|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 922
21 Mαΐου 2012
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στές]
ΑΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ,
Εφεσείων-Ενάγων,
v.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΟΚΙΑΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης-Εναγόμενης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 353/2008)
Αμέλεια ― Εργατικό ατύχημα ― Ασφαλές σύστημα εργασίας ― Κατά πόσον προέκυπτε αμέλεια της εργοδότριας εταιρείας δεδομένου και του τρόπου με τον οποίο δικογραφήθηκαν οι θέσεις του εφεσείοντα περί υποχρέωσης παροχής ασφαλούς συστήματος εργασίας για την εκτέλεση εργασίας πάνω σε πασσάλους.
Ο εφεσείων αμφισβήτησε πρωτόδικη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε αγωγή που ήγειρε εναντίον εταιρείας διεκδικώντας αποζημιώσεις για τραυματισμό που υπέστη κατά την εργοδότηση του ως τεχνίτης εναέριων γραμμών.
Στα πλαίσια της τοποθέτησης εναέριων γραμμών της Α.Η.Κ. που η Εφεσίβλητη είχε αναλάβει εργολαβικώς, ο Εφεσείων ανέβηκε σε οκτώ πασσάλους για να συνδέσει τις προσγειώσεις μέσω των λεγόμενων πολωνιών. Στον όγδοο πάσσαλο ενώ ο Εφεσείων έσφιγγε το πολώνι, του ξέφυγε το κλειδί που χρησιμοποιούσε και, στην προσπάθειά του να το συγκρατήσει, έκανε μια απότομη κίνηση η οποία του προκάλεσε τραυματισμό στο γόνατο.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν εντοπιζόταν οποιαδήποτε ευθύνη της Εφεσίβλητης. Παρατήρησε ότι ο ίδιος ο Εφεσείων δεν ήταν σαφής ως προς τις συνθήκες του τραυματισμού του, θεωρώντας ότι ο Εφεσείων είχε ουσιαστικά προβάλει δύο εκδοχές ως προς τούτο αφού διαφοροποίησε τη μαρτυρία του και ανέμιξε το ενδεχόμενο ζάλης προερχόμενης από το φάρμακο με το οποίο εποτίζοντο οι πάσσαλοι, πράγμα που, όπως υπέδειξε, ουδόλως είχε δικογραφηθεί.
Με την έφεση υποστηρίχθηκε μεταξύ άλλων ότι:
Λόγοι έφεσης 1 και 3:
α) Δεν αποτελούσε ασφαλές σύστημα εργασίας η τοποθέτηση των προσγειώσεων και η σύσφιξη των πολωνιών στον πάσσαλο αντί στο έδαφος, αφού έτσι ο Εφεσείων παρέμεινε στους πασσάλους για πολλή ώρα εκτεθειμένος σε αναλόγως μεγαλύτερο κίνδυνο, αφού μάλιστα και το ατύχημα συνέβη στον όγδοο πάσσαλο.
Αποφασίστηκε ότι:
Η εισήγηση αυτή θα είχε δυνατότητες ερείσματος αν έτσι είχε τεθεί η υπόθεση του Εφεσείοντα. Στην Έκθεση Απαίτησης όμως, όχι μόνο δεν γίνεται ουδεμία αναφορά σε τέτοια αμέλεια ή παράβαση εκ του νόμου καθήκοντος της Εφεσίβλητης ως προς την εκτέλεση της εν λόγω εργασίας πάνω στους πασσάλους αντί στο έδαφος, αλλά φαίνεται να εκλαμβάνεται ως δεδομένο ότι η εκτέλεση της εν λόγω εργασίας πάνω στους πασσάλους ήταν καθ' όλα κανονική και ότι άλλη ήταν η κατ' ισχυρισμό αμέλεια της Εφεσίβλητης.
Ούτε όμως στις λεπτομέρειες αμέλειας στην παράγραφο 4 θιγόταν καν το θέμα του εν λόγω συστήματος εργασίας. Αυτά, όπως και η παντελής έλλειψη αναφοράς στην Έκθεση Απαίτησης στο ότι ο πάσσαλος είχε εμποτισθεί με φάρμακο που δυνατόν να επηρέασε τον Εφεσείοντα, απαντούσαν και τους λόγους έφεσης 2 και 5.
