|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 1911
1 Νοεμβρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ
(Ν. 33/1064, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΙΜΙΤΕΔ,
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ (Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Ε.Δ.), ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19.10.2011,
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΠ. ΑΡΙΘΜΟ 3060/2011.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 125/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari, η οποία προωθήθηκε από Τραπεζικό Οργανισμό ο οποίος δεν ήταν διάδικος στην αγωγή, στο πλαίσιο της οποίας εξεδόθη προσωρινό διάταγμα με το οποίο διετάχθη να διατηρεί δεσμευμένο στην κατοχή του ποσό χρημάτων που ανήκε στους ενάγοντες ― Απόρριψη αίτησης επί τω ότι δεν ικανοποιήθηκε το προαπαιτούμενο της υπόδειξης ύπαρξης επαρκούς συμφέροντος για επιδίωξη ακύρωσης του προσωρινού διατάγματος με αίτηση για έκδοση εντάλματος certiorari.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Πρόσωπο που δεν είναι διάδικος στη δικαστική διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, νομιμοποιείται να ζητήσει την έκδοση εντάλματος Certiorari αν καταδείξει ότι έχει επαρκές συμφέρον στο θέμα στο οποίο αναφέρεται η προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση ― Το κατά πόσο υπάρχει επαρκές συμφέρον, είναι ζήτημα αναγόμενο στην ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου με αναφορά στα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης.
Οι αιτητές καταχώρησαν αίτηση με την οποία επεδίωξαν την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari για την ακύρωση προσωρινού διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου, με το οποίο συγκεκριμένη εταιρεία πέτυχε την έκδοση διαταγής όπως ανασταλεί πληρωμή πίστωσης προς Κινεζική εταιρεία.
Το εν λόγω προσωρινό διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο και αυθημερόν επιδόθηκε και στον Τραπεζικό Οργανισμός ο οποίος επεδίωξε την ακύρωση.
Προς τούτο, καταχώρησε την επίδικη αίτηση προς εξασφάλιση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari για την ακύρωση του προαναφερόμενου προσωρινού διατάγματος, προβάλλοντας μεταξύ άλλων επηρεασμό των υποχρεώσεων του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην υπό εξέταση υπόθεση η αιτήτρια τράπεζα με τρόπο γενικό και αόριστο, χωρίς έστω τη στοιχειώδη εξειδίκευση, ισχυρίστηκε ότι επηρεάζονταν οι υποχρεώσεις της από το προσωρινό διάταγμα και ότι αυτό που ουσιαστικά επεδίωκε ήταν να προστατεύσει τα δικαιώματά της, τη φήμη της ως τραπεζικός οργανισμός κύρους και συνέπειας απέναντι στα πρόσωπα με τα οποία συναλλάσσεται.
2. Δεν διαφαινόταν επηρεασμός των δικαιωμάτων και η φήμη της από το προαναφερόμενο προσωρινό διάταγμα. Προδήλως οι αναφορές της, δεν ικανοποιούσαν το προαπαιτούμενο της υπόδειξης ύπαρξης επαρκούς συμφέροντος.
3. Οι ισχυρισμοί που προέβαλε η τράπεζα αναφορικά με τη νομική φύση της πίστωσης (L/C) και τις έννομες συνέπειες που απέρρεαν λόγω της αναστολής της ημερομηνίας πληρωμής του ποσού της πίστωσης ήταν ζητήματα τα οποία εκ πρώτης όψεως φαινόταν να αφορούν στην ουσία της διαφοράς των διαδίκων και όχι την αιτήτρια η οποία απλά διατάχθηκε να διατηρεί στην κατοχή της το ποσό της πίστωσης δεσμευμένο προς όφελος των εναγομένων μέχρι νεώτερης διαταγής του δικαστηρίου.
4. Τα εν λόγω θέματα οπωσδήποτε δεν αφορούσαν στη νομιμότητα της πρωτόδικης απόφασης η οποία, με αυτά τα δεδομένα που υπήρχαν, βρισκόταν εκτός της εμβέλειας του προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Rex v. Groom, Gobbold, Ex parte [1901] 2 K.B. 157,
R. v. Felixstowe Justices, ex parte Leigh a.o. [1987] 1 All E.R. 551,
Inland Revenue Comrs v. National Federation of Self-Employed and Small Businesses Ltd [1981] 2 All E.R. 97.
Aίτηση.
Ν. Μακρίδης για Κ. Βελάρη και Α. Μαρκίδη, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Γ.Φ. Ιωαννίδης Λτδ παράγγειλε με δείγμα διάφορα είδη υφασμάτων από την κινέζικη εταιρεία Zhejiang Zhongnan Group Imp & Exp Co Ltd. Η συμφωνηθείσα τιμή των εμπορευμάτων καθορίστηκε στο ποσό των Δολαρίων Αμερικής $26.228,23 και για το ισόποσο η κυπριακή εταιρεία άνοιξε πίστωση (L/C) με αριθμό αναφοράς DC 1/033270/361 μέσω της Ελληνικής Τράπεζας, πληρωτέας την 21.10.2011.
