|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 2 ΑΑΔ 335
29 Oκτωβρίου, 1998
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΤΑΚΗΣ Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Eφεσείοντες,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Eφεσίβλητης.
(Ποινικές Eφέσεις Αρ. 6604 και 6605)
Αναβολή και προφυλάκιση — Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους, κατ' αντίθεση του Άρθρου 48 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 — Κρίθηκε άκυρη.
Οι εφεσείοντες αρνήθηκαν κατηγορία για παρεμπόδιση μάρτυρος σε δικαστική διαδικασία, κατά παράβαση των Άρθρων 122(α) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Η Κατηγορούσα Αρχή ζήτησε την κράτησή τους μέχρι τη δίκη, προβάλλοντας ως λόγο τη σοβαρότητα της κατηγορίας για την οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι 3 έτη και το ενδεχόμενο επηρεασμού μαρτύρων στη δίκη που αφορά φόνο εκ προμελέτης.
Ο συνήγορος των εφεσειόντων έφερε ένσταση στην κράτησή τους μέχρι τη δίκη, αναφέροντας πως δεν παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε στοιχείο που να δικαιολογεί τέτοιο διάταγμα.
Η πρωτόδικος δικαστής αποφάνθηκε ότι έπρεπε να διατάξει την κράτηση των κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους, προσθέτοντας ότι "και διατάσσεται η κράτησή τους για περίοδο 8 ημερών από σήμερα".
Το Εφετείο έκρινε ορθή την εισήγηση των εφεσειόντων, πως η απόφαση της δικαστού είναι άκυρη, γιατί διατάχθηκε ουσιαστικά η κράτηση των κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους, ήτοι πέραν των 8 ημερών, κατ' αντίθεση προς τις πρόνοιες του Άρθρου 48 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, που προβλέπει πως η κράτηση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 8 ημέρες. Η πρόσθεση της φράσης, που αναφέρεται πιο πάνω, έγινε προφανώς για την τυπική ικανοποίηση του πιο πάνω άρθρου της Ποινικής Δικονομίας.
Οι εφέσεις επιτρέπονται.
Εφέσεις εναντίον Διατάγματος Προσωποκράτησης.
Εφέσεις από τον Aνδρέα Mιχ. Xριστοδούλου και Tάκη M. Xριστοδούλου κατά του διατάγματος προσωποκράτησής τους, το οποίο εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού (Μιχαηλίδου, Α.Ε.Δ.) (Ποινική Υπόθεση Αρ. 23640/98) στις 22 Οκτωβρίου, 1998, σε σχέση με τη διάπραξη του αδικήματος της παρεμπόδισης μάρτυρος σε δικαστική διαδικασία, κατά παράβαση των Άρθρων 122(α) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Λ. Κληρίδης με Η. Δημοσθένους, για τους Εφεσείοντες.
Στ. Γκίζη-Τσιβιτανίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες αντιμετωπίζουν κατηγορία για παρεμπόδιση μάρτυρος σε δικαστική διαδικασία, κατά παράβαση των άρθρων 122(α) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Η κατηγορία προσήφθη εναντίον τους στις 22.10.98 και την αρνήθηκαν. Στη συνέχεια της διαδικασίας, ο δημόσιος κατήγορος ζήτησε την κράτησή τους μέχρι τη δίκη, προβάλλοντας ως λόγο, όπως αναγράφεται στο πρακτικό του Δικαστηρίου, τη σοβαρότητα της κατηγορίας, για την οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι 3 έτη. Επιπλέον, εισηγήθηκε, πως υπήρχε ενδεχόμενο να επηρεάσουν και άλλους μάρτυρες στη δίκη, που αφορά φόνο εκ προμελέτης, καθώς επίσης και το ενδεχόμενο να μη παρουσιαστούν στη δίκη τους.
Ο συνήγορος των εφεσειόντων έφερε ένσταση στην κράτησή τους μέχρι τη δίκη, αναφέροντας πως δεν παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε στοιχείo, που να δικαιολογεί τέτοιο διάταγμα. Σχολίασε επίσης την πιθανότητα να επηρεαστούν δυσμενώς οι εργασίες των κατηγορουμένων, ως εκ της κρατήσεως τους, τους οποίους χαρακτήρισε σοβαρούς επιχειρηματίες.
