|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 2 ΑΑΔ 321
1 Ιουλίου, 2002
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΧΡ. ΚΩΣΤΑ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6993)
Μαρτυρία ― Έκδοση επιταγών χωρίς αντίκρυσμα ― Αθώωση και απαλλαγή κατηγορουμένου στο στάδιο της εκ πρώτης όψεως υπόθεσης λόγω έλλειψης μαρτυρίας ― Κρίθηκε κατ' έφεση ότι η μαρτυρία του παραπονούμενου ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 305(Α)(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ― Διατάχθηκε επανεκδίκαση.
Στην υπόθεση αυτή το πρωτόδικο Δικαστήριο αθώωσε και απάλλαξε την εφεσίβλητη σε 11 κατηγορίες έκδοσης ισάριθμων επιταγών χωρίς αντίκρυσμα, επειδή δεν είχε αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον της για να κληθεί σε απολογία. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ανκαι υπήρχε μαρτυρία για την έκδοση των επιταγών, την παρουσίασή τους στην Τράπεζα και ότι οι επιταγές επιστράφηκαν απλήρωτες, εν τούτοις δεν παρουσιάσθηκε μαρτυρία που να ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του Άρθρου 305(Α)(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως ίσχυε τότε, ότι (α) η παρουσίαση των επιταγών έγινε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία που κατέστησαν πληρωτέες και (β) η μη πληρωμή τους οφειλόταν σε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση αποφάνθηκε ότι η μαρτυρία του παραπονουμένου ότι είχε εμφανίσει τις επιταγές στην Τράπεζα προς εξαργύρωση λίγες μέρες μετά που είχαν καταστεί πληρωτέες και ότι η εφεσίβλητη δεν είχε διαθέσιμα κεφάλαια στην Τράπεζα που θα μπορούσαν να καλύψουν το ποσό των £5.500 που αντιπροσώπευε την αξία των επιταγών, ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις του Άρθρου 305(Α)(1), σε βαθμό που να δικαιολογούσε την κλήση της εφεσίβλητης σε απολογία.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος. Διατάχθηκε επανεκδίκαση της υπόθεσης από άλλο Δικαστή.
Έφεση εναντίον Αθωωτικής Απόφασης.
Έφεση από τον εφεσείοντα - κατήγορο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 28094/98) ημερομηνίας 9/10/2000, με την οποία η κατηγορούμενη η οποία αντιμετώπιζε έντεκα κατηγορίες, σε ιδιωτική ποινική υπόθεση για έκδοση ισάριθμων επιταγών οι οποίες όταν παρουσιάστηκαν στην Τράπεζα επιστράφηκαν απλήρωτες, κατά παράβαση του Άρθρου 305(Α)(Ι) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, απαλλάχτηκε και αθωώθηκε.
Σ. Δράκος, για τον Εφεσείοντα.
Δ. Καλλής, για την Εφεσίβλητη.
Ο Εφεσείων είναι παρών.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταχώρισε ιδιωτική ποινική υπόθεση εναντίον της εφεσίβλητης με 11 κατηγορίες έκδοσης ισάριθμων επιταγών, αξίας £500 εκάστης. Εκ μέρους του εφεσείοντος κατέθεσε ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, δύο τραπεζικοί υπάλληλοι και ο ίδιος ο εφεσείων. Μετά το κλείσιμο της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής υποβλήθηκε από το δικηγόρο της εφεσίβλητης ότι δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον της εφεσίβλητης για να κληθεί σε απολογία.
Στη σχετική ενδιάμεση απόφαση του το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού ανέλυσε τη μαρτυρία που είχε παρουσιασθεί, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δύο βασικές προϋποθέσεις για την απόδειξη των σχετικών κατηγοριών δεν απεδείχθησαν. Ειδικότερα το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι άνκαι υπήρχε μαρτυρία για την έκδοση των επιταγών, την παρουσίαση τους στην Τράπεζα και ότι οι επιταγές επιστράφηκαν απλήρωτες, εντούτοις δεν παρουσιάσθηκε μαρτυρία
(α) Ότι η παρουσίαση των επιταγών για εξαργύρωση έγινε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία που είχαν καταστεί πληρωτέες· και
(β) Ότι η μη πληρωμή τους οφειλόταν σε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων.
Το άρθρο 305(Α)(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως ίσχυε τότε, πάνω στο οποίο βασίσθηκαν οι σχετικές κατηγορίες, προνοεί ότι,
"305Α.-(1) Οστις εκδίδει επιταγήν ήτις, επί τη εντός ευλόγου χρόνου από της ημερομηνίας κατά την οποίαν κατέστη πληρωτέα, εμφανίσει της εις την τράπεζαν επί της οποίας εξεδόθη, δεν εξοφλείται λόγω ελλείψεως διαθεσίμων κεφαλαίων του εκδότου της εν αυτή και ο εκδότης της εν λόγω επιταγής παραλείπει να εξοφλήση ταύτην εντός δεκαπέντε ημερών αφ' ότου έλαβε γνώσιν του γεγονότος τούτου, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται εις φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας, εκτός εάν ούτος αποδείξη ότι κατά τον χρόνον καθ' ον εξέδωσε την επιταγήν είχεν εύλογον αιτίαν να πιστεύη ότι επί τη εμφανίσει της θα υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια διά την εξόφλησίν της."
