ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2010) 1 ΑΑΔ 897
23 Ιουνίου, 2010
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
CHARLES R. HADKINSON,
Εφεσείων-Εναγόμενος 1,
v.
TOP KINISIS TRAVEL PUBLIC LTD,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 287/2007)
Αγωγή ― Επίδικα θέματα ― Επιτυχής έκβαση αγωγής μετά από εξέταση βάσης αγωγής η οποία δεν συμπεριλαμβανόταν στις βάσεις αγωγής οι οποίες καθορίστηκαν ως επίδικα θέματα με συμφωνία επί Δικαστηρίω μεταξύ των διαδίκων ― Η επέμβαση του Εφετείου κρίθηκε αναγκαία.
Συμφωνία επί Δικαστηρίω ― Επίδικα θέματα ― Συμφωνία επί Δικαστηρίω μεταξύ των διαδίκων με την οποία καθορίζονται τα επίδικα θέματα ― Είναι δεσμευτική για το Δικαστήριο.
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων - εναγόμενος 1 αμφισβητεί την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία εκδόθηκε απόφαση εναντίον του.
Το Εφετείο αποδέχθηκε την έφεση επειδή η εκκαλούμενη απόφαση ήταν προϊόν εξέτασης από το πρωτόδικο Δικαστήριο θεμάτων πέραν των επιδίκων, πράγμα το οποίο οι συνήγοροι των διαδίκων απέκλεισαν με συμφωνία με βάση την οποία καθορίστηκαν τα επίδικα θέματα κατά τη διάρκεια της πρωτόδικης διαδικασίας.
Η έφεση επιτράπηκε με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του εφεσείοντος. Η διαταγή για έξοδα πρωτοδίκως αντικαταστάθηκε με διαταγή πληρωμής €1.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., για την πρωτόδικη διαδικασία.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Oικονόμου, E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 205/06), ημερομ. 11.10.2007.
Γ. Λουκαΐδης, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Ανδρέου για Α. Νεοκλέους & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Ex Tempore
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων-εναγόμενος 1 αμφισβητεί την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία εκδόθηκε απόφαση εναντίον του.
Σημαντικές στην περίπτωση αυτή είναι οι δηλώσεις των συνηγόρων των διαδίκων που έγιναν πρωτόδικα και που αφορούν τον καθορισμό των επίδικων θεμάτων ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Το ουσιώδες μέρος ήταν κατά λέξη «Κατά πόσο το αναφερθέν έγγραφο ημερομηνίας 6.7.2005 αποτελεί γραμμάτιο συνήθους τύπου ή έγγραφο αναγνώρισης χρέους ή χρεωστικό ομόλογο όπως αναφέρεται στην έκθεση απαίτησης». Αν η απάντηση που καθορίστηκε στο ερώτημα αυτό ήταν αρνητική, τότε θα εγίνετο αποδεκτή η απόρριψη της αγωγής και δεν θα χρειαζόταν να διερευνηθούν άλλα θέματα.
Είναι προφανές ότι, παρόλο ότι το Δικαστήριο αποφάσισε αρνητικά το ερώτημα όπως είχε καθοριστεί, εν τούτοις προχώρησε να εξετάσει, αν βάσει των δικογράφων και της μαρτυρίας που δόθηκε, στοιχειοθετείτο άλλη βάση αγωγής πέραν αυτής.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των εφεσιβλήτων αναφέρθηκε σε υποθέσεις απ' όπου φαίνεται ότι δικαιούται το Δικαστήριο να κάμει κάτι τέτοιο, αλλά, προφανώς, στην παρούσα περίπτωση, αυτό αποκλείετο από τη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων με βάση την οποία καθορίστηκαν τα επίδικα θέματα.
Υπό τις συνθήκες, το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού απάντησε αρνητικά το θέμα, δεν είχε καμιά πλέον εξουσία να προχωρήσει και να εξετάσει άλλη βάση αγωγής, όφειλε δε με βάση τη συμφωνία που έγινε ενώπιόν του, να απορρίψει την αγωγή.
Ως εκ τούτου, η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. H αγωγή απορρίπτεται. Επιδικάζονται κατ' έφεση €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του εφεσείοντα και εναντίον των εφεσιβλήτων. Επίσης η διαταγή για έξοδα πρωτοδίκως παραμερίζεται και αντικαθίσταται με διαταγή πληρωμής €1.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., για την πρωτόδικη διαδικασία.
Η έφεση επιτρέπεται με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του εφεσείοντος. Η διαταγή για έξοδα πρωτοδίκως αντικαθίσταται με διαταγή πληρωμής €1.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., για την πρωτόδικη διαδικασία.