|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 2 ΑΑΔ 370
11 Νοεμβρίου 1992
[Α. Ν. ΛΟΙΖΟΥ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΛΟΡΔΟΣ & ΚΑΣΙΝΟΣ ΛΤΔ & ΑΛΛΟΙ,
Εφεσίβλητοι.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 5539,5539Α).
Παράλειψη παροχής και συντήρησης μέσων συλλογής και απομάκρυνσης της σκόνης όσο το δυνατό πιο κοντά στην πηγή εκπομπής της, για παρεμπόδιση της εισόδου της στον αέρα οποιουδήποτε χώρου εργασίας κατά παράβαση των άρθρων 56, 94 και 95 (2) του Περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134 όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 32/72.
Απόδειξη — Ευρήματα γεγονότων — Αποτελεί ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ο προσδιορισμός τέτοιων ευρημάτων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο από την ενώπιόν του μαρτυρία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν αποδείχθηκε η πιο πάνω κατηγορία εναντίον των εφεσίβλητων οι οποίοι είχαν ξυλουργείο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού τόνισε ότι το όλο θέμα ανάγεται στην εκτίμηση της μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο επεκύρωσε την πρωτόδικη απόφαση και απεφάνθηκε ότι τα ουσιαστικά στοιχεία του αδικήματος έπρεπε να είχαν αποδειχθεί με την προσκόμιση εις το πρωτόδικο Δικαστήριο ικανοποιητικής μαρτυρίας πράγμα που δεν έγινε. Για τον λόγο αυτό δεν δικαιολογείται παρέμβασή του.
Η έφεση απορρίπτεται.
Έφεση κατά αθωωτικής απόφασης.
Έφεση από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας κατά αθωωτικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Αριθμός Ποινικής υπόθεσης 28246/89) με την οποία αθωώθηκαν από Σολομωνίδη Προσ. Ε.Δ. οι κατηγορούμενοι οι οποίοι αντιμετώπιζαν την κατηγορία της παράλειψης παροχής και συντήρησης μέσων συλλογής και απομάκρυνσης της σκόνης όσο το δυνατό πιο κοντά στην πηγή εκπομπής της, για παρεμπόδιση της εισόδου της στον αέρα οποιουδήποτε χώρου εργασίας κατά παράβαση των άρθρων 56, 94 και 95 (2) του περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 32/72.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας με την Ε. Χριστοφή (κα) για τον εφεσείοντα.
Μ. Ιωάννου, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Στην έφεση αυτή που καταχωρήθηκε από μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, οι εφεσίβλητοι αθωώθηκαν από την πιο κάτω κατηγορία που αντιμετώπιζαν:
"Παράλειψη παροχής και συντήρησης μέσων συλλογής και απομάκρυνσης της σκόνης όσο το δυνατό πιο κοντά στην πηγή εκπομπής της, για παρεμπόδιση της εισόδου της στον αέρα οποιουδήποτε χώρου εργασίας κατά παράβαση των 'Άρθρων 56, 94 και 95(2) του Περί Εργοστασίων Νόμου Κεφ. 134 όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 32/72."
Το επίδικο θέμα ήταν κατά πόσο στο ξυλουργείο των εφεσίβλητων η παράλειψη παροχής και συντήρησης μέσων συλλογής και απομάκρυνσης της σκόνης δημιουργούσε τέτοια ποσότητα σκόνης από τη λειτουργία των εκεί εγκατεστημένων μηχανημάτων ώστε να εκθέτουν κατ' αυτό τον τρόπο τους εργοδοτουμένους των σε κίνδυνο βλάβης της υγείας των.
Ο πρωτόδικος Δικαστής αφού άκουσε τη μαρτυρία ενώπιον του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν αποδείχθηκε αυτή η κατηγορία, ότι δηλαδή υπήρχε τέτοια ουσιώδης ποσότητα σκόνης που θα ικανοποιούσε το ουσιαστικό αυτό στοιχείο της κατηγορίας του σχετικού άρθρου του Νόμου.
Επιχειρηματολογήθη από μέρους του εφεσείοντα ότι εσφαλμένα δεν έγινε δεκτή η μαρτυρία του μάρτυρα κατηγορίας 1, διότι το γεγονός ότι ήταν ευαίσθητος στη σκόνη δεν ήταν αρκετός λόγος για να μην βρει το Δικαστήριο ότι υπήρξε η ποσότητα της σκόνης εκείνης που απαιτείται από το Νόμο για να ικανοποιηθεί το στοιχείο αυτό του αδικήματος.
Βρίσκουμε ότι το όλο θέμα ανάγεται στην εκτίμηση της μαρτυρίας από το πρωτόδικο Δικαστήριο και το Δικαστήριο τούτο δεν είναι διατεθειμένο να επέμβει στο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο πρωτόδικος Δικαστής στηριζόμενος πάνω στη μαρτυρία όπως αυτή εκτιμήθηκε από τον ίδιο και ο οποίος είχε την ευκαιρία να δει και να ακούσει τους μάρτυρες. Εάν υπάρχει θέμα μη χρησιμοποίησης των κατάλληλων προστατευτικών μηχανημάτων ή όχι, είναι θέμα προσκομίσεως τέτοιας μαρτυρίας που να ικανοποιεί το Δικαστήριο ότι απεδείχθησαν τα ουσιαστικά στοιχεία του αδικήματος. Ως εκ τούτου η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.