Λόγος έφεσης 4
Ότι ήταν εσφαλμένη η αναφορά του Δικαστηρίου σε δύο εκδοχές του Εφεσείοντα.
Αποφασίστηκε ότι:
Πέραν του ότι όντως η μαρτυρία του Εφεσείοντα δεν ήταν σαφής, το θέμα ήταν αδιάφορο αφού το πράγμα κρινόταν επί της ίδιας της βασικής θέσης του Εφεσείοντα ότι ο τραυματισμός του επήλθε με την απότομη κίνηση που έκανε όταν του ξέφυγε το κλειδί.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Μαλαχτός, Π.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 1927/05), ημερομηνίας 10/9/2008.
Χαρ. Γαλανός, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Ερωτοκρίτου (κα), για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Δ. Χατζηχαμπή.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, , Δ.: Το 2003 ο Εφεσείων εργοδοτείτο από την Εφεσίβλητη εταιρεία ως τεχνίτης εναέριων γραμμών. Στα πλαίσια της τοποθέτησης εναέριων γραμμών της ΑΗΚ που η Εφεσίβλητη είχε αναλάβει εργολαβικώς, ο Εφεσείων ανέβηκε σε οκτώ πασσάλους για να συνδέσει τις προσγειώσεις μέσω των λεγόμενων πολωνιών. Ατυχώς, στον όγδοο πάσσαλο τα πράγματα δεν πήγαν όσο καλά είχαν πάει στους άλλους επτά. Ενώ ο Εφεσείων έσφιγγε το πολώνι, του ξέφυγε το κλειδί που χρησιμοποιούσε και, στην προσπάθειά του να το συγκρατήσει, έκανε μια απότομη κίνηση η οποία του προκάλεσε τραυματισμό στο γόνατο. Απαίτησε τότε με αγωγή του αποζημιώσεις από την Εφεσίβλητη, αποδίδοντας σε αυτήν αμέλεια και παράβαση εκ του νόμου καθήκοντος. Η Εφεσίβλητη στην Υπεράσπισή της εδέχθη ότι έτσι έγινε, χωρίς όμως να παραδέχεται δική της ευθύνη και αποδίδοντας ευθύνη στον ίδιο τον Εφεσείοντα.
Ο ευπαίδευτος Πρόεδρος ενώπιον του οποίου ετέθη η υπόθεση διαπίστωσε ότι όντως ο τραυματισμός του Εφεσείοντα έγινε ενώ αυτός εργάζετο στον πάσσαλο, όπως εξ άλλου συμφωνούσε και η Εφεσίβλητη. Δεν εντόπισε όμως οποιαδήποτε ευθύνη της Εφεσίβλητης. Κατά πρώτον, παρατήρησε ότι ο ίδιος ο Εφεσείων δεν ήταν σαφής ως προς τις συνθήκες του τραυματισμού του, θεωρώντας ότι ο Εφεσείων είχε ουσιαστικά προβάλει δύο εκδοχές ως προς τούτο αφού διαφοροποίησε τη μαρτυρία του και ανέμιξε το ενδεχόμενο ζάλης προερχόμενης από το φάρμακο με το οποίο εποτίζοντο οι πάσσαλοι, πράγμα που, όπως υπέδειξε, ουδόλως είχε δικογραφηθεί. Ούτως ή άλλως όμως, ευθύνη της Εφεσίβλητης δεν προέκυπτε. Ο ευπαίδευτος Πρόεδρος εξέτασε διάφορες εισηγήσεις για απόδοση ευθύνης στην Εφεσίβλητη, πρωτίστως αφορώσες το σύστημα εργασίας. Σύμφωνα με τη μαρτυρία, το σφίξιμο των πολωνιών, όπως και οι άλλες εργασίες στους πασσάλους, γίνεται συνήθως στο έδαφος πριν ο πάσσαλος στηθεί. Τη φορά αυτή όμως, επειδή το μηχάνημα εκσκαφής και ανύψωσης των πασσάλων ήταν διαθέσιμο, και για να μην απαιτηθεί να επανέλθει την επόμενη που θα ετοιμάζοντο οι πάσσαλοι, οι εν λόγω οκτώ πάσσαλοι ανυψώθησαν χωρίς τις προσγειώσεις με χαλαρά τα πολώνια. Την επομένη ήταν που ο Εφεσείων ανέβηκε στους πασσάλους για να τοποθετήσει τις προσγειώσεις και να σφίξει τα πολώνια. Αυτό, έκρινε ο ευπαίδευτος Πρόεδρος, δεν συνιστούσε αμέλεια ή παράβαση