ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2011) 1 ΑΑΔ 1533
20 Ιουλίου, 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ
ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964
ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ
EXANTAS MARINE ENTERPRISES LTD,
ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ
ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI & MANDAMUS,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΙΝΙΚΗ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 19531/2008, ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11/7/2011.
(Πολιτική Aίτηση Aρ. 92/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Mandamus ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης των προαναφερθέντων προνομιακών ενταλμάτων σε σχέση με απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου που εξεδόθη ύστερα από το κλείσιμο της υπόθεσης του κατηγόρου και με την οποία αφού απεδέχθη εισήγηση για κατάχρηση της διαδικασίας, ανέστειλε την ενώπιον του διαδικασία απαλλάσοντας τους κατηγορούμενους ― Απόρριψη αίτησης λόγω μη πλήρωσης των προϋποθέσεων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο εκ πρώτης όψεως στάδιο ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης ότι θα έπρεπε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια προς παρεμπόδιση της κατάχρησης διαδικασιών, και απάλλαξε τους κατηγορουμένους.
Ακολούθησε αίτηση για παροχή άδειας για την καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari και διατάγματος Mandamus ώστε να επιδιωχθεί η ακύρωση της κατάληξης του Δικαστηρίου και να διαταχθεί η συνέχιση της διαδικασίας από το στάδιο στο οποίο είχε αφεθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Δικαστήριο, εξετάζοντας αίτηση για άδεια δεν ενεργεί ως Εφετείο εναντίον της ορθότητας απόφασης πρωτόδικου Δικαστηρίου.
2. Όλοι οι λόγοι που αναφέρονταν στην αίτηση για τους οποίους επιζητείτο η παροχή άδειας φαίνονται να απευθύνονται μάλλον στο λανθασμένο της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου παρά προς οτιδήποτε εμπίπτει στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με προνομιακά εντάλματα.
3. Δεν ήταν δυνατή η άσκηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου για την παραχώρηση άδειας για έκδοση διατάγματος Certiorari και Mandamus αφού δεν υπήρχε οτιδήποτε που να ενέτασσε την υπόθεση στα πλαίσια της δικαιοδοσίας εκείνης.
4. Τα όσα εγείρονταν στην αίτηση ήταν θέματα που ενέπιπταν στα πλαίσια έφεσης εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Aίτηση.
Α. Πετρίδης, για την Αιτήτρια εταιρεία.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η ενώπιόν μου αίτηση αφορά ιδιωτική ποινική υπόθεση στην οποία, μετά από το κλείσιμο της υπόθεσης του κατήγορου, υπήρξε εισήγηση εκ μέρους της υπεράσπισης ότι δεν είχε αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και περαιτέρω εισήγηση ότι υπήρχε κατάχρηση της διαδικασίας. Το Δικαστήριο, σε μια εμπεριστατωμένη απόφαση, κατάληξε ότι θα έπρεπε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια προς παρεμπόδιση της κατάχρησης των διαδικασιών, αποδεχόμενο έτσι ουσιαστικά την εισήγηση για κατάχρηση της διαδικασίας και αναστέλλοντας τη διαδικασία και απαλλάσσοντας τους κατηγορουμένους. Ήταν τότε που κατεχωρήθη η αίτηση αυτή για παροχή άδειας ώστε να καταχωρηθεί αίτηση για έκδοση διατάγματος Certiorari και διατάγματος Mandamus σε σχέση με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, ώστε να επιδιωχθεί η ακύρωση της κατάληξης του Δικαστηρίου και να διαταχθεί η συνέχιση της διαδικασίας από το στάδιο στο οποίο είχε αφεθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας αίτηση για άδεια ασκεί ιδιαίτερη δικαιοδοσία η οποία αφορά στη διαπίστωση κάποιας λανθασμένης αντίληψης του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς τη δικαιοδοσία του ή κάποια καταφανώς λανθασμένης νομικής κατάληξης στην όψη του πράγματος. Δεν ενεργεί ως Εφετείο εναντίον της ορθότητας απόφασης πρωτόδικου Δικαστηρίου. Αυτά τα πράγματα είναι στοιχειώδη όσον αφορά τη δικαιοδοσία αυτή και τα επαναλαμβάνω μόνο και μόνο για να αναφέρω στη συνέχεια ότι έθεσα το θέμα αυτό ευθύς εξ αρχής στον ευπαίδευτο συνήγορο για την Αιτήτρια εφ' όσον μου εφάνη ότι όλοι οι λόγοι τους οποίους αναφέρει στην αίτηση για τους οποίους επιζητείται η παροχή άδειας φαίνονται να απευθύνονται στο λανθασμένο της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου μάλλον παρά προς οτιδήποτε εμπίπτει στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με προνομιακά εντάλματα.
Έχω ζητήσει τις απόψεις του ευπαιδεύτου συνηγόρου και είναι γεγονός ότι τα όσα έχει επισημάνει στο Δικαστήριο αφορούν περισσότερο το αίσθημα αδικίας το οποίο νοιώθει η Αιτήτρια από την απόφαση του Δικαστηρίου, τονίζω όμως συγχρόνως τη θέση που εκφράζεται και στην ίδια την αίτηση ότι επρόκειτο, κατά τη δική της αντίληψη, για μια λανθασμένη απόφαση για διάφορους λόγους τους οποίους εξειδικεύει στην αίτηση.
Εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατό για το Δικαστήριο να ασκήσει τη δικαιοδοσία του για την παραχώρηση άδειας για έκδοση διατάγματος Certiorari και Mandamus αφού δεν υπάρχει οτιδήποτε που να εντάσσει την υπόθεση στα πλαίσια της δικαιοδοσίας εκείνης. Σαφώς τα όσα εγείρονται στην αίτηση είναι θέματα που εμπίπτουν στα πλαίσια έφεσης εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου και όχι στα πλαίσια αυτής της δικαιοδοσίας. Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι πρόκειται για μια διαδικασία που άρχισε το 2008 από την καταχώρηση της ποινικής υπόθεσης και συνεχίζει ακόμα με μια ενδιάμεση κατάληξη το 2011. Όμως αυτό δεν βοηθά καθόλου την άσκηση της εξουσίας του Δικαστηρίου την οποία επικαλείται τώρα η Αιτήτρια.
Θα πρέπει για τους λόγους αυτούς να αρνηθώ την παροχή άδειας. Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απoρρίπτεται.