|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 276
29 Οκτωβρίου, 1996
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΦΑΙΔΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6146).
Ασκείν το επάγγελμα του κτηματομεσίτη χωρίς εγγραφή στο Μητρώο Κτηματομεσιτών και χωρίς κατοχή επαγγελματικής άδειας, κατά παράβαση τον περί Κτηματομεσιτών Νόμου του 1987 (Ν. 66/87) όπως τροποποιήθηκε—Μία προηγούμενη καταδίκη για το ίδιο αδίκημα — Άλλη εκκρεμούσα κατηγορία λήφθηκε υπ' όψιν — Επιβολή ποινής προστίμου ΛΚ300 στην πρώτη κατηγορία, ΛΚ32 έξοδα και δέσμευση με εγγύηση ΛΚ500 για δύο χρόνια — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.
Έφεση εναντίον καταδίκης μετά από παραδοχή στην κατηγορία — Ο περί Ποινικής Δικονομίας Νόμος, Κεφ. 155, Άρθρο 135(β) — Εφαρμοστέες αρχές.
Ο Εφεσείων, ο οποίος ήταν Κύπριος επαναπατρισθείς από την Αγγλία, υπέβαλε αίτηση για εγγραφή του στο σχετικό μητρώο, η οποία απορρίφθηκε. Η διάπραξη των αδικημάτων έγινε όταν βρήκε και σύστησε πελάτες στον παραπονούμενο για την πώληση ακινήτου του τελευταίου. Η συναλλαγή τελικά δεν τελεσφόρησε.
Το Εφετείο αφού αναφέρθηκε στους βασικούς στόχους θέσπισης του Ν. 66/87, που είναι η αποτροπή του αθέμιτου συναγωνισμού μεταξύ των κτηματομεσιτών και η προστασία του κοινού η οποία επιτυγχάνεται με την πρόβλεψη για τα προσόντα που πρέπει να κατέχει ο κτηματομεσίτης για να μπορεί να ασκήσει το επάγγελμά του, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι η ποινική ευθύνη του εφεσείοντα δεν αλλοιώνεται από το γεγονός ότι το ακίνητο πωλήθηκε με την μεσολάβηση τρίτου.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση εναντίον της Καταδίκης και της Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από τον Φαίδωνα Χριστοδούλου ο οποίος κρίθηκε ένοχος στις 3 Απριλίου 1996 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 25885/95) στις κατηγορίες άσκησης του επαγγέλματος του Κτηματομεσίτη χωρίς να είναι εγγεγραμμένος και χωρίς επαγγελματική άδεια κατά παράβαση των Άρθρων 4, 5 και 15 του Περί Κτηματομεσιτών Νόμου του 1987 (όπως τροποποιήθηκε) και καταδικάστηκε από Κολατσή, Ε.Δ. σε πρόστιμο Λ.Κ.300 στην 1η κατηγορία και Λ.Κ.500,- εγγύηση για 2 χρόνια.
Αυτοπροσώπως ο Εφεσείων.
Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Σ. Νικήτας.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ: Από το 1987 το επάγγελμα του κτηματομεσίτη ρυθμίζεται από τον περί Κτηματομεσιτών Νόμο του 1987 (Ν. 66/87) όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 44/88, 160/88, 216/88, 198/89 και 42(1)/94. Η εγγραφή στο Μητρώο Κτηματομεσιτών (άρθρο 4 και 5) όπως και η κατοχή επαγγελματικής άδειας, που εκδίδεται για ένα χρόνο (άρθρο 15) είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για τη νόμιμη άσκηση του επαγγέλματος αυτού. Παράλληλα όμως η παράβαση των πιο πάνω διατάξεων συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με πρόστιμο μέχρι £500 και φυλάκιση μέχρι έξι μήνες. Πιο συγκεκριμένα βλέπε άρθρο 9(1)(α), 9(2) και 15(2) του Νόμου.
