|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 2 ΑΑΔ 241
29 Δεκεμβρίου, 1994
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΣΩΖΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 5732).
Αμελής οδήγηση κατά παράβαση των άρθρων 8 και 19 (1), (4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου, 86/72 — Σύγκρουση οχημάτων σε διασταύρωση κύριου δρόμου με πάροδο όταν το αυτοκίνητο που ερχόταν από την πάροδο δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ — Ο κατηγορούμενος που οδηγούσε στον κύριο δρόμο λανθασμένα βρέθηκε ένοχος αμέλειας — Η αποτρεπτική ενέργεια που έλαβε υπό τις περιστάσεις ήταν εύλογη.
Στις 9/4/1991 ο κατηγορούμενος οδηγούσε το αυτοκίνητο του στο κέντρο της αριστερής λωρίδας του παλαιού δρόμου Λεμεσού -Λάρνακας με κατεύθυνση προς τη Λάρνακα. 'Όταν βρισκόταν σε απόσταση 50 μέτρων περίπου από το ΑΛΤ της συμβολής του κύριου δρόμου με τον παρακαμπτήριο αντιλήφθηκε ότι το αυτοκίνητο που ερχόταν από τον παρακαμπτήριο δεν Θα σταματούσε στο ΑΛΤ. Οδήγησε το αυτοκίνητο του στο κέντρο του δρόμου δείχνοντας μ' αυτό τον τρόπο την πρόθεση του ότι θα συνέχιζε να ταξιδεύει κατά μήκος του κύριου δρόμου. Το αυτοκίνητο που ερχόταν από τον παρακαμπτήριο δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ και ο κατηγορούμενος για να αποφύγει τη σύγκρουση φρέναρε και έστριψε το τιμόνι αριστερά με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του και να συγκρουσθεί με άλλο αυτοκίνητο που είχε φθάσει εν τω μεταξύ παρά το ΑΛΤ.
Ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε για αμελή οδήγηση και του επιβλήθηκε πρόστιμο ΛΚ25 και διατάχθηκε να πληρώσει ΛΚ20 έξοδα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχτηκε την έφεση και αποφάνθηκε ότι, υπό τις περιστάσεις που αναφέρονται πιο πάνω, η αποτρεπτική ενέργεια που έλαβε ήταν εύλογη.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η καταδίκη ακυρώνεται. Ο Εφεσείων αθωώνεται και απαλλάσσεται.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από τον Ελευθέριο Σώζου, ο οποίος βρέθηκε ένοχος στις 18/1/93 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 16389/91) στην κατηγορία της αμελούς οδήγησης κατά παράβαση των άρθρων 8 και 19 (1), (4) του Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου, 86/72 και καταδικάστηκε από Μαυρονικόλα, Ε.Α. σε £25.- πρόστιμο και £20.- έξοδα.
Γ. Λουκαϊδης, για τον εφεσείοντα.
Λ. Δημητριάδου (δ/νις), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η έφεση στρέφεται εναντίον της καταδίκης του εφεσείοντα από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, σε κατηγορία για αμελή οδήγηση, κατά παράβαση των άρθρων 8 και 19 (1), (4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου, 86/72.
Στις 9/4/91 ο κατηγορούμενος οδηγούσε το αυτοκίνητο του με αρ. εγγραφής RB669 στο κέντρο της αριστερής λωρίδας του παλαιού δρόμου Λεμεσού-Λάρνακας, με κατεύθυνση προς τη Λάρνακα. Στα αριστερά, σύμφωνα με την πορεία του, βρίσκεται ο παρακαμπτήριος δρόμος που ενώνει το νέο δρόμο Λεμεσού-Λάρνακας με τον παλαιό δρόμο Λεμεσού-Λάρνακας. Ο παρακαμπτήριος είναι πάροδος σε σχέση με τον παλαιό δρόμο Λεμεσού-Λάρνακας και ελέγχεται με ΑΛΤ στη συμβολή τους. Καθώς ο κατηγορούμενος πλησίαζε τον παρακαμπτήριο, αντιλήφθηκε το αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής QQ843, το οποίο οδηγούσε ο Μ.Κ. 3, σε απόσταση 5-10 μέτρα από τη γραμμή του ΑΛΤ και υποψιάστηκε ότι δεν θα σταματούσε στο ΑΛΤ. Οδήγησε το αυτοκίνητο του προς το κέντρο του δρόμου και επειδή το αυτοκίνητο QQ843 δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ για να αποφύγει τη σύγκρουση, φρέναρε και έστρεψε το τιμόνι αριστερά με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του και να συγκρουστεί με το αυτοκίνητο υπ' αριθμό εγγραφής ΑΑΑ331, το οποίο οδηγούσε ο Μ.Κ. 2, που εν τω μεταξύ είχε φθάσει παρά το ΑΛΤ.
