|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 1998
23 Σεπτεμβρίου 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στές.]
ΤΑΣΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
1. Α/ΦΟΙ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΞΙΣΙΗ ΛΤΔ,
2. ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΞΙΣΙΗ,
3. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΚΑΞΙΣΙΗ,
4. ΑΝΔΡΙΑΝΗΣ ΠΥΡΙΛΛΗ,
5. ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΠΥΡΙΛΛΗ,
6. ΑΥΞΕΝΤΗ ΚΑΞΙΣΙΗ,
7. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΥΡΙΛΛΗ,
8. ΑΓΛΑΙΑΣ ΚΑΞΙΣΙΗ,
9. ΖΥΜΠΟΥΛΟΥ ΚΑΞΙΣΙΗ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 316/2012)
Έξοδα ― Κατά πόσον το Ανώτατο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία με βάση τη Δ.35. Θ18, να εξετάσει αίτηση για αναστολή εντάλματος κινητών που προέκυπτε από οφειλόμενα δικηγορικά έξοδα ― Απόφανση Εφετείου ότι η Δ.35 Θ.18 αφορά μόνο σε αναστολή εκτέλεσης απόφασης και δεν τύγχανε εφαρμογής στην προκειμένη περίπτωση.
Έξοδα ― Κατά πόσον μπορούσε το Εφετείο να διατάξει, εφόσον τα δικηγορικά έξοδα εξαιρούνται της αναστολής εκτέλεσης, όπως τούτο γίνει υπό τον όρο ότι θα υπάρξει η πληρωμή των εξόδων με παράλληλη ανάληψη υποχρέωσης εκ μέρους του δικηγόρου για επιστροφή των εξόδων σε περίπτωση ανατροπής της διαταγής για έξοδα.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση - Αίτηση.
Αίτηση από τον Εφεσείοντα για αναστολή εκτέλεσης του εντάλματος κινητών στα πλαίσια της πιο πάνω Έφεσης εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας-Αμμοχώστου (Σάββα, Π.), (Αίτηση Αρ. 17/2010), ημερομ. 17/7/2012.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Για τους Εφεσίβλητους: κ. Δ. Κούτρας.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Ενώπιον μας υπάρχει μια αίτηση για αναστολή εκτέλεσης εντάλματος κινητών το οποίο αφορά τα δικηγορικά έξοδα. Στην ένσταση ηγέρθη πρωτίστως θέμα δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως Εφετείου να εξετάσει αίτηση για αναστολή εντάλματος κινητών που αφορά μάλιστα τα έξοδα. Το θέμα, όπως αναφέρεται, είναι θέμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου και μπορεί να προχωρήσει στα πλαίσια έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Οι δύο πλευρές, εφ' όσον το Δικαστήριο ήταν διατεθειμένο να τους ακούσει, προέβησαν σε ανάπτυξη των επιχειρημάτων τους, δηλώνοντας ότι είναι έτοιμοι να πράξουν τούτο σήμερα ώστε το θέμα να ξεκαθαρίσει.
Η βάση της αίτησης είναι η Δ.35 θ.18, στα πλαίσια της οποίας υποστήριξε ο Αιτητής ότι είναι δυνατό να γίνει αίτηση πρώτα στο πρωτόδικο Δικαστήριο και μετά στο Εφετείο. Αυτό όμως είναι λανθασμένη εντύπωση της Δ.35 θ.18 διότι η Δ.35 θ.18 αφορά αναστολή εκτέλεσης απόφασης και όχι αίτηση. Όπως προκύπτει και από την υπόθεση στην οποία μας έχει αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Καθ' ων η Αίτηση, το θέμα εγείρεται στα πλαίσια έφεσης εναντίον απόρριψης αιτήματος στο πρωτόδικο Δικαστήριο και σε εκείνα τα πλαίσια το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει, εφ' όσον τα δικηγορικά έξοδα εξαιρούνται στης αναστολής εκτέλεσης, όπως τούτο γίνει υπό τον όρο ότι θα υπάρξει η πληρωμή των εξόδων με παράλληλη ανάληψη υποχρέωσης εκ μέρους του δικηγόρου για επιστροφή των εξόδων εφ' όσον ήθελε ανατραπεί η διαταγή για έξοδα. Τούτο όμως δεν μπορεί ούτε τώρα να γίνει από το Εφετείο διότι δεν έχει ενώπιον του έφεση. Η προσπάθειά μας να μπουν τα πράγματα με κάποιο τρόπο που να εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές δεν τελεσφόρησε εφ' όσον ο Εφεσείων δεν ήταν διατεθειμένος να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση.
Επομένως η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.