εκ του νόμου καθήκοντος της Εφεσίβλητης, αφού η διεκπεραίωση εργασίας στον πάσσαλο ήταν μέρος των καθηκόντων του Εφεσείοντα. Η σύσφιξη του πολωνιού μπορούσε μάλιστα κάποτε να χρειασθεί, αν αυτό είχε εν τω μεταξύ χαλαρώσει, μετά που η εργασία είχε γίνει στο έδαφος. Ούτε, υπέδειξε, υπήρχε ευθύνη της Εφεσίβλητης για το ότι δεν παρείχε μηχανική πλατφόρμα για την εκτέλεση της εργασίας στον πάσσαλο, αντί της ανάβασης του Εφεσείοντα με ειδικά παπούτσια και ειδική ζώνη όπως έγινε. Περαιτέρω, και η παράλειψη της Εφεσίβλητης να προμηθεύσει τον Εφεσείοντα με ζώνη εργαλείων δεν είχε ουσιώδη συνάφεια με το συμβάν αφού το κλειδί έπεσε ενώ ο Εφεσείων ήδη το κρατούσε και το εχειρίζετο έχοντας το βγάλει από την τζέπη του. Τέλος, δεν υπήρχε μαρτυρία ότι το κλειδί ξέφυγε από τα χέρια του Εφεσείοντα διότι ήταν ακατάλληλο. Απερρίφθη λοιπόν η αγωγή.
Ο Εφεσείων παραπονείται ως προς όλο το εύρος της απόφασης. Δεν ήταν, λέγει, ασφαλές σύστημα εργασίας η τοποθέτηση των προσγειώσεων και η σύσφιξη των πολωνιών στον πάσσαλο αντί στο έδαφος, αφού έτσι ο Εφεσείων παρέμεινε στους πασσάλους για πολλή ώρα εκτεθειμένος σε αναλόγως μεγαλύτερο κίνδυνο, αφού μάλιστα και το ατύχημα συνέβη στον όγδοο πάσσαλο. Σχετικοί είναι οι λόγοι έφεσης 1 και 3.
Η εισήγηση αυτή θα είχε δυνατότητες ερείσματος αν έτσι είχε τεθεί η υπόθεση του Εφεσείοντα. Στην Έκθεση Απαίτησης όμως, όχι μόνο δεν γίνεται ουδεμία αναφορά σε τέτοια αμέλεια ή παράβαση εκ του νόμου καθήκοντος της Εφεσίβλητης ως προς την εκτέλεση της εν λόγω εργασίας πάνω στους πασσάλους αντί στο έδαφος, αλλά φαίνεται να εκλαμβάνεται ως δεδομένο ότι η εκτέλεση της εν λόγω εργασίας πάνω στους πασσάλους ήταν καθ' όλα κανονική και ότι άλλη ήταν η κατ' ισχυρισμό αμέλεια της Εφεσίβλητης. Παραθέτουμε τη σχετική παράγραφο 3:
«Κατά και/ή περί την 14/4/2003 ενώ η Εναγόμενη Εταιρεία και/ή οι αντιπρόσωποι αυτής διέταξαν και/ή έδωσαν εντολή στον Ενάγοντα και/ή ανέθεσαν εις αυτόν όπως ανεβεί επί πασσάλου της Α.Η.Κ. και/ή ξύλινο πάσσαλο ύψους πέραν των δύο μέτρων και/ή περίπου ύψος 8 μέτρων σε περιοχή του χωριού Φασούλα Λεμεσού και εργασθεί για την τοποθέτηση εναέριων καλωδίων και συνεπεία της αμελούς και/ή κατά παράβαση των εκ του Νόμου και Κανονισμών απορρεόντων καθηκόντων της Εναγομένης Εταιρείας και/ή των υπαλλήλων και/ή αντιπροσώπων αυτής, ο Ενάγοντας ενώ εκτελούσε νόμιμα και με κάθε επιμέλεια τα εις αυτόν ανατεθέντα καθήκοντα και/ή εργασίες, στην προσπάθειά του να συγκρατήσει ένα εργαλείο το οποίο του παρέδωσαν οι Εναγόμενοι για να εκτελέσει την εργασία του και το οποίο ξέφυγε από τα χέρια του, λόγω παράλειψης της Εναγόμενης Εταιρείας και/ή επιδειχθείσας αμέλειας και/ή παράλειψης εκ μέρους αυτής, να εφοδιάσει και/ή προμηθεύσει τον Ενάγοντα με τα κατάλληλα και/ή δέοντα και/ή επιβεβλημένα και/ή απαραίτητα και/ή ασφαλή εργαλεία, προέβη σε αναγκαία και/ή επιβεβλημένη κίνηση με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και υποστεί σοβαρές σωματικές βλάβες, ζημιές, απώλειες και έξοδα.»
