|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 918
24 Μαΐου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΙΔΗΣ,
Εφεσείοντα-Καθ' ου η Αίτηση,
v.
DIGISYS LIMITED,
Εφεσιβλήτων-Αιτητών.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 245/2008)
Ιδιοκτήτης και ενοικιαστής ― Αίτηση για ανάκτηση κατοχής και είσπραξη καθυστερημένων ενοικίων ― Κατά πόσο οι ιδιοκτήτες απέδειξαν ότι έδωσαν στον ενοικιαστή την υπό του Άρθρου 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν. 23/83) όπως τροποποιήθηκε, προβλεπόμενη ειδοποίηση για καταβολή των οφειλομένων ενοικίων.
Οι εφεσίβλητοι - αιτητές (στο εξής οι αιτητές) καταχώρησαν αίτηση εναντίον του εφεσείοντος - καθ' ου η αίτηση (στο εξής ο καθ' ου η αίτηση), για ανάκτηση κατοχής και είσπραξη καθυστερημένων ενοικίων σε σχέση με ακίνητο στην Λεμεσό.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι αποδείχθηκαν οι συνθήκες του Νόμου, και συγκεκριμένα του Άρθρου 11(1) σε σχέση με την παροχή της αναγκαίας ειδοποίησης για ανάκτηση κατοχής σε σχέση με καθυστερημένα ενοίκια.
Ο καθ' ου η αίτηση εφεσίβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι δεν δόθηκε η υπό του Νόμου προβλεπόμενη ειδοποίηση για την καταβολή των οφειλόμενων ενοικίων, η ιδιαίτερη του αναφορά, δε, είναι στο ότι η διεύθυνση στην οποία εστάλη η επιστολή δεν ήταν η ορθή διεύθυνση.
Αποφασίστηκε ότι:
Οι αιτητές απέδειξαν τη δέουσα αποστολή της ειδοποίησης στην διεύθυνση στην οποία θα ανέμεναν να την παραλάβει ο καθ' ου η αίτηση και το σύνολο της μαρτυρίας καταδείκνυε ότι σε αυτή τη διεύθυνση θα μπορούσε να ανευρεθεί ο καθ' ου η αίτηση, χωρίς ο τελευταίος να την αμφισβητήσει ή να την αντικρούσει.
Η έφεση απορρίφθηκε με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Δικαστηρίου Eλέγχου Eνοικιάσεως Λεμεσού - Πάφου (Kαμμίτση, Π.), (Aίτηση E 34/06), ημερ. 8.5.2008.
Μ. Ιωάννου, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Αναστασιάδης και Κ. Φιλίππου, για τους Εφεσίβλητους.
Ex-Tempore
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση θα δοθεί από τον Δ.. Χατζηχαμπή, Δ..
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η υπόθεση αυτή αφορά αίτηση για ανάκτηση κατοχής και είσπραξη καθυστερημένων ενοικίων εκ μέρους της Εφεσίβλητης σε σχέση με ακίνητο στην Λεμεσό.
Η απάντηση και ανταπαίτηση του Εφεσείοντα επικεντρώθηκε σε άλλα θέματα που αφορούσαν ισχυρισμούς για ιδιοκτησιακά δικαιώματα δυνάμει συμφωνίας πώλησης σε σχέση με το ακίνητο, και ουδόλως ουσιαστικά απευθύνθηκε στο θέμα που ήταν το επίδικο θέμα ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά πόσο, δηλαδή, η Εφεσίβλητη εδικαιούτο ανάκτηση κατοχής ή όχι.
Εκείνα τα θέματα δεν μπορούσαν να εκρίνοντο και δεν εκρίθησαν από το Δικαστήριο ως εκ του ότι δεν ήσαν εντός της δικαιοδοσίας του, εν πάση περιπτώσει. Οι γενικοί ισχυρισμοί του Εφεσείοντα όσον αφορά άλλες αναφορές στην αίτηση, δεν διευκρίνισαν καθ' οιονδήποτε τρόπο οποιαδήποτε θέση του σε σχέση με την απαίτηση.