Τα εμπορεύματα έφθασαν στο λιμάνι της Λεμεσού στις 24.9.2011 και μετά την εκτελώνισή τους μεταφέρθηκαν στις αποθήκες της Γ.Φ. Ιωαννίδης στη Λάρνακα. Εκεί έγινε προκαταρκτικός έλεγχος κατά τον οποίο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της κυπριακής εταιρείας, διαπιστώθηκε ότι τα εμπορεύματα δεν ανταποκρίνονταν στα παραγγελθέντα και δεν ήταν συμφώνως των δειγμάτων. Οι διαφορές που εντοπίστηκαν αφορούσαν στην ποσότητα, το μέγεθος, την ποιότητα και το χρώμα, γεγονός το οποίο, καθιστά τα εμπορεύματα ακατάλληλα προς διάθεση στην κυπριακή αγορά και/ή για να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς για τους οποίους παραγγέλθηκαν. Η Γ.Φ. Ιωαννίδης έδωσε οδηγίες σε συγκεκριμένους εκτιμητές να ερευνήσουν το θέμα και να ετοιμάσουν έκθεση. Παράλληλα επικοινώνησε με τον αντιπρόσωπο της κινέζικης εταιρείας στην Ελλάδα και τον πληροφόρησε για το πρόβλημα. Ο τελευταίος αφού ενημέρωσε την κινέζικη εταιρεία, πληροφόρησε την κυπριακή ότι η κινέζικη εταιρεία θα ζητούσε από την τράπεζα τη μετάθεση του χρόνου πληρωμής της πίστωσης (L/C) από 21.10.2011 στις 21.11.2011 δηλαδή, μέχρι την ολοκλήρωση της έρευνας των εκτιμητών.
Η Γ.Φ. Ιωαννίδης κίνησε αγωγή εναντίον της κινέζικης εταιρείας (αρ. αγωγής 3060/11 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας) για τη διαφορά που προέκυψε. Κατόπιν μονομερούς αιτήσεως βασισμένης στα πιο πάνω γεγονότα και σε ισχυρισμό της ενάγουσας ότι η κινέζικη εταιρεία δεν έδωσε οδηγίες για μετάθεση του χρόνου πληρωμής της πίστωσης (L/C) μέχρι τις 21.11.2011 ως η προαναφερόμενη διευθέτηση, το δικαστήριο εξέδωσε στις 19.10.2011 προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε η αναστολή της πληρωμής της πίστωσης και όπως το αντίστοιχο ποσό παραμείνει δεσμευμένο και προς όφελος των εναγομένων (της κινέζικης εταιρείας) μέχρι την αποπεράτωση της αγωγής ή νεότερης διαταγής του δικαστηρίου.
Το προαναφερόμενο προσωρινό διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 26.10.2011 και αυθημερόν (19.10.2011) επιδόθηκε και στην Ελληνική Τράπεζα η οποία στις 26.10.2011 καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία ζητά άδεια για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari για την ακύρωση του προαναφερόμενου προσωρινού διατάγματος.
Η αιτήτρια αν και δεν είναι διάδικος στη δικαστική διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, εντούτοις νομιμοποιείται να ζητήσει την έκδοση εντάλματος Certiorari αν δείξει ότι έχει επαρκές συμφέρον στο θέμα στο οποίο αναφέρεται η προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση. Βλ. Rex v. Groom, Gobbold, Ex parte [1901] 2 K.B. 157. Το κατά πόσο υπάρχει επαρκές συμφέρον είναι ζήτημα αναγόμενο στην ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου με αναφορά στα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης. Βλ. R. v. Felixstowe Justices, Εx parte Leigh a.o. [1987] 1 All E.R. 551, Inland Revenue Comrs v. National Federation of Self-Employed and Small Businesses Ltd [1981] 2 All E.R. 97.
Στην υπό εξέταση υπόθεση η αιτήτρια τράπεζα με τρόπο γενικό και αόριστο, χωρίς έστω τη στοιχειώδη εξειδίκευση, ισχυρίζεται ότι επηρεάζονται οι υποχρεώσεις της από το προσωρινό διάταγμα και ότι αυτό που ουσιαστικά επιδιώκει είναι να προστατεύσει τα δικαιώματά της, τη φήμη της ως τραπεζικός οργανισμός κύρους και συνέπειας απέναντι στα πρόσωπα με τα οποία συναλλάσσεται. Αδυνατώ να αντιληφθώ πώς επηρεάζονται τα δικαιώματα και η φήμη της από το προαναφερόμενο προσωρινό διάταγμα. Προδήλως οι πιο πάνω αναφορές, ως είναι διατυπωμένες, δεν ικανοποιούν το προαπαιτούμενο της υπόδειξης ύπαρξης επαρκούς συμφέροντος.
Παρενθετικά σημειώνω ότι η αιτήτρια τράπεζα κατά την ημέρα που το προσωρινό διάταγμα ήταν επιστρεπτέο, παρουσιάστηκε στο δικαστήριο, ως «παρατηρητής», και όπως ανέφερε ο ευπαίδευτος δικηγόρος της, δεν υπήρξε εκ μέρους της οποιαδήποτε τοποθέτηση επί του θέματος.
Οι ισχυρισμοί που τώρα προβάλλει η τράπεζα αναφορικά με τη νομική φύση της πίστωσης (L/C) και τις έννομες συνέπειες που απορρέουν λόγω της αναστολής της ημερομηνίας πληρωμής του ποσού της πίστωσης είναι ζητήματα τα οποία εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αφορούν την ουσία της διαφοράς των διαδίκων και όχι την αιτήτρια η οποία απλά διατάχθηκε να διατηρεί στην κατοχή της το ποσό της πίστωσης δεσμευμένο προς όφελος των εναγομένων μέχρι νεώτερης διαταγής του δικαστηρίου κλπ.. Εν πάση περιπτώσει τα εν λόγω θέματα οπωσδήποτε δεν αφορούν τη νομιμότητα της πρωτόδικης απόφασης η οποία, με αυτά τα δεδομένα που έχω ενώπιόν μου, βρίσκεται εκτός της εμβέλειας του προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.