Το Δικαστήριο αναφέρθηκε στην απόφασή του στη νομολογία, που άπτεται του ζητήματος που είχε ενώπιόν του, και στα βασικά στοιχεία που μετρούν υπέρ της κρατήσεως κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, κατ' αναλογία με αυτά που ισχύουν στην κράτηση υπόπτου. Η δικαστής σημείωσε, πως η πιθανότητα επηρεασμού άλλων μαρτύρων δεν προωθήθηκε ενώπιόν της, αλλά υποβλήθηκε μόνο ως απλό επιχείρημα. Μολονότι εδέχθη πως συγκεκριμένα στοιχεία δεν είχαν παρουσιαστεί, κατέληξε εντούτοις στο συμπέρασμα πως ήταν ενδεχόμενος ένας τέτοιος επηρεασμός. Το σκεπτικό της τελικής ετυμηγορίας της Δικαστού περιέχεται στην τελευταία παράγραφο της απόφασης, που έχει ως εξής:
"Με βάση τα ενώπιόν μου στοιχεία, βρίσκω ότι, αν οι κατηγορούμενοι αφεθούν ελεύθεροι, είναι ενδεχόμενο να επηρεάσουν άλλους μάρτυρες. Η κατηγορία είναι τέτοια που αφήνει ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ως επίσης και η σοβαρότητα του αδικήματος. Ικανοποιούμαι λοιπόν υπό τις περιστάσεις, ότι πρέπει να διατάξω την κράτηση των κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους, και διατάσσεται η κράτησή τους για περίοδο 8 ημερών από σήμερα. Η υπόθεση ορίζεται για ακρόαση στις 9.11.98."
Η πρώτη εισήγηση των δικηγόρων των εφεσειόντων, που διατυπώνεται και στους λόγους έφεσης, είναι πως η απόφαση της δικαστού είναι άκυρη, γιατί διατάχθηκε ουσιαστικά η κράτηση των κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους, πέραν δηλαδή των 8 ημερών, κατ' αντίθεση των προνοιών του άρθρου 48 της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ.155, που προβλέπει πως η κράτηση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 8 ημέρες. Δέκτηκε ο συνήγορος, πως η δικαστής τελειώνει μεν την απόφασή της με τη φράση: «και διατάσσεται η κράτησή τους για περίοδο 8 ημερών από σήμερα», εισηγήθηκε όμως, πως τούτο δε μεταβάλλει την ουσιαστική ετυμηγορία της, και που μ' αυτή κρίνεται πως οι κατηγορούμενοι θα παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους.
Έχουμε τη γνώμη, πως η πιο πάνω εισήγηση των δικηγόρων των εφεσειόντων είναι ορθή. Πράγματι η δικαστής αναφέρει ρητά, στην παράγραφο που παραθέτουμε πιο πάνω, πως υπό τις περιστάσεις ικανοποιήθηκε ότι θ' έπρεπε να διατάξει την κράτηση των κατηγορουμένων «μέχρι τη δίκη τους», η οποία ορίστηκε στις 9.11.98. Το σκεπτικό αφορά ακριβώς σ' αυτή της την απόφαση, της κράτησης δηλαδή των κατηγορουμένων μέχρι τη δίκη τους. Η πρόσθεση της φράσης που ακολουθεί «και διατάσσεται η κράτησή τους για περίοδο 8 ημερών από σήμερα» δε μεταβάλλει την ουσία. Προφανώς έγινε για την τυπική ικανοποίηση του πιο πάνω άρθρου της Ποινικής Δικονομίας. Η πρωτόδικη απόφαση επομένως ακυρώνεται.
Ενόψει των ανωτέρω, δε θα ασχοληθούμε με τους άλλους λόγους έφεσης που προβλήθηκαν, και που αφορούν στην ουσία της υπόθεσης, με την εισήγηση ότι δεν υπήρχαν ενώπιον της δικαστού στοιχεία για την έκδοση διατάγματος κράτησής τους, εκκρεμούσης της δίκης τους. Αν η κατηγορούσα αρχή, προτίθεται να ζητήσει από το Δικαστήριο νέο διάταγμα κράτησης, η αίτηση να παρουσιαστεί ενώπιον άλλου δικαστή.
Οι εφέσεις επιτρέπονται.