Παράλειψη όμως εφοδιασμού του Εφεσείοντα με τα κατάλληλα εργαλεία, όπως είναι ο ουσιαστικός ισχυρισμός, δεν κατεδείχθη, ούτε βεβαίως ότι το κλειδί ξέφυγε από τα χέρια του Εφεσείοντα διότι ήταν ακατάλληλο, ενώ, όπως υπεδείχθη και πρωτοδίκως, η παράλειψη εφοδιασμού ζώνης εργαλείων δεν είχε ουσιώδη συνάφεια με το συμβάν.
Ούτε όμως στις λεπτομέρειες αμέλειας στην παράγραφο 4 θίγεται καν το θέμα του εν λόγω συστήματος εργασίας. Πέραν της επανάληψης αναφοράς στην παράλειψη εφοδιασμού κατάλληλων εργαλείων, οι μόνες συγκεκριμένες αναφορές είναι σε παράλειψη τοποθέτησης δικτύου, που είναι εντελώς άσχετο αφού εδώ δεν επρόκειτο για τραυματισμό από πτώση στο έδαφος, και σε εντολή εκτέλεσης εργασίας επί πασσάλου που είχε διαποτισθεί με φάρμακο που επηρέαζε τη σταθερότητα επ' αυτού και σε εντολή εκτέλεσης εργασίας επί πασσάλου χωρίς την παροχή σταθερότητας κατά την εκτέλεση της εργασίας, που και πάλι ήταν άσχετο αφού δεν κατεδείχθη ότι ο τραυματισμός του Εφεσείοντα εσχετίζετο με έλλειψη σταθερότητας αλλά οφείλετο στην απότομη κίνησή του να συγκρατήσει το κλειδί που είχε ξεφύγει από τα χέρια του. Απλώς δεν υπήρχε ουσιώδης συνάφεια μεταξύ των ισχυρισμών αυτών και του ατυχήματος. Και ειδικά, το ότι το κλειδί ξέφυγε από τα χέρια του Εφεσείοντα δεν μπορούσε να συνδεθεί με την κατ' ισχυρισμό αμέλεια ή παράβαση εκ του νόμου καθήκοντος της Εφεσίβλητης. Αυτά, όπως και η παντελής έλλειψη αναφοράς στην Έκθεση Απαίτησης στο ότι ο πάσσαλος είχε εμποτισθεί με φάρμακο που δυνατόν να επηρέασε τον Εφεσείοντα, απαντούν και τους λόγους έφεσης 2 και 5.
Ο λόγος έφεσης 4 διατυπώνει παράπονο για την αναφορά του Δικαστηρίου σε δύο εκδοχές του Εφεσείοντα. Πέραν του να παρατηρήσουμε ότι όντως η μαρτυρία του Εφεσείοντα δεν ήταν σαφής, το θέμα είναι αδιάφορο αφού το πράγμα κρίνεται επί της ίδιας της βασικής θέσης του Εφεσείοντα ότι ο τραυματισμός του επήλθε με την απότομη κίνηση που έκανε όταν του ξέφυγε το κλειδί. Να παρατηρήσουμε μόνο περαιτέρω ότι μια πιο λεπτομερής αναφορά πρωτοδίκως στις αδυναμίες της δικογραφημένης θέσης του Εφεσείοντα θα είχε απλοποιήσει τα πράγματα εξ αρχής. Αυτό ισχύει και για το λόγο έφεσης 6 που αφορά συγκεκριμένες παρατηρήσεις στην απόφαση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης και εναντίον του Εφεσείοντα, πλέον Φ.Π.Α., όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.