Ο πρωτόδικος Δικαστής αφού άκουσε τους μάρτυρες της κατηγορίας και τον κατηγορούμενο, έκρινε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ένοχος της κατηγορίας και το σχετικό απόσπασμα της απόφασης του λέει τα εξής:
"Στην προκειμένη υπόθεση δεν ήτο απομεμακρυσμένο το ενδεχόμενο ο Μ.Κ.3 να έμπαινε στη διασταύρωση. Ο κίνδυνος ήταν εύλογα φανερός, τον αντελήφθη ο κατηγορούμενος και πήρε το κέντρο του δρόμου. 'Οταν έγκαιρα είδεν ότι το αυτοκίνητο του Μ.Κ.3 θα έμπαινε στη διασταύρωση κατά παράβαση των κανονισμών είχεν καθήκον να πάρει όλα τα εύλογα μέτρα να το αποφύγει με ασφάλεια. Αντ' αυτού συνέχισε με την ίδια ταχύτητα και αφού εκδηλώθηκε ο κίνδυνος, όταν ο Μ.Κ.3 δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ και πάλιν ο κατηγορούμενος δεν φρέναρε αμέσως. Φρέναρε στη συνέχεια βίαια, όταν ο Μ.Κ.3 είχε καλύψει ήδη το μισό πλάτος του δρόμου, με αποτέλεσμα να εκτρέψει το αυτοκίνητο του της πορείας του και να συγκρουστεί με το αυτοκίνητο του Μ.Κ.2.
Όφειλε υπό τις περιστάσεις, ως συνετός οδηγός, μόλις αντιλήφθηκε ότι ο κίνδυνος ήτο αναμενόμενος να ελαττώσει ταχύτητα, για να μπορεί να αντιμετωπίσει με ασφάλεια την πιθανή εκδήλωση του και στη συνέχεια μόλις εκδηλώθηκε να είχε φρενάρει.".
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα ισχυρίστηκε ότι ο πρωτόδικος Δικαστής λανθασμένα ανέφερε στην απόφαση του ότι ο κατηγορούμενος δεν φρέναρε αμέσως όταν ο οδηγός του QQ843 δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ, καθότι δέχτηκε τη μαρτυρία του κατηγορουμένου και ο κατηγορούμενος είπε ότι μόλις ο οδηγός του QQ843 μπήκε στον κύριο δρόμο χωρίς να σταματήσει στο ΑΛΤ, χρησιμοποίησε τα φρένα του αυτοκινήτου. Μας παρέπεμψε στο σχετικό απόσπασμα της μαρτυρίας του, στο οποίο πράγματι ο κατηγορούμενος είπε ότι χρησιμοποίησε τα φρένα του αυτοκινήτου του όταν το QQ843 δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ. Κρίνουμε ότι το συμπέρασμα του Δικαστηρίου είναι αντίθετο με την προσαχθείσα μαρτυρία
Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα επιχειρηματολόγησε ότι ο κατηγορούμενος δεν υπήρξε αμελής, καθότι σύμφωνα με τη μαρτυρία του την οποία αποδέχτηκε ο πρωτόδικος Δικαστής, οδηγούσε με ταχύτητα 60-70 χ.τ.ώ. επί του κυρίου δρόμου και καθώς πλησίαζε τον παρακαμπτήριο και βρισκόταν σε μια απόσταση γύρω στα 50 μέτρα από το ΑΛΤ της συμβολής των δύο δρόμων, αντιλήφθηκε σε απόσταση 5-10 μέτρων από τη γραμμή του ΑΛΤ του παρακαμπτηρίου, το αυτοκίνητο QQ843 και υποψιάστηκε ότι μπορούσε να μη σταματήσει στο ΑΛΤ. 'Οταν το αυτοκίνητο QQ843 πλησίαζε το ΑΛΤ, ταξίδευε με ταχύτητα περίπου 5 χ.τ.ώ. Ο κατηγορούμενος οδήγησε το αυτοκίνητο του προς το κέντρο του δρόμου, με σκοπό να υποδείξει στον οδηγό του QQ843 ότι θα συνέχιζε ευθεία για να μην βγει, αλλά ο οδηγός του QQ843 χωρίς να σταματήσει στο ΑΛΤ εισήλθε στον κύριο δρόμο. Τότε, ο κατηγορούμενος για να αποφύγει τη σύγκρουση χρησιμοποίησε τα φρένα και έστριψε το τιμόνι του αυτοκινήτου αριστερά, με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του και να συγκρουστεί με το αυτοκίνητο ΑΑΑ331 που εν τω μεταξύ είχε φθάσει παρά το ΑΛΤ.
Συμφωνούμε με την θέση του δικηγόρου του εφεσείοντα ότι υπό αυτές τις περιστάσεις ο κατηγορούμενος δεν μπορούσε να βρεθεί ένοχος αμέλειας, γιατί η αποτρεπτική ενέργεια που έλαβε υπό τις περιστάσεις της υποθέσεως, ήταν εύλογη, καθότι όταν ο κατηγορούμενος ήταν περίπου 50 μέτρα από το ΑΛΤ και υποψιάστηκε ότι ο οδηγός του QQ843 δυνατό να μην σταματούσε στο ΑΛΤ, οδήγησε το αυτοκίνητο του στο κέντρο του δρόμου για να υποδείξει στον οδηγό του εν λόγω αυτοκινήτου ότι θα συνέχιζε να ταξιδεύει κατά μήκος του κύριου δρόμου και περαιτέρω όταν το αυτοκίνητο QQ843 δεν σταμάτησε στο ΑΛΤ, τότε ο κατηγορούμενος χρησιμοποίησε τα φρένα και έστριψε το τιμόνι προς τα αριστερά για να αποφύγει τη σύγκρουση.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση επιτυγχάνει και η καταδίκη ακυρώνεται. Ο εφεσείων αθωώνεται και απαλλάττεται.
Η έφεση επιτυγχάνει.