|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 2 ΑΑΔ 18
18 Ιανουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 7811)
MOHAMMAD NAYSA,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7817)
YOUSSEF MAHMOUD,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 7811, 7817)
Ποινή ― Συνωμοσία με σκοπό την παροχή βοήθειας σε αλλοδαπούς να εισέλθουν παράνομα στην Κύπρο ― Οργανωμένη επιχείρηση μαζικής μεταφοράς λαθρομεταναστών στην Κύπρο ― Οργάνωση και σχεδιασμός πάνω σε εμπορική βάση, έτσι που να απολήγει ουσιαστικά σε επιχείρηση δουλεμπορίου ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης μέγιστου ύψους 12 μηνών και διαταγή για κατάσχεση του καϊκιού που χρησιμοποιήθηκε για μεταφορά των λαθρομεταναστών στην Κύπρο ― Η ποινή φυλάκισης δεν κρίθηκε έκδηλα υπερβολική και επικυρώθηκε ― Η διαταγή για κατάσχεση του καϊκιού ακυρώθηκε.
Ποινή ― Διαφοροποίηση ― Η επιβολή μεγαλύτερης ποινής στους εφεσείοντες από την ποινή που επιβλήθηκε σε συγκατηγορούμενούς τους εδικαιολογείτο πλήρως από τους διαφορετικούς ρόλους που διεδραμάτισαν στη διάπραξη του αδικήματος της συνωμοσίας με σκοπό την παροχή βοήθειας σε αλλοδαπούς να εισέλθουν παράνομα στην Κύπρο ― Εφεσείοντες είχαν ενεργότερο ρόλο.
Οι δύο εφεσείοντες ήσαν οι καπετάνιοι καϊκιού που μετέφερε 18 λαθρομετανάστες στην Κύπρο. Κατηγορήθηκαν για συνωμοσία με σκοπό την παροχή βοήθειας σε αλλοδαπούς να εισέλθουν παράνομα στην Κύπρο, παραδέχθηκαν ενοχή και το πρωτόδικο Δικαστήριο τους επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, μέγιστου ύψους 12 μηνών. Οι συγκατηγορούμενοί τους τιμωρήθηκαν επίσης με ποινή φυλάκισης.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την πτυχή της απόφασης που άπτεται της ποινής.
Ο δικηγόρος τους εισηγήθηκε πως το ύψος της φυλάκισης διαφοροποιείται αδικαιολόγητα με την ποινή φυλάκισης 6 μηνών που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στους κατηγορούμενους 4 και 6, οι οποίοι ήταν αυτοί που θα παραλάμβαναν τους παράνομους μετανάστες. Εισηγήθηκε επίσης πως δεν έπρεπε να εκδοθεί διάταγμα για την κατάσχεση του καϊκιού, γιατί δεν είχαν τηρηθεί στην ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία οι προϋποθέσεις της σχετικής νομολογίας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η διαφοροποίηση στην παρούσα περίπτωση εδικαιολογείτο πλήρως λόγω της μεγαλύτερης συμβολής των εφεσειόντων στη διάπραξη των αδικημάτων. Η επιβληθείσα ποινή δεν είναι έκδηλα υπερβολική, αντίθετα αποκλίνει προς τα όρια επιείκειας.
2. Η διαταγή για την κατάσχεση του καϊκιού εκδόθηκε χωρίς να υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία για την αξία του και δεν δόθηκε η ευκαιρία στους εφεσείοντες να πουν την άποψή τους πάνω σ' αυτό το σκέλος της απόφασης του Δικαστηρίου. Γι' αυτό και ακυρώνεται.
Οι εφέσεις επιτράπηκαν μερικώς.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παναγιωτίδης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 78,
Παττίχη ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 198.
Εφέσεις εναντίον Ποινής.
Εφέσεις από τους κατηγορούμενους 1 και 2 οι οποίοι ήταν καπετάνιοι ενός σκάφους το οποίο μετέφερε στην Κύπρο δεκαοκτώ λαθρομετανάστες και οι οποίοι παραδέχθηκαν αριθμό κατηγοριών για συνωμοσία με σκοπό την παροχή βοήθειας σε αλλοδαπούς να εισέλθουν παράνομα στην Κύπρο και ήταν συγκατηγορούμενοι με άλλα τρία πρόσωπα, στα οποία επίσης επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης, εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Υπόθεση Αρ. 14057/04) ημερ. 31/8/04, με την οποία επέβαλε στους εφεσείοντες συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, μέγιστου ύψους 12 μηνών με την εισήγηση πως το ύψος της φυλάκισης διαφοροποιείται αδικαιολόγητα με την ποινή φυλάκισης 6 μηνών που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο στους κατηγορούμενους 4 και 6, οι οποίοι θα παραλάμβαναν τους λαθρομετανάστες.
