|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 844
8 Μαΐου, 2012
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤA ΑΡΘΡA 3 KAI 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 43(2) ΤΟΥ ΚΕΦ. 155,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΝΑ ΔΙΑΤΑΞΕΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΕΤΡΟΥ ΚΛΗΡΙΔΗ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ G & A COMPUTERS LTD,
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΦΥΣΕΩΣ MANDAMUS,
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 42/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Κατά πόσον μπορούσε να εκδοθεί ένταλμα με το οποίο να διατασσόταν Επαρχιακό Δικαστήριο να καταχωρίσει κατηγορητήριο κατά του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την καταχώρηση του οποίου είχε αρνηθεί να επιτρέψει ― Εκρίθη ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν είχε αρνηθεί να εκτελέσει τα καθήκοντα του.
Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Με το ένταλμα Mandamus, το οποίο εκτός των κατώτερων δικαστηρίων, μπορεί να απευθυνθεί και σε άλλα διοικητικά όργανα που αρνούνται να εκτελέσουν τα απορρέοντα από το νόμο καθήκοντα τους, υποχρεώνεται το κατώτερο δικαστήριο που αρνείται να εξασκήσει τα καθήκοντα του μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του να εξασκήσει αυτά τα καθήκοντα.
Οι Αιτητές επιδίωξαν την εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Mandamus με το οποίο να διατασσόταν το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να καταχωρίσει το κατηγορητήριο που παρουσίασαν ενώπιον του οι αιτητές κατά του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αφού είχε ακούσει τον συνήγορο των αιτητών, αρνήθηκε να διατάξει την καταχώριση του κατηγορητηρίου. Με αναφορά στο Άρθρο 112.4 του Συντάγματος, στο Άρθρο 15 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και σε νομολογία έκρινε μεταξύ άλλων ότι ο Γενικός Εισαγγελέας κατά την άσκηση των καθηκόντων του είναι απαλλαγμένος από ποινική ευθύνη για πράξεις και/ή παραλείψεις του που πραγματοποιούνται και/ή παρατηρούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η έκδοση διατάγματος με αυτούς τους όρους δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της εμβέλειας του προνομιακού εντάλματος Mandamus.
2. Η δοθείσα εξουσία στο πλαίσιο αίτησης Mandamus είναι να διαταχθεί Επαρχιακό Δικαστήριο, σε περίπτωση που αρνείται να εκτελέσει τα καθήκοντα του στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του να τα εκτελέσει, να εξετάσει δηλαδή το ενώπιον του αίτημα και να αποφανθεί δικαστικά επί τούτου.
3. Δεν υπάρχει εξουσία να του υπαγορευθεί ποια θα είναι η απόφασή του.
4. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού δεν αρνήθηκε να εκτελέσει τα συγκεκριμένα καθήκοντα του. Απεναντίας, εξέτασε το αίτημα των αιτητών και απεφάνθη επί αυτού δικαστικά με την απόφαση του, την οποία εξέδωσε και η ορθότητα της οποίας μπορεί να ελεγχθεί με έφεση, υπαλλακτικό ένδικο μέσο που είχαν στη διάθεση τους οι αιτητές.
5. Οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Σαμψών (1973) 2 C.L.R. 92,
Zographou (1987) 1 C.L.R. 413,
Lindos Constructions Ltd (1990) 1 Α.Α.Δ. 929.
Αίτηση.
Ε. Πουργουρίδης, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με αίτηση τους, την παρούσα αίτηση, οι αιτητές επιδιώκουν την εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος τύπου Mandamus «με το οποίο να διατάσσεται το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να καταχωρίσει το κατηγορητήριο που παρουσίασαν ενώπιον του οι αιτητές κατά του κ. Πέτρου Κληρίδη», Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Τα γεγονότα, στο βαθμό και την έκταση που μας ενδιαφέρουν για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, σε πολύ αδρές γραμμές, έχουν ως πιο κάτω.
Τις 7/3/2012 οι αιτητές παρουσίασαν μέσω του δικηγόρου τους στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού για καταχώριση κατηγορητήριο, αντικείμενο του οποίου ήταν δύο κατηγορίες οι οποίες στρέφονταν εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας προσωπικά.