Ο εφεσείων καταδικάστηκε, ύστερα από παραδοχή του, σε πρόστιμο £300 και £32 έξοδα σε κατηγορία ότι ασκούσε το επάγγελμα του κτηματομεσίτη χωρίς να είναι εγγεγραμμένος (άρθρο 5) και χωρίς να κατέχει επαγγελματική άδεια (άρθρο 15). Περαιτέρω δεσμεύθηκε με εγγύηση. Ποινή επιβλήθηκε στην πρώτη κατηγορία μόνο. Σωστά. Η δεύτερη κατηγορία συναρτάται με τα στοιχεία της πρώτης. Ο εφεσείων αμφισβήτησε την καταδίκη. Του υποδείξαμε όμως ότι έφεση εναντίον της καταδίκης μετά από παραδοχή είναι εφικτή βάσει της διάταξης του άρθρ. 135(β) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, μόνον εφόσον τα γεγονότα της υπόθεσης δεν συνιστούν αδίκημα. Ή φυσικά στην περίπτωση που ένας κατηγορούμενος δεν αντιλήφθηκε προτού απαντήσει τη φύση της κατηγορίας που αντιμετώπιζε. Τίποτε όμως από αυτά δεν συνέβηκε εδώ. Παρεμπιπτόντως, κατά την πρωτόδικη δίκη μετά την παραδοχή ενοχής ο εφεσείων πρόβαλε ισχυρισμούς που ήταν ασυμβίβαστοι με την παραδοχή του. Η Δικαστής υπέδειξε την αντιφατικότητα, οπόταν ο αιτητής απέσυρε τους ισχυρισμούς του. Πρέπει να λεχθεί ότι και στο Δικαστήριο αυτό μετά την υπόδειξή μας ο εφεσείων δεν επέμεινε.
Τα γεγονότα που εκτέθηκαν στο πρωτόδικο Δικαστήριο αναμφίβολα αποκαλύπτουν τη διάπραξη και των δύο αδικημάτων. Με δυο λόγια ο εφεσείων βρήκε και σύστησε πελάτες στον παραπονούμενο για την πώληση ακινήτου του τελευταίου. Η συναλλαγή τελικά δεν τελεσφόρησε. Το ακίνητο πωλήθηκε με τη μεσολάβηση τρίτου, αλλά αυτό δεν αλλοιώνει την ποινική ευθύνη του εφεσείοντα στην προκειμένη περίπτωση.
Το κύριο ελαφρυντικό στοιχείο που μας ανέφερε ο εφεσείων ήταν ότι έκαμε λάθος οφειλόμενο σε άγνοια του Νόμου. Όμως προκύπτει από τα στοιχεία ότι είχε υποβάλει αίτηση, μετά τον επαναπατρισμό του από τη Μεγάλη Βρεττανία που ήταν εγκατεστημένος, για εγγραφή του, η οποία όμως απορρίφθηκε. Πέραν τούτου προ ενός έτους είχε καταδικαστεί για το ίδιο αδίκημα, του επιβλήθηκε πρόστιμο £50 και υπέγραψε εγγύηση να τηρεί το νόμο. Ας σημειωθεί ότι κατά την επιμέτρηση της ποινής σε αυτή την υπόθεση λήφθηκε υπόψη και άλλη εκκρεμούσα κατηγορία.
Πρέπει να τονισθεί ότι ο νόμος θεσπίστηκε για να εξυπηρετεί δύο βασικούς στόχους. Πρώτον, να αποτρέπει τον αθέμιτο συναγωνισμό μεταξύ των μελών του επαγγέλματος αυτού και, δεύτερον, να προστατεύει το κοινό κάμνοντας πρόβλεψη για ορισμένα προσόντα που πρέπει να κατέχει ο κτηματομεσίτης για να μπορεί να ασκήσει το επάγγελμά του. Άλλη πρόνοια είναι εκείνη του άρθρου 11 για την ασφαλιστική κάλυψη των κτηματομεσιτών σε περίπτωση που υπέχουν ευθύνη για καταβολή αποζημιώσεων στον αγοραστή.
Υπό τις συνθήκες που έχουμε περιγράψει η ποινή που επιβλήθηκε δεν ήταν τέτοια που να επιτρέπει την επέμβασή μας.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.