Ως επακόλουθο της εισήγησης της Υπεράσπισης, η εφεσίβλητη απαλλάγηκε και αθωώθηκε από τις σχετικές κατηγορίες.
Αναφορικά με την έλλειψη μαρτυρίας ότι η παρουσίαση των επιταγών έγινε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από τις ημερομηνίες που είχαν καταστεί πληρωτέες, το πρωτόδικο Δικαστήριο σημείωσε ότι ο παραπονούμενος δεν διευκρίνισε την ημερομηνία που είχε παρουσιάσει τις επιταγές στην Τράπεζα και ότι η άλλη μόνη μαρτυρία που δόθηκε ήταν από τον τραπεζικό υπάλληλο Ανδρέα Δαμιανού (ΜΚ4) που επίσης δεν μπορούσε να θυμηθεί αυτή τη λεπτομέρεια. Η αναφορά του δε στις σφραγίδες που υπήρχαν στις επιταγές ήταν εξ ακοής μαρτυρία.
Αναφορικά με την έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η μόνη μαρτυρία που παρουσιάσθηκε ήταν αυτή του τραπεζικού υπαλλήλου Ανδρέα Δαμιανού (ΜΚ4), ο οποίος έδωσε οδηγίες για την επιστροφή των επιταγών λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων. Ο μάρτυς διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια από μια κατάσταση που ετοιμάζει η Τράπεζα κάθε μέρα σχετικά με τις επιταγές που εκδίδει ο κάθε πελάτης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι επειδή η κατάσταση αυτή δεν παρουσιάστηκε σαν τεκμήριο, η προφορική μαρτυρία που είχε δοθεί δεν μπορούσε να αποδείξει την έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων. Επίσης θεώρησε και γι' αυτό το θέμα ως εξ ακοής μαρτυρία, τη μαρτυρία για τις σφραγίδες.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω για τα οποία δεν χρειάζεται να αποφανθούμε, υπήρχε άλλη μαρτυρία που θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις προϋποθέσεις ότι η παρουσίαση των επιταγών έγινε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία που είχαν καταστεί πληρωτέες και ότι υπήρχε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων. Η μαρτυρία αυτή προέρχεται από τον ίδιο τον παραπονούμενο ο οποίος κατέθεσε ότι τις επιταγές τις κατέθεσε στην Τράπεζα και του επιστράφηκαν σαν απλήρωτες. Λίγες μέρες μετά την άρνηση της Τράπεζας να τις εξαργυρώσει, ο παραπονούμενος επισκέφθηκε επανειλημμένα την εφεσίβλητη και της ζήτησε να πληρώσει τα οφειλόμενα ποσά. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά.
"Α. Αυτές τις επιταγές τις κατέθεσα στην Τράπεζα και επεστράφησαν απλήρωτες. Την επισκέφθηκα επανειλημμένως μετά την λήξη, 15 ημέρες και εντεύθεν προσωπικά, και την είδα επανειλημμένως προσωπικά και της διαμαρτυρήθηκα ότι ήθελα να πληρώσει αυτά τα ποσά.
Ε. Δηλαδή όταν επιστράφηκε η επιταγή από την Τράπεζα απλήρωτη, τι κάνατε;
Α. Πήγα και συνάντησα την κυρία Γιάννα και της ζήτησα να με πληρώσει.
Ε. Αυθημερόν;
Α. Μετά από λίγες ημέρες.
Ε. Και ποια ήταν η αντίδραση της Κατηγορουμένης;
Α. "Περίμενε τον άλλο μήνα και θα έχω καλύτερες εισπράξεις, είναι λίγοι οι γέροι μου", με διάφορα προσχήματα. "Περίμενε τον άλλο μήνα, οι γέροι μου εν λίοι τζαι έννα τους πολύνω, εγώ θα πάρω χρήματα και θα σε κανονίσω." Ο ένας μήνας τσιλούσε τον άλλο μήνα."
Από το περιεχόμενο της πιο πάνω μαρτυρίας προκύπτει ότι ήταν η μαρτυρία του παραπονουμένου (την οποία βέβαια δεν αξιολογούμε τώρα), ότι είχε εμφανίσει τις επιταγές στην Τράπεζα προς εξαργύρωση λίγες μέρες μετά που είχαν καταστεί πληρωτέες και ότι η εφεσίβλητη δεν είχε διαθέσιμα κεφάλαια στην Τράπεζα που θα μπορούσαν να καλύψουν το ποσό των £5.500 που αντιπροσώπευε την αξία των επιταγών. Η μαρτυρία αυτή φαίνεται ότι ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του άρθρου 305(Α)(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, σε βαθμό που θα δικαιολογούσε την κλήση της εφεσίβλητης σε απολογία.
Κάτω από τις περιστάσεις η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης από άλλο Δικαστή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 145(1)(δ) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης από άλλο Δικαστή.