Στις 29/3/2012 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αφού στο μεταξύ άκουσε τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών, τον οποίο είχε καλέσει για να εκφέρει τις απόψεις του επί του κατά πόσο ο Γενικός Εισαγγελέας απολαμβάνει ασυλίας κατά ποινικών διώξεων κατά την άσκηση των καθηκόντων του, έκδωσε την επιφυλαχθείσα απόφαση του με την οποία, για τους λόγους που αναφέρει, αρνήθηκε να διατάξει την καταχώριση του κατηγορητηρίου. Το Επαρχιακό Δικαστήριο με αναφορά στο Άρθρο 112.4 του Συντάγματος, στο Άρθρο 15 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και σε νομολογία (Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Νίκου Σαμψών (1973) 2 C.L.R. 92), έκρινε ότι ο Γενικός Εισαγγελέας «κατά την άσκηση των καθηκόντων του είναι απαλλαγμένος από ποινική ευθύνη για πράξεις και/ή παραλείψεις του που πραγματοποιούνται και/ή παρατηρούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων του». Έκρινε επίσης ότι, «το ποινικώς ανεύθυνο του Γενικού Εισαγγελέα επεκτείνεται και σε περιπτώσεις που τέτοιες ενέργειες του έγιναν καθ' υπέρβαση των εξουσιών του καθώς επίσης και εκεί που είχε νομική υποχρέωση για διενέργεια της πράξης που παραλείφθηκε».
Με το ένταλμα Mandamus, το οποίο να σημειωθεί, εκτός των κατώτερων δικαστηρίων, μπορεί να απευθυνθεί και σε άλλα διοικητικά όργανα που αρνούνται να εκτελέσουν τα απορρέοντα από το νόμο καθήκοντα τους, υποχρεώνεται το κατώτερο δικαστήριο που αρνείται να εξασκήσει τα καθήκοντα του μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, να εξασκήσει αυτά τα καθήκοντα.
Το πλαίσιο που διέπει εντάλματα της φύσεως του εντάλματος που εξετάζουμε, κατοπτρίζεται με τον καλύτερο τρόπο στο πιο κάτω απόσπασμα από τις σελίδες 84 και 85, του συγγράμματος Halsbury's Laws of England, 3η Έκδοση, Τόμος ΙΙ, παράγραφος 159, στο οποίο αναφέρονται με επιδοκιμασία και τα δικά μας Δικαστήρια (In re Zographou (1987) 1 C.L.R. 413, 4-15, Lindos Constructions Ltd. (1990) 1 Α.Α.Δ. 929):
"The order of mandamus is an order of a most extensive remedial nature, and is, in form, a command issuing from the High Court of Justice, directed to any person, corporation, or inferior tribunal, requiring him or them to do some particular thing therein specified which appertains to his or their office and is in the nature of a public duty. Its purpose is to supply defects of justice; and accordingly it will issue, to the end that justice may be done, in all cases where there is a specific legal right and no specific legal remedy for enforcing that right; and it may issue in cases where, although there is an alternative legal remedy, yet that mode of redress is less convenient, beneficial and effectual."
Αναφορικά με το πλαίσιο που διέπει το ένταλμα Mandamus, χρήσιμη αναφορά μπορεί επίσης να γίνει στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Π. Αρτέμη, σελ. 248-254, όπου ο συγγραφέας, επίσης με επιδοκιμασία, αναφέρεται στο πιο πάνω απόσπασμα.
Στην παρούσα περίπτωση, οι αιτητές με καλούν να διατάξω το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να καταχωρίσει το κατηγορητήριο που παρουσίασαν εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα, προσωπικά. Δεν νομίζω ότι η έκδοση διατάγματος με αυτούς τους όρους εμπίπτει στο πλαίσιο της εμβέλειας του προνομιακού εντάλματος Mandamus. Η εξουσία που έχω είναι να διατάξω το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, σε περίπτωση που αρνείται να εκτελέσει τα καθήκοντα του στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του να τα εκτελέσει, να εξετάσει δηλαδή το ενώπιον του αίτημα και να αποφανθεί δικαστικά επί τούτου. Δεν έχω εξουσία να του υπαγορεύσω ποια θα είναι η απόφασή του. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού δεν αρνήθηκε να εκτελέσει τα συγκεκριμένα καθήκοντα του. Απεναντίας, εξέτασε το αίτημα των αιτητών και απεφάνθη επί αυτού δικαστικά με την απόφαση του, την οποία έκδωσε στις 29/3/2012, η ορθότητα της οποίας μπορεί να ελεγχθεί με έφεση, υπαλλακτικό ένδικο μέσο που είχαν στη διάθεση τους οι αιτητές.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, κρίνω ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης ώστε να τους χορηγηθεί η άδεια για καταχώριση εντάλματος Mandamus. Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.