|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 273
25 Οκτωβρίου, 1996
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6200).
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα, Άρθρα 30.3 και 12.5 — Διασφάλιση δικαιώματος του πολίτη να παρουσιάζεται ενώπιον Δικαστηρίου και να προβάλλει την υπεράσπιση του.
Ο κατηγορούμενος, οδηγός ταξί, αντιμετώπιζε κατηγορία για στάθμευση του οχήματός του πάνω σε κίτρινη γραμμή. Όταν η υπόθεσή του ήταν ορισμένη για απόδειξη ήταν παρών στον προθάλαμο του δικαστηρίου αλλά αντιλήφθηκε μετά το πέρας της διαδικασίας ότι η υπόθεσή του είχε οριστεί για απόδειξη σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Κατά την ημερομηνία αυτή ενώ ήταν στην αίθουσα του δικαστηρίου και αφού προηγουμένως ήλθε σε επαφή με το δικηγόρο της Κατηγορούσας Αρχής και τον τροχονόμο που τον κατάγγειλε, πληροφορήθηκε από το δικαστήριο ότι η μόνη διέξοδος ήταν η καταχώρηση έφεσης εναντίον της επιβληθείσας ποινής, αφού η υπόθεσή του είχε περατωθεί.
Το Εφετείο διέταξε επανεκδίκαση της υπόθεσης αφού τόνισε ότι υπήρχε σοβαρή αμφιβολία, υπό τις περιστάσεις, ως προς το κατά πόσο διασφαλίστηκαν τα συνταγματικά δικαιώματα του κατηγορουμένου να προβάλει την υπεράσπισή του.
Η έφεση επιτρέπεται. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης.
Υπόθεση που αναφέρθηκε:
Πετράκης ν. Δήμου Λευκωσίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 139.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από τον Ανδρέα Αθανασίου ο οποίος κρίθηκε ένοχος στις 22 Αυγούστου 1996 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 13143/96) στην κατηγορία στάθμευσης σε οδό σημασμένη κατά το μήκος της με κίτρινη γραμμή, κατά παράβαση των Κανονισμών 2, 58(1) (κγ), 71 και 72 των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984, και καταδικάστηκε από Οικονόμου, Ε.Δ., σε £20,- πρόστιμο και £18,- έξοδα.
Αυτοπροσώπως ο Εφεσείων.
Καμία εμφάνιση για τον Εφεσίβλητο.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ Δ.: Στην παρούσα υπόθεση ο εφεσείων, οδηγός ταξί, αντιμετώπιζε κατηγορία στάθμευσης του οχήματός του σε οδό σημασμένη με κίτρινη γραμμή. Κατά την ακρόαση της έφεσης ο εφεσείων παρουσιάστηκε προσωπικά. Ο εφεσίβλητος παρέλειψε να εμφανιστεί με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να ακούσει μόνο τη μία πλευρά. Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως ο ίδιος τα εξέθεσε ενώπιον μας και όπως παρουσιάζονται από το φάκελο της υπόθεσης, στις 23.7.1996 ο κατηγορούμενος ζήτησε αναβολή. Στις 7.8.1996, ημερομηνία στην οποία το Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για απάντηση στην κατηγορία, ο κατηγορούμενος δεν παρουσιάστηκε και η υπόθεση ορίστηκε για απόδειξη. Ο εφεσείων ισχυρίστηκε ότι κατά την ως άνω ημερομηνία βρισκόταν στον προθάλαμο του δικαστηρίου αναμένοντας να κληθεί και μόνο μετά το πέρας της διαδικασίας αντιλήφθηκε ότι η υπόθεσή του είχε οριστεί για απόδειξη σε άλλη μεταγενέστερη ημερομηνία. Στις 22.8.1996 ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεσή του ορίστηκε για απόδειξη, ο κατηγορούμενος όχι μόνο ήταν παρών, αλλά ήλθε και σε επαφή με το δικηγόρο της Κατηγορούσας Αρχής, δηλαδή του Δήμου Λευκωσίας, καθώς και με τον τροχονόμο που τον είχε καταγγείλει που επίσης ήταν παρών και τους πληροφόρησε για την πρόθεσή του να παρουσιαστεί και να ζητήσει αναβολή γιατί σκόπευε να μην παραδεκτεί ενοχή. Ο κατηγορούμενος εισήλθε μαζί τους στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ενώ όμως βρισκόταν στην αίθουσα περιμένοντας τη σειρά του, κάποια στιγμή αντιλήφθηκε ότι η υπόθεσή του είχε τελειώσει. Πλησίασε στην έδρα και πληροφόρησε το Δικαστήριο για την παρουσία του. Το συμβάν σημειώθηκε σε σχετικό πρακτικό το οποίο αναφέρει ότι αμέσως μετά την περάτωση της υπόθεσης το Δικαστήριο αντιλήφθηκε τον κατηγορούμενο να πλησιάζει και να ζητά εξηγήσεις για την υπόθεσή του. Στον κατηγορούμενο εξηγήθηκε από το Δικαστήριο ότι αφού η υπόθεσή του είχε περατωθεί, δεν μπορούσε να γίνει ο,τιδήποτε άλλο παρά να ασκήσει έφεση εναντίον της επιβληθείσας ποινής.
Το δικαίωμα του πολίτη να παρουσιάζεται ενώπιον δικαστηρίου και να υπερασπίζεται διασφαλίζεται από τα Άρθρα 30.3 και 12.5 του Συντάγματος. Όπως και στην υπόθεση Πέτρος Πετράκης ν. Δήμου Λευκωσίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 139, ο κατηγορούμενος στην παρούσα υπόθεση είχε εκδηλώσει τη σαφή του πρόθεση να παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου και να χειριστεί την υπεράσπισή του. Από τα ενώπιόν μας γεγονότα έχουμε σχηματίσει την πεποίθηση ότι υπάρχει σοβαρή αμφιβολία περί του κατά πόσο τα πιο πάνω δικαιώματα του κατηγορουμένου για ακρόαση της υπόθεσής του ενώπιον του δικαστηρίου διασφαλίστηκαν και συνεπώς κάτω από τις περιστάσεις η ποινή που επιβλήθηκε θα πρέπει να ακυρωθεί. Το συνταγματικό δικαίωμα του κατηγορούμενου να προβάλει την υπεράσπισή του θα πρέπει να διασφαλίζεται πάντα με ζήλο και προσήλωση.
Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου παραμερίζεται. Η υπόθεση να τεθεί εκ νέου ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας προς εκδίκαση. Στον κατηγορούμενο να επιδοθεί νέα κλήση.
Η έφεση επιτρέπεται. Διατάσσεται επανεκδίκαση της υπόθεσης.