|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 47
27 Φεβρουαρίου, 1996
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΚΩΣΤΑ ΑΝΔΡΕΑ ΙΑΚΩΒΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 6056).
Μεταφορά επιθετικού όπλου κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 3(1) (2) του περί Απαγορεύσεως Επιθετικών Όπλων Νόμου Κεφ. 159, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 166/87 — Παρόμοια προηγούμενη καταδίκη στην οποία ο εφεσίβλητος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2 μηνών με τριετή αναστολή — Επιβολή ποινής προστίμου ΛΚ10 — Κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής και αντικαταστάθηκε με πρόστιμο ΛΚ75.
Το Εφετείο επέτρεψε την έφεση αυξάνοντας την ποινή προστίμου όπως αναφέρεται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις αφού έλαβε υπόψη ότι:
1. Το πρόστιμο των ΛΚ10.- δεν αντανακλά τη σοβαρότητα του αδικήματος.
2. Το προηγούμενο που αφορούσε πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης δεν ήταν άσχετο προς το διαπραχθέν αδίκημα και
3. Το ανώτατο όριο ποινής είναι ΛΚ 1.500 πρόστιμο ή δύο χρόνια φυλάκιση ή και τα δύο.
Η έφεση επιτρέπεται.
Έφεση για ανεπάρκεια ποινής.
Έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Αρ. Ποινικής Υπόθεσης 19316/95) με την οποία ο Χριστοδούλου Ε.Δ. επέβαλε στον κατηγορούμενο £10,- πρόστιμο και £250,- εγγύηση για το αδίκημα της μεταφοράς επιθετικού όπλου κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 3(1 )(2) του περί Απαγορεύσεως Επιθετικών Όπλων Νόμου Κεφ. 159.
Μ. Καουτζάνη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τον Εφεσείοντα
Ο Εφεσίβλητος απών.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Νικήτας.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος παραδέχθηκε ενοχή σε κατηγορία για μεταφορά επιθετικού όπλου κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3 (1) (2) του περί Απαγορεύσεως Επιθετικών Όπλων Νόμου Κεφ. 159, όπως τροποποιήθηκε από το ν. 166/87.
Στις 6/3/95, όταν η αστυνομία, κατά το συνήθη έλεγχο της τροχαίας, σταμάτησε αυτοκίνητο που οδηγούσε ο εφεσίβλητος, βρήκε σ' αυτό ρόπαλο μήκους 45 εκ. παρόμοιο με τα ρόπαλα που είναι σε χρήση στην αστυνομία. Ο εφεσίβλητος έδωσε κάποια εξήγηση, αλλά οι εξετάσεις της αστυνομίας δεν επιβεβαίωσαν την ορθότητά της. Είναι όμως σωστό να λεχθεί ότι όταν κατηγορήθηκε απάντησε πως παραδέχεται.
Ο εφεσίβλητος είχε δύο προηγούμενα: ότι σκότωσε θήραμα στη διάρκεια της κλειστής περιόδου και για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης. Κατά το χρόνο επιβολής ποινής στην υπό κρίση υπόθεση εξακολουθούσε να ισχύει εγγύηση £250 για το πρώτο αδίκημα και φυλάκιση 2 μηνών με τριετή αναστολή για το δεύτερο. Το πρωτόδικο δικαστήριο παραγνώρισε ολότελα τα προηγούμενα γιατί βρήκε πως δεν ήταν παρόμοια. Και καταδίκασε τον εφεσίβλητο σε £10 πρόστιμο. Περαιτέρω διέταξε να παραμείνει σε ισχύ η προηγούμενη εγγύηση. Η ποινή φυλάκισης δεν ενεργοποιήθηκε.
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την ποινή του προστίμου σαν έκδηλα ανεπαρκή. Είναι πράγματι. Το ανώτατο όριο ποινής είναι, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του νόμου, £1.500 πρόστιμο ή δύο χρόνια φυλάκιση ή και οι δύο ποινές. Το πρόστιμο των £10 δεν αντανακλά καθόλου τη σοβαρότητα του αδικήματος. Πέραν τούτου το δικαστήριο έκαμε λάθος εκτιμώντας πως το δεύτερο προηγούμενο ήταν άσχετο. Είναι εξώφθαλμος ο συσχετισμός με τα αδικήματα βίας σε μία εποχή μάλιστα που το φαινόμενο εμφανίζεται στην κοινωνία μας με εντεινόμενη συχνότητα.
Η έφεση επιτρέπεται. Επεμβαίνουμε μόνο στην ποινή προστίμου των £10. Αντικαθίσταται με πρόστιμο £75.
Η έφεση επιτρέπεται.