Το Δικαστήριο εξέτασε όλες τις πτυχές που διέπουν την έκδοση διαταγής για ανάκτηση κατοχής και την παρεπίμπτουσα θεραπεία των καθυστερημένων ενοικίων, στην βάση ότι η ειδοποίηση για ανάκτηση κατοχής εδόθη σε σχέση με καθυστερημένα ενοίκια. Ήταν, ως εκ τούτου, αναγκαίο όπως αποδειχθούν οι συνθήκες του Νόμου, και συγκεκριμένα του Άρθρου 11(1), τις οποίες το Δικαστήριο εξέτασε σε συνάρτηση με την ενώπιόν του μαρτυρία. Βρήκε, λοιπόν, ότι όλες οι συνθήκες αυτές ικανοποιούντο, και ότι στην ουσία δεν υπήρχε τίποτε το οποίο μπορούσε να αντιταχθεί ή είχε αντιτάξει ο Εφεσείοντας προς υπεράσπισή του.
Επικεντρώνεται στην ενώπιόν μας Έφεση ο Εφεσείοντας, όπως ανέφερε ο ευπαίδευτος συνήγορος του, στον Λόγο Έφεσης 2, ο οποίος αφορά ακριβώς το παράπονο ότι δεν δόθηκε η υπό του Νόμου προβλεπόμενη ειδοποίηση για την καταβολή των οφειλόμενων ενοικίων, η ιδιαίτερη του αναφορά, δε, είναι στο ότι η διεύθυνση στην οποία εστάλη η επιστολή δεν ήταν η ορθή διεύθυνση.
Έχουμε ήδη παρατηρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιόν μας, ότι αυτό δεν ανεφέρθη ποτέ ως επίδικο θέμα και δεν είχε συνεπώς και ευκαιρία να αναδειχθεί ως τέτοιο κατά την ακρόαση.
Κατά την κατάληξη του Δικαστηρίου, όπως αναφέρεται στην σελίδα 13, η αίτηση, μέσω των δικηγόρων της Εφεσίβλητης, απεστάλη στον Καθ' ου η αίτηση σε διεύθυνση στην οδό Αγίου Ανδρέου 245 που προέκυπτε ως διεύθυνση του από την ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία. Ο αιτητής βασίζεται σε μία αναφορά του στην κυρίως εξέταση, στην σελίδα 23, ότι η διεύθυνση του είναι Κολοκοτρώνη 1Α, 3022, διεύθυνση κατοικίας. Εν πάση περιπτώσει όμως, αυτή θα ήταν η διεύθυνση κατοικίας του, χωρίς να αποκλείεται η ύπαρξη άλλης διεύθυνσης στην οποία και μπορούσε νομίμως να σταλεί η επιστολή. Το βάρος το οποίο έφερε ο Εφεσίβλητος για να αποδείξει την δέουσα αποστολή στην διεύθυνση στην οποία θα ανέμενε να την παραλάβει ο Εφεσείοντας, ήταν επομένως ανάλογο, και η όλη μαρτυρία η οποία δόθηκε στο Δικαστήριο, έδειχνε ότι σε αυτή τη διεύθυνση θα μπορούσε να ανευρεθεί, χωρίς ο Εφεσείων να την αμφισβητήσει ή να την αντικρούσει. Το βάρος εκείνο είχε οπωσδήποτε αποσειστεί.
Έχουμε υπόψην μας ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι έφεσης που αφορούν την αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά δεν υπήρχε οτιδήποτε το οποίο να στοιχειοθετεί δυνατότητα ερείσματος στους λόγους έφεσης αυτούς, περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ανταπαίτηση του Εφεσείοντα, σε σχέση με την οποία, εξάλλου, έχει αποσύρει τον Λόγο Έφεσης 4.
Η αιτιολογία την οποίαν έδωσε το Δικαστήριο σε συνάρτηση με τον Λόγο Έφεσης 7 ήταν η δέουσα και πληρέστατη, όσον αφορά δε τους λόγους έφεσης που αφορούν το ότι το Δικαστήριο καθυστέρησε να εκδώσει την απόφασή του ώστε να επηρεαστεί η εντύπωσή του από την μαρτυρία, δεν διαπιστώνουμε ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει βάσιμο λόγο έφεσης. Το ίδιο ισχύει για τον πρώτο λόγο έφεσης.
Για τους λόγους αυτούς, η Έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα €1.500, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των Εφεσιβλήτων.
Η έφεση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.