Γ. Μυλωνάς, για τους Εφεσείοντες.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Οι δύο εφεσείοντες παραδέχθηκαν αριθμό κατηγοριών για συνωμοσία με σκοπό την παροχή βοήθειας σε αλλοδαπούς να εισέλθουν παράνομα στην Κύπρο. Ήσαν συγκατηγορούμενοι με άλλα τρία πρόσωπα, στα οποία επίσης επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης. Η έφεση όμως αφορά τους κατηγορούμενους 1 και 2 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Οι εφεσείοντες ήσαν οι καπετάνιοι του καϊκιού που μετέφερε 18 λαθρομετανάστες στην Κύπρο. Ο εντοπισμός του παράνομου σκάφους στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, έγινε στις 16.7.2004, ενώ στις 18.7.2004 μονάδες της Αστυνομίας συνέλαβαν στην ακτή τους λαθρομετανάστες, τους οποίους ανέμεναν οι κατηγορούμενοι 4, 5 και 6 για να τους βοηθήσουν να διασπαρτούν στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, εξετάζοντας το ζήτημα της ποινής, έκανε αναφορά στη νομολογία μας, που ομολογουμένως θέλει αδικήματα αυτής της φύσεως να αντιμετωπίζονται με αυστηρές αποτρεπτικές ποινές. Δεν πρόκειται να επαναλάβουμε αυτά που έχουν ειπωθεί πολλές φορές. Να επισημάνουμε όμως ειδικά πως τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι άκρως σοβαρά, γιατί βρισκόμαστε μπροστά από οργανωμένη επιχείρηση μαζικής μεταφοράς λαθρομεταναστών στην Κύπρο, 18 τον αριθμό. Οργάνωση και σχεδιασμός που πρέπει να καταρτίστηκαν πολύ καιρό προηγουμένως και μάλιστα πάνω σε εμπορική βάση, έτσι που να απολήγει ουσιαστικά σε επιχείρηση δουλεμπορίου. Την πράξη και ελατήρια των παρανόμων μεταφορέων καταδικάζουμε ανεπιφύλακτα. Μολονότι, οι λαθρομετανάστες έχουν την συμπάθεια μας, γιατί επιζητούν σε άλλες χώρες καλύτερο τρόπο ζωής, και είναι θύματα αυτών που επ΄αμοιβή αναλαμβάνουν την παράνομη μεταφορά τους, εντούτοις δεν παύει η πράξη τους να είναι παράνομη, και η πολιτεία μας έχει καθήκον να προστατευθεί.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στους εφεσείοντες συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, μέγιστου ύψους 12 μήνες. Ο δικηγόρος των εφεσειόντων ως προς την πτυχή της φυλάκισης περιόρισε την έφεση στην εισήγηση πως το ύψος της φυλάκισης διαφοροποιείται αδικαιολόγητα με την ποινή φυλάκισης 6 μηνών που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο στους κατηγορούμενους 4, και 6 οι οποίοι, υπενθυμίζουμε, ήταν αυτοί που θα παραλάμβαναν τους παράνομους μετανάστες. Δεν διακρίνουμε παραβίαση της γνωστής αρχής, ότι η ποινή που αφορά σε κατηγορούμενους οι οποίοι έχουν παρόμοια συμμετοχή στο αδίκημα, και με τα ίδια περίπου προσωπικά περιστατικά, θα πρέπει να είναι η ίδια. Εδώ, η διαφοροποίηση εδικαιολογείτο πλήρως. Οι εφεσείοντες ήταν αυτοί που μετάφεραν μέσα στο καΐκι τους 18 λαθρομετανάστες. Η συμβολή τους στη διάπραξη των αδικημάτων ήταν πολύ μεγαλύτερη απ΄αυτή των κατηγορουμένων 4 και 6, που τους ανέμεναν στην Κύπρο για να τους βοηθήσουν να εγκατασταθούν.
Το άλλο βασικό παράπονο του δικηγόρου των εφεσειόντων, που άπτεται επίσης της πτυχής της ποινής, είναι η διαταγή που εξέδωσε το πρωτόδικο Δικαστήριο για την κατάσχεση του καϊκιού, που μετέφερε τους λαθρομετανάστες. Για το θέμα αυτό δεν θα πούμε πολλά, γιατί η δικηγόρος της Δημοκρατίας, δέχθηκε πολύ ορθά, πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλε εκδίδοντας αυτό το διάταγμα, γιατί δεν είχαν τηρηθεί στην ενώπιον του διαδικασία οι προϋποθέσεις της σχετικής νομολογίας, όπως αυτές αναφέρονται στις υποθέσεις:
Δημήτρης Γεωργίου Παναγιωτίδης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 78.
Γεώργιος Παττίχη ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 198.
Πράγματι, το Δικαστήριο δεν είχε ενώπιον του στοιχεία για την αξία του καϊκιού, μολονότι αναφέρεται στην απόφαση πως πρέπει να ήταν μεγάλη, μήτε και δόθηκε η ευκαιρία στους εφεσείοντες να πουν την άποψη τους πάνω σ΄αυτό το σκέλος της απόφασης του Δικαστηρίου, προτού εκδοθεί η διαταγή για την κατάσχεση του καϊκιού.
Ενόψει των ανωτέρω, κρίνουμε πως η απόφαση του Δικαστηρίου, αναφορικά με το ύψος των ποινών φυλάκισης των εφεσειόντων, είναι ορθή. Δεν διαπιστώνουμε πως η ποινή 12μηνης φυλάκισης είναι έκδηλα υπερβολική, αντίθετα θα λέγαμε πως αποκλίνει προς τα όρια επιείκειας. Η διαταγή όμως του Δικαστηρίου, που αφορά στην κατάσχεση του καϊκιού και των αντικειμένων, που αναφέρονται στην απόφαση, ακυρώνεται.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν μερικώς.