|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 2 ΑΑΔ 369
10 Νοεμβρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΑ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6527)
Ποινή — Διάρρηξη κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύκτας κατά παράβαση του Άρθρου 292(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Πρόκληση παράνομου τραυματισμού και άσεμνη επίθεση κατά παράβαση των Άρθρων 292(α), 234(α) και 151 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 — Προηγούμενες καταδίκες εκ των οποίων η πιο πρόσφατη το 1993, στην οποία ο εφεσείων καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2½ χρόνων και ενός χρόνου για παρόμοια αδικήματα — Επιβολή ποινής εξαετούς φυλάκισης στην κατηγορία της διάρρηξης, η οποία να αρχίζει από την μέρα της καταδίκης και όχι από την έκτιση της ποινής τριετούς φυλάκισης που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα από το Κακουργιοδικείο, ένα μήνα προηγουμένως για υπόθεση διάρρηξης με σκοπό την κλοπή — Επιβολή ποινής δύο χρόνων φυλάκισης σε κάθε μιά από τις άλλες κατηγορίες — Επικυρώθηκαν κατ' έφεση.
Ποινή — Επιμέτρηση — Μετριαστικοί παράγοντες — Καθυστερημένη έκφραση μεταμέλειας — Συγκατάθεση του εφεσείοντα για υποβολή σε ψυχοθεραπεία στις φυλακές — Δε συνιστούσαν μετριαστικούς παράγοντες στην επιμέτρηση της ποινής.
Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Πρέπει να επιβάλλεται σε αδικήματα που στρέφονται εναντίον αθώων τουριστών (διάρρηξη, πρόκληση παράνομου τραυματισμού και άσεμνη επίθεση).
Τη νύκτα της 25ης Αυγούστου, 1996, ο εφεσείων διέρρηξε διαμέρισμα ξενοδοχειακού συγκροτήματος στην Αγία Νάπα, όπου ένοικος ήταν Γερμανίδα τουρίστρια, ηλικίας 63 χρόνων, και έπειτα της επιτέθηκε άσεμνα αφού πρώτα τη γρονθοκόπησε στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να την τραυματίσει σοβαρά.
Το Κακουργιοδικείο, αφού έλαβε υπόψη τις περιστάσεις και τη σοβαρότητα του αδικήματος, τη συχνότητα που διαπράττονται αδικήματα παρομοίας φύσεως και την ανάγκη, σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, και τις προηγούμενες καταδίκες του εφεσείοντα για παρόμοιας φύσεως αδίκημα, επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι χρόνων και αποφάσισε, ταυτόχρονα, ότι ή έκτιση της ποινής αρχίζει από τη μέρα της καταδίκης και όχι μετά την έκτιση της ποινής τριετούς φυλάκισης που είχε επιβληθεί στον εφεσείοντα από το Κακουργιοδικείο, μόλις ένα μήνα προηγουμένως, για υπόθεση διάρρηξης με σκοπό την κλοπή.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την ποινή σαν έκδηλα υπερβολική και υποστήριξε ότι η γενική τάση της νομολογίας είναι να μην επιβάλλονται ποινές πέραν των πέντε χρόνων, για παρόμοιες υποθέσεις και ότι κακώς δε λήφθηκε σοβαρά υπόψη από το Κακουργιοδικείο η έκφραση μεταμέλειας του εφεσείοντα και το γεγονός ότι ο εφεσείων είχε συγκατανεύσει να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Κεντρικές Φυλακές. Τόνισε, τέλος, ότι το Κακουργιοδικείο επηρεάστηκε υπερβολικά από την όλη εγκληματική δραστηριότητα του εφεσείοντα κατά το βράδυ της διάρρηξης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. Η περίπτωση του εφεσείοντα ήταν τέτοια που απαιτούσε την επιβολή αυστηρής ποινής. Ο τόπος και ο χρόνος του αδικήματος, η ιδιότητα και η ηλικία του θύματος, ο τραυματισμός και η άσεμνη επίθεση κατά του θύματος και το πρόσφατο ποινικό παρελθόν του εφεσείοντα, δεν άφηναν ιδιαίτερα περιθώρια επιείκειας.
2. Το Κακουργιοδικείο ορθά δεν έλαβε υπόψη την καθυστερημένη έκφραση μεταμέλειας ή τη συγκατάθεση του εφεσείοντα να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία στις φυλακές.
3. Οι αρχές, με βάση τις οποίες επεμβαίνει το Εφετείο για τη μείωση των ποινών που επιβάλλουν τα πρωτόδικα Δικαστήρια, είναι γνωστές. Σε αυτή την περίπτωση, η ποινή της εξαετούς φυλάκισης δεν είναι καθόλου υπερβολική αλλά είναι η ενδεδειγμένη.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Aριστοφάνη Παντελή Σάββα, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 17 Δεκεμβρίου, 1996, από το Kακουργιοδικείο Aμμοχώστου που συνεδριάζει στη Λάρνακα (Ποινική Yπόθεση Αρ. 5329/96) στις κατηγορίες α) διάρρηξης κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύκτας με σκοπό τη διάπραξη κλοπής β) πρόκλησης παράνομου τραυματισμού και γ) άσεμνης επίθεσης, κατά παράβαση των Άρθρων 292(α), 234(α) και 151 του Ποινικού Kώδικα και καταδικάστηκε από Hλιάδη, Π.E.Δ., Eρωτοκρίτου, A.E.Δ. και Γεωργίου, E.Δ., σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 χρόνων στην α΄ κατηγορία, 2 χρόνων στην β΄ κατηγορία και 2 χρόνων στη γ΄ κατηγορία.
