)
Ποινή ― Ανεπάρκεια ― Οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος (δίκυκλου μικρής ιπποδύναμης) χωρίς άδεια οδήγησης, χωρίς ασφάλεια έναντι τρίτου και χωρίς την πατρική συναίνεση ― Επιβολή προστίμου £30 στην 1η κατηγορία και προστίμου £60 και εγγύησης £200 για ένα έτος στη 2η κατηγορία ― Δεν επιβλήθηκε ποινή στην 3η κατηγορία ― Οι ποινές κρίθηκαν έκδηλα ανεπαρκείς και αυξήθηκαν σε £100.- και £200.- πρόστιμο αντίστοιχα στην 1η και 2η κατηγορία.
Ποινή ― Αποτρεπτική ποινή ― Η οδήγηση μηχανοκινήτων οχημάτων χωρίς άδεια και ασφάλεια έναντι τρίτου, πρέπει να τιμωρούνται με την επιβολή αποτρεπτικής ποινής.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου επέβαλε στον εφεσίβλητο ηλικίας 17 ετών τις ακόλουθες ποινές στις ακόλουθες κατηγορίες: 1) £30 πρόστιμο για οδήγηση μηχανοκινήτου οχήματος χωρίς άδεια οδήγησης, 2) £60 πρόστιμο και εγγύηση £200 για ένα έτος για οδήγηση χωρίς ασφάλεια έναντι τρίτου. Το όχημα που οδηγούσε ο εφεσίβλητος ήταν δίκυκλο μικρής ιπποδύναμης. Σε λίγες μέρες θα υποβαλλόταν στην εξέταση απόκτησης άδειας οδήγησης. Παραδέχθηκε και απολογήθηκε. Δεν είχε προηγούμενα. Στην τρίτη κατηγορία που αφορούσε οδήγηση χωρίς τη συναίνεση του πατέρα του, το Δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή στον εφεσίβλητο.
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε τις ποινές που επιβλήθηκαν στον εφεσίβλητο ως έκδηλα ανεπαρκείς. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγήθηκε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε υπερβάλλουσα βαρύτητα στους μετριαστικούς παράγοντες και δεν εκτίμησε ορθά τις αρχές της νομολογίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού τόνισε την ικανότητα που έχουν οι νέοι να εκτιμούν ορθά την υποχρέωσή τους να σέβονται τους νόμους της πολιτείας και τους συμπολίτες τους, επέτρεψε την έφεση, αυξάνοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην 1η και 2η κατηγορίες σε £100.- και £200.- αντίστοιχα.
Η έφεση επιτράπηκε.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Υπόθεση Αρ. 2418/04) ημερ. 17/9/04, με την οποία στον κατηγορούμενο, ηλικίας 17 χρονών τότε, ο οποίος βρέθηκε ένοχος σε τρεις κατηγορίες για οδήγηση δίκυκλου οχήματος χωρίς άδεια οδήγησης, χωρίς ασφάλεια ευθύνης έναντι τρίτου και χωρίς τη συναίνεση του πατέρα του, επιβλήθηκε πρόστιμο £30 στην 1η κατηγορία, £60 στη 2η κατηγορία και εγγύηση £200,- για ένα έτος, ενώ δεν επιβλήθηκε ποινή στη 3η κατηγορία, ως ποινών έκδηλα ανεπαρκών.
Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα.
Καμιά εμφάνιση, για τον Εφεσίβλητο.
Ex tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσίβλητος, όταν αντιμετώπισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου τις τρεις κατηγορίες, αντίκειμενο της έφεσης, ήταν ηλικίας 17 ετών. Τα γεγονότα που οδήγησαν στη δίωξη του είναι τα εξής: Σε συνήθη έλεγχο της τροχαίας, αστυφύλακας διαπίστωσε πως ο εφεσίβλητος οδηγούσε μηχανοκίνητο όχημα χωρίς άδεια οδήγησης (1η κατηγορία). Επρόκειτο για δίκυκλο μικρής ιπποδύναμης με αριθμό εγγραφής ΥΝ 267. Φυσικό επακόλουθο της 1ης κατηγορίας ήταν και η 2η, ότι δηλαδή οδηγούσε το πιο πάνω δίκυκλο χωρίς να έχει ασφάλεια, που να αφορά στην ευθύνη έναντι τρίτου. Η τρίτη κατηγορία ήταν πως οδηγούσε το εν λόγω δίκυκλο χωρίς τη συναίνεση του πατέρα του.
