ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2003) 2 ΑΑΔ 366
21 Ιουλίου, 2003
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Εφεση Αρ. 7462)
ΙΑΚΩΒΟΣ ΣΑΚΚΟΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Εφεση Αρ. 7464)
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Πoινικές Εφέσεις Αρ. 7462, 7464)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένων μέχρι την ημέρα εκδίκασης της υπόθεσής τους από το Κακουργιοδικείο ― Είχε εκδοθεί με μοναδικό λόγο τη σοβαρότητα των αδικημάτων ― Το παραπέμπον Δικαστήριο δεν άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια με αποτέλεσμα την ακύρωση της επίδικης διαταγής κατ' έφεση.
Οι εφεσείοντες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για συνωμοσία για διάπραξη κακουργήματος, παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, παράνομη κατοχή του ίδιου ελεγχόμενου φαρμάκου με σκοπό την προμήθεια του σε άλλο πρόσωπο και κάπνισμα φυτού κάνναβης σε ότι αφορά μόνο τον εφεσείοντα 1, διατάχθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους από το Κακουργιοδικείο, στις 5.8.2003. Με τις εφέσεις τους αμφισβήτησαν το δικαιολογημένο της κράτησής τους.
Αποφασίστηκε ότι:
Το παραπέμπον Δικαστήριο δεν άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια διατάζοντας τους εφεσείοντες να παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους με μοναδικό λόγο τη σοβαρότητα των αδικημάτων. Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, η ποσότητα των ναρκωτικών ήταν σχετικά μικρή και τα ναρκωτικά δεν ήταν από τα πιο σκληρά ναρκωτικά. Η παρουσία των εφεσειόντων στη δίκη, θα μπορούσε, στην παρούσα περίπτωση, να διασφαλιστεί με την επιβολή κατάλληλων όρων, τους οποίους θα θέσει τώρα το Εφετείο. Οι όροι αυτοί είναι η υπογραφή εγγύησης με αξιόχρεο εγγυητή για ποσό £5.000 ο καθένας, η παράδοση των διαβατηρίων τους στην Αστυνομία και η προσέλευση τους μια φορά την ημέρα στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό του τόπου διαμονής τους.
Οι εφέσεις επιτράπηκαν.
Εφέσεις εναντίον Διαταγμάτων Kράτησης.
Εφέσεις από τους εφεσείοντες οι οποίοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για συνομωσία για διάπραξη κακουργήματος, παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Tάξεως B, παράνομη κατοχή του ίδιου ελεγχόμενου φαρμάκου με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο και κάπνισμα φυτού κάνναβης σε ό,τι αφορά μόνο τον εφεσείοντα 1, εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Yπόθεση Aρ. 8661/2003), ημερομηνίας 18/6/2003, με την οποία διατάχθηκε η κράτησή τους μέχρι της εμφάνισής τους ενώπιον του Kακουργιοδικείου στις 5/8/2003.
Χρ. Χατζηλοΐζου, για τον Εφεσείοντα στην Ποιν. Έφεση Αρ. 7462.
Δ. Παυλίδης και Γ. Μιλτιάδου, για τον Εφεσείοντα στην Ποιν. Έφεση Αρ. 7464.
Λ. Παντελή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις 18.6.2003 Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού παρέπεμψε τους δύο εφεσείοντες σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου που θα συνεδριάσει στη Λεμεσό στις 5.8.2003. Διέταξε δε να παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι της εμφάνισης τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου την πιο πάνω ημερομηνία.
Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν οι εφεσείοντες είναι συνομωσία για διάπραξη κακουργήματος, παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, παράνομη κατοχή του ίδιου ελεγχόμενου φαρμάκου με σκοπό την προμήθειά του σε άλλο πρόσωπο και κάπνισμα φυτού κάνναβης σε ό,τι αφορά μόνο τον εφεσείοντα 1.
Το παραπέμπον Δικαστήριο στην εμπεριστατωμένη απόφασή του ασχολείται με όλο το υλικό που τέθηκε ενώπιόν του και βεβαίως με τη νομολογία που διέπει το ζήτημα που εξετάζουμε. Απέρριψε δύο εισηγήσεις της Κατηγορούσας Αρχής ότι δηλαδή υπήρχαν βάσιμοι φόβοι για την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων από τους εφεσείοντες και επίσης την πιθανότητα να επηρεασθούν μάρτυρες ενόψει μάλιστα του γεγονότος ότι το αποδεικτικό υλικό προέρχεται κυρίως από αστυνομικά όργανα. Επομένως το υπό συζήτηση διάταγμα δόθηκε μόνο στη βάση της σοβαρότητας των αδικημάτων που αντιμετωπίζουν οι εφεσείοντες σε συνάρτηση με το ενδεχόμενο να μην παρουσιασθούν κατά την ημέρα της δίκης τους ενώπιον του Κακουργιοδικείου.
Κατά την ενώπιό μας ακρόαση έγινε εισήγηση πως το Δικαστήριο δεν εδικαιολογείτο να αναφέρει στην απόφασή του πως βάσει του αποδεικτικού υλικού φαίνεται σε αυτό το στάδιο να υπάρχει ενδεχόμενο οι εφεσείοντες να καταδικασθούν. Εξετάσαμε οι ίδιοι αυτή την εισήγηση με αναφορά στη μαρτυρία βασικών μαρτύρων κατηγορίας και διαπιστώσαμε πως η τοποθέτηση του παραπέμποντος Δικαστηρίου επί του θέματος είναι ορθή.
Μας απασχόλησε όμως σοβαρά η αδιαμφισβήτητη πλέον θέση πως οι εφεσείοντες διατάχθηκε να παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους με μοναδικό λόγο τη σοβαρότητα των αδικημάτων. Βέβαια και σύμφωνα με τη νομολογία υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα των αδικημάτων ανάλογα με τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Εδώ η ποσότητα του αντικειμένου των κατηγοριών ήταν σχετικά μικρή και όχι από τα πιο σκληρά ναρκωτικά. Έχουμε επομένως την άποψη πως σε αυτή την περίπτωση το παραπέμπον Δικαστήριο δεν άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια και θα μπορούσε να αποκλίνει υπέρ της διασφάλισης της παρουσίας των εφεσειόντων στη δίκη θέτοντας προς τούτο τους κατάλληλους όρους, τους οποίους θα προχωρήσουμε να θέσουμε εμείς.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν και το διάταγμα κράτησης των εφεσειόντων ακυρώνεται και υποκαθίσταται με το ακόλουθο:
Οι ύποπτοι θα απολυθούν νοουμένου ότι θα υπογράψουν εγγύηση με αξιόχρεο εγγυητή της ικανοποίησης του Αρχιπρωτοκολλητή για ποσό £5.000 ο καθένας.
Να παραδώσουν τα διαβατήριά τους ή οποιοδήποτε ταξιδιωτικό έγγραφο έχουν στην Αστυνομία και να παρουσιάζονται μια φορά την ημέρα στον πλησιέστερο αστυνομικό σταθμό του τόπου διαμονής τους.
Οι εφέσεις επιτρέπονται.