Μ. Ιωάννου, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Τσιβιτανίδου-Κίζη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γαβριηλίδης.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται κατά της ποινής που επέβαλε στον εφεσείοντα το Μόνιμο Κακουργιοδικείο, μετά από ακρόαση, μεταξύ άλλων, κατηγορίας διάρρηξης κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύκτας, κατά παράβαση του Άρθρου 292(α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Τα γεγονότα της υπόθεσης ήταν σε συντομία τα ακόλουθα. Γύρω στις 2.30 μετά τα μεσάνυκτα της 25/8/1996, ο εφεσείων διέρρηξε το διαμέρισμα αρ. 13 του συγκροτήματος ξενοδοχειακών διαμερισμάτων "ΚΕΡΜΙΑ" στην Αγία Νάπα. Αφού μπήκε στο διαμέρισμα, και ενώ περιεργαζόταν τα προσωπικά αντικείμενα της ενοίκου του διαμερίσματος Γερμανίδας Τουρίστριας Sieclinde Keil, ηλικίας 63 χρονών, αυτή ξύπνησε και άρχισε να φωνάζει δυνατά για βοήθεια, οπότε ο εφεσείων της επιτέθηκε και τη γρονθοκόπησε στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να την τραυματίσει σοβαρά. Ακολούθως, της επιτέθηκε άσεμνα τοποθετώντας το πέος του κοντά στο αιδοίο της. Στις φωνές του θύματος για βοήθεια, προσέτρεξε ο υπεύθυνος ασφάλειας του συγκροτήματος, ο οποίος ανέκοψε τον εφεσείοντα και έθεσε τέρμα στην επίθεσή του. Ο εφεσείων κατόρθωσε να διαφύγει για να συλληφθεί, όμως, αργότερα από την Αστυνομία.
Το Κακουργιοδικείο, αφού έλαβε υπόψη τις περιστάσεις και τη σοβαρότητα του αδικήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δέκα χρόνια, τη συχνότητα που διαπράττονται αδικήματα παρομοίας φύσεως και την ανάγκη, σύμφωνα με τη νομολογία του Εφετείου, επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, ιδιαίτερα όταν τα αδικήματα στρέφονται εναντίον αθώων τουριστών, τις προηγούμενες καταδίκες του εφεσείοντα, ιδιαίτερα την πιο πρόσφατη στην οποία, το 1993, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2½ χρόνων και ενός χρόνου για παρόμοια αδικήματα, δηλαδή αυτά της διάρρηξης και της άσεμνης επίθεσης εναντίον γυναίκας, όπως και τις προσωπικές του περιστάσεις, του επέβαλε την ποινή της εξαετούς φυλακίσεως αποφασίζοντας, ταυτόχρονα, όπως, κατ' επιείκεια, η έκτιση της ποινής αρχίζει από τη μέρα της καταδίκης και όχι μετά την έκτιση της ποινής τριετούς φυλακίσεως που είχε επιβληθεί στον εφεσείοντα από το Κακουργιοδικείο, μόλις ένα μήνα προηγουμένως, για υπόθεση διάρρηξης με σκοπό την κλοπή.
Κατά την ενώπιόν μας αγόρευσή του, ο δικηγόρος του εφεσείοντα εισηγήθηκε ότι η ποινή που επιβλήθηκε στον πελάτη του ήταν, υπό τις περιστάσεις, έκδηλα υπερβολική. Υποστήριξε ότι η γενική τάση της νομολογίας είναι να μην επιβάλλονται ποινές πέραν των πέντε χρόνων για πάρομοιες υποθέσεις, εκτός αν συντρέχουν ιδιαίτερα επιβαρυντικές περιστάσεις, ότι κακώς δε λήφθηκε σοβαρά υπόψη από το Κακουργιοδικείο η έκφραση μεταμέλειας του εφεσείοντα, μέσω του δικηγόρου του, έστω και μετά το εύρημα της ενοχής του, και ότι κακώς δε λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων είχε συγκατανεύσει να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Κεντρικές Φυλακές. Τόνισε, τέλος, ότι, κατά τη γνώμη του, το Κακουργιοδικείο επηρεάστηκε υπερβολικά από την όλη εγκληματική δραστηριότητα του εφεσείοντα κατά το βράδυ της διάρρηξης.
Έχουμε μελετήσει με προσοχή την απόφαση του Κακουργιοδικείου σε συνάρτηση με τις εισηγήσεις του δικηγόρου του εφεσείοντα. Πιστεύουμε, ότι η περίπτωση του εφεσείοντα ήταν τέτοια που απαιτούσε την επιβολή αυστηρής ποινής. Ο τόπος και ο χρόνος του αδικήματος, η ιδιότητα και η ηλικία του θύματος, ο τραυματισμός και η άσεμνη επίθεση κατά του θύματος και το πρόσφατο ποινικό παρελθόν του εφεσείοντα δεν άφηναν ιδιαίτερα περιθώρια επιείκειας. Ούτε, βέβαια, η εκ μέρους του καθυστερημένη έκφραση μεταμέλειας, που ορθά δε λήφθηκε υπόψη από το Κακουργιοδικείο, ή η συγκατάθεσή του να υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία στις φυλακές.
Είναι γνωστές οι αρχές με βάση τις οποίες επεμβαίνει το Εφετείο για να μειώσει τις ποινές που επιβάλλουν τα πρωτόδικα Δικαστήρια. Δε θα τις επαναλάβουμε. Στην περίπτωση του εφεσείοντα, η ποινή της εξαετούς φυλάκισης που του επιβλήθηκε δεν ήταν καθόλου υπερβολική. Ήταν η ενδεδειγμένη.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.