Ο εφεσίβλητος παραδέχθηκε τις τρεις κατηγορίες. Ανέφερε στο πρωτόδικο δικαστήριο πως επρόκειτο για περιστασιακή οδήγηση, για να επιστρέψει από το σχολείο στο σπίτι. Είπε πως σε λίγες μέρες θα εξεταζόταν για να αποκτήσει άδεια οδήγησης, και πως σύντομα θα κατατασσόταν στο στρατό.
Το πρωτόδικο δικαστήριο θεώρησε τα πιο πάνω ως σοβαρούς μετριαστικούς παράγοντες και επέβαλε στον εφεσίβλητο στην πρώτη κατηγορία £30.- πρόστιμο στη δεύτερη £60.- πρόστιμο, και εγγύηση £200.- για ένα έτος πως δεν θα διαπράξει παρόμοια αδικήματα. Δεν επέβαλε ποινή στην τρίτη κατηγορία.
Ο Γενικός Εισαγγελέας θεωρεί τις ποινές που επιβλήθηκαν από το πρωτόδικο δικαστήριο ως έκδηλα ανεπαρκείς. Με την υπό συζήτηση έφεση επιδιώκει την επέμβαση του δικαστηρίου για να επιβληθούν οι αρμόζουσες αυστηρότερες ποινές. Έχουμε παραπεμφθεί στη νομολογία μας, όπου πράγματι αναφέρεται πως αδικήματα αυτής της φύσης, που παρατηρούνται συχνά στον τόπο μας, πρέπει να αντιμετωπίζονται με την επιβολή αποτρεπτικών ποινών.
Υιοθετούμε βέβαια τις πιο πάνω αρχές της νομολογίας. Η κάθε περίπτωση ασφαλώς πρέπει να εξετάζεται με βάση τα ιδιαίτερα περιστατικά της. Η εξατομίκευση, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, είναι μια άλλη αρχή της νομολογίας μας. Επιβάλλει την αντιμετώπιση του κατηγορούμενου στη βάση των ιδιαίτερων περιστατικών της υπόθεσης, καθώς επίσης και των προσωπικών του δεδομένων.
Ο εφεσίβλητος οδηγούσε ένα δίκυκλο μικρού κυβισμού. Σε λίγες μέρες θα υποβαλλόταν στην εξέταση για να πάρει άδεια οδήγησης. Παραδέχθηκε και απολογήθηκε. Δεν έχει προηγούμενα. Από την άλλη μεριά θεωρούμε ορθή την εισήγηση του δικηγόρου της δημοκρατίας πως το πρωτόδικο δικαστήριο έδωσε υπερβάλλουσα βαρύτητα στους μετριαστικούς παράγοντες και δεν εκτίμησε ορθά τις αρχές της νομολογίας, που αναφέραμε πιο πάνω. Πρέπει να επισημάνουμε επίσης τα εξής: Αναφερόμαστε συνήθως σε «νεαρούς παραβάτες», ιδιαίτερα γι' αυτού του είδους τα αδικήματα. Νεαροί μπορεί να είναι, με την έννοια πως δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, που σύμφωνα με το νόμο, αποκτά κάποιος ικανότητα δικαιοπραξίας. Εντούτοις, στη σημερινή κοινωνία νέοι άνθρωποι της ηλικίας 15, 18 ετών, έχουν το ευεργέτημα της μόρφωσης, ενώ στην ηλικία των 17-18 ετών κατατάσσονται στο στρατό όπου έχουν μεγάλες ευθύνες και υποχρεώσεις έναντι της χώρας. Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και πληροφοριών είναι πλέον μέρος της καθημερινής ζωής, και σ' αυτή τη λειτουργία οι νέοι έχουν έμπρακτη και δυνατή συμμετοχή. Είναι, επομένως οι νέοι σε θέση να εκτιμούν ορθά την υποχρέωση τους να σέβονται τους νόμους της πολιτείας και τους συμπολίτες τους.
Με αυτές τις σκέψεις κρίνουμε πως η έφεση πρέπει να επιτύχει. Στην πρώτη κατηγορία αντί προστίμου £30.- επιβάλλεται πρόστιμο £100.-Στη δε δεύτερη κατηγορία αντί προστίμου £60.- επιβάλλεται πρόστιμο £200.-
Η υπόλοιπη απόφαση και διαταγή του πρωτόδικου Δικαστηρίου παραμένουν ως έχουν.
H έφεση επιτυγχάνει.